Interpretacja indywidualna z dnia 4 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.432.2024.1.ALN

Sposób opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży posiłku, kwalifikowanego jako świadczenie usług lub dostawa towarów. Określenie podstawy opodatkowania. Obowiązek udokumentowania sprzedaży fakturą na rzecz pracodawcy i obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na rzecz pracownika na kasie rejestrującej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

·sposobu opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Posiłku, kwalifikowanego jako świadczenie usług lub dostawa towarów (pytania nr 1 i nr 5);

·określenia podstawy opodatkowania (pytania nr 2 i nr 6);

·obowiązku udokumentowania sprzedaży fakturą na rzecz Pracodawcy (pytania nr 4 i nr 8) i obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na rzecz Pracownika na kasie rejestrującej (pytania nr 3 i nr 7).

jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·sposobu opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Posiłku, kwalifikowanego jako świadczenie usług lub dostawa towarów (pytania nr 1 i nr 5);

·określenia podstawy opodatkowania (pytania nr 2 i nr 6);

·obowiązku udokumentowania sprzedaży fakturą na rzecz Pracodawcy (pytania nr 4 i nr 8) i obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na rzecz Pracownika na kasie rejestrującej (pytania nr 3 i nr 7).

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą prawną, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest zapewnianie w ramach Programu (…) przygotowywanych dań jak i produktów spożywczych (dalej łącznie jako „Posiłki”) dla zakładów pracy (dalej: „Pracodawcy”). Posiłki dostarczane są do zakładów pracy bezpośrednio do osób, które je spożywają, w tym za pośrednictwem znajdujących się w zakładach pracy automatów umożliwiających wydanie posiłku, lub w kantynach i stołówkach zakładowych. W niektórych przypadkach Posiłki w części lub w całości są przygotowywanie na terenu danego zakładu. Posiłki przygotowywane są przez odrębne podmioty działające na rzecz Wnioskodawcy w charakterze podwykonawców.

W zależności od szczegółowych warunków transakcji lub samego przedmiotu sprzedaży (Posiłku) jego sprzedaż (dalej: Sprzedaż) może być kwalifikowana na gruncie ustawy o VAT jako dostawa towarów lub świadczenie usług.

Wnioskodawca prowadzi Sprzedaż w następujący sposób:

a)Spółka zawiera umowę o współpracy z Pracodawcą na podstawie, której dokonuje sprzedaży Posiłków Pracodawcy i Pracownikowi, przy czym to Pracownik jest osobą „konsumującą” Posiłek, tj. osobą, która faktycznie go odbiera i spożywa. Jest on zatem osobą, która korzysta z usługi (w przypadku świadczenia usług) lub na rzecz której jest przenoszone prawo do rozporządzania towarem jak właściciel (w przypadku dostaw towarów). Wnioskodawca z Pracodawcą uzgadnia ogólny zakres sprzedawanych Posiłków (menu).

b)Pracownik zamawia Posiłki za pomocą dedykowanej aplikacji lub strony internetowej.

c)Pracodawca finansuje zakup Posiłków do określonego, ustalonego przez siebie limitu.

d)Umowa stanowi, iż jeżeli wartość zakupionego Posiłku nie przekroczy ustalonego limitu, Pracodawca w całości jest nabywcą Posiłku, a Wnioskodawca wystawia faktury na Pracodawcę z tytułu sprzedanych Posiłków, w takim przypadku zakup w całości jest finansowany przez Pracodawcę.

e)Wnioskodawca nie ma wiedzy na temat dalszych rozliczeń pomiędzy Pracodawcą a Pracownikiem, gdyż są to wewnętrzne kwestie Pracodawcy.

f)W przypadku gdy wartość Posiłku przekracza ustalony limit, postanowienia umowy przewidują, iż sprzedaż realizowana jest na rzecz Pracodawcy, który finansuje wartość Posiłku do kwoty limitu i Pracownika, który finansuje zakup w pozostałej części. W takim przypadku Wnioskodawca wystawia fakturę na Pracodawcę na kwotę odpowiadającą wartości limitu oraz paragon na rzecz pracownika na kwotę nadwyżki.

g)W przypadku wykorzystania całego limitu ustalonego przez Pracodawcę, Pracownik może nabyć Posiłek samodzielnie we własnym zakresie finansując zakup. W takim przypadku Wnioskodawca wystawiać będzie Pracownikowi paragon na całą kwotę sprzedaży.

