Interpretacja indywidualna z dnia 23 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.297.2024.1.JSU
Zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy usług coachingowych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Pana wniosek z 2 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy usług coachingowych, które zamierza Pan świadczyć, wpłynął 2 lipca 2024 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pan osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej. Nie jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. W ramach nierejestrowej działalności gospodarczej chciałby Pan oferować usługi coachingu zainteresowanym podmiotom.
Treść art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT stanowi przedmiot wątpliwości.
Definicja Coachingu zgodnie z definicją ICF (International Coach Federation) „coaching to towarzyszenie klientowi w kreatywnym procesie, który skłania do myślenia i inspiruje do maksymalizacji zawodowego i osobistego potencjału”. Zadaniem „Coacha” jest podniesienie świadomości osoby poddawanej temu procesowi, aby wszedł na wyższy poziom działania. Coach najczęściej nie posiada wiedzy z dziedziny danego zawodu, który klient wykonuje. Ta wiedza nie jest mu potrzebna, aby osoba korzystająca z coachingu otrzymała odpowiedzi, których szuka. Coach nie przekazuje wiedzy uczestnikowi procesu coachingowego. Celem jest aby po przeprowadzeniu procesu przez coacha, każda osoba wykonująca określony zawód mogła znacznie łatwiej i efektywniej osiągnąć zamierzony cel.
Podczas pracy jako Coach bazować będzie Pan na mocnych stronach i potencjale klienta.
Nie będzie Pan doradzać jakie rozwiązania powinny zostać wdrożone, ponieważ odpowiedzialność leży po stronie klienta i to on powinien zobaczyć relację - działania jakie określa, podejmuje i efekty jakie one przynoszą.
Świadcząc usługi coachingowe, będzie Pan zadawać pytania, pracować ciszą, dawać przestrzeń, tak aby klient sam znalazł rozwiązanie i ustalił kroki działania (tzw. action plan w coachingu).
W relacji coach - klient, to klient odpowiada za rezultat, za to czy osiągnie lub nie cel. Rola Coacha sprowadza się do bycia partnerem w relacji, a nie doradcą, który ma wiedzę i wie jak rozwiązać problem klienta. Coaching jest procesem, zatem proces z klientem nie będzie ograniczał się do jednorazowego spotkania, tak jak bywa to w usługach doradczych.
Działalność coachingowa polegać więc będzie na mentalnym wspieraniu ludzi, aby lepiej wykorzystywali swoje wewnętrzne zasoby, zwiększali swoją motywację do działania oraz niwelowali swoje obawy, strach przed ważnymi dla nich zmianami życiowymi/zawodowymi/ związanych z pasjami. Coaching ma za zadanie pomóc im stworzyć odpowiednie warunki do pożądanej zmiany, wesprzeć ich w podjęciu najlepszej decyzji i zapewnić im dość szybkie osiągnięcie postawionych sobie celów.
Usługi coachingu, które mają być świadczone w ramach prowadzonej działalności są metodami rozwoju osobistego. Podczas pracy będzie Pan bazować na mocnych stronach klienta i na tej podstawie klient ma dochodzić do własnych rozwiązań i podejmować decyzje zgodne z sobą samym. Nie będzie Pan przedstawiać gotowych rozwiązań, ani podejmować decyzji, to klient musi mieć świadomość konieczności ich podjęcia.
Nie będzie Pan świadczył innych usług wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, w szczególności usług wymienionych w art. 113 ust. 13 pkt 2. Nigdy nie był Pan podatnikiem podatku VAT i nie korzystał Pan ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nie utracił Pan prawa do zwolnienia ani z niego nie zrezygnował.
Ma Pan zamiar rozpocząć oferowanie usług coachingu w ramach tzw. działalności nierejestrowanej od miesiąca (…) 2024, jednak zależne jest to od zainteresowania. Ze względu na brak zainteresowania usługi te mogą zostać świadczone znacznie później. Przewidywana wartość sprzedaży z tytułu świadczonych przez Pana usług na rzecz podmiotów nie przekroczy 200 000 zł w roku podatkowym 2024.
Pytanie
Czy prawidłowe jest Pana stanowisko, zgodnie z którym, prowadząc przedstawioną w opisie zdarzenia przyszłego działalność będzie mógł Pan skorzystać z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, pod warunkiem, że nie przekroczy Pan ustawowego limitu przychodów z tej działalności określonych w art. 113 ust. 1 oraz art. 113 ust. 9 ustawy o VAT?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, prowadząc przedstawioną w opisie zdarzenia przyszłego działalność będzie mógł Pan skorzystać z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, pod warunkiem, że nie przekroczy Pan ustawowego limitu przychodów z tej działalności określonych w art. 113 ust. 1 oraz art. 113 ust. 9 ustawy o VAT.
Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej, działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Pana wątpliwość budzi przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy o VAT, który stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze i w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.
W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „doradztwo”, wobec czego, zgodnie z dyrektywami wykładni prawa podatkowego należy odwołać się do znaczenia tego pojęcia, jakie nadaje mu język powszechny.
W potocznym rozumieniu termin ten obejmuje szereg usług doradczych, w różnych zakresach, np. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne i inne, w tym także udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Z kolei, zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl), „doradzić - doradzać” znaczy udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Natomiast w myśl wskazanego Słownika, „doradca” to ten, kto udziela porad, tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii.
