Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 30 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.321.2024.2.AMA

Ustalenie czy będzie Pani, jako franczyzobiorca, uprawniona, aby nie rejestrować płatności klientów z użyciem kasy rejestrującej lub będzie Pani mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej w związku z planowanym otwarciem nowego biura franczyzowego, w którym będzie Pani prowadziła wyłącznie pośrednictwo w sprzedaży wycieczek i imprez turystycznych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 maja 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 31 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy będzie Pani, jako franczyzobiorca, uprawniona, aby nie rejestrować płatności klientów z użyciem kasy rejestrującej lub będzie Pani mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej w związku z planowanym otworzeniem nowego biura franczyzowego (…), w którym będzie Pani prowadziła wyłącznie pośrednictwo w sprzedaży wycieczek i imprez turystycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 sierpnia 2024 r. (data wpływu 12 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w ramach biura franczyzowego sieci (…). Planuje Pani otworzyć nowe biuro pośrednictwa w sprzedaży usług turystycznych pod marką (…). Będzie Pani w tym biurze świadczyć pośrednictwo w sprzedaży usług turystycznych podmiotów będących organizatorami turystycznymi. Zapłatę za Pani usługi otrzymuje Pani w formie prowizji od Franczyzodawcy - sieci (…), ma Pani umowę z (…), w ramach której prowizja jest wypłacana na podstawie tzw. samofakturowania wykonywanego w Pani imieniu przez (…).

Prowizje od (…) za pośrednictwo są jedynym Pani przychodem w tej działalności.

W trakcie pośrednictwa w sprzedaży wycieczek przyjmuje Pani płatności za wycieczki od klientów w formie przede wszystkim przelewów na konto, ale zdarza się, bardzo rzadko, że klienci płacą za wycieczkę w formie płatności gotówkowej lub kartą płatniczą. W takim przypadku natychmiast po uzyskaniu płatności jest Pani zobowiązana wpłacić całą kwotę otrzymaną od klienta na konto (…). Czynność wpłaty odwzorowuje Pani w systemie informatycznym dostarczonym przez (…). Każda płatność klienta jest identyfikowalna i możliwa do wyraportowania w systemie informatycznym (…) - to znaczy wiadomo kto zakupił, jaką usługę turystyczną, na jaki termin, dokąd, od jakiego organizatora turystycznego oraz za jaką kwotę, a także czy zapłacił całość czy zaliczkę, a jeżeli zapłacił zaliczkę, to wiadomo jaką kwotę i do kiedy ma dopłacić.

Z płatności otrzymanych od klientów w ramach pośrednictwa nie zatrzymuje Pani dla siebie żadnej kwoty, 100% przekazuje Pani na konto Franczyzodawcy - (…) a Pani wynagrodzenie jest w formie prowizji płaconych przez (…) w ustalonych okresach. (…) otrzymują całość płatności za usługi turystyczne, w których sprzedaży będzie Pani pośredniczyć w formie przelewów bankowych, które w każdym przypadku i w każdym momencie można udokumentować.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Sprzedając wycieczki działa Pani wyłącznie na rzecz sieci franczyzowej (…). Nie prowadzi Pani sprzedaży żadnych własnych usług czy produktów. Cała sprzedaż przez Panią realizowana jest na rzecz i w imieniu sieci (…).

Nie występuje Pani jako strona w umowie świadczenia usług turystycznych zawartej z klientem. Usługodawcą jest konkretny operator turystyczny, np. (…), (…), (…), itd., którego produkt turystyczny czyli wycieczka jest sprzedawany w ramach sieci (…). Wymienieni operatorzy turystyczni: np. (…), (…) itd. posiadają umowy z (…), a Pani działa w ramach umowy franczyzowej z (…).

Nie będzie Pani prowadziła sprzedaży usług na rzecz partnerów na podstawie umów agencyjnych. Ma Pani umowę wyłącznie z (…) i ta firma jest dla Pani stroną. Wszelkie kontakty z partnerami, organizatorami i dostawcami usług turystycznych leżą po stronie (…). To Pani franczyzodawca (…) uzyskuje zgody na sprzedaż w Pani biurze franczyzowym oferty wszystkich bez wyjątku podmiotów będących organizatorami usług turystycznych. Pani współpraca z organizatorami turystycznymi polega na pozyskiwaniu dokumentów podróży, informacji szczegółowych o obiektach turystycznych, współpraca w zakresie logistycznym i organizacyjnym. Rozliczenia finansowe z organizatorami turystycznymi leżą po stronie centrali (…).