Warunki sprzedaży realizowanej przez Wnioskodawcę określają, iż w przypadku nabycia jedynie przez Pracodawcę, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za sprzedawane Posiłki jedynie względem Pracodawcy. Natomiast w przekroczenia limitu i sprzedaży Pracodawcy i Pracownikowi odpowiedzialność tę Wnioskodawca ponosi względem obu tych podmiotów. W przypadku Posiłków w całości finansowanych przez Pracownika (w związku z przekroczeniem limitu) Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za sprzedawane Posiłki jedynie względem Pracownika.

W związku z opisanym modelem, każda realizowana przez Wnioskodawcę sprzedaż (przekraczająca limit) będzie posiadała dwóch nabywców: Pracodawcę i Pracownika, przy czym należy wyraźnie zaznaczyć, że nie nabywają oni Posiłku w całości, ale każdy z tych podmiotów nabędzie odpowiednio przypisaną mu jego część, określoną w sposób wartościowy (nie dojdzie do fizycznego wyodrębnienia części Posiłku nabywanego przez Pracodawcę i Pracownika). Podział Posiłku na części dokonuje się zatem wyłącznie w aspekcie ekonomicznym, a nie poprzez fizyczny podział konkretnego świadczenia na części nabywane odpowiednio przez Pracodawcę i Pracownika.

Pytania

1)Czy w świetle przedstawionego w niniejszym wniosku modelu sprzedaży, w przypadku sprzedaży Posiłku (kwalifikowanej jako świadczenie usług), o wartości, która przekracza określony przez Pracodawcę limit Wnioskodawca prawidłowo tzn. zgodnie z przepisami uVAT, identyfikuje istnienie dwóch różnych nabywców dwóch ekonomicznie, choć nie fizycznie wydzielonych części, świadczonej przez siebie usługi?

2)Czy w świetle art. 29a uVAT Wnioskodawca słusznie przyjmuje, iż w przypadku sprzedaży Posiłku (kwalifikowanej jako świadczenie usług), podstawą opodatkowania części nabywanej przez Pracodawcę jest wyłącznie kwota należna z tytułu sprzedaży tego Posiłku od Pracodawcy, zaś podstawą opodatkowania części nabywanej przez Pracownika - wyłącznie kwota należna od Pracownika?

3)Czy w odniesieniu do sprzedaży części Posiłku (kwalifikowanej jako świadczenie usług) na rzecz Pracownika znajdzie zastosowanie art. 111 ust. 1 uVAT dotyczący obowiązku zaewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej?

4)Czy w odniesieniu do sprzedaży części Posiłku (kwalifikowanej jako świadczenie usług) na rzecz Pracodawcy zastosowanie znajdzie obowiązek, na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 uVAT udokumentowania sprzedaży poprzez wystawienie faktury?

5)Czy w świetle przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego modelu sprzedaży, w przypadku sprzedaży Posiłku (kwalifikowanego jako towar) o wartości, która przekracza określony przez Pracodawcę limit wartości Wnioskodawca prawidłowo tzn. zgodnie z przepisami ustawy o VAT, identyfikuje istnienie dwóch różnych nabywców sprzedawanego przez siebie towaru?

6)Czy w świetle art. 29a uVAT, w przypadku sprzedaży Posiłków (kwalifikowanych jako towary), które przekraczają określony przez Pracodawcę limit wartości, Wnioskodawca słusznie przyjmuje, iż podstawą opodatkowania części towaru nabywanego przez Pracodawcę jest wyłącznie kwota należna z tytułu sprzedaży towaru od Pracodawcy, zaś podstawą opodatkowania części towaru nabywanego przez Pracownika - wyłącznie kwota należna od Pracownika?

7)Czy w odniesieniu do sprzedaży części Posiłku (kwalifikowanej jako dostawa towarów) na rzecz Pracownika znajdzie zastosowanie art. 111 ust. 1 uVAT dotyczący obowiązku zaewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej?

