Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 16 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.226.2024.3.RST

Zasady opodatkowania transakcji realizowanych w Modelu A, B i C.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

  • prawidłowe w zakresie definiowania wykonywanych przez Pana czynności w Modelu A i B jako dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, jak również w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej oraz w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem towarów w Modelu A,
  • nieprawidłowe w zakresie uznania transakcji przeprowadzanych w ramach modelu dropshippingu w Modelu C za sprzedaż na odległość towarów importowanych.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 kwietnia 2024 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania opisanych we wniosku transakcji w Modelu A, B i C  za dostawę towarów, miejsca opodatkowania i sposobu rozliczenia przedstawionych transakcji, ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas fiskalnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Uzupełnili go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 lipca 2024 r. przesłanym za pośrednictwem ePUAP (data wpływu 15 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą (...) (dalej: Wnioskodawca). Wnioskodawca posiada stałe miejsce zamieszkania tylko na terytorium Polski i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest również zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca złożył w odpowiednim terminie oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu ewidencjonowanego, w związku z czym przychody osiągane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu na zasadach wskazanych w Rozdziale 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.; dalej: Ustawa o ryczałcie). Wnioskodawca spełnia warunki, o których mowa w Ustawie o ryczałcie (w tym w szczególności Wnioskodawca nie przekracza progów przychodu, o których mowa w art. 6 ust. 4 Ustawy o ryczałcie oraz nie zachodzą wyłączenia wskazane w art. 8 Ustawy o ryczałcie).

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług informatycznych. Wnioskodawca dokonuje również sprzedaży towarów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dotychczas, Wnioskodawca dokonywał sprzedaży głównie urządzeń informatycznych na rzecz klientów prowadzących działalność gospodarczą (B2B). Niemniej jednak, obecnie Wnioskodawca rozważa poszerzenie swojej działalności o sprzedaż towarów za pośrednictwem sieci Internet - w tym w szczególności na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej (B2C).

W związku z powyższym, intencją Wnioskodawcy jest potwierdzenie konsekwencji podatkowych, jakie będą wiązać się z nowym modelem biznesowym, który Wnioskodawca planuje wdrożyć.

1.Planowana działalność w zakresie sprzedaży internetowej

A.Założenia modelu biznesowego

Wnioskodawca planuje prowadzić wspomnianą działalność w oparciu o tzw. dropshipping. Oznacza to, że Wnioskodawca nie będzie nabywał towarów do własnego magazynu, ale będzie współpracował z wybranymi hurtowniami, które będą odpowiedzialne za przesłanie towaru bezpośrednio do klienta, po złożeniu przez niego zamówienia u Wnioskodawcy.

W praktyce zatem:

  • Wnioskodawca będzie oferował określone towary za pośrednictwem sieci Internet. W tym zakresie Wnioskodawca planuje w szczególności wystawianie ofert sprzedaży na platformie A, ale w przyszłości nie wyklucza również korzystania z innych platform, jak również uruchomienia sklepu internetowego pod własną domeną.
  • W przypadku korzystania przez Wnioskodawcę z zewnętrznej platformy handlowej, dla celów niniejszego wniosku należy przyjąć, że podatnicy prowadzący te platformy będą ułatwiali sprzedaż poprzez użycie interfejsu elektronicznego w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy o VAT (dalej: Platforma).
  • Wnioskodawca będzie otrzymywał zamówienia na towary od osób zainteresowanych ich kupnem. W praktyce, końcowymi klientami będą mogły być zarówno podmioty prowadzące działalność gospodarczą (B2B), jak i nieprowadzące takiej działalności (B2C) zlokalizowane w różnych krajach (dalej: Klienci).
  • Jakkolwiek w przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza transakcji, w których towar będzie wysyłany do innych krajów, niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie sytuacji, w których jako miejsce dostawy wskazany zostanie adres na terytorium Polski (tj. miejscem zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy będzie każdorazowo terytorium kraju).
  • Po złożeniu zamówienia przez Klienta Wnioskodawca przyjmie od niego należność, a następnie, zamówi konkretny towar od tzw. dostawcy bazowego (hurtowni; dalej: „Dostawca”), który dokona wysyłki towarów bezpośrednio do Klienta.
  • Możliwe są przy tym sytuacje, w których Dostawca dokona wysyłki towarów do ostatecznego Klienta z terytorium:

a.Polski (dalej: Model A);

b.innego kraju Unii Europejskiej niż Polska (dalej: Model B);

c.kraju trzeciego (dalej: Model C) - w takim przypadku towary będą dopuszczane do obrotu (importowane) każdorazowo na terytorium Polski.

Dla celów przedmiotowych transakcji, Wnioskodawca będzie każdorazowo posługiwał się polskim numerem VAT.

B.Odpowiedzialność wobec Klienta

W omawianym modelu biznesowym, Wnioskodawca będzie podmiotem występującym wobec Klienta jako sprzedawca odpowiedzialny za prawidłową realizację transakcji.

Powyższe oznacza, że Klient będzie każdorazowo kontaktował się z Wnioskodawcą w związku z zamówionym towarem (komunikacja ta będzie dotyczyła zarówno samego towaru, jak i realizacji zamówienia - przykładowo ustalenia terminu dostawy, zgłoszenia uszkodzenia produktu, chęci dokonania zwrotu lub reklamacji, itp.).

Jakkolwiek w praktyce może zdarzyć się, że dany Dostawca wyrazi zgodę na to, aby przyjmować zwroty / reklamacje dokonane bezpośrednio przez Klienta, co do zasady to Wnioskodawca będzie podmiotem występującym w tym zakresie jako strona transakcji (tj. formalnie Wnioskodawca będzie zobowiązany wobec kupującego do tego, aby przyjąć zwrot / reklamację, a jednocześnie to Wnioskodawca będzie podmiotem uprawnionym do dokonania takiego zwrotu / reklamacji u Dostawcy).

W praktyce może się zatem zdarzyć, że niektóre towary zwrócone Wnioskodawcy przez Klienta (na przykład takie, co do których Wnioskodawca zaakceptuje zwrot / reklamację pomimo braku analogicznej zgody ze strony Dostawcy) zostaną fizycznie dostarczone na adres Wnioskodawcy lub będą musiały zostać odebrane przez Wnioskodawcę od Dostawcy. W takim przypadku, Wnioskodawca co do zasady będzie dążył do ponownej sprzedaży otrzymanego towaru.

C.Sposób organizacji transportu

Dokonując zamówienia u Wnioskodawcy, Klient każdorazowo będzie wybierał sposób dostawy spośród dostępnych opcji oraz uiszczał ustaloną kwotę za dostawę na rzecz Wnioskodawcy. Możliwe opcje dostawy będą natomiast każdorazowo obejmowały dostawę za pośrednictwem różnych firm kurierskich lub poczty - do punktu odbioru, takiego jak przykładowo paczkomat lub pod adres wskazany przez Klienta.

Następnie, dokonując zamówienia u Dostawcy:

  • Wnioskodawca będzie wskazywał analogiczny sposób dostawy (tj. Wnioskodawca odzwierciedli intencję Klienta w tym zakresie) wraz z adresem wskazanym przez Klienta, a za zorganizowanie transportu będzie odpowiedzialny Dostawca (tj. zawrze on odpowiednią umowę przewozu z firmą kurierską); lub
  • Wnioskodawca wygeneruje właściwą etykietę dla kuriera ze wskazaniem miejsca odbioru oraz miejsca dostawy oraz prześle ją do Dostawcy (tj. w tym przypadku to Wnioskodawca zawrze odpowiednią umowę przewozu z firmą kurierską).

Innymi słowy, za organizację transportu w praktyce będzie odpowiedzialny Dostawca lub Wnioskodawca (tj. organizacja transportu nie będzie leżała w gestii Klienta).

D.Zapłata za towar

W praktyce, możliwe będą następujące sposoby zapłaty za towar:

  • w formie przedpłaty, dokonywanej przed wysyłką towarów do Klienta, na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub za pośrednictwem systemu płatności internetowych (w tym przypadku kwota przedpłaty wpływa na rachunek bankowy Wnioskodawcy za pośrednictwem operatora płatności internetowych);
  • za pośrednictwem systemu płatności udostępnianego przez Platformę (np. (...)), dzięki któremu Klient może korzystać z ochrony płatności (w sytuacji, gdy środki są zablokowane przez operatora do momentu potwierdzenia transakcji), z rozłożenia płatności na raty lub odroczonego terminu płatności. Z perspektywy Wnioskodawcy, również w takim przypadku kwota należna za towar wpływa każdorazowo na rachunek bankowy Wnioskodawcy za pośrednictwem operatora Platformy;
  • za pobraniem - tj. Klient uiszcza zapłatę za towar listonoszowi lub kurierowi dostarczającemu towar, w momencie jego odbioru. Z perspektywy Wnioskodawcy, w takim przypadku kwota należna za towar wpływa każdorazowo na rachunek bankowy Wnioskodawcy za pośrednictwem firmy kurierskiej / poczty.

Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję otrzymanych zapłat wraz z informacją jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana dostawa (dane nabywcy, w tym jego adres).

2.Faktury otrzymywane przez Wnioskodawcę

W Modelu A Wnioskodawca będzie otrzymywał od Dostawców faktury dokumentujące sprzedaż towarów na jego rzecz, z wykazanym polskim VAT. Jednocześnie należy zauważyć, że:

  • faktury te będą wystawiane przez istniejące podmioty, prowadzące działalność gospodarczą i niekorzystające z podmiotowego zwolnienia z VAT;
  • dostawa towarów wykazanych w przedmiotowych fakturach nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT;
  • faktury będą dotyczyły towarów, które zostały faktycznie wysłane i doręczone do Klienta;
  • faktury będą opiewały na kwotę, jaką Wnioskodawca będzie zobowiązany uiścić na rzecz Dostawcy (tj. ustaloną cenę towarów wraz z ewentualnym kosztem dostawy);
  • faktury nie będą dotyczyły czynności, co do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego.

3.Oferowane towary

Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż początkowo Wnioskodawca planuje oferować szeroki wachlarz produktów z różnych branż, aby zweryfikować zapotrzebowanie na konkretne towary oraz zidentyfikować te, co do których istnieje największy popyt wśród Klientów. Tym samym, nie jest możliwe wskazanie konkretnych produktów / rodzajów produktów, jakie będą oferowanie przez Wnioskodawcę.

Należy jednak wskazać, iż przedmiotem transakcji realizowanych przez Wnioskodawcę nie będą towary wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2023 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2023 r. poz. 2605 z późn. zm.; dalej: Rozporządzenie o zwolnieniach z kas), środki transportu, w tym motocykle, części i akcesoria do nich, ani nieruchomości. Przedmiotem sprzedaży nie będą również towary wraz z instalacją i montażem.

Towary oferowane przez Wnioskodawcę nie będą przez niego w żaden sposób przetwarzane (może się przy tym zdarzyć, że Wnioskodawca dokona ich przepakowania - w sytuacjach, w których wejdzie w fizyczne posiadanie towaru, na przykład na skutek otrzymanego zwrotu).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego:

informacje w zakresie przedstawionego we wniosku Modelu A, B i C:

1.czy Pan firma posiada w innych krajach niż Polska stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej które uczestniczy w transakcjach, jeśli tak należało wskazać w jakich krajach;

Wnioskodawca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innych krajach niż Polska.

2.czy Pana firma jest zarejestrowana do transakcji wewnątrzwspólnotowych, jeśli tak to w jakim kraju;

Wnioskodawca jest zarejestrowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce.

3.czy Pana firma jest zarejestrowana do procedury szczególnej OSS oraz procedury szczególnej dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych IOSS;

Na moment składania niniejszego Wniosku, Wnioskodawca nie jest zarejestrowany do procedury szczególnej OSS, ani do procedury szczególnej dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych IOSS. Niemniej jednak, w przypadku realizowania transakcji w Modelu C, Wnioskodawca planuje dokonanie rejestracji do procedury szczególnej dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych IOSS.

4.jakim numerem identyfikacji podatkowej (wydanym dla jakiego kraju) będzie się Pan posługiwał w transakcjach opisanych we wniosku, należało wskazać;

W transakcjach opisanych we wniosku Wnioskodawca będzie posługiwał się polskim numerem identyfikacji podatkowej.

5.jakie towary będzie sprzedawała Pana firma za pośrednictwem sieci Internet, należało ogólnie wskazać informację o towarach, tak żeby organ wiedział z czym należy utożsamiać sprzedawane towary;

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Wniosku, początkowo Wnioskodawca planuje oferować szeroki wachlarz produktów z różnych branż, aby zweryfikować zapotrzebowanie na konkretne towary oraz zidentyfikować te, co do których istnieje największy popyt wśród Klientów. Tym samym, nie jest możliwe wskazanie konkretnych produktów / rodzajów produktów, jakie będą oferowanie przez Wnioskodawcę. Niemniej, jako przykładowe kategorie towarów, których sprzedaż na ten moment planuje prowadzić Wnioskodawca (w zależności od zidentyfikowanego popytu) można wskazać: akcesoria turystyczne i sportowe, sprzęt elektroniczny, sprzęt sportowy, akcesoria do domu i ogrodu, zabawki i akcesoria dziecięce, odzież, obuwie, itp.

6.czy Dostawcy od których będzie nabywał Pan towary to podatnicy o których mowa w art. 28a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), należało jednoznacznie wskazać;

Dostawcy od których Wnioskodawca będzie nabywał towary to podatnicy w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

7.czy Dostawca w każdym Modelu to ten sam podmiot, należało oddzielnie dla każdego Modelu wskazać informacje odnoście Dostawcy:

a.czy jest to podmiot prowadzący działalność gospodarczą;

Dostawcy we wszystkich Modelach (A, B oraz C) będą podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą.

b.gdzie posiada siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które uczestniczy w przedmiotowych transakcjach (w jakim kraju/krajach),

Jak zostało wskazane powyżej, co do zasady, Dostawcy w Modelu A to podmioty posiadające siedzibę działalności gospodarczej w Polsce, Dostawcy w Modelu B to podmioty posiadające siedzibę działalności gospodarczej w innym niż Polska kraju członkowskim, natomiast Dostawcy w Modelu C to podmioty posiadające siedzibę działalności gospodarczej w kraju trzecim.

c.jakim numerem NIP (wydanym dla jakiego kraju) posługuje się w opisanych we wniosku transakcjach,

Dostawcy w Modelu A będą posługiwali się numerem NIP wydanym w Polsce, Dostawcy w Modelu B będą posługiwali się numerem NIP wydanym przez inny niż Polska kraj członkowski, natomiast Dostawcy w Modelu C będą posługiwali się numerem NIP wydanym przez kraj trzeci.

d.czy jest zarejestrowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Dostawcy w Modelu B będą zarejestrowani do transakcji wewnątrzwspólnotowych w kraju innym niż Polska, Dostawcy w Modelu A będą co do zasady zarejestrowani do transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (jakkolwiek część z nich może nie być zarejestrowana dla celów VAT-UE), natomiast Dostawcy w Modelu C - jako podmioty posługujące się numerem NIP wydanym przez kraj trzeci - co do zasady nie będą zarejestrowani do transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Dostawcy, o których mowa we Wniosku będą różnymi podmiotami prowadzącymi sprzedaż hurtową. Jeden Dostawca może mieć magazyny, z których będzie dokonywał wysyłki towarów, w różnych krajach. Niemniej jednak, co do zasady, Dostawcy w Modelu A to podmioty posiadające siedzibę działalności gospodarczej w Polsce, Dostawcy w Modelu B to podmioty posiadające siedzibę działalności gospodarczej w innym niż Polska kraju członkowskim, natomiast Dostawcy w Modelu C to podmioty posiadające siedzibę działalności gospodarczej w kraju trzecim.

8.czy Dostawca działa poprzez portale internetowe takie np. jak B;

Dostawcy mogą prowadzić sprzedaż swoich towarów poprzez portale internetowe takie jak np. B.

9.jak konkretnie wygląda proces dostawy towarów, od momentu wyboru oferty przez Klienta za pośrednictwem sieci internet do momentu odbioru zamówienia przez Klienta tj. należy wskazać czy towary będą wysyłane bezpośrednio od Dostawcy do Klienta, czy w łańcuchu dostaw występują inne podmioty pośredniczące oprócz Pana firmy;

Wnioskodawca będzie oferował za pośrednictwem sieci Internet określone produkty, znajdujące się w ofercie danego Dostawcy. Po otrzymaniu zamówienia przez Klienta na dany towar, Wnioskodawca złoży analogiczne zamówienie u Dostawcy, który posiada ten towar w swojej ofercie. Wnioskodawca złoży zamówienie w swoim imieniu (wskazując swoje dane), natomiast jako miejsce dostawy wskazane zostaną dane podane Wnioskodawcy przez Klienta. Towary będą wysyłane bezpośrednio od Dostawcy do Klienta, a w łańcuchu dostaw nie występują inne podmioty pośredniczące oprócz Wnioskodawcy.