Obecnie nie rejestruje Pani sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Powodem jest całkowity pożar Pani biura podróży (…). Spłonął (…), w tym Pani biuro wraz z wyposażeniem, w tym kasa fiskalna. Po tym zdarzeniu kasa fiskalna została wyrejestrowana, ma Pani na tę okoliczność odpowiedni dokument, zgłoszenie do Urzędu Skarbowego 17 maja 2024 r.

Przygotowując się do otwarcia biura w nowej lokalizacji postanowiła Pani wystąpić do KIS z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji w sprawie obowiązku rejestracji za pomocą kasy, ponieważ ma Pani wątpliwość czy w przypadku Pani działalności franczyzowej jest ona wymagana.

Jedynym partnerem zlecającym Pani sprzedaż jest firma (…). W umowie z (…) jest zapis o wymogu rejestracji sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej z zastrzeżeniem: „o ile zaewidencjonowanie za pomocą kasy fiskalnej jest wymagane przez właściwe przepisy”. Franczyzodawca (…) nie powierza kasy fiskalnej, ewentualne z niej korzystanie pozostaje w gestii franczyzobiorcy, który musi na własny koszt zapewnić kasę fiskalną.

Wyciąg z umowy franchisingowej odnośnie kasy fiskalnej - § 11 Prowizja i kwestie księgowe, p. 10

„10. Franchisobiorca zobowiązany jest do ewidencjonowania wpłacanych przez klientów kwot pieniężnych (gotówką lub przy użyciu karty płatniczej) za pomocą kasy fiskalnej działającej zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i zapewniającej prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, o ile zaewidencjonowanie transakcji za pomocą kasy fiskalnej jest wymagane przez właściwe przepisy.”

Przelewy dokonywane przez klientów za usługi turystyczne mogą być i są wykonywane na konta:

  • bezpośrednio do organizatorów turystycznych,
  • do franczyzodawcy (…),
  • a także na Pani konto firmowe.

Przy czym po otrzymaniu przelewu na Pani konto firmowe jest Pani zobligowana do przekazania środków na właściwe konto (…). W każdym przypadku przelewy są rejestrowane w systemach informatycznych (…), w każdym przypadku są identyfikowalne, dotyczą konkretnej rezerwacji, konkretnego klienta.

Prowadziła, prowadzi i będzie Pani prowadziła ewidencję wszystkich wpłat klientów, posiada Pani dowody dokumentujące zapłatę, z których jednoznacznie wynikają informacje dotyczące transakcji, czyli kto, za co, kiedy zapłacił, a także w jakiej formie była dokonana płatność.

Pytanie

Czy w związku z planowanym otworzeniem nowego biura franczyzowego (…), w którym będzie Pani prowadziła wyłącznie pośrednictwo w sprzedaży wycieczek i imprez turystycznych jest Pani uprawniona, aby nie rejestrować płatności klientów z użyciem kasy rejestrującej, czy na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2023 r. poz. 2605 oraz na podstawie załącznika do niniejszego rozporządzenia - pozycja 37 jest Pani zwolniona z obowiązku zakupu i instalacji oraz utrzymania urządzenia rejestrującego?

Sporadyczne płatności gotówkowe za sprzedawane w ramach pośrednictwa usługi turystyczne w przypadku zwolnienia z kasy fiskalnej będzie Pani wówczas rejestrowała za pomocą innych dokumentów księgowych, np. dokument KP i będzie Pani odwzorowywała w systemie informatycznym dostarczonym przez (…).

Pani stanowisko w sprawie

Biorąc pod uwagę, że Pani działalność polega wyłącznie na pośrednictwie w sprzedaży usług turystycznych organizatorów turystyki oraz ze względu na fakt, że wszystkie przyjmowane należności za usługi turystyczne nie stanowią Pani przychodu i są w całości przekazywane za pośrednictwem przelewów bankowych na konto (…) (franczyzodawcy), a także są dokumentowane prócz przelewów bankowych także w systemie informatycznym franczyzodawcy, uważa Pani, że obowiązek zakupu i utrzymania urządzenia rejestrującego (kasy fiskalnej) nie powinien w Pani przypadku być obowiązkowy, stanowiłby dodatkowe obciążenie a także nie dostarczałby żadnych istotnych informacji organom podatkowym.

