Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 21 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.421.2024.7.MAP

Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wykonanie ogrodu pokazowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 maja 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 14 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz podatku od towarów i usług. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 30 lipca 2024 r. (wpływ 30 lipca 2024 r.) oraz z 13 sierpnia 2024 r. (wpływ 13 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie działalności usługowej związanej z zagospodarowaniem terenów zieleni (PKD 81.30.Z). Zgodnie z art.3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Uzyskuje Pani przychody z prowadzonej działalności gospodarczej. Jest Pani podatnikiem podatku VAT oraz rozlicza się w formie skali podatkowej. Dokumentację podatkową prowadzi Pani na zasadzie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Koszty uzyskania przychodów rozliczane są w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej metodą uproszczoną, czyli w dacie poniesienia kosztu. W ramach prowadzonej przez Panią działalności współpracuje Pani z firmą, która zajmuje się inwestycjami wnieruchomości. Dotychczas wykonywała Pani drobne prace pielęgnacyjne w zieleni dla powyższej firmy. Klient chciałby Pani zlecić większe prace niestety obawia się Pani, że przy takich pracach nie ma Pani doświadczenia. Chciałaby Pani wykonać przykładowy ogród w siedzibie firmy. Wykonanie tego ogrodu pozwoliłoby Pani zdobyć wymagane przez klienta doświadczenie oraz ogród ten mógłby służyć jako pokazowy dla przyszłych innych klientów, którzy korzystają również z Pani usług. Do wykonania ogrodu pokazowego potrzebne są materiały, tj.: rośliny, ziemia, kora, nawodnienie, obrzeża, chodniki, doświetlenie rabat, ławki ogrodowe oraz urządzenia strefy relaksu jak: balia/jacuzzi/sauna ogrodowa. Pokazowy ogród, w którym będą zamieszczone ww. przedmioty będzie możliwy do zobaczenia na żywo, a także na profilu … - … . Wartość zakupionych rzeczy, które będą tworzyły ogród pokazowy może przekroczyć 10 000,00 zł. Wydatki zostaną poniesione przez Panią i nie będą w żaden sposób refundowane. Podstawowym celem korzystania z ogrodu będzie wykorzystanie go w działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku z 13 sierpnia 2024 r. doprecyzowała Pani, że wydatki poniesione na zakup materiałów służących do wykonania ogrodu pokazowego zostaną udokumentowane fakturami wystawionymi na firmę … . Jest Pani czynnym podatnikiem VAT. Ogród pokazowy będzie znajdował się na terenie miejsca, na którym posiada Pani własny ogród - w siedzibie Pani firmy. Ogród który już Pani posiada służy dla Pani celów prywatnych. Będzie to wydzielona część Pani własnego ogrodu. Ogród pokazowy, który chce Pani wykonać będzie służył tylko dla celów pokazowych. Ogród pokazowy będzie można przyjść i zobaczyć. Będą zrobione zdjęcia które będzie można zobaczyć na profilu Pani firmy … m.in. na ... .

Pytania (sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 30 lipca 2024 r.)

1.Czy wydatki na zakup roślin, ziemi, kory, nawodnienia, obrzeży, jacuzzi/sauny/bali, które będą przeznaczone na stworzenie części pokazowej ogrodu (we własnym ogrodzie) dla celów reklamy potencjalnym klientom, można zaliczyć zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w całości do kosztów uzyskania przychodów (jeżeli projekt przekroczy 10 000,00 zł jako amortyzację), czy jedynie do wysokości limitu określonego w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy zgodnie z art. 86 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług może Pani odliczyć od wyżej wymienionych zakupów podatek VAT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest udzielenie odpowiedzi na pytanie Nr 1 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytanie Nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z 30 lipca 2024 r.)

Mając na uwadze profil wykonywanej działalności uważa Pani, że tworząc ogród pokazowy może Pani zaliczyć zakupione materiały do kosztów uzyskania przychodów (a jeżeli zakup przekroczy 10 000,00 zł - jako odpis amortyzacyjny).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr. 14 poz.176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przeważającej 0,25 % przychodu, chyba że reklama jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Przyjąć zatem należy, że jeżeli reklama skierowana jest do konkretnego adresata to wydatki na jej rzecz podlegają limitowi (0,25 % przychodu). Reklama publiczna, zaś to reklama powszechna, prowadzona w miejscu dostępnym dla wielu, wszystkich, oficjalnie i jawnie . Istotą tej reklamy jest więc to, że skierowana jest do szerszego anonimowego kręgu odbiorców, co jest następstwem masowego i ogólnodostępnego charakteru tego typu działania. W konsekwencji, wydatek poniesiony na reklamę publiczną (prowadzonąśrodkach masowego przekazu lub w innych sposób) stanowi wcałości koszt uzyskania przychodu. O kwalifikacji wydatków dotyczących reklamy decyduje więc forma dotarcia do adresata, a nie cechy własne reklamy. Te same materiały reklamowe mogą być wykorzystane w sposób publiczny, jak i niepubliczny.