10.w jaki sposób Pana firma będzie nawiązywała współpracę z Dostawcami towarów, w jaki sposób Pan znajduje Dostawców, należało opisać okoliczności zdarzenia w tym zakresie;

Wnioskodawca będzie znajdował Dostawców za pośrednictwem sieci Internet, tj. Wnioskodawca będzie wyszukiwał podmioty, które oferują interesujący go asortyment oraz prowadzą współpracę na zasadach tzw. dropshipping. Następnie, Wnioskodawca będzie analizował warunki, jakie dany Dostawca proponuje podmiotom współpracującym w oparciu o dropshipping (tj. w szczególności rabaty, jakie dany Dostawca może zaoferować Wnioskodawcy, stosowane metody dostaw, polityka zwrotów i reklamacji, czas realizowania przesyłek, warunki płatności, itp.). Na tej podstawie, Wnioskodawca nawiąże współpracę z wybranymi Dostawcami. Co do zasady, nastąpi to poprzez rejestrację przez Wnioskodawcę na stronie internetowej danego Dostawcy - Wnioskodawca zarejestruje się jako kontrahent współpracujący w oparciu o model dropshipping (bądź też - w wyjątkowych przypadkach - poprzez złożenie zamówienia na konkretny produkt, bez dokonywania rejestracji).

11.czy Pana firma składając zamówienie u Dostawcy dokonuje zamówienia posługując się danymi swojej firmy, a oprócz tego wskazuje Pan dane adresowe klienta do wysyłki towaru;

Wnioskodawca składając zamówienie u Dostawcy będzie dokonywał zamówienia posługując się danymi swojej firmy, a oprócz tego będzie wskazywał dane adresowe klienta do wysyłki towaru.

12.w jaki sposób Pana firma dokonuje zamówienia towaru u Dostawcy (telefonicznie, mailowo, poprzez stronę internetową, w inny – jaki sposób) – należało krótko opisać okoliczności zdarzenia;

Wnioskodawca będzie zamawiał towar u Dostawcy co do zasady za pośrednictwem jego strony internetowej (bądź też może się zdarzyć, że Wnioskodawca zamówi towar oferowany przez Dostawcę za pośrednictwem platformy - takiej jak przykładowo B. lub za pośrednictwem wiadomości e-mail).

13.czy Dostawca towarów będzie miał świadomość, że Pana firma nie jest ostatecznym nabywcą towarów, należało wyjaśnić;

Tak, Dostawca będzie posiadał dane Wnioskodawcy jako podmiotu składającego zamówienie oraz Klienta jako podmiotu będącego ostatecznym nabywcą.

14.czy Pana firma zawrze umowę z Dostawcą w zakresie oferowania za pośrednictwem sieci internet towarów dostarczanych od Dostawcy, jeśli tak należało wskazać jakie uzgodnienia odnośnie wynagrodzenia dla Pana firmy będą wynikać z tej umowy;

Jak zostało wskazane powyżej, Wnioskodawca nawiąże współpracę z danym Dostawcą poprzez rejestrację na stronie internetowej danego Dostawcy - Wnioskodawca zarejestruje się jako kontrahent współpracujący w oparciu o model dropshipping (bądź też - w wyjątkowych przypadkach - poprzez złożenie zamówienia na konkretny produkt, bez dokonywania rejestracji). W obu przypadkach, Wnioskodawca będzie akceptował regulamin dokonywania transakcji, udostępniony przez Dostawcę. Niemniej jednak, regulamin ten nie będzie przewidywał żadnego wynagrodzenia dla Wnioskodawcy, które miałoby zostać wypłacone przez Dostawcę. Będzie on natomiast przewidywał, że to Wnioskodawca będzie zobowiązany uiścić na rzecz Dostawcy ustaloną cenę za zamówione towary.

15.czy Pana firma w którymkolwiek momencie opisywanej we wniosku transakcji będzie miała prawo do rozporządzania towarem jak właściciel (nie chodzi tutaj o fizyczne posiadanie towaru lub aspekt prawny lecz o rozporządzanie nim, np. prawo do jego sprzedaży);

Jak wskazano w treści wniosku, Wnioskodawca najpierw nabędzie towary od Dostawcy w swoim imieniu, a następnie dokona ich dostawy na rzecz Klienta. Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za kontakt z Dostawcami i zapewnienie przesyłki towarów. W tym celu Wnioskodawca przekaże Dostawcy szczegóły zamówienia, a Klientowi właściwe potwierdzenie, a także wyda Dostawcy polecenie dostarczenia towarów na konkretny adres dostawy (tj. nabywając towary od Dostawcy Wnioskodawca będzie miał prawo do jego odsprzedaży na rzecz wybranego podmiotu, który złożył zamówienie). W ocenie Wnioskodawcy, powyższe okoliczności wskazują, że Wnioskodawca będzie nabywać oraz następnie przekazywać prawo do rozporządzania jak właściciel tymi towarami.

16.kiedy / w którym momencie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel między podmiotami biorącymi udział w transakcji, należało wskazać;

Prawo do rozporządzania towarem jak właściciel będzie przenoszone pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem w momencie dostarczenia towarów do Klienta.

Co do zasady, również prawo do rozporządzania towarem jak właściciel pomiędzy Dostawcą a Wnioskodawcą będzie przenoszone w momencie dostarczenia towarów do Klienta. Innymi słowy, Wnioskodawca zasadniczo będzie przejmował władztwo nad towarami bezpośrednio przed ich dostawą do Klienta (tzw. flash title) - oznacza to, że Wnioskodawca nie będzie dysponował fizycznie towarami, a jedynie będzie nabywał do nich tytuł prawny, który natychmiast przeniesie na rzecz Klienta.

Niemniej jednak, w wybranych przypadkach, ryzyko uszkodzenia / przypadkowej utraty towaru będzie ponoszone przez Wnioskodawcę w trakcie transportu towarów - w przypadkach, gdy to Wnioskodawca zawiera umowę przewozu towarów z przewoźnikiem. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, w takich przypadkach prawo do rozporządzania towarem jak właściciel będzie przenoszone pomiędzy Dostawcą a Wnioskodawcą w momencie wydania przez Dostawcę towarów przewoźnikowi (natomiast prawo do rozporządzania towarem jak właściciel pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem również w takim przypadku przeniesione zostanie w momencie dostarczenia towarów do Klienta).

17.kto decyduje jakie towary będą oferowane przez Pana firmę za pośrednictwem sieci internet i kto będzie umieszczał wybrane towary na ww. stronach internetowych, tworzył oferty sprzedawanych towarów, zamieszczał zdjęcia towarów itp.;

Wnioskodawca będzie decydował o zakresie i rodzaju oferowanych towarów oraz będzie umieszczał oferty ich sprzedaży za pośrednictwem sieci Internet. W tym zakresie, Wnioskodawca może korzystać z opisów oraz zdjęć towarów udostępnionych przez Dostawców, niemniej będzie on konstruował ofertę sprzedaży we własnym zakresie - modyfikując otrzymane opisy / zdjęcia, jeśli będzie to konieczne w celu stworzenia atrakcyjnej oferty.

18.czy Klient będzie zlecał Pana firmie jakie konkretnie towary chciałby nabyć, czy też Klient będzie mógł zakupić towar który został już zamieszczony na stronach internetowych;

Klient będzie mógł zakupić od Wnioskodawcy towar, który został zamieszczony na stronach internetowych.

19.czy Dostawca będzie miał prawo dokonania zmian w opisie towarów na stronie internetowej lub do jakiejkolwiek ingerencji po umieszczeniu towaru na stronach internetowych;

Dostawca nie będzie miał prawa dokonania zmian w opisie towarów lub do jakiejkolwiek ingerencji w oferty zamieszczone na stronie internetowej przez Wnioskodawcę (jakkolwiek Dostawca może zmieniać opisy oraz inne dane w ofertach zamieszczanych w sieci Internet bezpośrednio przez Dostawcę, w żaden sposób nie obliguje to Wnioskodawcy do dokonywania analogicznych zmian w swoich ofertach tego towaru).

20.czy wysokość wynagrodzenia dla Pana firmy będzie wynikać z uzgodnień zawartych zDostawcą towaru, czy Dostawca będzie miał jakiś wpływ na wysokość wynagrodzenia Pana firmy, należało opisać okoliczności zdarzenia w tym zakresie;

Wnioskodawca nie będzie otrzymywał żadnej formy wynagrodzenia od Dostawcy. Będzie on natomiast zobowiązany do uiszczenia na rzecz Dostawcy ustalonej ceny za zamawiany towar. Wynagrodzenie Wnioskodawcy będzie otrzymywane od Klienta. Dostawca nie ma wpływu na wysokość ceny, jaką Wnioskodawca będzie oferował Klientowi.

21.kto będzie ustalał cenę oferowanych przez Pana firmę towarów na stronie internetowej, jakie elementy cenotwórcze będą wchodzić w skład zapłaty za towar którą Pana firma otrzymuje na rachunek bankowy od Klientów;

Cenę oferowanych przez Wnioskodawcę towarów na stronie internetowej będzie ustalał Wnioskodawca, biorąc pod uwagę takie elementy cenotwórcze jak: cena, jaką będzie zobowiązany uiścić na rzecz Dostawcy (uwzględniając potencjalne rabaty otrzymane od Dostawcy), koszt dostawy, prowizje portalu, za pośrednictwem którego towary będą wystawione (bądź też koszt pozyskania klienta w przypadku sprzedaży za pośrednictwem własnego sklepu on-line), pozostałe koszty ogólne prowadzonej działalności (takie jak np. licencja z tytułu korzystania z programów wykorzystywanych w działalności, koszty bankowe, itp.).