Nawiązując do opisu zdarzenia przyszłego coaching nie wpisuje się w tę definicję. Jak bowiem wskazano, w szczególności coach najczęściej nie posiada wiedzy z dziedziny danego zawodu, który klient wykonuje. Ta wiedza nie jest mu potrzebna, aby osoba korzystająca z coachingu otrzymała odpowiedzi, których szuka. Coach nie przekazuje wiedzy ani porad uczestnikowi procesu coachingowego.
Definicja Coachingu Zgodnie z definicją ICF (International Coach Federation) „coaching to towarzyszenie klientowi w kreatywnym procesie, który skłania do myślenia i inspiruje do maksymalizacji zawodowego i osobistego potencjału”.
Zadaniem „Coacha” jest podniesienie świadomości osoby poddawanej temu procesowi, aby wszedł na wyższy poziom działania. Celem jest aby po przeprowadzeniu procesu przez coacha, każda osoba wykonująca określony zawód mogła znacznie łatwiej i efektywniej osiągnąć zamierzony cel. Usługi coachingowe, które będą oferowane należy traktować jako nową formę wspierania rozwoju człowieka. Coaching to praca z postawą i polegać na mentalnym wspieraniu klientów, aby lepiej wykorzystywali swoje wewnętrzne zasoby, zwiększali swoją motywację do działania oraz niwelowali swoje obawy, strach przed ważnymi dla nich zmianami życiowymi/zawodowymi oraz poprawiali swoje relacje z innymi. Usługi mają za zadanie pomóc stworzyć odpowiednie warunki do pożądanej zmiany, wesprzeć ich w podjęciu najlepszej decyzji.
Uważa Pan, że coaching to nie doradztwo. W związku z czym prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym prowadząc przedstawioną w opisie zdarzenia przyszłego działalność (usługi coachingowe) będzie mógł Pan skorzystać z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, pod warunkiem, że nie przekroczy Pan ustawowego limitu przychodów z tej działalności określonych w art. 113 ust. 1 oraz art. 113 ust. 9 Ustawy o VAT.
Prawidłowość stanowiska potwierdza m.in. interpretacja indywidualna z dnia 20 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.58.2024.2.MSU.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zauważenia wymaga, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 ustawy,
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy, stwierdzenia wymaga, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie korzystają podatnicy świadczący usługi w zakresie doradztwa – oprócz doradztwa wskazanego w tym przepisie – czyli doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.
W tym miejscu podkreślenia wymaga, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np. podatkowe, prawne, finansowe.
Zgodnie natomiast z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.
Z powyższych regulacji wynika, że zwolnieniem od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy może być objęta sprzedaż dokonywana przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Ze zwolnienia wskazanego w powyższym przepisie nie mogą korzystać świadczone usługi w zakresie doradztwa. Natomiast do podatników, którzy rozpoczynają działalność w danym roku podatkowym ma zastosowanie art. 113 ust. 9 ustawy.
W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach nierejestrowej działalności gospodarczej chciałby oferować usługi coachingu zainteresowanym podmiotom.
Działalność coachingowa polegać będzie na mentalnym wspieraniu ludzi, aby lepiej wykorzystywali swoje wewnętrzne zasoby, zwiększali swoją motywację do działania oraz niwelowali swoje obawy, strach przed ważnymi dla nich zmianami życiowymi/zawodowymi/ związanych z pasjami.
Usługi coachingu, które mają być świadczone w ramach prowadzonej działalności są metodami rozwoju osobistego. Podczas pracy będzie Pan bazować na mocnych stronach klienta i na tej podstawie klient ma dochodzić do własnych rozwiązań i podejmować decyzje zgodne z sobą samym. Wskazał Pan, że nie będzie doradzać jakie rozwiązania powinny zostać wdrożone, nie będzie Pan przedstawiać gotowych rozwiązań, ani podejmować decyzji,.
Podał Pan również, że nie będzie Pan świadczył innych usług wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, w szczególności usług wymienionych w art. 113 ust. 13 pkt 2. Nigdy nie był Pan podatnikiem podatku VAT i nie korzystał Pan ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. Nie utracił Pan również prawa do zwolnienia ani z niego nie zrezygnował.
Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w sytuacji, gdy będzie Pan wykonywał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności opisane we wniosku, podczas których - jak wynika z opisu sprawy - nie będzie Pan świadczył usług doradztwa, to w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania wyłącznie określone w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy.
W konsekwencji, w związku ze świadczeniem usług coachingowych będzie Pan mógł korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy.
Zaznaczenia jednak wymaga, że w sytuacji, gdy zacznie Pan wykonywać usługi wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy albo wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, obejmującej usługi coachingu w roku podatkowym 2024 – w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej - przekroczy kwotę 200.000 zł, zwolnienie podmiotowe straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona.
Natomiast w przypadku, gdy dokonywana przez Pana wartość sprzedaży w kolejnym roku przekroczy kwotę wskazaną w art. 113 ust. 1 ustawy, tj. 200.000 zł, lub wykona Pan jakąkolwiek czynność, o której mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, również utraci Pan ww. prawo do zwolnienia od podatku.
Tym samym Pana stanowisko uznałem za prawidłowe, ponieważ wywiódł Pan prawidłowy skutek prawny w postaci możliwości korzystania przez Pana ze zwolnienia.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.).
POTRZEBUJESZ POMOCY?