Doprecyzowanie własnego stanowiska w odniesieniu do kwestii ewidencjonowania i rejestracji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej.

W uzupełnieniu własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego związanego z rejestracją kwestii sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej pragnie Pani wymienić następujące kwestie:

  • biorąc pod uwagę, że nie jest Pani specjalistą w sprawach związanych z obowiązkiem rejestrowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej, w Pani ocenie przepisy nie są jednoznaczne, dlatego po możliwie wnikliwym, samodzielnym sprawdzeniu dostępnych informacji, wobec braku znalezienia jednoznacznej wykładni zwróciła się Pani do KIS w sprawie wydania indywidualnej interpretacji w kwestii obowiązku posiadania kasy w Pani konkretnym przypadku;
  • odnoszenie się przez Panią do kwestii zakupu i utrzymania urządzenia rejestrującego, a nie do przepisów związanych z rejestracją płatności za pomocą kasy fiskalnej, ma duże znaczenie, ponieważ jeżeli jest taki obowiązek, wówczas osobiście musi Pani zakupić kasę i płacić za jej utrzymanie. W kwestii przepisów nie ma Pani kompetencji, dlatego zwraca się Pani z niniejszym wnioskiem;
  • nie sprzedaje Pani własnych produktów, nie ma Pani ani jednej pozycji produktu własnego;
  • wszystkie płatności są odzwierciedlone w systemie franczyzodawcy (…);
  • płatności gotówkowe od klientów indywidualnych występują sporadyczne, mogą być potwierdzane dokumentem KP lub innym potwierdzeniem wpłaty wydawanym klientom i rejestrowanym w systemie sprzedaży;
  • wszystkie płatności gotówkowe od klientów są dokumentowane i wpłacane we wpłatomatach na konta bankowe i odzwierciedlane w systemach sprzedaży;
  • mimo wskazania w naszym piśmie, że Pani stanowisko odnosi się do kwestii zakupu i utrzymania kasy fiskalnej, a nie do przepisów związanych z obowiązkiem prowadzenia ewidencji przy użyciu kasy fiskalnej – uważa Pani, jako mikro przedsiębiorca, że z przepisów powinno jasno wynikać w jakich przypadkach działalności taki obowiązek nie jest obligatoryjny;
  • celem rejestracji wpłat z użyciem kasy fiskalnej w Pani rozumieniu nie jest jedynie wydanie paragonu klientowi, również organy skarbowe powinny mieć informację o takich wpłatach, w przypadku kontroli jest Pani w stanie wykazać wszystkie obroty niezależnie od tego w jaki sposób przyjęła Pani wpłatę. Wpłaty gotówkowe w przypadku opisanej działalności stanowią jedynie niewielką część wpłat, w każdym przypadku są odzwierciedlane w systemach sprzedaży, a klient może otrzymywać zamiast paragonu z kasy fiskalnej inny dokument potwierdzający przyjęcie wpłaty, np. KP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwaną dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Dodatkowo, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy:

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z treści ww. artykułu można wywieść, że przy odsprzedaży usług w rzeczywistości świadczona jest jedna usługa, jednak dla celów podatkowych należy przyjąć, iż była ona wyświadczona dwa razy (była przedmiotem dwóch odrębnych transakcji). Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. A zatem, ten kto odsprzedaje usługę, jest uznawany za dokonującego sprzedaży w zakresie powstania obowiązku podatkowego i wystawiania faktur.

Wskazać także należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy, w myśl którego:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów należy zaznaczyć, że podatnik ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych za pomocą kasy rejestrującej, bez względu na fakt, czy sprzedaż ta jest dokumentowana fakturą wystawioną na żądanie nabywcy, czy też nie.