22.jaki dokument sprzedaży będzie wystawiany przez Dostawcę towaru i czy transakcja między Dostawcą a Pana firmą będzie w jakiś sposób udokumentowana, należało wskazać;

Dostawca będzie wystawiał na rzecz Wnioskodawcy fakturę (w Modelu A oraz B) lub tożsamy dokument sprzedaży, na podstawie przepisów obowiązujących w kraju Dostawcy (w Modelu C).

23.w jaki sposób Pana firma będzie dokumentować sprzedaż dokonaną na rzecz Klientów, jaki rodzaj świadczenia będzie wykazywany na dokumencie sprzedaży;

W przypadku potwierdzenia, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, będzie on co do zasady dokumentował sprzedaż dokonaną na rzecz Klientów za pomocą potwierdzenia sprzedaży, rachunku bądź faktury. Na dokumencie sprzedaży będą wykazane towary, jakie zamówił Klient.

24.czy w związku ze sprzedażą towarów za pośrednictwem sieci Internet Pana firma będzie w stanie zidentyfikować kto i za jaki towar dokonał płatności o określonej wartości;

Tak, w związku ze sprzedażą towarów za pośrednictwem sieci Internet Wnioskodawca będzie w stanie zidentyfikować kto i za jaki towar dokonał płatności o określonej wartości.

25.czy w związku ze sprzedażą towarów za pośrednictwem sieci Internet Pana firma będzie prowadziła ewidencję otrzymanych zapłat oraz informacje jakiej dostawy dotyczyła konkretna zapłata i na czyją rzecz została dokonana dostawa;

Tak, w związku ze sprzedażą towarów za pośrednictwem sieci Internet Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję otrzymanych zapłat oraz informacje jakiej dostawy dotyczyła konkretna zapłata i na czyją rzecz została dokonana dostawa.

26.czy w prowadzonej obecnie działalności gospodarczej jest Pan zobowiązany do stosowania kasy rejestrującej, jeśli tak to należało wskazać z jakiego tytułu.

Nie, w prowadzonej obecnie działalności gospodarczej Wnioskodawca nie jest zobowiązany do stosowania kasy rejestrującej.

Informacje w zakresie przedstawionego we wniosku Modelu C:

27.w którym państwie będzie odbywać się dopuszczenie towarów do obrotu w Unii Europejskiej, który kraj będzie państwem importu i czy państwo importu będzie państwem przeznaczenia tj. państwem w którym Pana firma będzie dokonywać dostawy towarów na rzecz Klientów;

Towary będą dopuszczane do obrotu (importowane) każdorazowo na terytorium Polski. Tym samym, państwo importu będzie jednocześnie państwem przeznaczenia towarów.

28.który podmiot będzie występował w opisanej transakcjijako importer towarów, kto będzie rozliczał podatek z tego tytułu.

W Modelu C, podmiot dokonujący importu towarów zależny będzie od rodzaju transakcji oraz właściwego sposobu jej rozliczenia (które z kolei będzie zależne od odpowiedzi tutejszego organu na pytania zawarte we Wniosku). Niemniej Wnioskodawca zakłada, że w przypadku, gdy realizowane transakcje będą stanowiły dla Wnioskodawcy SOTI, importerem będzie Wnioskodawca (w przypadku rejestracji przez Wnioskodawcę do procedury IOSS oraz możliwości zastosowania tej procedury) lub Klient (w przypadku braku korzystania z procedury IOSS).

Pytania (w zakresie podatku od towarów i usług)

1. Czy transakcje realizowane przez Wnioskodawcę w Modelu A oraz w Modelu B będą stanowiły dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, dokonywaną na rzecz Klientów, a tym samym Wnioskodawca będzie zobowiązany do ich opodatkowania VAT traktując jako podstawę opodatkowania kwotę należną od Klienta (tj. ustaloną cenę za towar wraz z kosztem transportu)?

2.Czy w przypadku przesyłek oferowanych w kanale B2C bez pośrednictwa Platformy lub o wartości rzeczywistej przekraczającej wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 150 euro, transakcje realizowane przez Wnioskodawcę w Modelu C będą stanowiły dla Wnioskodawcy sprzedaż na odległość towarów importowanych w rozumieniu art. 2 pkt 22b) Ustawy o VAT?

3.Czy w przypadku przesyłek o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, oferowanych w kanale B2C za pośrednictwem Platformy, transakcje realizowane przez Wnioskodawcę w Modelu C będą pozostawały poza zakresem opodatkowania VAT w Polsce?

4.Czy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących?

5.Czy w Modelu A, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących sprzedaż na jego rzecz towarów, otrzymanych od Dostawców?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy:

1. Transakcje realizowane przez Wnioskodawcę w Modelu A oraz w Modelu B będą stanowiły dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, dokonywaną na rzecz Klientów, a tym samym Wnioskodawca będzie zobowiązany do ich opodatkowania VAT traktując jako podstawę opodatkowania kwotę należną od Klienta (tj. ustaloną cenę za towar wraz z kosztem transportu).

2. W przypadku przesyłek oferowanych w kanale B2C bez pośrednictwa Platformy lub o wartości rzeczywistej przekraczającej wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 150 euro, transakcje realizowane przez Wnioskodawcę w Modelu C będą stanowiły dla Wnioskodawcy sprzedaż na odległość towarów importowanych w rozumieniu art. 2 pkt 22b Ustawy o VAT.

3. W przypadku przesyłek o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, oferowanych w kanale B2C za pośrednictwem Platformy, transakcje realizowane przez Wnioskodawcę w Modelu C będą pozostawały poza zakresem opodatkowania VAT w Polsce.

4. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

5. W Modelu A, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących sprzedaż na jego rzecz towarów, otrzymanych od Dostawców.

Uzasadnienie stanowiska

Ad 1

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel”. Jednocześnie, stosownie do uregulowań art. 8 ust. 1 przedmiotowej ustawy, „przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.”

Tym samym, na gruncie Ustawy o VAT, rozróżnione zostały dwa rodzaje zdarzeń podlegających opodatkowaniu VAT - tj. dostawa towarów oraz świadczenie usług (przy czym - mając na względzie treść przytoczonych definicji - pojęcia te co do zasady uzupełniają się wzajemnie). W celu prawidłowego określenia konsekwencji podatkowych na gruncie VAT danego zdarzenia, konieczne jest natomiast ustalenie jego charakteru (jako dostawy towarów lub świadczenia usług).

W przypadku transakcji dokonywanych w oparciu o tzw. dropshipping, podatnik (w tym przypadku Wnioskodawca) każdorazowo działa w charakterze pośrednika pomiędzy hurtownią a ostatecznym klientem. Tym samym, w zależności od ustaleń biznesowych, możliwe wydaje się uznanie, iż:

i. pośrednik świadczy usługę na rzecz hurtowni (poprzez znalezienie klienta na dany towar), a jego wynagrodzeniem jest różnica pomiędzy ceną hurtowni, a ceną jaką godzi się zapłacić klient; lub

ii. pośrednik świadczy usługę na rzecz klienta (poprzez znalezienie dostawcy na dany towar), a jego wynagrodzeniem jest różnica pomiędzy ceną hurtowni, a ceną jaką godzi się zapłacić klient; lub

iii. pośrednik nabywa towary od hurtowni we własnym imieniu, a następnie odsprzedaje je na rzecz klienta.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, w analizowanej sytuacji najbardziej zasadne jest przyjęcie podejścia wskazanego w punkcie (iii) powyżej.

Mając bowiem na względzie konstrukcję wskazanych powyżej definicji, za świadczenie usług można uznać jedynie transakcję, która nie stanowi dostawy towarów rozumianej jako przeniesie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W każdym bowiem przypadku kiedy dochodzi do przeniesienia takiego prawa, realizowaną czynność należy uznać za dostawę towarów, a nie świadczenie usług.

W analizowanym przypadku kluczowe jest zatem ustalenie, czy w ramach realizowanych transakcji Wnioskodawca nabywa (oraz przenosi) prawo do rozporządzania oferowanymi towarami jak właściciel.

Należy bowiem mieć na względzie, iż Wnioskodawca co do zasady nie wchodzi w fizyczne posiadanie towarów (nie posiada on bowiem magazynu, w którym przyjmowałby i wydawał oferowane towary). Niemniej jednak, pomimo uchylenia art. 7 ust. 8 Ustawy o VAT, należy przyjąć, iż przepisy Ustawy o VAT przewidują sytuację tzw. transakcji łańcuchowych, w których kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy (a tym samym podmiot pośredniczący fizycznie nie otrzymuje towarów, które nabywa i odsprzedaje). Potwierdza to m.in. brzmienie art. 22 ust. 2 Ustawy o VAT, który mówi o sytuacji, w której „(...) te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, (...)”.

