Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 27 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.331.2024.1.MK

W zakresie ustalenia: - czy, a jeśli tak to w jaki sposób powinni Państwo określić koszty uzyskania przychodów w związku z przejęciem udziału we współwłasności działki nr A na podstawie decyzji o wywłaszczeniu; - w jaki sposób powinni Państwo określić koszty uzyskania przychodów w związku ze sprzedażą udziałów w działkach nr B i C wniesionych do niej aportem na podstawie aktu notarialnego z 30 grudnia 2010 r.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 czerwca 2024 roku za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

-czy, a jeśli tak to w jaki sposób powinni Państwo określić koszty uzyskania przychodów w związku z przejęciem udziału we współwłasności działki nr A na podstawie decyzji o wywłaszczeniu;

-w jaki sposób powinni Państwo określić koszty uzyskania przychodów w związku ze sprzedażą udziałów w działkach nr B i C wniesionych do niej aportem na podstawie aktu notarialnego z 30 grudnia 2010 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) sp. z o. o. sp. k. (dalej określana jako „Spółka”) posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce i podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce. Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym (…). Wspólnikami spółki są trzy podmioty - spółka (…) sp. z o. o. oraz dwie osoby fizyczne.

Na podstawie aktu notarialnego z 30 grudnia 2010 r. jeden ze wspólników będący osobą fizyczną wniósł do Spółki wkład niepieniężny w postaci nieruchomości. W ramach tego aportu do Spółki został wniesiony m.in. udział 3/5 we współwłasności nieruchomości gruntowych niezabudowanych położonych w (…) w Gminie (…) składających się z działek nr (…), (…), (…), (...), (…) i (…) (dalej określanych jako „nieruchomości”).

W tym akcie notarialnym wartość aportu została określona w wysokości wartości rynkowej nieruchomości. W 2015 r. doszło do scalenia wskazanych działek w jedną działkę nr (X). Starosta Powiatu (…) wydał decyzję nr (…) z dnia (…) 2023 r., na podstawie której stanowiąca współwłasność Spółki działka nr X została podzielona na działki nr B, A, i C, a działka nr A przeszła na własność Gminy (…) jako przeznaczona pod budowę drogi.

Następnie Starosta Powiatu (…) wydał decyzję nr (…) z dnia (…) 2024 r., na podstawie której przyznał Spółce odszkodowanie za przejęcie udziału we współwłasności działki nr A w kwocie (…) zł.

Wskazana decyzja o wywłaszczeniu oraz decyzja o odszkodowaniu zostały wydane na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

W przyszłości Spółka planuje dokonanie sprzedaży udziałów w innych nieruchomościach wniesionych do niej aportem na podstawie wskazanego aktu notarialnego z dnia 30 grudnia 2010 r., czyli w działkach nr B i C.

Pytania

1.Czy, a jeśli tak to w jaki sposób Spółka powinna określić koszty uzyskania przychodów w związku z przejęciem udziału we współwłasności działki nr A na podstawie decyzji o wywłaszczeniu?

2.W jaki sposób Spółka powinna określić koszty uzyskania przychodów w związku ze sprzedażą udziałów w działkach nr B i C wniesionych do niej aportem na podstawie aktu notarialnego z 30 grudnia 2010 r.?

 Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych określają przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (winno być: t. j. Dz. U. z  2023 poz. 2805 ze zm., dalej w skrócie „u.p.d.o.p.”).

Na wstępie należy wskazać, że odszkodowanie za wywłaszczenie nieruchomości będzie stanowiło dla Spółki przychód podatkowy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. przychodami są w szczególności „otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe”.

Odszkodowanie za wywłaszczenie nieruchomości będzie stanowiło przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. Jednocześnie przychód te nie będzie objęty żadnym z wyłączeń z przychodów (art. 12 ust. 4 u.p.d.o.p.), ani żadnym ze zwolnień podatkowych (art. 17 ust. 1 u.p.d.o.p.).

Potwierdza to np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 grudnia 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.439.2018.1.MW, w której stwierdzono:

„Reasumując, mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych odszkodowanie otrzymane przez Spółkę od Skarbu Państwa z tytułu wywłaszczenia części nieruchomości gruntowej pod realizację drogi publicznej stanowi przychód podatkowy”.

W ocenie Spółki skoro odszkodowanie za wywłaszczenie nieruchomości będzie dla niej stanowiło przychód podatkowy, to będzie ona uprawniona do rozpoznania w tym zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.d.o.p. „Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód”.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p. „Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów”.

