Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 27 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.577.2024.1.MŻ
Brak prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu realizacji projektu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „(…)
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Województwo (…) stanowi jednostkę samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2094 oraz z 2023 r. poz. 572 i 1688).
Projekt „(…)” to inicjatywa województw Polski (…): (…), (…), (…) (…) i (…), które wspólnie przygotowują wniosek o dofinansowanie w ramach programu Fundusze Europejskie dla Polski (…) 2021 – 2027.
„(…)” to koncepcja budowy ponadregionalnego produktu turystycznego, którego rdzeniem będzie rzeka (…) wraz z wybranymi dopływami, wzdłuż której planuje się poprowadzenie szlaku rowerowego, z jednoczesnym uwzględnieniem rozwiązań i infrastruktury dla turystyki kajakowej oraz kamperowej.
Dla Makroregionu Polski (…) „(…)” to okazja i szansa do rozwoju turystyki w obszarach szczególnie atrakcyjnych przyrodniczo i kulturowo, jako przeciwwaga dla obecnie dominujących punktowo większych miast i aglomeracji wzdłuż (…) i jej dopływów. Poprawne funkcjonowanie projektowanego szlaku przyczyni się do gospodarczego rozwoju także mniejszych miejscowości zlokalizowanych nad (...), (...), czy (...) lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie, które na ten moment nie stanowią wystarczająco atrakcyjnej alternatywy dla potencjalnych turystów i odwiedzających jednodniowych.
Na terenie Województwa (…) projekt będzie realizowany we współpracy z samorządami lokalnymi na szczeblu gmin terenów (…). W związku z tym, została zawarta stosowna umowa ramowa o współpracy pomiędzy Województwem (…) a gminami: (…). Ustalono podział obowiązków i zadań pomiędzy poszczególne podmioty uczestniczące w porozumieniu. Na podstawie podjętych uchwał Zarząd Województwa (…) przekazał do realizacji projekt „(…)” (…) Zarządowi (…) oraz (…) w (…). Niniejsze Jednostki będą ponosić koszty inwestycji, nadzorować i utrzymywać wytworzoną infrastrukturę, zarówno w okresie projektowym, jak i w okresie trwałości komponentu rowerowego projektu, czyli trasą rowerową wraz z infrastrukturą towarzyszącą.
Projekt „(…)” w swoim założeniu będzie polegał na stworzeniu nowego, spójnego produktu turystycznego, który we wszystkich swoich komponentach ma być ogólnodostępny, bezpłatny i całoroczny. Będzie dostosowany do specyficznych potrzeb osób aktywnych, dzieci, rodzin oraz osób starszych, i z niepełnosprawnościami. Podmioty uczestniczące w inwestycji nie przewidują generowania przychodów z nowo stworzonej infrastruktury.
Wymogiem (…), (…), której została powierzona, w drodze porozumienia zawartego z (…), Instytucją Zarządzającą, część zadań związanych z realizacją FEPW 2021-2027, jest przedłożenie interpretacji indywidualnej o braku możliwości odliczenia podatku VAT przez Województwo. Zgodnie z katalogiem kosztów dla zadań dofinansowywanych ze środków Unii Europejskiej podatek VAT jest kosztem kwalifikowanym w sytuacji, gdy beneficjent nie ma prawnej możliwości jego odliczenia na mocy odrębnych przepisów w tym zakresie.
Województwo (…) Uchwałą nr (…) (…) z 26 kwietnia 1999 r. powołało (…) Zarząd Dróg Wojewódzkich w (…) do wykonywania określonych ustawami zadań publicznych na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 10 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa w zakresie zarządzania drogami zgodnie z art. 19 i 20 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.
(…) w (…) jest samorządową jednostką budżetową nieposiadająca osobowości prawnej. Działa na mocy art. 8 ustawy o finansach publicznych i zgodnie z art. 11 środki pieniężne na wydatki otrzymuje bezpośrednio od samorządu Województwa (…), a pobrane dochody odprowadza na wskazany przez samorząd rachunek bankowy.
Na podstawie ustawy z 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich europejskiego porozumienia o wolnym handlu przez jednostki samorządu terytorialnego, (…) podlega obowiązkowej centralizacji i w związku z tym, od 1 stycznia 2017 r. faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji niżej wymienionej inwestycji będą wystawiane na Województwo (…) a płatnikiem będzie (…).
Jednocześnie informujemy, że nie nastąpiła zmiana kwalifikowalności podatku w części dotyczącej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług finansowanej ze środków przeznaczonych na realizację projektów w związku z Wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 29 września 2015 r. C-276/14, ponieważ efekty projektu będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wydatki ponoszone w projekcie będą wydatkami majątkowymi przewidzianymi na: roboty drogowe, odszkodowania z tytułu nabycia z mocy prawa przez Województwo prawa własności części nieruchomości.
Wybudowana infrastruktura zarządzana będzie przez Województwo (…) – (…). Województwo będzie jednocześnie właścicielem powstałej infrastruktury przez okres trwałości projektu.
Pytanie
Czy na podstawie obowiązujących przepisów, Województwo (…) ma możliwości prawne odzyskania podatku od towarów i usług (VAT) w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”.
Państwa stanowisko w sprawie
W świetle art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 931), Województwu (…) nie przysługuje prawo odzyskania podatku od towarów i usług (VAT) w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”.
Uzasadnienie
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) zwanej dalej ustawą: w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy: kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z art. 87 ust. 1 wynika, że: w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następna okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy: obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Powyższa zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy: podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy: nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE. L. Nr 347.1 z 11.12.2006 r. s. 1, ze zm.), zgodnie z którym: w każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.
Na mocy art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2094 ze zm.):
1.Organy samorządu województwa działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy.