Zatem w celu określenia, czy Wnioskodawca nabywa oraz przenosi prawo do rozporządzania towarami jak właściciel kluczowe jest nie tyle ustalenie, czy wchodzi on w fizyczne posiadanie towarów, ale przeanalizowanie czy ustala on warunki transakcji, ponosi ryzyka związane z towarami, itp.

W tym kontekście należy zauważyć, że w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca:

a. będzie podmiotem występującym wobec Klienta jako sprzedawca odpowiedzialny za prawidłową realizację transakcji,

b. będzie osobą kontaktową dla Klienta w związku z realizowaną transakcją (Klient będzie kontaktował się z Wnioskodawcą aby ustalić termin dostawy, zgłosić opóźnienia, problemy w transporcie, uszkodzenie produktu, chęć dokonania zwrotu lub reklamacji, itp.),

c. będzie osobą odpowiedzialną wobec Klienta za przyjęcie zwrotu / rozpatrzenie reklamacji,

d. przyjmie należność od Klienta oraz dokona płatności na rzecz Dostawcy.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, zasadne jest uznanie, że w tym przypadku dojdzie do dwóch dostaw towarów: (i) pomiędzy Dostawcą oraz Wnioskodawcą oraz (ii) pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem.

Model A

Należy w tym miejscu zauważyć, iż w Modelu A, towary będą przedmiotem transportu w ramach terytorium Polski. Tym samym, zarówno sprzedaż pomiędzy Dostawcą oraz Wnioskodawcą, jak i pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem będzie podlegała opodatkowaniu na terytorium Polski - niezależnie od tego, czy sprzedaży dokonano na rzecz klienta prowadzącego działalność gospodarczą (B2B), czy też klienta nieprowadzącego takiej działalności (B2C).

Wnioskodawca będzie zatem każdorazowo zobowiązany do opodatkowania VAT dokonanej dostawy w Polsce, według stawki VAT właściwej dla danego towaru.

Model B

Natomiast w Modelu B (w którym towar transportowany jest z terytorium innego kraju członkowskiego na terytorium Polski) wyróżnić należy dwie sytuacje:

i. sprzedaż dokonana na rzecz klienta prowadzącego działalność gospodarczą (B2B); oraz

ii. sprzedaż dokonana na rzecz klienta nieprowadzącego działalności gospodarczej (B2C)

Ad (i)

W przypadku sprzedaży B2B, zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 2 Ustawy o VAT, zgodnie z którym „w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie”.

Jednocześnie, zgodnie z ust. 2b-2e omawianego przepisu:

  • jeżeli transport organizowany jest przez pierwszego dostawcę (tu: Dostawcę) - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;
  • jeżeli transport organizowany jest przez podmiot pośredniczący (tu: Wnioskodawcę) - wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane co do zasady dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego (chyba że podmiot pośredniczący przekaże swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane - co w niniejszej sprawie nie będzie miało miejsca).

Jak zostało natomiast wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, za organizację transportu będzie odpowiedzialny każdorazowo Dostawca lub Wnioskodawca (a jednocześnie Wnioskodawca będzie każdorazowo posługiwał się polskim numerem VAT). W oparciu o powyższe przepisy należy zatem uznać, iż transport towarów należy przyporządkować dostawie realizowanej przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy. Zgodnie zatem z uregulowaniami art. 22 ust. 3 Ustawy o VAT, dostawa realizowana przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta (następująca po wysyłce lub transporcie towarów) będzie uznawana za dokonaną w Polsce (tj. w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów).

Wnioskodawca będzie zatem każdorazowo zobowiązany do opodatkowania VAT dokonanej dostawy w Polsce, według stawki VAT właściwej dla danego towaru.

Ad (ii)

W przypadku sprzedaży B2C (spełniającej definicję wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na odległość) należy natomiast zwrócić uwagę na uregulowania art. 22 ust. 1a Ustawy o VAT, zgodnie z którym „miejscem dostawy towarów jest w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy”.

Tym samym, w analizowanej sprawie, zasadne jest uznanie, iż również w przypadku sprzedaży B2C w Modelu B dostawa realizowana przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta będzie uznawana za dokonaną w Polsce (tj. w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów). Zdaniem Wnioskodawcy nie znajdą w tym przypadku zastosowania uregulowania art. 22a ust. 1 Ustawy o VAT (ze względu na fakt, iż towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego, w którym Wnioskodawca posiada stałe miejsce zamieszkania).

Wnioskodawca będzie zatem każdorazowo zobowiązany do opodatkowania VAT dokonanej dostawy w Polsce, według stawki VAT właściwej dla danego towaru.

Zgodnie natomiast z art. 29a ust.1 Ustawy o VAT, „podstawą opodatkowania, (...), jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika”. Co więcej, jak precyzuje art. 29a ust. 6 pkt 2, „podstawa opodatkowania obejmuje również koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy”.

Mając na względzie powyższe, zasadne jest uznanie, iż Wnioskodawca powinien traktować jako podstawę opodatkowania kwotę należną od Klienta rozumianą jako ustalona cena za towar wraz z kosztem transportu.

Podsumowanie

Mając na względzie powyższe - w ocenie Wnioskodawcy - transakcje realizowane w Modelu A oraz w Modelu B będą stanowiły dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, dokonywaną na rzecz Klientów.

Jednocześnie, w obu modelach sprzedaż ta będzie stanowiła dostawę towarów opodatkowaną na terytorium kraju. Tym samym, Wnioskodawca będzie zobowiązany do jej opodatkowania VAT traktując jako podstawę opodatkowania kwotę należną od Klienta (tj. ustaloną cenę za towar wraz z kosztem transportu).

Ad 2

Jak zostało wskazane powyżej, zdaniem Wnioskodawcy, planowane przez niego transakcje będą stanowiły dostawę towarów na rzecz Klientów. Należy przy tym zauważyć, iż w przypadku sprzedaży towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (B2C), które transportowane są spoza terytorium UE (Model 3), regulacje Ustawy o VAT wprowadzają szczególne regulacje.

Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 22b Ustawy o VAT, przez sprzedaż na odległość towarów importowanych (dalej: „SOTI”) rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz (również gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów), z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, który jest:

a. podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

b. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub

c. podmiotem niebędącym podatnikiem

- pod warunkiem, że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

W praktyce zatem SOTI występuje, gdy mamy do czynienia z dostawą na rzecz konsumenta (tzw. dostawa B2C), w ramach której towary są wysyłane z terytorium kraju trzeciego na terytorium jednego z krajów UE przez dostawcę lub na jego rzecz.

Zgodnie natomiast z art. 5a Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 15 marca 2011 r. (dalej: „Rozporządzenie Wykonawcze”) dla celów regulacji o SOTI uznaje się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w wysyłce lub transporcie towarów, w szczególności w następujących przypadkach:

a. w przypadku gdy dostawca zleca podwykonanie wysyłki lub transportu towarów osobie trzeciej, która dostarcza towary nabywcy;

b. w przypadku gdy wysyłka lub transport towarów dokonywane są przez osobę trzecią, ale dostawca ponosi całkowitą lub częściową odpowiedzialność za dostarczenie towarów nabywcy;

c. w przypadku gdy dostawca wystawia fakturę i pobiera od nabywcy opłaty za transport lub wysyłkę, a następnie przekazuje je osobie trzeciej, która organizuje wysyłkę lub transport towarów;

d. w przypadku gdy dostawca zachęca nabywcę w dowolny sposób do skorzystania z usług w zakresie dostarczania towarów świadczonych przez osobę trzecią, umożliwia kontakt nabywcy i osoby trzeciej lub przekazuje w inny sposób tej osobie informacje niezbędne do dostarczenia towarów nabywcy.

Jednocześnie, dostawa dokonywana przez Wnioskodawcę w Modelu 3 (w zakresie, jakiego dotyczy pytanie nr 2) będzie charakteryzowała się w szczególności tym, że:

a. Towar będzie wysyłany bezpośrednio z terytorium krajów spoza UE do Polski;

b. Klient będzie podmiotem nieprowadzącym działalności gospodarczej, a tym samym niebędącym podatnikiem VAT (następuje dostawa B2C);

c. Wnioskodawca będzie co najmniej pośrednio uczestniczyć w wysyłce towarów, bowiem będzie odpowiadać wobec Klienta za dostarczenie towarów oraz będzie pobierać od Klienta opłatę za transport (a w określonych przypadkach Wnioskodawca będzie przekazywał tę opłatę Dostawcy razem z informacjami potrzebnymi do dostarczenia towarów do Klienta).