Na podstawie art. 7 ust. 1 i 2 u.p.d.o.p. opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlega przychód pomniejszony o koszty uzyskania przychodów.

W związku z tym w przypadku przychodu w postaci odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości Spółka będzie uprawniona do rozpoznania odpowiadających temu przychodowi kosztów uzyskania przychodów.

Potwierdza to np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 8 czerwca 2011 r., Znak: IPPB3/423-186/11-2/GJ, w której stwierdzono:

„Skoro, w wyniku wywłaszczenia podatnik uzyskuje przychód, a z istoty dochodu (dochodem jest zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania) wynika, że przychody uzyskane z poszczególnych źródeł łączą się z określonymi kosztami, oznacza to, że w sytuacji wywłaszczenia w tym samym terminie co przychód powstaną również koszty uzyskania przychodu, którymi są wydatki poniesione na nabycie wywłaszczonych nieruchomości (oczywiście, ta ich część, która takiego kosztu już uprzednio nie stanowiła)”.

Przechodząc do kwestii kosztów uzyskania przychodów, to zdaniem Spółki koszty te należy określać tak samo jak w przypadku odpłatnego zbycia gruntów, czyli w wysokości wartości początkowej gruntów wynikającej z ewidencji środków trwałych. Koszty te należy określić proporcjonalnie do powierzchni wywłaszczonej nieruchomości.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...)”.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a u.p.d.o.p. „Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia”.

W przypadku wywłaszczenia nieruchomości koszty uzyskania przychodów należy określać w sposób wskazany w art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a u.p.d.o.p., a więc w taki sam sposób jak w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości. Wynika to z faktu, że wywłaszczenie nieruchomości, podobnie jak odpłatne zbycie nieruchomości, skutkuje tym że Spółka utraci prawo własność nieruchomości, ale w zamian za to uzyska przysporzenie majątkowe będące przychodem podatkowym. Jednocześnie koszt w postaci wartości początkowej gruntów wynikającej z ewidencji środków trwałych będzie spełniał ogólną definicję kosztów uzyskania przychodów wskazaną w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Koszt ten pozostaje w bezpośrednim związku z przychodem podatkowym w postaci odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości. Innymi słowy Spółka nie uzyskałaby przychodu z tytułu odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości, gdyby wcześniej nie stała się właścicielem tej nieruchomości.

Potwierdza to np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 marca 2024 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.13.2024.1.SG, w której stwierdzono:

„Wywłaszczenie nie stanowi odpłatnego zbycia sensu stricto, ale z uwagi na takie same skutki wywłaszczenia i odpłatnego zbycia nieruchomości, należy uznać, że koszty uzyskania przychodu przy wywłaszczeniu będą stanowiły wydatki na nabycie nieruchomości gruntowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz na nabycie/wytworzenie/ulepszenie budynku i budowli (środków trwałych) pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne. Termin "odpłatne zbycie" oznacza każde przeniesienie prawa własności w zamian za korzyść majątkową, co wskazuje że jego charakter jest znacznie szerszy, niż sprzedaż”.

Przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego nieruchomości zostały wniesione do Spółki w formie wkładu niepieniężnego 30 grudnia 2010 r. W tamtym czasie Spółka, jako spółka komandytowa, była podmiotem transparentnym podatkowo. Oznacza to, że konsekwencje podatkowe tego aportu należało określić na podstawie przepisów u.p.d.o.p. dla wspólnika będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością oraz na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej w skrócie u.p.d.o.f.) dla wspólników będących osobami fizycznymi.

Poniżej zostały omówione przepisy u.p.d.o.p. oraz u.p.d.o.f. według stanu prawnego obowiązującego w momencie wniesienia aportu, czyli na dzień 30 grudnia 2010 r.

Przepisy u.p.d.o.p. nie zawierały szczegółowych regulacji w zakresie ustalania wartości początkowej środków trwałych wniesionych aportem do spółki komandytowej oraz w zakresie ustalania kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia takich środków trwałych.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem wartością początkową była wartość gruntów określona w akcie notarialnym dokumentującym aport, ale nie wyższa niż wartość rynkowa tych gruntów. Ta wartość początkowa stanowiła koszt uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia gruntów.

Potwierdza to np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 czerwca 2014 r. (sygn. akt II FSK 1726/12), w którym stwierdzono: „(...) w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2011 r. w przypadku, gdy spółka kapitałowa wniosła wkład niepieniężny (aport) do spółki osobowej za wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych uważa się, stosując analogię legis z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), ustaloną przez podatnika (spółkę osobową) na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej)”.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. „Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu”.