8)Czy w odniesieniu do sprzedaży części Posiłku (kwalifikowanej jako dostawa towarów) na rzecz Pracodawcy zastosowanie znajdzie obowiązek, na podstawie art 106b ust. 1 pkt 1 uVAT udokumentowania sprzedaży poprzez wystawienie faktury?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pyt. 1:

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego modelu, w przypadku sprzedaży Posiłku (kwalifikowanego jako świadczenie usług), o wartości, która przekracza określony przez Pracodawcę limit wartości, Wnioskodawca prawidłowo tzn. zgodnie z regułami systemu VAT, identyfikuje istnienie dwóch różnych nabywców dwóch ekonomicznie, choć nie fizycznie wydzielonych części, świadczonej przez siebie usługi.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pyt. 1:

W obrocie cywilnym występuje swoboda umów i strony mogą w sposób dowolny układać swoje stosunki cywilnoprawne i co do zasady określać przedmiotowo istotne i nieistotne elementy zawieranych umów. Decydować co, kiedy, za ile i komu zbywają, obciążają, czy też w inny sposób wykorzystują w obrocie cywilnoprawnym. Przepisy ustawy o VAT z założenia nie mogą tej swobody stron ograniczać, a jedynie regulować skutki podatkowe określonego zachowania podatnika.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że Wnioskodawca ma prawo przyjąć taki model sprzedaży Posiłków (świadczenia usług), w którym odbiorcami określonych ekonomicznie tj. w sposób wartościowy (kwotowy) części usługi będą dwa różne podmioty tj. odpowiednio Pracodawca i Pracownik. W takim przypadku, Wnioskodawca prawidłowo zatem zidentyfikuje jako odrębne z perspektywy VAT transakcje świadczenia usługi - sprzedaży Posiłku w części na rzecz Spółki, a w części na rzecz jej Pracownika. Podział usługi na części może przy tym mieć wyłącznie wymiar ekonomiczny. Nie sprzeciwiają się temu przepisy ustawy o VAT, gdyż nie sposób z nich wyprowadzić tezy o konieczności dokonania fizycznego podziału jednolitej w swej istocie usługi, aby odpowiednio te, fizycznie wydzielone części przypisać poszczególnym nabywcom tej usługi.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pyt. 2:

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania części usługi (Posiłku) nabywanej przez Pracodawcę jest wyłącznie kwota należna z tytułu sprzedaży tego Posiłku od Pracodawcy, zaś podstawą opodatkowania części usługi (Posiłku) nabywanej przez Pracownika - wyłącznie kwota należna od Pracownika.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pyt. 2:

Zgodnie z art. 29a uVAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art 30a-30c, art 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Biorąc pod uwagę, że w ocenie Wnioskodawcy nastąpi podział Posiłku - usługi na dwie części i każda z nich stanowić będzie sprzedaż na rzecz innego podmiotu (odpowiednio Pracownika i Pracodawcę), to dla każdej z nich należy ustalić osobną podstawę opodatkowania. Zarówno w przypadku Pracodawcy jak i Pracownika dojdzie do określenia ceny nabycia odpowiedniej części usługi. Z związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy nie byłoby zasadne ujęcie ceny ponoszonej przez Pracownika w podstawie opodatkowania części usługi świadczonej na rzecz Pracodawcy. W ocenie Wnioskodawcy nieprawidłowe byłoby również ujęcie ceny ponoszonej przez Pracodawcę w podstawie opodatkowania części usługi nabywanej przez Pracownika. Biorąc pod uwagę, że przedmiotowa usługa będzie zbywana w dwóch częściach i każda z tych części będzie posiadała własną cenę i innego nabywcę, podstawę opodatkowania należy dla tych części ustalić odrębnie.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pyt. 3:

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku sprzedaży części Posiłku (kwalifikowanej jako świadczenie usług) na rzecz Pracownika znajdzie zastosowanie art. 111 uVAT i tym samym Wnioskodawca będzie zobowiązany do zewidencjonowania ww. sprzedaży na kasie fiskalnej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pyt. 3:

Zgodnie z art. 111 ust. 1 uVAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, część usługi - Posiłku będzie nabywana przez Pracownika (osobę fizyczną) i w odniesieniu do tej części Pracownik uiszczać będzie zapłatę. W związku z tym należy uznać, że Wnioskodawca w zakresie części usługi nabywanej przez Pracownika dokona sprzedaży na rzecz osoby fizycznej i po jego stronie zajdzie zastosowanie obowiązek ewidencji sprzedaży na kasie fiskalnej zgodnie z art. 111 ust. 1 uVAT.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pyt. 4:

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku sprzedaży części Posiłku (kwalifikowanej jako świadczenie usług) na rzecz Pracodawcy zastosowanie znajdzie obowiązek, na podstawie art 106b ust. 1 pkt 1 uVAT udokumentowania sprzedaży poprzez wystawienie faktury.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pyt. 4:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 uVAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą m. in sprzedaż dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W przypadku sprzedaży części Posiłku (kwalifikowanej jako świadczenie usług) przypadającej na Pracodawcę, Wnioskodawca dokona sprzedaży na rzecz podmiotu gospodarczego, innego podatnika podatku VAT. Tym samym, wykonanie tej części usługi szkoleniowej rodzić będzie obowiązek udokumentowania co winno zostać udokumentowane poprzez wystawienie faktury na kwotę odpowiadającą wartości sprzedaży tej usługi na rzecz Pracodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pyt. 5:

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego modelu, w przypadku sprzedaży Posiłku (kwalifikowanego jako towar) o wartości, która przekracza określony przez Pracodawcę limit wartości, Wnioskodawca prawidłowo tzn. zgodnie z regułami systemu VAT, identyfikuje istnienie dwóch różnych nabywców sprzedawanego przez siebie towaru.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pyt. 5:

W obrocie cywilnym występuje swoboda umów i strony mogą w sposób dowolny układać swoje stosunki cywilnoprawne i co do zasady określać przedmiotowo istotne i nieistotne elementy zawieranych umów. Decydować co, kiedy, za ile i komu zbywają, obciążają, czy też w inny sposób wykorzystują w obrocie cywilnoprawnym. Przepisy ustawy o VAT z założenia nie mogą tej swobody stron ograniczać, a jedynie regulować skutki podatkowe określonego zachowania podatnika.

Uwzględniając, iż własność rzeczy może przysługiwać dwóm lub więcej osobom tworząc współwłasność, o czym stanowi art 195 Kodeksu cywilnego, wskazać należy, iż Wnioskodawca może dokonać sprzedaży jednego towaru na rzecz dwóch nabywców.

Przenosząc powyższe na grunt przepisów uVAT wskazać należy, iż w art. 7 ust. 1 wskazano, iż przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Dokonanie dostawy w rozumieniu przepisów uVAT nie wymaga jednak dokonania faktycznego wydania towaru danemu podmiotowi, czego przykładem są tzw. transakcje łańcuchowe, w których identyfikuje się dwie lub więcej dostawy towarów, który jednak fizycznie przekazywany jest pomiędzy pierwszym a ostatnim podmiotem w łańcuchu tychże dostaw. O przeniesieniu prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w takim przypadku decydować może fakt zawarcia transakcji z kolejnym w łańcuchu podmiotem i ponoszenia względem niego odpowiedzialności za jakość czy też wady sprzedawanego towaru. Podobna sytuacja będzie mieć w przypadku sprzedaży towarów na rzecz Pracodawcy i Pracownika. Pomimo tego, iż sprzedawany towar - Posiłek nie może zostać fizycznie podzielony pomiędzy Pracodawcę i Pracownika i jest fizycznie dostarczany do Pracownika, to nie można pomijać faktu, iż Pracodawca jest stroną transakcji poprzez zawarcie umowy z Wnioskodawcą przez co ma wpływ na ustalenie oferowanych na rzecz pracowników towarów. Ponadto Wnioskodawca również względem niego ponosi odpowiedzialność za dostarczany produkt, w efekcie również Pracodawca może dochodzić określonych roszczeń wobec Wnioskodawcy np. z tytułu wad dostarczonych towarów. Z tych względów również Pracodawcę należy identyfikować jako nabywcę, co prowadzić będzie do wniosku, iż Pracodawca i Pracownik będąc nabywcami staną się współwłaścicielami. Natomiast Wnioskodawca z punktu widzenia podatku VAT dokona dwóch dostaw towaru - na rzecz Pracodawcy i na rzecz Pracownika. Natomiast poza zakresem Wnioskodawcy pozostaną dalsze rozliczenia i przeniesienie własności pomiędzy Pracodawcą a Pracownikiem.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca prawidłowo zatem zidentyfikuje jako odrębne z perspektywy VAT transakcje dostawy towaru w części na rzecz Pracownika, a w części na rzecz jej Pracownika.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pyt. 6:

W świetle art. 29a uVAT w przypadku sprzedaży Posiłków (kwalifikowanych jako towary), które przekraczają określony przez Pracodawcę limit wartości, zdaniem Wnioskodawcy podstawą opodatkowania części towaru nabywanego przez Pracodawcę jest wyłącznie kwota należna z tytułu sprzedaży towaru od Pracodawcy, zaś podstawą opodatkowania części towaru nabywanego przez Pracownika - wyłącznie kwota należna od Pracownika

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pyt. 6:

Zgodnie z art. 29a uVAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Biorąc pod uwagę, że w ocenie Wnioskodawcy dokona on dostawy towaru na rzecz dwóch nabywców, czyli de facto dwóch czynności dostawy towarów to do sprzedaży dla każdego z nich należy odrębnie ustalić podstawę opodatkowania. Zarówno w przypadku Pracodawcy jak i Pracownika dojdzie do określenia ceny nabycia, która powinna stanowić podstawę opodatkowania dla sprzedaży do każdego z nich.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pyt. 7:

W odniesieniu do sprzedaży części Posiłku (kwalifikowanej jako dostawa towarów) na rzecz Pracownika znajdzie zastosowanie art. 111 ust. 1 uVAT dotyczący obowiązku zaewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pyt. 7:

Zgodnie z art. 111 ust. 1 uVAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W związku z tym, iż Wnioskodawca dokona sprzedaży części towaru - Posiłku na rzecz Pracownika (osobę fizyczną), który od tej części uiszczać będzie zapłatę, należy uznać, że po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek udokumentowania tej transakcji na kasie fiskalnej poprzez wystawienie paragonu zgodnie z art. 111 ust. 1 uVAT.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pyt. 8:

W odniesieniu do sprzedaży części Posiłku (kwalifikowanej jako dostawa towarów) na rzecz Pracodawcy zastosowanie znajdzie obowiązek, na podstawie art 106b ust. 1 pkt 1 uVAT udokumentowania sprzedaży poprzez wystawienie faktury.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pyt. 8:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 uVAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą m. in sprzedaż dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W związku z tym, iż Wnioskodawca dokona sprzedaży części towaru - Posiłku Pracodawcy (podmiotowi gospodarczemu, innemu podatnikowi VAT), który od tej części uiszczać będzie zapłatę, należy uznać, że po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek udokumentowania tej transakcji poprzez wystawienie faktury na kwotę odpowiadającą wartości sprzedaży tej części towaru na rzecz Pracodawcy

Końcowo, w odniesieniu do stanowiska w zakresie wszystkich przedstawionych powyżej pytań, Wnioskodawca wskazuje, iż Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przyjął takie samo stanowisko w interpretacji z dnia 19 grudnia 2023 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.533.2023.1.KP. W szczególności potwierdzono konieczność rozpoznania dwóch odrębnych transakcji względem dwóch odbiorców, o czym świadczy m. in. poniższy fragment:

„W konsekwencji w świetle przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego modelu, w przypadku sprzedaży usługi szkoleniowej, której wartość przekracza określony przez Pracodawcę limit wartości, Państwo prawidłowo identyfikujecie istnienie dwóch różnych nabywców dwóch ekonomicznie, choć nie fizycznie wydzielonych części, świadczonej przez Państwa usługi. Również w odniesieniu do dostawy towarów prawidłowo Państwo zidentyfikujecie jako odrębne z perspektywy VAT transakcje dostawy towaru w części na rzecz Pracownika, a w części na rzecz Pracodawcy.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku w zakresie:

·sposobu opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Posiłku, kwalifikowanego jako świadczenie usług lub dostawa towarów (pytania nr 1 i nr 5);

·określenia podstawy opodatkowania (pytania nr 2 i nr 6);

·obowiązku udokumentowania sprzedaży fakturą na rzecz Pracodawcy (pytania nr 4 i nr 8) i obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na rzecz Pracownika na kasie rejestrującej (pytania nr 3 i nr 7)

jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasność), stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można zatem mówić w sytuacji, gdy:

·istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,

·wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,

·związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Jak stanowi art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) dalej „Kodeks cywilny”:

Z zasady tej wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy w świetle przedstawionego w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego modelu sprzedaży, w przypadku sprzedaży Posiłku, kwalifikowanego jako usługa o wartości, która przekracza określony przez Pracodawcę limit Państwo prawidłowo tzn. zgodnie z przepisami ustawy o VAT, identyfikujecie istnienie dwóch różnych nabywców dwóch ekonomicznie, choć nie fizycznie wydzielonych części, świadczonej przez siebie usługi oraz czy w przypadku sprzedaży Posiłku, kwalifikowanego jako towar, które przekraczają określony przez Pracodawcę limit wartości Państwo prawidłowo tzn. zgodnie z przepisami ustawy o VAT, identyfikujecie istnienie dwóch różnych nabywców sprzedawanego przez siebie towaru.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz opis sprawy należy wskazać, że skoro zawarliście Państwo umowę z Pracodawcą, z której wynika, że każda realizowana przez Państwa sprzedaż będzie posiadała dwóch nabywców: Pracodawcę do określonego w umowie limitu kwotowego i Pracownika, przy czym zaznaczacie Państwo, że nie będą oni nabywać tej samej usługi lub towaru w całości, ale każdy z tych podmiotów nabędzie odpowiednio przypisaną mu część usługi lub towaru, określoną w sposób wartościowy, to należy się z Państwem zgodzić, że macie Państwo prawo przyjąć taki model świadczenia usług /dostawy towarów, w których odbiorcami określonych ekonomicznie tj. w sposób wartościowy (kwotowy) części usługi/dostawy towarów będą dwa różne podmioty tj. odpowiednio Pracodawca i Pracownik. W takim przypadku, Państwo prawidłowo zatem zidentyfikujecie jako odrębne z perspektywy VAT transakcje świadczenia usługi /dostawy towarów w części na rzecz Pracodawcy, a w części na rzecz Pracownika. Ponadto wskazujecie Państwo, że warunki sprzedaży realizowanej przez Państwa określać będą, iż w przypadku nabycia ww. świadczeń jedynie przez Pracodawcę, ponosić będziecie Państwo odpowiedzialność za sprzedawane towary i usługi jedynie względem Pracodawcy. Natomiast po przekroczenia limitu i dokonania sprzedaży opisanego świadczenia Pracodawcy i Pracownikowi odpowiedzialność tę ponosić będziecie Państwo względem obu tych podmiotów.

W konsekwencji w świetle przedstawionego w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego modelu, w przypadku sprzedaży Posiłku, kwalifikowanego jako usługa, którego wartość przekracza określony przez Pracodawcę limit wartości, Państwo prawidłowo identyfikujecie istnienie dwóch różnych nabywców dwóch ekonomicznie, choć nie fizycznie wydzielonych części, świadczonej przez Państwa usługi. Również w odniesieniu do dostawy Posiłku, kwalifikowanego jako towar prawidłowo Państwo zidentyfikujecie jako odrębne z perspektywy VAT transakcje dostawy towaru w części na rzecz Pracownika, a w części na rzecz Pracodawcy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1 i 5 uznaję za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii, czy podstawą opodatkowania części Posiłku, kwalifikowanego jako usługa, nabywanego przez Pracodawcę jest wyłącznie kwota należna z tytułu świadczenia tej usługi od Pracodawcy, zaś podstawą opodatkowania części usługi nabywanej przez Pracownika – wyłącznie kwota należna od Pracownika oraz czy w świetle art. 29a ustawy, w przypadku sprzedaży towarów, które przekraczają określony przez Pracodawcę limit wartości, Państwo słusznie przyjmujecie, iż podstawą opodatkowania części Posiłku, kwalifikowanego jako towar, nabywanego przez Pracodawcę jest wyłącznie kwota należna z tytułu sprzedaży towaru od Pracodawcy, zaś podstawą opodatkowania części towaru nabywanego przez Pracownika – wyłącznie kwota należna od Pracownika.

Art. 29a ust. 1 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy:

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi zapłatę za świadczone usługi lub dostawę towarów z wyjątkiem podatku VAT.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że w przypadku nabycia jedynie przez Pracodawcę, Państwo ponoszą odpowiedzialność za sprzedawane Posiłki jedynie względem Pracodawcy. Natomiast w przypadku przekroczenia limitu i sprzedaży Pracodawcy i Pracownikowi odpowiedzialność tę ponoszą Państwo względem obu tych podmiotów. W przypadku Posiłków w całości finansowanych przez Pracownika (w związku z przekroczeniem limitu) ponoszą Państwo odpowiedzialność za sprzedawane Posiłki jedynie względem Pracownika.