Jednocześnie, w sytuacji będącej przedmiotem pytania nr 2 (tj. dotyczącej przesyłek oferowanych bez pośrednictwa Platformy lub o wartości rzeczywistej przekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro), w ocenie Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania uregulowanie art. 7a ust. 1 Ustawy o VAT.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, transakcje realizowane przez Wnioskodawcę w Modelu C będą co do zasady stanowiły dla Wnioskodawcy sprzedaż na odległość towarów importowanych w rozumieniu art. 2 pkt 22b) Ustawy o VAT.

Ad 3

Zgodnie ze wspomnianym powyżej art. 7a ust. 1 Ustawy o VAT, „w przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej „interfejsem elektronicznym”, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy”.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, w sytuacjach będących przedmiotem pytania nr 3 (tj. dotyczącej przesyłek o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, oferowanych w kanale B2C w Modelu C za pośrednictwem Platformy), powyższy przepis znajdzie zastosowanie.

Innymi słowy, w sytuacji gdy po stronie Wnioskodawcy co do zasady dochodzi do SOTI zgodnie z powyższymi uwagami, niemniej wartość przesyłki nie przekracza równowartości 150 euro i towary były oferowane za pośrednictwem Platformy, zastosowanie znajdzie fikcja prawna zgodnie z którą nabywcą Wnioskodawcy nie jest Klient, ale Platforma. Następnie, to Platforma jest odpowiedzialna za rozliczenie SOTI na rzecz Klienta, zgodnie z właściwymi regulacjami.

Jednocześnie, mając na względzie brzmienie art. 22 ust. 1 Ustawy o VAT, zgodnie z którym „miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy”, w ocenie Wnioskodawcy, realizowana przez niego dostawa podlegałaby opodatkowaniu na terytorium kraju trzeciego (tj. pozostawałaby poza polskim VAT).

Innymi słowy, w przypadku przesyłek o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, oferowanych w kanale B2C za pośrednictwem Platformy, transakcje realizowane przez Wnioskodawcę w Modelu C będą pozostawały poza zakresem opodatkowania VAT w Polsce.

Ad 4

Jak wskazane zostało w opisie zdarzenia przyszłego, istotna część planowanej sprzedaży realizowanej przez Wnioskodawcę będzie dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 111 ust. 1 Ustawy o VAT, „podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących”.

Tym samym, co do zasady, prowadzenie sprzedaży w kanale B2C wiąże się z obowiązkiem posiadania kasy rejestrującej. Niemniej jednak, należy zauważyć, iż Rozporządzenie o zwolnieniach z kas przewiduje określone sytuacje, w których prowadzenie takiej ewidencji nie jest wymagane.

Zgodnie bowiem z § 2 ust. 1 Rozporządzenia o zwolnieniach z kas, „zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, (...), czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia”.

W poz. 36 załącznika do Rozporządzenia o zwolnieniach z kas wymieniona została natomiast „dostawa towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo- kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres)”.

Tym samym, w celu zastosowania zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kas rejestrujących, konieczne jest aby:

  • dostawa następowała w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi);
  • zapłata została otrzymana za pośrednictwem poczty, banku lub SKOK (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w SKOK, której jest członkiem);
  • z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynikało, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres),

W analizowanym przypadku należy natomiast zauważyć, iż wszystkie wskazane powyżej przesłanki zostaną spełnione. W szczególności:

  • towar będzie każdorazowo dostarczany za pośrednictwem poczty lub kuriera;
  • niezależnie od sposobu zapłaty wybranego przez Klienta, Wnioskodawca będzie każdorazowo otrzymywał kwotę należną na swój rachunek bankowy (bezpośrednio od Klienta bądź też za pośrednictwem operatora płatności / Platformy lub poczty / kuriera);
  • Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję otrzymanych zapłat wraz z informacją jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana dostawa (dane nabywcy, w tym jego adres).

Jednocześnie, jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, przedmiotem transakcji realizowanych przez Wnioskodawcę nie będą towary wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia o zwolnieniach z kas.

Tym samym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Ad 5

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, w Modelu A Wnioskodawca będzie otrzymywał od Dostawców faktury dokumentujące sprzedaż towarów na jego rzecz, z wykazanym polskim VAT.

Jednocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, (...)”.

W analizowanym przypadku natomiast - zgodnie z uzasadnieniem stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1 - zasadne jest uznanie, iż towary będą nabywane przez Wnioskodawcę od Dostawców we własnym imieniu oraz odsprzedawane na rzecz Klientów. W analizowanej sprawie zajdzie zatem bezpośredni związek pomiędzy dokonanym nabyciem a zrealizowaną czynnością opodatkowaną (dostawą towaru na rzecz Klienta).

Jednocześnie należy zauważyć, że zgodnie z informacjami wskazanymi w opisie zdarzenia przyszłego, w niniejszej sprawie nie zaistnieją przesłanki wskazane w art. 88 Ustawy o VAT, wyłączające prawo do odliczenia VAT naliczonego. W tym w szczególności należy mieć na względzie, iż:

  • przedmiotem nabycia nie będą usługi noclegowe ani gastronomiczne (niniejszy wniosek dotyczy bowiem nabycia towarów);
  • faktury te będą wystawiane przez istniejące podmioty, prowadzące działalność gospodarczą i niekorzystające z podmiotowego zwolnienia z VAT;
  • dostawa towarów wykazanych w przedmiotowych fakturach nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT;
  • faktury będą dokumentowały czynności, które zostały dokonane (dostawa towarów przetransportowanych bezpośrednio do Klienta) - Wnioskodawca będzie miał możliwość weryfikowania statusu poszczególnych wysyłek oraz będzie miał bezpośrednią informację od Klienta w zakresie realizowanej transakcji;
  • faktury będą opiewały na kwotę, jaką Wnioskodawca będzie zobowiązany uiścić na rzecz Dostawcy (tj. ustaloną cenę towarów wraz z ewentualnym kosztem transportu);
  • faktury nie będą dotyczyły czynności, co do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego;
  • faktury będą dokumentowały dostawę towarów na terytorium kraju, a zatem podlegającą opodatkowaniu VAT w Polsce według właściwej stawki (jako że w Modelu A towary będą przedmiotem transportu w ramach terytorium kraju);
  • Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, iż w Modelu A, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących sprzedaż na jego rzecz towarów, otrzymanych od Dostawców.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) – zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.eksport towarów;

3.import towarów na terytorium kraju;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:

przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

przez sprzedaż rozumie odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei art. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że:

przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Definicja ustawowa importu towarów kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, czy stosunek prawny w ramach którego dokonano przywozu, gdyż jeżeli towar został faktycznie przywieziony, to ma miejsce import.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Z kolei art. 7a ustawy o VAT stanowi, że

1.w przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej „interfejsem elektronicznym”, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

2.w przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, dokonanie na terytorium Unii Europejskiej przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej:

1)wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub

2)dostawy towarów na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem

- uznaje się, że podatnik, który ułatwia tę dostawę, samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy. 

3.przez ułatwianie, o którym mowa w ust. 1 i 2, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 5b rozporządzenia 282/2011.

W art. 7a ust. 1 i 2 ustawy zaimplementowano swego rodzaju fikcję prawną, która w istocie prowadzi do przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu określonych dostaw towarów na podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z posiadaniem, prowadzeniem czy zarządzaniem interfejsami elektronicznymi. Regulacje obejmują swoim zakresem operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonywanie określonych dostaw towarów, niezależnie od tego czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, czy na terytorium państwa trzeciego.

Powyższy przepis wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), polegającą na przyjęciu, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego wyżej wskazane dostawy towarów na rzecz konsumentów, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych:

  • samodzielnie otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz
  • dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).

Zgodnie z art. 5b rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz.U. UE L 77 z 23 marca 2011, s. 1, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie 282/2011”):

do celów stosowania art. 14a dyrektywy 2006/112/WE termin „ułatwia” oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny.

