Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 20 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.58.2024.2.MSU
Prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy, w związku ze świadczeniem usług coachingu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 stycznia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 24 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy, w związku ze świadczeniem usług coachingu.
Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 marca 2024 r. (data wpływu).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pani osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej. Nie jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. W ramach nierejestrowej działalności gospodarczej chciałaby Pani oferować usługi coachingu.
Treść art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT stanowi przedmiot wątpliwości. Definicja Coachingu zgodnie z definicją ICF (International Coach Federation) „coaching to towarzyszenie klientowi w kreatywnym procesie, który skłania do myślenia i inspiruje do maksymalizacji zawodowego i osobistego potencjału”.
Zadaniem „Coacha” jest podniesienie świadomości osoby poddawanej temu procesowi, aby wszedł na wyższy poziom działania. Coach najczęściej nie posiada wiedzy z dziedziny danego zawodu, który klient wykonuje. Ta wiedza nie jest mu potrzebna, aby osoba korzystająca z coachingu otrzymała odpowiedzi, których szuka. Coach nie przekazuje wiedzy uczestnikowi procesu coachingowego. Celem jest aby po przeprowadzeniu procesu przez coacha, każda osoba wykonująca określony zawód mogła znacznie łatwiej i efektywniej osiągnąć zamierzony cel.
Podczas pracy jako Coach będzie Pani bazować na mocnych stronach i potencjale klienta. Nie będzie Pani dawać gotowych rozwiązań, ani doradzać - co niewątpliwe leży w kompetencji doradcy. Świadcząc usługi coachingowe, Pani rola sprowadzać się będzie do zadawania pytań, dawania przestrzeni, tak aby klient sam znalazł rozwiązanie i ustalił kroki działania. W relacji coach - klient, to klient odpowiada za rezultat, za to czy osiągnie lub nie cel. Rola Coacha sprowadza się do bycia partnerem w relacji, a nie doradcą, który ma wiedzę i wie jak rozwiązać problem klienta. Coaching jest procesem, zatem proces z klientem nie będzie ograniczał się do jednorazowego spotkania, tak jak bywa to w usługach doradczych. Działalność coachingowa polegać więc będzie na mentalnym wspieraniu ludzi, aby lepiej wykorzystywali swoje wewnętrzne zasoby, zwiększali swoją motywację do działania oraz niwelowali swoje obawy, strach przed ważnymi dla nich zmianami życiowymi/zawodowymi. Coaching ma za zadanie pomóc im stworzyć odpowiednie warunki do pożądanej zmiany, wesprzeć ich w podjęciu najlepszej decyzji i zapewnić im dość szybkie osiągnięcie postawionych sobie celów.
W uzupełnieniu wniosku ponownie wskazała Pani, iż jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej. Nie jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Ma Pani zamiar w przyszłości oferować usługi, w zakresie tzw. coachingu, najpierw w ramach tzw. działalności nierejestrowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, a następnie po przekroczeniu limitu przychodów z tej działalności, w ramach działalności gospodarczej.
Usługi coachingu, które mają być świadczone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są metodami rozwoju osobistego. Podczas pracy będzie Pani bazowała na mocnych stronach klienta i na tej podstawie klient ma dochodzić do własnych rozwiązań i podejmować decyzje zgodne z sobą samym. Nie będzie Pani przedstawiać gotowych rozwiązań ani podejmować decyzji za klienta. Świadcząc usługi w przypadku sesji indywidualnych, Pani rola będzie sprowadzać się do zadawania pytań, dawania przestrzeni, tak aby klient mógł znaleźć własne rozwiązanie na swoje problemy czy pomysły.
W relacji coach - coachee, to sam coachee, czyli klient odpowiada za rezultat i za to czy osiągnie swój cel czy nie. Pani rola sprowadza się do bycia partnerem w relacji, a nie ekspertem, który ma wiedzę i wie, jak rozwiązać problem klienta. Coaching jest procesem, zatem spotkania z klientem nie będą ograniczać się do jednorazowego spotkania, tak jak bywa to w usługach doradczych. Coach najczęściej nie posiada wiedzy z dziedziny danego zawodu, który klient wykonuje. Ta wiedza nie jest mu potrzebna, aby osoba korzystająca z coachingu otrzymała odpowiedzi, których szuka. Coach nie przekazuje wiedzy uczestnikowi procesu coachingowego. Działalność coachingowa polegać więc będzie na mentalnym wspieraniu ludzi, aby lepiej wykorzystywali swoje wewnętrzne zasoby, zwiększali swoją motywację do działania oraz niwelowali swoje obawy, strach przed ważnymi dla nich zmianami życiowymi/zawodowymi. Coaching ma za zadanie pomóc im stworzyć odpowiednie warunki do pożądanej zmiany, wesprzeć ich w podjęciu najlepszej decyzji i zapewnić im dość szybkie osiągnięcie postawionych sobie celów.