Zwolnienia z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostały określone w § 2 i § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2023 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2023 r. poz. 2605), zwanego dalej „rozporządzeniem”, i wskazują one na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

W myśl § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia:

Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2024 r. podatników, u których wartość sprzedaży dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli wartość sprzedaży z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Stosownie natomiast do § 3 ust. 2 rozporządzenia:

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia:

Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2024 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Jak stanowi § 2 ust. 2 rozporządzenia:

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

Zwolnienie wskazane w § 2 rozporządzenia jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Pod poz. 37 załącznika do rozporządzenia jako czynność zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania wskazano:

Świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3 rozporządzenia, nie stosuje się jednak w przypadku dostawy towarów wymienionych w przepisie § 4 ust. 1 rozporządzenia, zgodnie z którym:

Zwolnień, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku:

1) dostawy:

a) gazu płynnego,

b) części do silników (CN 8409 91 00 i 8409 99 00),

c) silników do napędu pojazdów i motocykli, silników spalinowych tłokowych z zapłonem iskrowym i samoczynnym do różnego rodzaju jednostek, w tym motocykli (CN 8407 i 8408),

d) nadwozi do pojazdów silnikowych (CN 8707),

e) przyczep i naczep (CN 8716 10, 8716 31 00, ex 8716 39, 8716 40 00); kontenerów (CN 8609 00),

f) części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (CN 8716 90),

g) części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (CN 8708, 9401 99 20 i 9401 99 80), z wyłączeniem motocykli, to jest do: ciągników; pojazdów silnikowych do przewozu dziesięciu lub więcej osób z kierowcą; samochodów i pozostałych pojazdów silnikowych przeznaczonych zasadniczo do przewozu osób, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi; pojazdów silnikowych do transportu towarów; pojazdów silnikowych specjalnego przeznaczenia, innych niż te zasadniczo przeznaczone do przewozu osób lub towarów, w szczególności: pojazdów pogotowia technicznego, dźwigów samochodowych, pojazdów strażackich, betoniarek samochodowych, zamiatarek, polewaczek, przewoźnych warsztatów, ruchomych stacji radiologicznych,

h) komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych oraz silników elektrycznych, prądnic i transformatorów (PKWiU ex 26 i ex 27.11),

i) sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1),

j) wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,

k) zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,

l) wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na kod CN,

m) wyrobów tytoniowych (CN 2401, 2402, 2403), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

n) napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% (bez względu na kod CN), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

o) perfum i wód toaletowych (CN 3303 00 10, 3303 00 90), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów;

2) świadczenia usług:

a) przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,

b) taksówek (PKWiU 49.32.11.0), z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą,

c) naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów, w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania,

d) w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,

e) w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,

f) w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,

g) prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia,

h) doradztwa podatkowego,

i) związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, PKWiU 56.21, PKWiU ex 56.29, PKWiU ex 56.30), wyłącznie:

  • świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
  • usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

j) fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,

k) kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,

l) związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne,

m) mycia, czyszczenia samochodów i podobnych usług (PKWiU 45.20.30.0), w tym przy użyciu urządzeń obsługiwanych przez klienta, które w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie lub banknotach, lub innej formie (bezgotówkowej).

Kwestie dotyczące m.in. sposobu postępowania w przypadku zakończenia prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej regulują natomiast przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1625 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących”.

Zgodnie z § 34 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:

W przypadku zakończenia używania kasy z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii z powodu zakończenia działalności gospodarczej lub pracy tych kas w trybie fiskalnym, podatnik:

1)wystawia raport fiskalny dobowy i raport fiskalny okresowy (miesięczny);

2)niezwłocznie, przy pomocy serwisanta, dokonuje odczytu zawartości pamięci fiskalnej poprzez wystawienie raportu fiskalnego rozliczeniowego i sporządza z tej czynności protokół, według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia;

3)składa protokół z odczytu zawartości pamięci fiskalnej wraz z załączonym raportem fiskalnym rozliczeniowym, w terminie 5 dni od dnia ich sporządzenia, do właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego;

4)sporządza i składa, wraz z dokumentami, o których mowa w pkt 3, do właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego wniosek o wyrejestrowanie kasy z ewidencji kas, według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia.

Stosownie do § 36 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:

W przypadku zakończenia przez kasę pracy w trybie fiskalnym podatnik nie może prowadzić ewidencji przy użyciu tej kasy.

