Wyrok SN z dnia 18 czerwca 2024 r., sygn. II CSKP 2110/22

Sklep internetowy jako przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c. może obejmować oprzyrządowanie elektroniczne, w tym domenę internetową i oprogramowanie do zarządzania sklepem, bez konieczności przeniesienia materialnych składników przedsiębiorstwa takich jak personel, umowy z dostawcami czy bazy danych klientów. Istotne jest, aby te składniki umożliwiały prowadzenie działalności gospodarczej jako samodzielne przedsiębiorstwo.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Tomasz Szanciło (przewodniczący)

‎SSN Krzysztof Grzesiowski

‎SSN Kamil Zaradkiewicz (sprawozdawca)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 18 czerwca 2024 r. w Warszawie ‎skargi kasacyjnej D. spółki akcyjnej w W. ‎od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu ‎z 30 września 2021 r., I AGa 229/21,
‎w sprawie z powództwa D. spółki akcyjnej w W. ‎przeciwko R. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.
‎o zapłatę, 

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania ‎i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 30 września 2021 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, w sprawie ‎z powództwa D. S.A. w W. przeciwko R. sp. z o.o. w W. ‎o zapłatę, na skutek apelacji powódki do wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu ‎z 8 kwietnia 2021 r. oddalił apelację (pkt 1. wyroku) oraz zasądził od powódki na rzecz pozwanej kwotę 4050 zł tytułem kosztów postępowania apelacyjnego (pkt 2. wyroku).

Pozwem z 28 lutego 2019 r. powódka wniosła o zasądzenie od pozwanej na swoją rzecz kwoty 167 606,25 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi w sposób wskazany w pozwie. Powódka wskazała w pozwie, że przysługują jej wierzytelności w stosunku do spółki A. S.A. w W. z tytułu wynagrodzenia za wykonane usługi programistyczne i utrzymania (hostingu) sklepu internetowego pod adresem m.in: […]; […]1; […]2; […]3, na łączną kwotę 167 606.25 zł. Powódka, po uzyskaniu prawomocnych orzeczeń zasądzających na jej rzecz wskazaną wyżej kwotę, wszczęła przeciwko A. S.A. w W. egzekucję, która okazała się bezskuteczna z uwagi na brak majątku po stronie dłużnika. Odpowiedzialność pozwanej za zapłatę wskazanej wyżej kwoty ma natomiast wynikać z faktu nabycia przez pozwaną od A. S.A. w W. zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ‎z którego prowadzeniem związane są wierzytelności przysługujące powódce.