Jednakże podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;

b)podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;

c)podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Art. 14a dyrektywy 2006/112/WE nie ma zastosowania do podatnika, który wykonuje tylko jedną z następujących czynności::

a)przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów;

b)oferowanie lub reklamowanie towarów;

c)przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 22a ustawy:

przez wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość (dalej: WSTO) rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:

a) podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

b) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub

c) podmiotem niebędącym podatnikiem

– pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Jednocześnie w myśl art. 2 pkt 22b ustawy:

przez sprzedaż na odległość towarów importowanych – rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, który jest:

a)podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

b)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub

c)podmiotem niebędącym podatnikiem

- pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Zgodnie z art. 5a rozporządzenia 282/2011:

do celów stosowania art. 14 ust. 4 dyrektywy 2006/112/WE uznaje się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym gdy dostawca uczestniczy pośrednio w wysyłce lub transporcie towarów, w szczególności w następujących przypadkach:

a)w przypadku gdy dostawca zleca podwykonanie wysyłki lub transportu towarów osobie trzeciej, która dostarcza towary nabywcy;

b)w przypadku gdy wysyłka lub transport towarów dokonywane są przez osobę trzecią, ale dostawca ponosi całkowitą lub częściową odpowiedzialność za dostarczenie towarów nabywcy;

c)w przypadku gdy dostawca wystawia fakturę i pobiera od nabywcy opłaty za transport lub wysyłkę, a następnie przekazuje je osobie trzeciej, która organizuje wysyłkę lub transport towarów;

d)w przypadku gdy dostawca zachęca nabywcę w dowolny sposób do skorzystania z usług w zakresie dostarczania towarów świadczonych przez osobę trzecią, umożliwia kontakt nabywcy i osoby trzeciej lub przekazuje w inny sposób tej osobie informacje niezbędne do dostarczenia towarów nabywcy.

Towarów nie uważa się jednak za wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w przypadku gdy nabywca transportuje te towary samodzielnie lub z udziałem osoby trzeciej organizuje dostarczanie tych towarów, a dostawca nie bierze udziału bezpośrednio ani pośrednio w organizacji lub pomocy w organizacji wysyłki lub transportu tych towarów.

Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy:

podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy:

podstawa opodatkowania obejmuje:

1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Należy zauważyć, że w każdym przypadku, przedmiotem czynności określonej umową jest konkretny towar lub usługa, a nie zbiór dowolnie wyodrębnionych w jej ramach usług, czy też części. W świetle powyższych przepisów, kwota zapłaty obejmuje zarówno świadczenia wykonane przez dostawcę towarów lub usługodawcę, jak i świadczenia osób trzecich, jeśli są one wykonywane w związku ze sprzedażą danego towaru lub usługi, a więc wszystkie elementy kosztów związanych z dostawą towarów lub świadczeniem usługi, kształtujące cenę, której sprzedawca żąda od nabywcy towarów lub usługobiorcy.

Świadczenia takie stanowią element kalkulacji kosztów w sytuacji, gdy wykonanie usługi uzależnione jest od wcześniejszego wykonania innych czynności (pomocniczych), które świadczy bezpośrednio sprzedawca lub nabywa je od innych podmiotów. Koszty poniesione w celu wykonania usługi, jako części składające się na końcową kwotę należną, należy opodatkować podatkiem VAT na takich samych zasadach jak daną usługę.

W świetle powyższego, uwzględniając treść wskazanej wyżej regulacji art. 29a ustawy, należy stwierdzić, że w przypadku danego świadczenia (dostawy towaru, świadczenia usługi) za podstawę opodatkowania uznać należy wszystko co stanowi zapłatę wynikającą z całości świadczenia pieniężnego pobieranego przez dostawcę/wykonawcę od nabywcy, tj. łącznie z kosztami dodatkowymi.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jednocześnie zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:

miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Zatem, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą”, natomiast pozostałe są dostawami „nieruchomymi”.

Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2a-2d ustawy:

2a.w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.

2b.w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.

2c.w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

2d.przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.

W świetle art. 22 ust. 2e ustawy:

w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:

1)pierwszego dostawcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;

2)ostatniego nabywcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.

Powołany art. 22 ust. 2b ustawy wprowadza domniemanie, że w przypadku gdy towar jest wysyłany lub transportowany z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego UE, przy czym towar jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wówczas transakcją „ruchomą” jest dostawa dokonana na rzecz podmiotu pośredniczącego. Przez podmiot pośredniczący, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz. Jeżeli jednak podmiot pośredniczący przekazuje swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez podmiot pośredniczący.

Z kolei art. 22 ust. 3 ustawy wskazuje, że:

W przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c i 2e, dostawę towarów, która:

1) poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2) następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W myśl tego przepisu wszystkie transakcje realizowane przed dostawą ruchomą (do której przypisano wysyłkę lub transport towaru) będą opodatkowane w państwie, z którego towar jest wysyłany lub transportowany. Natomiast wszystkie dostawy mające miejsce po transakcji ruchomej będą opodatkowane w państwie przeznaczenia towaru. Oznacza to, że w przypadku gdy w transakcji łańcuchowej biorą udział trzy podmioty, a towar transportowany jest pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej i transakcją ruchomą jest transakcja pomiędzy pierwszym i drugim podmiotem w łańcuchu dostaw, wówczas pierwszy dostawca (pierwszy podmiot w łańcuchu dostaw) zobowiązany jest do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na terytorium państwa, w którym rozpoczyna się transport towaru, natomiast nabywca tych towarów (drugi w kolejności podatnik) zobowiązany jest do rozliczenia podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Kolejna dostawa towarów dokonana pomiędzy drugim i trzecim podatnikiem w łańcuchu dostaw stanowi dostawę krajową w kraju zakończenia transportu towarów, która co do zasady powinna być opodatkowana przez tego dostawcę (drugiego uczestnika transakcji) wg przepisów obowiązujących w tym kraju.

Stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:

w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika, który również jest podatnikiem z tytułu importu tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium kraju. Powyższe przepisy regulują zasady ustalania miejsca opodatkowania dostaw towarów. Jednocześnie przepis art. 22 ust. 4 ustawy o VAT powinien być interpretowany jako specyficzna zasada ustalania miejsca opodatkowania w odniesieniu do towarów importowanych. W szczególności, powyższy przepis ustanawia zasadę, iż w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru (transakcja łańcuchowa) na terytorium kraju opodatkowana jest transakcja stanowiąca import towarów - to na importerze spoczywa obowiązek rozliczenia cła i VAT.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalenie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).

Jednocześnie w myśl art. 26a ust. 1 ustawy:

miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 111 ustawy:

podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Na podstawie art. 111 ust. 3a ustawy

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

1.wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

a.w postaci papierowej lub

b.za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony;

2.dokonywać niezwłocznego zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy;

3.udostępniać kasy rejestrujące do kontroli stanu ich nienaruszalności i prawidłowości pracy na każde żądanie właściwych organów;

4.poddawać kasy rejestrujące w terminach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 4 obowiązkowemu przeglądowi technicznemu przez właściwy podmiot prowadzący serwis kas rejestrujących;

5.(uchylony)

6.przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217);

7.stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b;

8.dokonać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, z wyjątkiem dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. b;

9.prowadzić i przechowywać dokumentację o przebiegu eksploatacji kasy rejestrującej, z uwzględnieniem przepisów wydanych na podstawie ust. 7a i ust. 9 pkt 1;

10.(uchylony)

11.poddać obowiązkowemu przeglądowi technicznemu kasy rejestrujące, które zostały przez podatnika utracone, a następnie odzyskane, przed ich ponownym zastosowaniem do prowadzenia ewidencji;

12.zapewnić połączenie umożliwiające przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3;

13.zakończyć używanie kas rejestrujących w przypadku zakończenia działalności gospodarczej lub pracy kas rejestrujących, zapewniając zabezpieczenie danych z kasy rejestrującej.

Cytowany przepis art. 111 ust. 1 ustawy  określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonego w nim kręgu odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Natomiast zgodnie z art. 111 ust. 8 ustawy:

minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa. (...).

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2023 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (t. j. Dz. U. poz. 2605), zwanego dalej „rozporządzeniem”.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia:

zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2024 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Stosownie do § 2 ust. 2 rozporządzenia:

w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

Pod poz. 36 załącznika do rozporządzenia została wymieniona:

dostawa towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

Niektóre usługi oraz dostawa niektórych towarów zostały wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia, o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 rozporządzenia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Szczegółowo zostały one wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 powołanego rozporządzenia.