Należy zauważyć, że użyty w powołanym wyżej przepisie termin „zakończenie (przez kasę) pracy (w trybie fiskalnym)” nie został zdefiniowany w powołanym rozporządzeniu, jak również w ustawie o podatku od towarów i usług, zatem należy odwołać się do definicji słownikowej. W znaczeniu Internetowego Słownika Języka Polskiego PWN „zakończyć” oznacza doprowadzić coś do końca, przestać coś robić, być ostatnią częścią czegoś, wykończyć czymś jakąś rzecz, natomiast „likwidacja” to – w znaczeniu ww. Słownika – postępowanie zmierzające do uregulowania spraw organizacyjnych i majątkowych rozwiązywanego przedsiębiorstwa lub organizacji.

Kasa rejestrująca jest szczególnym urządzeniem, którego podstawowym zadaniem jest nie tylko rzetelne dokumentowanie osiąganych przez podatników obrotów i podatku należnego, ale również stworzenie dokładnego mechanizmu kontroli obrotów z tytułu sprzedaży dokonywanej na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, czyli na rzecz podmiotów niezainteresowanych uzyskaniem potwierdzenia dokonanej transakcji. Tym samym, zadaniem regulacji dotyczących realizacji obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest także zapobieganie ewentualnym nadużyciom. Natomiast w przypadku podatników zwolnionych, rzetelna mechaniczna kontrola uzyskiwanych przez nich obrotów pozwala również na dokładne ustalenie momentu przekroczenia kwoty granicznej, która uprawnia do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku.

Użytkowanie kasy rejestrującej musi być zatem zgodne z przepisami określonymi w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w aktach wykonawczych i nadzorowane jest zarówno przez podmiot prowadzący serwis główny, jak i właściwy miejscowo urząd skarbowy.

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w ramach biura franczyzowego sieci (…). Planuje Pani otworzyć w nowej lokalizacji nowe biuro pośrednictwa w sprzedaży usług turystycznych pod marką (…). Będzie Pani w tym biurze świadczyć pośrednictwo w sprzedaży usług turystycznych podmiotów będących organizatorami turystycznymi.

Obecnie nie rejestruje Pani sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Powodem jest całkowity pożar Pani biura podróży (…) wraz z wyposażeniem, w tym kasą fiskalną. Po tym zdarzeniu kasa fiskalna została wyrejestrowana 17 maja 2024 r.

Sprzedając wycieczki działa Pani wyłącznie na rzecz sieci franczyzowej (…).

Nie prowadzi Pani sprzedaży żadnych własnych usług czy produktów.

Cała sprzedaż przez Panią realizowana jest na rzecz i w imieniu sieci (…).

Zapłatę za Pani usługi otrzymuje Pani w formie prowizji od Franczyzodawcy - sieci (…), ma Pani umowę z (…), w ramach której prowizja jest wypłacana na podstawie tzw. samofakturowania wykonywanego w Pani imieniu przez (…).

Prowizje od (…), w ustalonych okresach, za pośrednictwo są jedynym Pani przychodem w tej działalności.

W trakcie pośrednictwa w sprzedaży wycieczek przyjmuje Pani płatności za wycieczki od klientów w formie przede wszystkim przelewów na konto, ale zdarza się, bardzo rzadko, że klienci płacą za wycieczkę w formie płatności gotówkowej lub kartą płatniczą. W takim przypadku natychmiast po uzyskaniu płatności jest Pani zobowiązana wpłacić całą kwotę otrzymaną od klienta na konto (…). Czynność wpłaty odwzorowuje Pani w systemie informatycznym dostarczonym przez (…). Każda płatność klienta jest identyfikowalna i możliwa do wyraportowania w systemie informatycznym (…) - to znaczy wiadomo kto zakupił, jaką usługę turystyczną, na jaki termin, dokąd, od jakiego organizatora turystycznego oraz za jaką kwotę, a także czy zapłacił całość czy zaliczkę, a jeżeli zapłacił zaliczkę, to wiadomo jaką kwotę i do kiedy ma dopłacić.

Z płatności otrzymanych od klientów w ramach pośrednictwa nie zatrzymuje Pani dla siebie żadnej kwoty, 100% przekazuje Pani na konto Franczyzodawcy - (…). (…) otrzymują całość płatności za usługi turystyczne, w których sprzedaży będzie Pani pośredniczyć w formie przelewów bankowych, które w każdym przypadku i w każdym momencie można udokumentować.

