Interpretacja indywidualna z dnia 29 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.509.2024.2.SR

Prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 sierpnia 2024 r. (wpływ 22 sierpnia 2024 r.) i pismem z 22 sierpnia 2024 r. (wpływ 22 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Posiada Pan obywatelstwo polskie. Od dnia 1 października 2019 r. przebywa Pan na stałe w Norwegii (obecnie 4 lata i 7 miesięcy) posiadając tam ośrodek życiowy i miejsce zamieszkania (brak nieruchomości oraz żony/dzieci w Polsce, jednocześnie posiadając partnerkę oraz dzieci i nieruchomość w Norwegii). W Norwegii przebywa Pan pracując nieprzerwanie od dnia przeprowadzki, podlegając ciągłemu obowiązkowi podatkowemu w Norwegii. W tym okresie nie posiadał Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski co może Pan potwierdź certyfikatem rezydencji podatkowej w Norwegii (za cały wymieniony okres), umową wynajmu mieszkania w okresie październik 2019 r. –kwiecień 2022 r. oraz dokumentami potwierdzającymi posiadanie nieruchomości w okresie od kwietnia 2022 r . do chwili obecnej. Dzieci urodziły się w Norwegii w dniu … 2022 r. oraz w dniu … 2024 r.

W październiku 2024 r. (po okresie 5 lat) powróci Pan z Norwegii do Polski (przeniesienie ośrodka interesów życiowych) oraz rozpocznie pracę na terenie Polski w 2025 r.

Nie dokonał Pan wymeldowania z domu rodzinnego w Polsce (nie jest on Pana własnością) celem wykorzystywania go jako adres do korespondencji w celach urzędowych (rejestracja urodzenia dzieci w polskich organach itp.).

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:

·W momencie przeprowadzki z zagranicy do Polski będzie Pan podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

·Nie posiada/posiadał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski w okresie od dnia 1 października 2019 r. do momentu przeprowadzki, która będzie mieć miejsce w najbliższych tygodniach (przełom sierpnia/września).

·Posiada Pan certyfikat rezydencji podatkowej w Norwegii za lata 2020-2023 oraz za okres w 2024 r. do momentu składania wniosku (czerwiec). Certyfikat potwierdzający w pełni obowiązek podatkowy w Norwegii wydany może zostać 1 stycznia 2025 r. w momencie zakończenia roku. Dodatkowo posiada Pan również umowę zawartą z norweską firmą za cały wspomniany okres: od 1 października 2019 r. do moment przeprowadzki, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe, może Pan otrzymać również potwierdzenie od pracodawcy za wspomniany okres. Posiada Pan również umowy najmu nieruchomości oraz późniejsze potwierdzenie posiadania nieruchomości (która zostanie oficjalnie zbyta 1 września 2024 r.).

·Po przeprowadzeniu się do Polski na stałe będzie Pan uzyskiwał dochody z racji umowy business to business opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem od dochodów ewidencjonowanych.

Pytanie

Czy zgodnie z przedstawionym opisem ma Pan możliwości skorzystania z tzw. ulgi na powrót od 2025 r.?

Pana stanowisko w sprawie

Biorąc pod uwagę wskazane przepisy oraz opis, uważa Pan, że spełnia warunki niezbędne do skorzystania z ulgi na powrót – preferencji podatkowej skierowanej do osób fizycznych, które zdecydują się przenieść swoją rezydencję podatkową do Polski.

Niedopełnienie obowiązku meldunkowego nie wpływa na warunki przyznania ulgi, które jasno odnoszą się do miejsca zamieszkania, te zaś w świetle prawa polskiego nie są tożsame z adresem zamieszkania.

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:

Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W celu skorzystania z ww. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki określone w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Dla zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego jest więc istotne m.in. aby przeniesienie miało miejsce po 31 grudnia 2021 r. oraz aby podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Polski zarówno w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na Polskę, jak i w okresie od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w art. 3 i art. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku wynika, że od dnia 1 października 2019 r. przebywa Pan na stałe w Norwegii (obecnie 4 lata i 7 miesięcy) posiadając tam ośrodek życiowy i miejsce zamieszkania (brak nieruchomości oraz żony/dzieci w Polsce, jednocześnie posiadając partnerkę oraz dzieci i nieruchomość w Norwegii). W Norwegii przebywa Pan pracując nieprzerwanie od dnia przeprowadzki, podlegając ciągłemu obowiązkowi podatkowemu w Norwegii. W najbliższych tygodniach (przełom sierpnia/września) powróci Pan z Norwegii do Polski (przeniesienie ośrodka interesów życiowych) oraz rozpocznie pracę na terenie Polski w 2025 r. W momencie przeprowadzki z zagranicy do Polski będzie Pan podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Zatem wskazać należy, że spełnia Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Z treści wniosku wynika, że od dnia 1 października 2019 r. do momentu powrotu do Polski w najbliższych tygodniach (przełom sierpnia/września) posiada Pan stałe miejsce zamieszkania w Norwegii. Zatem, spełnia Pan również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Jednym z warunków wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 ww. ustawy jest posiadanie przez podatnika obywatelstwa polskiego.

Z treści wniosku wynika, że posiada Pan obywatelstwo polskie. Wobec powyższego spełni Pan również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, albowiem przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpi w związku z posiadaniem przez Pana obywatelstwa polskiego.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ww. ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że posiada Pan certyfikat rezydencji podatkowej w Norwegii za lata 2020-2023 oraz za okres w 2024 r. do momentu składania wniosku (czerwiec). Certyfikat potwierdzający w pełni obowiązek podatkowy w Norwegii wydany może zostać 1 stycznia 2025 r. w momencie zakończenia roku. Dodatkowo posiada Pan również umowę zawartą z norweską firmą za cały wspomniany okres: od dnia 1 października 2019 r. do moment przeprowadzki, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe, może Pan otrzymać również potwierdzenie od pracodawcy za wspomniany okres. Posiada Pan również umowy najmu nieruchomości oraz późniejsze potwierdzenie posiadania nieruchomości (która zostanie oficjalnie zbyta 1 września 2024 r.).

Z treści wniosku wynika zatem, że posiada/będzie posiadał Pan dokumenty potwierdzające, że Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się w Norwegii. Spełnia Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, w sposób oczywisty spełnia Pan również zastrzeżenie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 ww. ustawy, jako że skorzystanie z przedmiotowej ulgi jest możliwe dopiero poczynając od rozliczenia za rok 2022.

Stosownie do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, spełnił Pan również zastrzeżenie wynikające z art. 53 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, ponieważ – jak wskazał Pan w opisie sprawy – przeniesie Pan swoje miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r., tj. powróci Pan do Polski w najbliższych tygodniach (na przełomie sierpnia/września 2024 r.)

Po powrocie do Polski będzie Pan uzyskiwał dochody z racji umowy business to business opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem od dochodów ewidencjonowanych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy uznać, że w związku z planowanym w 2024 r. przeniesieniem przez Pana miejsca zamieszkania na terytorium Polski będzie przysługiwało Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania będzie obejmowało przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. a)-d) ww. ustawy – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpi przeniesienie miejsca zamieszkania, tj. w latach 2024-2027, albo od początku roku następnego, tj. w latach 2025-2028.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).