Na pytania Organu, odpowiedziała Pani odpowiednio:
1.Czy oprócz świadczenia usług, będących przedmiotem wniosku, będzie Pani dokonywała również dostawy towarów bądź świadczyła usługi wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług; jeżeli tak, to prosimy wskazać, jakie to będą towary lub usługi? W szczególności prosimy o wskazanie, czy w ramach działalności opisanej we wniosku będzie Pani świadczyła usługi w zakresie doradztwa w rozumieniu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy o podatku od towarów i usług?
Nie będzie Pani świadczyć usług w zakresie doradztwa w rozumieniu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy o podatku od towarów i usług. Nie będzie Pani dokonywała dostaw towarów ani świadczyła usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.
2.Czy wcześniej już korzystała Pani ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.)?
Nie korzystała Pani.
3.Czy utraciła Pani prawo do ww. zwolnienia czy może Pani z tego zwolnienia zrezygnowała?
Nie utraciła Pani prawa do zwolnienia ani z niego nie zrezygnowała.
4.Proszę podać datę, kiedy utraciła Pani prawo do ww. zwolnienia?
Nie dotyczy, ponieważ nie miała Pani takiego zwolnienia.
5.Proszę podać datę, kiedy Pani z ww. zwolnienia zrezygnowała?
Nie dotyczy, nie miała Pani i nie zrezygnowała z ww. zwolnienia.
6.Czy obecnie korzysta Pani ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy?
Nie korzysta Pani.
7.Od kiedy zamierza Pani rozpocząć działalność objętą zakresem wniosku?
Ma Pani zamiar w przyszłości oferować usługi, w zakresie tzw. coachingu najpierw w ramach tzw. działalności nierejestrowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, a następnie po przekroczeniu limitu przychodów z tej działalności, w ramach działalności gospodarczej.
8.Czy przewidywana przez Panią wartość sprzedaży z tytułu świadczonych przez Panią usług, w roku podatkowym 2024 – w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, nie przekroczy kwoty 200.000 zł?
Nie przekroczy.
Pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieiu wniosku)
Czy prawidłowe jest Pani stanowisko, zgodnie z którym, prowadząc przedstawioną w opisie zdarzenia przyszłego działalność będzie Pani mogła skorzystać z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, pod warunkiem, że nie przekroczy Pani ustawowego limitu przychodów z tej działalności określonych w art. 113 ust. 1 oraz art. 113 ust. 9 ustawy o VAT?
Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Pani zdaniem, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym prowadząc przedstawioną w opisie zdarzenia przyszłego działalność będzie Pani mogła skorzystać z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, pod warunkiem, że nie przekroczy Pani ustawowego limitu przychodów z tej działalności określonych w art. 113 ust. 1 oraz art. 113 ust. 9 ustawy o VAT.
Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej, działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Pani wątpliwość budzi przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy o VAT, który stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze i w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.
W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „doradztwo”, wobec czego, zgodnie z dyrektywami wykładni prawa podatkowego należy odwołać się do znaczenia tego pojęcia, jakie nadaje mu język powszechny. W potocznym rozumieniu termin ten obejmuje szereg usług doradczych, w różnych zakresach, np. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne i inne, w tym także udzielanie porad, opinii i wyjaśnień.
Z kolei, zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl), „doradzić – doradzać” znaczy udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Natomiast w myśl wskazanego Słownika, „doradca” to ten, kto udziela porad.
Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad w różnych dziedzinach, np. ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się osobę, która udziela porad, doradza.
Nawiązując do opisu zdarzenia przyszłego coaching nie wpisuje się w tę definicję. Jak bowiem wskazano, w szczególności coach najczęściej nie posiada wiedzy z dziedziny danego zawodu, który klient wykonuje. Ta wiedza nie jest mu potrzebna, aby osoba korzystająca z coachingu otrzymała odpowiedzi, których szuka. Coach nie przekazuje wiedzy ani porad uczestnikowi procesu coachingowego. Definicja Coachingu Zgodnie z definicją ICF (International Coach Federation) „coaching to towarzyszenie klientowi w kreatywnym procesie, który skłania do myślenia i inspiruje do maksymalizacji zawodowego i osobistego potencjału”.
Zadaniem „Coacha” jest podniesienie świadomości osoby poddawanej temu procesowi, aby wszedł na wyższy poziom działania. Celem jest aby po przeprowadzeniu procesu przez coacha, każda osoba wykonująca określony zawód mogła znacznie łatwiej i efektywniej osiągnąć zamierzony cel. Usługi coachingowe, które ma Pani zamiar świadczyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należy traktować jako nową formę wspierania rozwoju człowieka.