Nie występuje Pani jako strona w umowie świadczenia usług turystycznych zawartej z klientem. Usługodawcą jest konkretny operator turystyczny, np. (…), (…), (…), itd., którego produkt turystyczny czyli wycieczka jest sprzedawany w ramach sieci (…). Wymienieni operatorzy turystyczni: np. (…), (…) itd. posiadają umowy z (…), a Pani działa w ramach umowy franczyzowej z (…).

Nie będzie Pani prowadziła sprzedaży usług na rzecz partnerów na podstawie umów agencyjnych. Ma Pani umowę wyłącznie z (…) i ta firma jest dla Pani stroną. Wszelkie kontakty z partnerami, organizatorami i dostawcami usług turystycznych leżą po stronie (…). To Pani franczyzodawca (…) uzyskuje zgody na sprzedaż w Pani biurze franczyzowym oferty wszystkich bez wyjątku podmiotów będących organizatorami usług turystycznych. Pani współpraca z organizatorami turystycznymi polega na pozyskiwaniu dokumentów podróży, informacji szczegółowych o obiektach turystycznych, współpraca w zakresie logistycznym i organizacyjnym. Rozliczenia finansowe z organizatorami turystycznymi leżą po stronie centrali (…).

Jedynym partnerem zlecającym Pani sprzedaż jest firma (…). W umowie z (…) jest zapis o wymogu rejestracji sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej z zastrzeżeniem: „o ile zaewidencjonowanie za pomocą kasy fiskalnej jest wymagane przez właściwe przepisy”. Franczyzodawca (…) nie powierza kasy fiskalnej, ewentualne z niej korzystanie pozostaje w gestii franczyzobiorcy, który musi na własny koszt zapewnić kasę fiskalną.

Pani wątpliwości dotyczą kwestii czy będzie Pani uprawniona, aby nie rejestrować płatności klientów z użyciem kasy rejestrującej lub będzie Pani mogła korzystać ze zwolnienia zwolniona z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej w związku z planowanym otworzeniem nowego biura franczyzowego (…), w którym będzie Pani prowadziła wyłącznie pośrednictwo w sprzedaży wycieczek i imprez turystycznych. Sporadyczne płatności gotówkowe za sprzedawane w ramach pośrednictwa usługi turystyczne w przypadku zwolnienia z kasy fiskalnej będzie Pani wówczas rejestrowała za pomocą innych dokumentów księgowych, np. dokument KP i będzie Pani odwzorowywała w systemie informatycznym dostarczonym przez (…).

Podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1 ustawy, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzonym uprzednio biurze sprzedaży usług turystycznych prowadziła Pani ewidencję sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej. Działalność gospodarczą prowadzi Pani nadal, jedynie planuje Pani zmienić lokalizację biura z powodu pożaru. Pomimo posiadanego obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pośrednictwem kasy rejestrującej, wskazała Pani, że po wyrejestrowaniu poprzedniej kasy rejestrującej nie prowadzi Pani sprzedaży żadnych własnych usług czy produktów. Jedynym Pani przychodem w tej działalności są prowizje od (…) za pośrednictwo.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 758 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061):

Przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie oraz do odbierania dla niego oświadczeń agent jest uprawniony tylko wtedy, gdy ma do tego umocowanie.

Agent (pośrednik) działający w imieniu i na rzecz zleceniodawcy jest w świetle ustawy podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, natomiast obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca odniósł do pewnego stanu faktycznego zaistniałego u podatników, tj. dokonywania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Rozpatrując więc kwestię obowiązku ewidencjonowania przez Panią sprzedaży usług, dokonywanej przez Panią w imieniu i na rzecz franczyzodawcy (…), przy zastosowaniu kasy rejestrującej należy także zauważyć, że stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 i pkt 7 ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

1)wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

a)w postaci papierowej lub

b)za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony, w tym przy użyciu systemu teleinformatycznego Szefa Krajowej Administracji Skarbowej pośredniczącego przy wydawaniu paragonów fiskalnych w postaci elektronicznej nabywcy, bez konieczności podawania jego danych osobowych;

7) stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b.

Natomiast jak wynika z zapisu art. 111 ust. 3b ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innej umowy o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganej przez nich wysokości podstawy opodatkowania i podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Powyższy przepis (tj. art. 111 ust. 3b ustawy) ustanawia wyjątek od zasady, że podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników w sytuacji, gdy poza sprzedażą towarów/usług zleceniodawcy podmiot (zleceniobiorca) dokonuje sprzedaży własnych towarów bądź usług.

Rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących w sposób szczególny reguluje kwestie obowiązku prowadzenia ewidencji w przypadku sprzedaży w imieniu i na rzecz innego podmiotu.

Stosownie do § 2 pkt 5), 7), 8) i 16) rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

5) innym podmiocie - rozumie się przez to agenta, zleceniobiorcę, pośrednika lub inną osobę, która na podstawie umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innej umowy o podobnym charakterze dokonuje sprzedaży i prowadzi ewidencję tej sprzedaży w imieniu lub na rzecz podatnika obowiązanego do prowadzenia ewidencji;

7) kasie powierzonej - rozumie się przez to kasę nabytą przez podatnika obowiązanego do prowadzenia ewidencji przy jej użyciu, który na podstawie umowy przekazuje ją innemu podmiotowi do prowadzenia ewidencji sprzedaży wyłącznie na rzecz lub w imieniu tego podatnika;

8) kasie własnej - rozumie się przez to kasę nabytą przez podatnika obowiązanego do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży przy jej użyciu albo kasę nabytą do prowadzenia ewidencji sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników;

16) paragonie fiskalnym albo fakturze - rozumie się przez to dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży.

Zatem prowadząc nowe biuro pośrednictwa w sprzedaży usług turystycznych będzie Pani pośredniczyła w sprzedaży usług oferowanych przez franczyzodawcę. Otrzymane środki finansowe od klientów przekaże Pani swojemu franczyzodawcy (jako sprzedaż obcą).

Jest Pani zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży oraz kwot podatku należnego z tytułu własnej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, jednak takiej sprzedaży Pani obecnie nie dokonuje.

Unormowania dotyczące podatników wykonujących czynności w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze, zawarto w § 5 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Stosownie do § 5 ust. 1–3 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:

Podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji sprzedaży na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy użyciu kasy własnej tego podmiotu.

W przypadku gdy inny podmiot jest obowiązany również do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, ewidencjonuje przy użyciu kasy własnej na potrzeby obliczenia osiąganej przez siebie wartości sprzedaży i wysokości podatku całą wartość sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Przekazanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu nabytej przez ten podmiot kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej.

Jak wynika z powołanych przepisów dotyczących ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, co do zasady pośrednik, który obok sprzedaży towarów/usług zleceniodawcy dokonuje sprzedaży towarów/usług własnych, w sytuacji gdy ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, ma również obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej obrotu z tytułu sprzedaży towarów/usług zleceniodawcy. Należy jednak zauważyć, że obowiązek ewidencjonowania przez pośrednika sprzedaży dokonywanej w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, uwarunkowany jest wystąpieniem tego obowiązku u zleceniodawcy.

Jednocześnie przepisy te wskazują, że to zleceniodawca, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi (pośrednikowi), zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu. Zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej.

W rozpatrywanej sprawie będzie Pani prowadziła sprzedaż na rzecz franczyzodawcy z wykorzystaniem umowy franchisingowej pośrednictwa. Została Pani jednak zobowiązana przez franczyzodawcę (…) do prowadzenia ewidencji za pomocą własnej kasy rejestrującej. Partner ten, zlecając Pani wykonywanie sprzedaży, nie przekazał Pani kasy powierzonej, jednakże z treści umowy franchisingowej odnośnie kasy fiskalnej jednoznacznie wynika, że:

„Franchisobiorca zobowiązany jest do ewidencjonowania wpłacanych przez klientów kwot pieniężnych (gotówką lub przy użyciu karty płatniczej) za pomocą kasy fiskalnej działającej zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i zapewniającej prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, o ile zaewidencjonowanie transakcji za pomocą kasy fiskalnej jest wymagane przez właściwe przepisy.”

Należy zatem stwierdzić, że przepisy podatkowe mające zastosowanie w rozpatrywanej sprawie zobowiązują Panią, co do zasady, do ewidencjonowania sprzedaży obcej za pomocą kasy rejestrującej. Jest Pani bowiem zobowiązana przez franczyzodawcę do prowadzenia ewidencji za pomocą własnej kasy rejestrującej w drodze umowy pisemnej.