Przepisy u.p.d.o.f. nie przewidywały szczegółowych zasad ustalania kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości wniesionych aportem do spółki komandytowej. W związku z tym koszt ten należało określać w wysokości wartości początkowej gruntów wynikającej z ewidencji środków trwałych (art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a u.p.d.o.f.). Natomiast wartością początkową była wartość gruntów określona w akcie notarialnym dokumentującym aport, ale nie wyższa niż wartość rynkowa tych gruntów (art. 22g ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f.).

Potwierdza to np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 czerwca 2010 r., Znak: IPPB1/415- 298/10-2/EC, w której stwierdzono:

„Reasumując, kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży wniesionych do spółki w formie aportu:  niepodlegających amortyzacji nieruchomości gruntowych jest wynikająca z ewidencji środków trwałych ich wartość początkowa (nie wyższa od wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu)”.

Podsumowując tę część należy wskazać, że w momencie wniesienia do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości wartość początkową środków trwałych w postaci gruntów należało ustalić w wysokości wartości gruntów określonej w akcie notarialnym dokumentującym aport, nie wyższą jednak niż wartość rynkowa tych gruntów. Na podstawie ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2010 r., nr 226, poz. 1478) do u.p.d.o.p. dodano przepisy określające zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku wniesionych aportem do spółki komandytowej.

Zgodnie z art. 9 tej ustawy „Do przychodów z odpłatnego zbycia przedmiotu wkładu wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się zasady ustalania kosztów uzyskania przychodu obowiązujące na dzień 31 grudnia 2010 r.”.

W związku z powyższym wskazana zmiana przepisów nie miała wpływu na ustalanie kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości wniesionych aportem do Spółki, ponieważ koszty te należy określać na podstawie przepisów obowiązujących na dzień 31 grudnia 2010 r., czyli w wysokości wartości gruntów określonej w akcie notarialnym dokumentującym aport, nie wyższą jednak niż wartość rynkowa tych gruntów.

Na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 2123) spółki komandytowe przestały być podmiotami transparentnymi podatkowo, ale stały się podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 6 tej ustawy „Spółka, o której mowa w ust. 1, kontynuuje dokonaną przed dniem, w którym stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, wycenę wartości podatkowej składników majątkowych, w szczególności w zakresie dotyczącym wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przyjętej metody amortyzacji, stawek oraz okresu amortyzacji, a także wysokości odpisów amortyzacyjnych uprzednio dokonanych od tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, oraz, stosując przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uwzględnia, z zastrzeżeniem ust. 5, zdarzenia zaistniałe przed dniem, w którym stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mające wpływ na wysokość jej zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych”.

Zmiana przepisów związana z nadaniem spółkom komandytowym statusu podatników podatku dochodowego od osób prawnych również nie miała wpływu na ustalanie kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości wniesionych aportem do Spółki, ponieważ obowiązuje tutaj zasada kontynuacji w zakresie wartości początkowej środków trwałych.

Oznacza to, że również po tej zmianie przepisów kosztem uzyskania przychodów będzie wartość gruntów określona w akcie notarialnym dokumentującym aport, nie wyższa jednak niż wartość rynkowa tych gruntów.

Reasumując: w ocenie Spółki będzie ona uprawniona do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w związku z przejęciem udziału we współwłasności działki nr A na podstawie decyzji o wywłaszczeniu, a koszty te należy określić w wysokości wartości gruntów określonej w akcie notarialnym dokumentującym wniesienie wkładu niepieniężnego, ale nie wyższą niż wartość rynkowa tych gruntów (koszt należy ustalić proporcjonalnie do powierzchni wywłaszczonego gruntu).

Argumentacja przedstawiona przez Spółkę w zakresie pytania pierwszego ma odpowiednio zastosowanie również w zakresie pytania drugiego.

Sprzedaż nieruchomości bez wątpienia stanowi formę odpłatnego zbycia nieruchomości, a więc ma tutaj zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a u.p.d.o.p.

Reasumując: w związku ze sprzedażą udziałów w działkach nr B i C wniesionych do Spółki aportem na podstawie aktu notarialnego z 30 grudnia 2010 r. koszty uzyskania przychodów należy określić w wysokości wartości gruntów określonej w akcie notarialnym dokumentującym wniesienie wkładu niepieniężnego, ale nie wyższą niż wartość rynkowa tych gruntów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej ocenyco do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00