2.Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa: samorząd województwa:
1.wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność,
2.dysponuje mieniem województwa,
3.prowadzi samodzielnie gospodarkę finansową na podstawie budżetu.
Jak wynika z art. 8 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o samorządzie województwa: w celu wykonywania zadań województwo tworzy wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne oraz może zawierać umowy z innymi podmiotami.
Natomiast art. 14 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie województwa stanowi, że: samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami, w szczególności w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawne tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej np. czynności sprzedaży, zmiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego. Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach tj. gdy wykonuje czynności inne niż, te które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jednostki samorządu terytorialnego są podatkami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to więc wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej np. czynności sprzedaży, zamiany, wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Jak wskazano powyżej wybudowana trasa rowerowa wraz z infrastrukturą towarzyszącą w ramach projektu, Województwo będzie nieodpłatnie udostępniać na rzecz wszystkich zainteresowanych mieszkańców oraz turystów. Dodatkowo z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika również, że wydatki, które zostaną poniesione w ramach realizacji Projektu będą miały na celu realizację zadań własnych Województwa z zakresu kultury fizycznej i turystyki.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usług.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Podkreślić należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z kolei, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym:
Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji (…).
W świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
Na mocy art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 566):
Organy samorządu województwa działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy.
Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa:
Samorząd województwa:
1)wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność,
2)dysponuje mieniem wojewódzkim,
3)prowadzi samodzielnie gospodarkę finansową na podstawie budżetu.
Jak wynika z art. 8 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o samorządzie województwa:
W celu wykonywania zadań województwo tworzy wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne oraz może zawierać umowy z innymi podmiotami.
Natomiast art. 14 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy o samorządzie województwa stanowi, że:
Samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami, w szczególności w zakresie:
10) transportu zbiorowego i dróg publicznych;
11) kultury fizycznej i turystyki.
Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to więc wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z art. 3 ustawy z 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 280):
Jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.
W myśl art. 4 ustawy z dnia 5 września 2016 r.:
Jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.
Jak stanowi art. 2 pkt 1 ww. ustawy:
Przez jednostkę organizacyjną rozumie się:
a)utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
b)urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
Wobec tego podatnikiem dla wszelkich czynności realizowanych przez jednostki utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego jest ta jednostka. Zatem wszystkie czynności wykonywane przez te jednostki na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła (np. województwo), a czynności dokonywane między tymi jednostkami mają charakter wewnętrzny.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że:
- są Państwo jednostką samorządu terytorialnego, działającą na podstawie ustawy o samorządzie województwa,
- w celu rozwoju turystyki na obszarach szczególnie atrakcyjnych przyrodniczo i kulturowo zamierzają Państwo zrealizować projekt pn.: „(…)”,
- przedmiotowy projekt to inicjatywa czterech województw realizowany ze środków uzyskanych w ramach dofinansowania z Funduszy Europejskich na lata 2021-2027,
- projektowany szlak turystyczny to koncepcja budowy ponadregionalnego produktu turystycznego, którego rdzeniem będzie rzeka (...) wraz z wybranymi dopływami, wzdłuż której planuje się poprowadzenie szlaku rowerowego, z jednoczesnym uwzględnieniem rozwiązań i infrastruktury dla turystyki kajakowej oraz kamperowej,
- poprawne funkcjonowanie projektowanego szlaku przyczyni się do rozwoju turystyki a także poprawi rozwój gospodarczy mniejszych miejscowości,
- na terenie Województwa (…) projekt będzie realizowany we współpracy z samorządami lokalnymi na szczeblu gmin terenów (...) w ramach zawartej umowy ramowej o współpracy,
- na podstawie przyjętych uchwał Zarząd Województwa przekazał projekt do realizacji jednostkom, które będą ponosić koszty inwestycji, a także nadzorować i utrzymywać powstałą infrastrukturę w całym okresie,
- utworzony w ramach Projektu szlak turystyczny będzie ogólnodostępny, bezpłatny i całoroczny oraz będzie dostosowany dla potrzeb osób aktywnych (tj. dzieci, rodzin, osób starczych i osób z niepełnosprawnościami),
- nowo utworzona infrastruktura nie będzie służyła Państwu do uzyskiwania przychodów, a także efekty projektu będą wykorzystywane – jak wynika z wniosku - do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT,
- wybudowana infrastruktura zarządzana będzie przez Województwo (…) – (…) Zarząd (…). Państwo będą jednocześnie właścicielem powstałej infrastruktury przez okres trwałości projektu.
Państwa wątpliwości dotyczą możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „(…).
Jak wskazano na wstępie, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.
W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie został spełniony, ponieważ – jak wynika z wniosku – realizacja projektu nie będzie związana ze sprzedażą opodatkowaną.
Bowiem jak wynika z okoliczności sprawy, utworzony w ramach Projektu szlak rowerowy wraz z infrastrukturą towarzyszącą będzie ogólnodostępny dla wszystkich aktywnych osób. Dostęp do powstałej infrastruktury będzie całoroczny i jego udostępnienie nie będzie generować dla Państwa przychodu. Z wniosku nie wynika także, aby efekty projektu były wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym w analizowanym przypadku nie poniosą Państwo wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, lecz w związku z realizacją zadań własnych nałożonych na Państwa przepisami określonymi w ustawie o samorządzie wojewódzkim, z tytułu których nie występują Państwo jako podatnik podatku VAT.
Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że w analizowanej sprawie nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W konsekwencji, nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu realizacji projektu pn. „(…)”.
Jednocześnie nie będą Państwo mieć prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.
Zatem, Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Zatem interpretacja rozstrzyga w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Państwa, a nie wywiera skutku prawnego dla partnerów projektu.
Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne dla Państwa przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.
Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right