Wypada zaznaczyć, że przepisy o podatku od towarów i usług nie regulują zasad zawierania między stronami umów cywilnoprawnych, a organy podatkowe nie mają prawa ingerować w zawierane umowy oraz przyjęte w nich postanowienia, a tym samym zobowiązania stron, chyba, że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, wystąpi u Pani sprzedaż obca świadczona na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, którą będzie Pani obowiązana ewidencjonować przy użyciu kasy rejestrującej, to w opisanej sytuacji należy również dokonać analizy możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży, o którym mowa w poz. 37 załącznika do rozporządzenia w związku z § 2 ust. 1 rozporządzenia.

Aby mogła Pani skorzystać z prawa do ww. zwolnienia, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

  • świadczący usługę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),
  • z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła,
  • przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 rozporządzenia, do których nie stosuje się zwolnień.

Niespełnienie któregokolwiek z wymaganych warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie ww. przepisu z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Wyrażenie „w całości” odnosi się do poszczególnych transakcji świadczonych przez podatnika. Warunkiem zwolnienia jest bowiem to, aby konkretna transakcja została w całości zapłacona za pośrednictwem m.in. banku lub poczty oraz by było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Jak wynika z okoliczności sprawy, przelewy dokonywane przez klientów za usługi turystyczne mogą być i są wykonywane na m.in. na Pani konto firmowe. Przy czym po otrzymaniu przelewu na Pani konto firmowe jest Pani zobligowana do przekazania środków na właściwe konto (…). W każdym przypadku przelewy są rejestrowane w systemach informatycznych (…), w każdym przypadku są identyfikowalne, dotyczą konkretnej rezerwacji, konkretnego klienta.

Ponadto, prowadziła, prowadzi i będzie Pani prowadziła ewidencję wszystkich wpłat klientów, posiada Pani dowody dokumentujące zapłatę, z których jednoznacznie wynikają informacje dotyczące transakcji, czyli kto, za co, kiedy zapłacił, a także w jakiej formie była dokonana płatność.

Nie dokonuje Pani również dostawy towarów ani świadczenia usług, które zostały wymienione w § 4 rozporządzenia.

W analizowanej sprawie, w przypadku wpłat dokonywanych przez klientów będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej oraz rolnikami ryczałtowymi, otrzymywanych przez Panią wyłącznie w formie bezgotówkowej, tj.:

  • przelewem na Pani firmowe konto bankowe lub
  • dokonywanych przez ww. klientów kartą płatniczą

spełnione będą więc ww. warunki uprawniające Panią do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 37 załącznika do rozporządzenia.

Tym samym, będzie Pani przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku pobierania w formie bezgotówkowej i dokumentowania w sposób opisany we wniosku opłat za ww. usługi obce od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych (klientów) na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 37 załącznika do rozporządzenia. Powyższe zwolnienie obowiązuje jednak nie dłużej niż do 31 grudnia 2024 r.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej, nie ma natomiast zastosowania w sytuacji, gdy otrzyma Pani płatność od klientów będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej oraz rolnikami ryczałtowymi za usługi obce w formie gotówkowej.

Jednocześnie należy wskazać, że na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług brak jest przeciwwskazań dla dodatkowego udokumentowania wykonywanych przez Panią ww. czynności poprzez wystawienie innego dokumentu księgowego, potwierdzającego przyjęcie wpłaty np. KP – niemniej jednak należy zauważyć, że nie jest to dokument przewidziany przez przepisy o podatku od towarów i usług i jako taki nie jest objęty regulacją tych przepisów.

Zaznaczam jednocześnie, że w przypadku wystąpienia sprzedaży obcej, którą będzie Pani obowiązana ewidencjonować przy użyciu kasy rejestrującej, czyli dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, dokonujących płatności w formie gotówkowej, obowiązana będzie Pani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę. Dokument KP nie może w tej sytuacji zastąpić paragonu fiskalnego.

Tym samym, oceniając całościowo Pani stanowisko, uznaję je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Należy zaznaczyć, że w niniejszym rozstrzygnięciu przyjęto jako element zdarzenia przyszłego, że dokonując sprzedaży działa Pani na rzecz i w imieniu sieci (…), jako pośrednik, zgodnie z Pani wskazaniem, a nie we własnym imieniu i na własny rachunek.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00