Jak wskazali Państwo we wniosku każda realizowana przez Wnioskodawcę sprzedaż (przekraczająca limit) będzie posiadała dwóch nabywców: Pracodawcę i Pracownika, przy czym należy wyraźnie zaznaczyć, że nie nabywają oni Posiłku w całości, ale każdy z tych podmiotów nabędzie odpowiednio przypisaną mu jego część, określoną w sposób wartościowy (nie dojdzie do fizycznego wyodrębnienia części Posiłku nabywanego przez Pracodawcę i Pracownika).  W opisie sprawy wskazali Państwo również, że podział Posiłku na części dokonuje się zatem wyłącznie w aspekcie ekonomicznym, a nie poprzez fizyczny podział konkretnego świadczenia na części nabywane odpowiednio przez Pracodawcę i Pracownika. Zatem należy uznać, że w niniejszej sprawiepodstawę opodatkowania należy ustalić dla każdej zapłaty oddzielnie.

Biorąc pod uwagę, że  sprzedaż Posiłku, kwalifikowanego jako usługa i  Posiłku, kwalifikowanego jako towar jest/będzie zbywana dwóm różnym podmiotom i każdy z tych podmiotów będzie dokonywał określonej płatności, podstawę opodatkowania należy podzielić w odniesieniu do tych płatności. Tym samym należy się z Państwem zgodzić, że podstawę opodatkowania należy ustalić odrębnie dla wynagrodzenia otrzymanego od Pracodawcy i od Pracownika.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 2 i 6 uznaję za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii, czy w odniesieniu do sprzedaży Posiłku, kwalifikowanego jako usługa i Posiłku, kwalifikowanego jako towar na rzecz Pracownika znajdzie zastosowanie art. 111 ust. 1 ustawy dotyczący obowiązku zaewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej oraz czy w odniesieniu do sprzedaży Posiłku, kwalifikowanego jako usługa i Posiłku, kwalifikowanego jako towar na rzecz Pracodawcy zastosowanie znajdzie obowiązek, na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy udokumentowania sprzedaży poprzez wystawienie faktury.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

W myśl art. 111 ust. 1b ustawy:

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń/dostawy towarów. Jeżeli nabywcą danej usługi/towaru jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Jak wynika z opisu sprawy usługa lub dostawa towaru będzie nabywana przez Pracownika (osobę fizyczną) powyżej wysokości limitu wartościowego ustalonego w umowie i w odniesieniu do tego limitu Pracownik uiszczać będzie zapłatę. W związku z tym należy uznać, że Państwo w zakresie usługi oraz dostawy towaru nabywanej przez Pracownika dokonacie sprzedaży na rzecz osoby fizycznej i po Państwa stronie zajdzie zastosowanie obowiązek ewidencji sprzedaży na kasie fiskalnej zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy.

Zatem należy się zgodzić z Państwa stanowiskiem w zakresie pytań nr 3 i nr 7, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży Posiłku, kwalifikowanego jako usługa i Posiłku, kwalifikowanego jako towar na rzecz Pracownika znajdzie zastosowanie art. 111 ustawy i tym samym są/ będą Państwo zobowiązani do zewidencjonowania ww. sprzedaży na kasie fiskalnej.

Odnosząc się natomiast do obowiązku udokumentowania fakturą sprzedaży Posiłku, kwalifikowanego jako usługa i Posiłku, kwalifikowanego jako towar na rzecz Pracodawcy do limitu wartościowego ustalonego w umowie należy wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy:

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika.

Zatem należy się zgodzić z Państwem, że w przypadku sprzedaży Posiłku, kwalifikowanego jako usługa i Posiłku, kwalifikowanego jako towar, przypadającej na Pracodawcę, dokonacie Państwo sprzedaży na rzecz podmiotu gospodarczego, innego podatnika podatku VAT. Tym samym, wykonanie usługi lub sprzedaż towarów rodzi/ będzie rodzić obowiązek udokumentowania tych czynności poprzez wystawienie faktury, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy na kwotę odpowiadającą wartości sprzedaży tej usługi/towaru na rzecz Pracodawcy.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 4 i 8 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

W odniesieniu natomiast do powołanej interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. 2383 ze zm.).