Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 31 lipca 2024 r., sygn. III SA/Gl 184/24
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędzia WSA Adam Gołuch, Protokolant Ewelina Cyroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 lipca 2024 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Dyrektora Centrum Usług Wspólnych O. w T. z dnia 6 grudnia 2023 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z 6 grudnia 2023r. nr [...] Dyrektor Centrum Usług Wspólnych O. w T. odmówił skarżącemu M. P. udzielenia informacji publicznej w zakresie skanu pełnej treści protokołu wraz załącznikami z przeprowadzonego naboru na stanowisko urzędnicze - samodzielny referent bez stosowania procesu anonimizacji.
Wydanie tej decyzji poprzedziły następujące wydarzenia:
Skarżący we wniosku przesłanym drogą elektroniczną 3 stycznia 2022 r. zażądał udostępnienia informacji publicznej w zakresie skanu treści protokołu wraz załącznikami z przeprowadzonego naboru na stanowisko urzędnicze - samodzielny referent.
Organ udostępnił wnioskodawcy informację w żądanym zakresie pismem z 20 stycznia 2022 r., anonimizując dane osoby, która nie została wybrana na stanowisko.
21 stycznia 2022 r. skarżący zwrócił się do organu ponownie, precyzując, że domaga się przekazania pełnej treści protokołu, bez stosowania procesu anonimizacji danych osoby niewybranej.
Organ pismem z 21 stycznia 2022r. wystąpił do niewybranego kandydata z zapytaniem, czy wyraża zgodę na przekazanie wnioskodawcy jego danych osobowych. Kandydat odmówił (w wiadomości e-mail z 1 lutego 2022 r.), co przekazano stronie.
Wobec powyższego wnioskodawca wniósł skargę na bezczynność organu w przedmiocie udostępnienia informacji, którą Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił postanowieniem z 7 września 2022 r. sygn. akt III SAB/GI 157/22 uznając, że w sprawie znajdzie zastosowanie uchwała NSA z 22 czerwca 2020 r. sygn. akt II OPS 5/19, z której wynika, że wniesienie skargi na bezczynność po zakończeniu przez organ administracji publicznej prowadzonego postępowania, stanowi przeszkodę w merytorycznym rozpoznaniu skargi.