Jak więc wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego wykonany ogród pokazowy udostępniany będzie wszystkim potencjalnym klientom, nie tylko firmie, która jest w chwili obecnej zainteresowana. Reklama ta więc będzie miała charakter publiczny, co równoznaczne jest z tym, że podatnik może zaliczyć te wydatki do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości. Jeżeli wartość wykonanego ogrodu pokazowego przekroczy 10 000,00 zł, to co do zasady, będzie podlegała zaliczeniu w poczet kosztów uzyskania przychodów w postaci odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W takim ujęciu kosztami tymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Podkreślam, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

·pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

·nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

Opisane przez Panią we wniosku wydatki ponoszone na wykonanie ogrodu pokazowego nie zostały wprost wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2017 r. sygn. akt II FSK 3526/16:

Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum.

Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się także w wyroku z 8 sierpnia 2017 r. sygn. akt II FSK 1859/15, gdzie stwierdził, że:

Kryterium celowości nie wyznacza w sposób ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszty uzyskania przychodów, od tych, które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekomendowaniu otwartego ciągu zdarzeń, tworząc w ten sposób niekończący się związek skutkowo-przyczynowy.

Ponadto w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, wskazuje się, że: (...) zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku - wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2012 r. sygn. akt II FSK 430/11 oraz z 17 stycznia 2017 r. sygn. akt II FSK 3813/14.

Skoro jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Podkreślić również należy, że działalność gospodarcza podlega określonym regułom ekonomicznym i musi opierać się o zasadę racjonalności działań w dążeniu do realizacji postawionego celu. Ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej ponosi podatnik w związku z tym decyzje skutkujące powstaniem kosztów związanych z tą działalnością, nie może rekompensować przy pomocy przepisów podatkowych, gdyż oznaczałoby to w praktyce przerzucenie na Skarb Państwa ryzyka związanego z określonym przedsięwzięciem gospodarczym podejmowanym przez podmiot.

Możliwość zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów wiązałaby się z przywilejem uzyskiwania przez podatnika korzyści w postaci prawa zmniejszenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym o wartość poniesionych kosztów. Z oczywistych, więc względów, tego rodzaju wydatki nie mogą pozostawać w jakimkolwiek związku z przesłankami działania, które można by uznać za ukierunkowane na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzi Pani pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie działalności usługowej związanej z zagospodarowaniem terenów zieleni (PKD 81.30.Z). Zamierza Pani wykonać przykładowy ogród w siedzibie firmy. Do wykonania ogrodu pokazowego potrzebne są materiały, tj.: rośliny, ziemia, kora, nawodnienie, obrzeża, chodniki, doświetlenie rabat, ławki ogrodowe oraz urządzenia strefy relaksu jak: balia/jacuzzi/sauna ogrodowa. Ogród który już Pani posiada służy dla Pani celów prywatnych. Ogród pokazowy będzie znajdował się na terenie miejsca, na którym posiada Pani własny ogród - w siedzibie Pani firmy. Będzie to wydzielona część Pani własnego ogrodu. Wartość zakupionych rzeczy, które będą tworzyły ogród pokazowy może przekroczyć 10 000,00 zł. Wydatki zostaną poniesione przez Panią i nie będą w żaden sposób refundowane.

Na podstawie powołanych przepisów oraz opisu sprawy stwierdzam, że wydatków związanych z wykonaniem ogrodu pokazowego nie można uznać za koszty uzyskania przychodu w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, gdyż ogród pokazowy będzie się znajdował na terenie prywatnym - ogród, który Pani posiada służy celom prywatnym. To, że pod tym adresem znajduje się siedziba firmy nie przesądza o tym, że wydatki te będą związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wydatki te bowiem przyczynią się do tego aby uatrakcyjnić ogród będący Pani prywatną własnością. Zatem wydatki te mają charakter wydatków osobistych związanych z zaspokojeniem zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wydatki ponoszone na wykonanie ogrodu pokazowego (zakup roślin, ziemi, kory, nawodnienia, obrzeży, jacuzzi/sauny/balii), mają związek ze składnikiem majątku wykorzystywanym dla Pani celów osobistych. Nie mają zatem związku z uzyskaniem, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Nie mogą one zatem zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez Panią pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze opis sprawy oraz wyżej wskazane przepisy prawa podatkowego wskazać należy, wydatki ponoszone na wykonanie ogrodu pokazowego nie mogą zostać zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, dodać należy, że zadane przez Panią pytanie odwołuje się do limitu określonego w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. We własnym stanowisku wskazała Pani, że przepis art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamyw części przeważającej 0,25% przychodu, chyba że reklama jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Zauważamy, że treść przywołanego przez Panią art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy nie jest aktualna.

Zgodnie z aktualnie obowiązującą treścią art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Niezasadne jest jednak rozpatrywanie wskazanych we wniosku kosztów pod kątem wyłączenia ich z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 tej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skoro wydatki te nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Aby dany wydatek rozpatrywać w kontekście art. 23 ust. 1 ustawy, musiałby on najpierw spełniać ogólne przesłanki do uznania go za koszt uzyskania przychodów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie tylko i wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do kwestii objętej pytaniem. Inne kwestie zawarte we wniosku nie podlegały analizie.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Odwołanie się w treści pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych do art. 23 ust. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych potraktowano jako oczywistą omyłkę pisarską. Z uwagi na fakt, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie funkcjonuje powyższa regulacja uznano, że przedmiot Pani zapytania stanowi wskazany przez we własnym stanowisku art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00