Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 sierpnia 2024 r., sygn. II SA/Ol 399/24
Dnia 22 sierpnia 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Chybicki Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) sędzia WSA Ewa Osipuk po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 22 sierpnia 2024 roku sprawy ze skargi P. sp. z o.o. w O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu naruszenia obowiązku zawiadomienia organu o zbyciu pojazdu I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie na rzecz P. sp. z o.o. w O. kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Decyzją z 28 listopada 2023 r. Zastępcę Dyrektora Wydziału Spraw Obywatelskich Urzędu Miasta Olsztyna, działając z upoważnienia Prezydenta Olsztyna (dalej jako: "organ I instancji"), po ponownym rozpatrzeniu sprawy, nałożył na P. sp. z o.o. (dalej jako: "skarżąca", "spółka") karę pieniężną w wysokości 200 zł z tytułu naruszenia obowiązku zawiadomienia organu w ustawowym terminie o zbyciu pojazdu marki [...].
W uzasadnieniu organ I instancji przytoczył przepisy mające w sprawie zastosowanie i wyjaśnił, że spółka zbyła pojazd 10 stycznia 2020 r., o czym powinna zawiadomić organ do 10 lutego 2020 r. Obowiązku tego nie wykonała. Poinformowała organ o zbyciu pojazdu 11 lutego 2020 r. Wskazano, że 9 stycznia 2023 r. organ I instancji zawiadomił spółkę o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie nałożenia kary. Uwzględniono, że zakres naruszenia obejmował jeden dzień. Organ stwierdził przy tym, że tego typu naruszenie jest kolejnym, jakiego dopuściła się strona w okresie od 1 stycznia 2020 r., tj. od dnia wejścia w życie przepisów art. 140mb pkt 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym, który to przepis wprowadził sankcje w postaci kar pieniężnych za niepowiadomienie w terminie nieprzekraczającym 30 dni o nabyciu lub zbyciu pojazdu zarejestrowanego. Rozpatrując przesłankę korzyści finansowych uzyskanych z tytułu naruszenia prawa, organ I instancji stwierdził, iż strona w związku z niezgłoszeniem w ustawowym terminie zbycia pojazdu, którego była właścicielem, nie uzyskała żadnych korzyści finansowych. Dalej wyjaśnił, że nie znalazł podstaw do odstąpienia od nałożenia kary na podstawie art. 189f § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postepowania administracyjnego (Dz.U. z 2023 r. poz. 775 ze zm., dalej jako: "k.p.a."). W ocenie organu rejestrującego, nie doszło do zaprzestania naruszania prawa, gdyż złożenie przez stronę zawiadomienia o zbyciu pojazdu po ustawowo określonym terminie trudno określić mianem zaprzestania naruszania prawa, nie jest to bowiem czyn charakteryzujący się pewną ciągłością działania, a zatem jedna z przesłanek koniecznych do zastosowania odstąpienia od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej nie występuje. Brak jest również podstaw do uznania, iż wystąpiło znikome naruszenie prawa. Analizując spełnienie powyższej przesłanki wzięto pod uwagę dwa aspekty: tj. czas naruszenia prawa oraz wpływ tego naruszenia na poszanowanie prawa. Zdaniem organu I instancji samo naruszenie obowiązku ciążącego na stronie, bez względu na faktyczne skutki tego naruszenia, czy czas jego trwania, ma dyscyplinować stronę do działań zgodnych z wymogami art. 78 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Podkreślono, że w świetle obowiązku strony nie można uznać, że działanie sprzeczne z regulacją prawną wynikającą z art. 78 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym, jest naruszeniem, którego waga jest znikoma. Sama możliwość nałożenia kary pieniężnej przez organ jest na tyle istotna, że ustawodawca usankcjonował karę pieniężną za niedostosowanie działania do przepisów prawa, umożliwiając jednak organowi luz decyzyjny w sytuacji ustalenia wysokości kary. Kara powinna mieć charakter nie tylko sankcyjny, ale również prewencyjny. Odnosząc się do oceny poszanowania prawa, organ I instancji wskazał, że na stronie spoczywa obowiązek znajomości prawa. Tym bardziej, że przepis nakładający na właściciela pojazdu obowiązek zawiadomienia starosty o zbyciu pojazdu w terminie nieprzekraczającym 30 dni został wprowadzony art. 78 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym i wszedł w życie z dniem 1 stycznia 1998 roku. Zatem nie jest przepisem nowym, który mógłby być dla strony zaskoczeniem. Samo usankcjonowanie jest dopiero wynikiem nowelizacji ustawy Prawo o ruchu drogowym, wprowadzonej ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U. z 2019 r. poz. 1579), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2020 r. Mając powyższe na uwadze, organ I instancji uznał za zasadne nałożenie na spółkę kary pieniężnej w wysokości 200 złotych, tj. najniższej przewidzianej przepisami prawa za stwierdzone naruszenie.