Coaching to praca z postawą i polegać na mentalnym wspieraniu klientów, aby lepiej wykorzystywali swoje wewnętrzne zasoby, zwiększali swoją motywację do działania oraz niwelowali swoje obawy, strach przed ważnymi dla nich zmianami życiowymi/zawodowymi oraz poprawiali swoje relacje z innymi. Usługi mają za zadanie pomóc stworzyć odpowiednie warunki do pożądanej zmiany, wesprzeć ich w podjęciu najlepszej decyzji. Uważa Pani więc, że coaching to nie doradztwo. W związku z powyższym uważa Pani, iż prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym prowadząc przedstawioną w opisie zdarzenia przyszłego działalność (usługi coachingowe) będzie mogła Pani skorzystać z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, pod warunkiem, że nie przekroczy Pani ustawowego limitu przychodów z tej działalności określonych w art. 113 ust. 1 oraz art. 113 ust. 9 Ustawy o VAT.
Prawidłowość stanowiska potwierdza także ugruntowana praktyka interpretacyjna organów podatkowych wyrażona w: Interpretacja indywidualna z dnia 9 lipca 2020 r. nr 0111-KDIB3-3.4012.202.2020.1.WR, interpretacja indywidualna z dnia 25 sierpnia 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.524.2021.1.MPE.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zauważenia wymaga, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 ustawy,
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
wyrobów tytoniowych,
samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy, stwierdzenia wymaga, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie korzystają podatnicy świadczący usługi w zakresie doradztwa – oprócz doradztwa wskazanego w tym przepisie – czyli doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.
W tym miejscu podkreślenia wymaga, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np. podatkowe, prawne, finansowe.
Zgodnie natomiast z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.
Z powyższych regulacji wynika, że zwolnieniem od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy może być objęta sprzedaż dokonywana przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Ze zwolnienia wskazanego w powyższym przepisie nie mogą korzystać świadczone usługi w zakresie doradztwa. Natomiast do podatników, którzy rozpoczynają działalność w danym roku podatkowym ma zastosowanie art. 113 ust. 9 ustawy.
W opisie sprawy wskazała Pani, iż nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Ma Pani zamiar w przyszłości oferować usługi, w zakresie tzw. coachingu, najpierw w ramach tzw. działalności nierejestrowanej, a następnie po przekroczeniu limitu przychodów z tej działalności, w ramach działalności gospodarczej. Podczas pracy będzie Pani bazowała na mocnych stronach klienta i na tej podstawie klient ma dochodzić do własnych rozwiązań i podejmować decyzje zgodne z sobą samym. Nie będzie Pani przedstawiać gotowych rozwiązań ani podejmować decyzji za klienta. Świadcząc usługi w przypadku sesji indywidualnych, Pani rola będzie sprowadzać się do zadawania pytań, dawania przestrzeni, tak aby klient mógł znaleźć własne rozwiązanie na swoje problemy czy pomysły. Nie będzie Pani świadczyć usług w zakresie doradztwa w rozumieniu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy o podatku od towarów i usług . Nie będzie Pani dokonywała dostaw towarów ani świadczyła usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wcześniej nie korzystała Pani ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy. Przewidywana przez Panią wartość sprzedaży z tytułu świadczonych przez Panią usług, w roku podatkowym 2024 – w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, nie przekroczy kwoty 200.000 zł.
Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w sytuacji, gdy będzie Pani wykonywała w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności opisane we wniosku, podczas których - jak wynika z opisu sprawy - nie będzie Pani świadczyła usług doradztwa, to w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania wyłącznie określone w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy.
W konsekwencji, w związku ze świadczeniem usług coachingowych będzie Pani mogła korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy.
Zaznaczenia jednak wymaga, że w sytuacji, gdy zacznie Pani wykonywać usługi wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy albo wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, obejmującej usługi coachingu w roku podatkowym 2024 – w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej - przekroczy kwotę 200.000 zł, zwolnienie podmiotowe straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona.
Natomiast w przypadku, gdy dokonywana przez Panią wartość sprzedaży w kolejnym roku przekroczy kwotę wskazaną w art. 113 ust. 1 ustawy, tj. 200.000 zł, lub wykona Pani jakąkolwiek czynność, o której mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, również utraci Pani ww. prawo do zwolnienia od podatku.
Tym samym Pani stanowisko uznałem za prawidłowe, ponieważ wywiodła Pani prawidłowy skutek prawny w postaci możliwości korzystania przez Panią ze zwolnienia.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa:
Opłata za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega zwrotowi wyłącznie w przypadku uiszczenia jej w kwocie wyższej od należnej - w odpowiedniej części.
Z tytułu złożenia niniejszego wniosku wniosła Pani opłatę w łącznej wysokości 120 zł. Natomiast opłata należna od tego wniosku wynosi 40 zł (40 zł x 1 zdarzenie przyszłe). W związku z tym, opłata w wysokości 80 zł zostanie zwrócona – stosownie do art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej – na rachunek bankowy wskazany przez Panią we wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right