I tak zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia:

zwolnień, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy:

a) gazu płynnego,

b) części do silników (CN 8409 91 00 i 8409 99 00),

c) silników do napędu pojazdów i motocykli, silników spalinowych tłokowych z zapłonem iskrowym i samoczynnym do różnego rodzaju jednostek, w tym motocykli (CN 8407 i 8408),

d) nadwozi do pojazdów silnikowych (CN 8707),

e) przyczep i naczep (CN 8716 10, 8716 31 00, ex 8716 39, 8716 40 00); kontenerów (CN 8609 00),

f) części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (CN 8716 90),

g) części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (CN 8708, 9401 99 20 i 9401 99 80), z wyłączeniem motocykli, to jest do: ciągników; pojazdów silnikowych do przewozu dziesięciu lub więcej osób z kierowcą; samochodów i pozostałych pojazdów silnikowych przeznaczonych zasadniczo do przewozu osób, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi; pojazdów silnikowych do transportu towarów; pojazdów silnikowych specjalnego przeznaczenia, innych niż te zasadniczo przeznaczone do przewozu osób lub towarów, w szczególności: pojazdów pogotowia technicznego, dźwigów samochodowych, pojazdów strażackich, betoniarek samochodowych, zamiatarek, polewaczek, przewoźnych warsztatów, ruchomych stacji radiologicznych,

h) komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych oraz silników elektrycznych, prądnic i transformatorów (PKWiU ex 26 i ex 27.11),

i) sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1),

j) wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ,,ustawą'',

k) zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,

l) wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na kod CN,

m) wyrobów tytoniowych (CN 2401, 2402, 2403), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

n) napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% (bez względu na kod CN), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

o) perfum i wód toaletowych (CN 3303 00 10, 3303 00 90), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów;

Zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy:

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

kwotę podatku naliczonego stanowi

1)suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu

a)nabycia towarów i usług

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy:

kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów - kwota podatku:

a) wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,

b) należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,

c) wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b,

d) wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 i art. 34;

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy:

obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest świadczenie usług informatycznych. Jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a także jest Pan zarejestrowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce. Rozważa Pan poszerzenie swojej działalności o sprzedaż towarów za pośrednictwem sieci Internet. Działalność gospodarczą będzie Pan prowadził w oparciu o tzw. model dropshippingu. Pana Klientami będą mogły być zarówno podmioty prowadzące działalność gospodarczą (B2B), jak i nieprowadzące takiej działalności (B2C) zlokalizowane w różnych krajach. Będzie Pan oferował określone towary za pośrednictwem sieci Internet. W tym zakresie planuje Pan w szczególności wystawianie ofert sprzedaży na platformie A., ale w przyszłości nie wyklucza również korzystania z innych platform, jak również uruchomienia sklepu internetowego pod własną domeną. Nawiąże Pan współpracę z wybranymi Dostawcami poprzez rejestrację na stronie internetowej danego Dostawcy. Możliwe będą przy tym sytuacje, w których Dostawca dokona wysyłki towarów do ostatecznego Klienta z terytorium: Polski (Model A); z innego kraju Unii Europejskiej niż Polska (Model B) lub z kraju trzeciego (Model C) - w takim przypadku towary będą dopuszczane do obrotu (importowane) każdorazowo na terytorium Polski. W prowadzonej obecnie działalności gospodarczej nie jest Pan zobowiązany do stosowania kasy rejestrującej.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy transakcje w Modelu A i B będą stanowiły dostawę towarów na rzecz Klientów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy oraz czy dokonywane czynności w Modelu C będą stanowiły sprzedaż na odległość towarów importowanych, która pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT na terytorium Polski. Ponadto Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy będzie Pan zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących jak również ustalenia czy ma Pan prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów od Dostawców w odniesieniu do Modelu A.

Aby odpowiedzieć na powyższe Pana wątpliwości należy dokonać analizy czynności dokonywanych w Modelu A, B oraz C.

W Modelu A wszystkie podmioty biorące udział w transakcji będą posiadały siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju. Zatem towary będą przedmiotem transportu wyłącznie na terytorium Polski.

Ponadto jak wskazano w treści wniosku najpierw nabędzie Pan towary od Dostawcy w swoim imieniu, a następnie dokona ich dostawy na rzecz Klienta, tym samym będzie Pan nabywać a następnie przekazywać prawo do rozporządzania jak właściciel tymi towarami. Zatem skoro będzie Pan przenosić prawo do rozporządzania towarami jak właściciel to transakcja realizowana przez Pana wpisuje się wprost w definicję dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. W opisie sprawy wskazał Pan także że może dokonywać sprzedaży poprzez Platformę sprzedażową A., jednak fakt ten nie ma wpływu na kwalifikację realizowanych przez Pana transakcji. W konsekwencji dokonywana przez Pana sprzedaż na rzecz Klientów, czy to za pośrednictwem A. czy bez tego pośrednictwa, będzie spełniała definicję dostawy towarów o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać również należy, że w Modelu A Dostawcą będzie podmiot z siedzibą w Polsce, a towary będą przedmiotem transportu wyłącznie w ramach terytorium Polski. W konsekwencji transakcja pomiędzy Dostawcą a Panem, jak i transakcja pomiędzy Panem a Klientem będzie podlegała opodatkowaniu na terytorium Polski. Przy czym nie jest istotne, czy ostateczny Klient będzie podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą czy też konsumentem.

W konsekwencji w Modelu A będzie Pan zobowiązany każdorazowo do opodatkowania dokonywanej dostawy w Polsce traktując jako podstawę opodatkowania kwotę należną od Klienta tj. ustaloną cenę za towar wraz z kosztem transportu.

Pana wątpliwości dotyczą również ustalenia czy będzie Pan zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Mając na uwadze Pana wątpliwości oraz okoliczności sprawy wskazać należy, że transakcje w Modelu A będą korzystały ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży towarów o którym mowa w § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 36 załącznika.

Wskazać należy, że aby przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 36 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

  • dostawa towaru nastąpi w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi),
  • dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),
  • z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres),
  • przedmiotem dostawy nie są towary, jak również usługi wymienione w § 4 rozporządzenia.

Niespełnienie jednego z warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Odnosząc się zatem do dokonywanej przez Pana sprzedaży w Modelu A na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej (B2C) opodatkowanej na terytorium Polski zostaną spełnione warunki umożliwiające – na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 36 załącznika do niego – zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży towarów. Z wniosku wynika, że dostawa bedzie dokonywana w systemie wysyłkowym za pośrednictwem firmy kurierskiej lub poczty, otrzyma Pan w całości zapłatę za towar za pośrednictwem poczty/banku, każdorazowo będzie Pan w posiadaniu informacji, którego zamówienia oraz którego nabywcy dotyczy dana wpłata. Ponadto przedmiotem realizowanych przez Pana transakcji nie będą towary wymienione w § 4 ust. 1 rozporządzenia. Zatem zostaną spełnione łącznie wszystkie warunki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Pana wątpliwości w zakresie Modelu A dotyczą także ustalenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Dostawców.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy w kontekście prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od Dostawców należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku spełnione będą przesłanki uprawniające Pana do odliczenia podatku naliczonego. Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT w Polsce i jak wskazano w niniejszej interpretacji dostawy towarów w Modelu A będą opodatkowane na terytorium Polski. Przy tym nabywane od Dostawców towary będą przez Pana odsprzedawane na rzecz Klientów. Zatem nabywane od Dostawców towary będą wykorzystywane przez Pana (podmiot zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT) do wykonywania czynności opodatkowanych na terytorium Polski i otrzymując faktury od Dostawców z wykazanym podatkiem VAT będzie miał Pan prawo do odliczenia podatku VAT, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Tym samym należy uznać, że przy braku zaistnienia innych negatywnych przesłanek określonych w art. 88 ustawy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy będzie Pan uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów od Dostawców w Modelu A.

Podsumowując realizowane przez Pana transakcje w Modelu A będą stanowiły dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy opodatkowaną na terytorium Polski. W związku z czym będzie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od Dostawców z wykazanym podatkiem VAT. Ponadto nie będzie miał Pan obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W Modelu B Dostawcą będzie podmiot z siedzibą na terytorium innego kraju UE niż Polska. Zatem towar będzie transportowany z terytorium UE na terytorium Polski do Klienta który może być osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej (konsumentem) lub podatnikiem.

Ponadto w Modelu B (analogicznie jak w Modelu A) również będzie Pan nabywać a następnie przekazywać prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Zatem transakcje realizowane przez Pana w Modelu B również wpisują się w definicję dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do transakcji w Modelu B należy zauważyć, że mamy do czynienia z transakcją łańcuchową w którą zaangażowane będą trzy podmioty tj. Dostawca z kraju UE, Pan oraz ostateczny Klient z Polski (bez znaczenia czy jest to konsument czy podatnik prowadzący działalność gospodarczą). Towar zaś transportowany jest bezpośrednio od Dostawcy z kraju UE innego niż Polska do ostatecznego Klienta na terytorium kraju. W transakcji tej będzie posługiwał się Pan polskim numerem identyfikacji podatkowej, natomiast za organizację transportu towarów odpowiedzialny będzie Pan lub Dostawca.

W konsekwencji, w sytuacji kiedy za transport towarów z terytorium UE odpowiedzialny będzie Dostawca, stosownie do art. 22 ust. 2e pkt 1 ustawy transakcja od pierwszego (Dostawcy z UE) do drugiego w kolejności podmiotu (Pana) w łańcuchu będzie tzw. transakcją ruchomą, czyli wystąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów po stronie Dostawcy z UE i wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów po Pana stronie na terytorium Polski. Natomiast dalsza dostawa na rzecz Klienta (konsumenta lub podatnika prowadzącego działalność gospodarczą) będzie w analizowanym przypadku tzw. „dostawą nieruchomą” dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów (art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy). Będzie to zatem transakcja krajowa również opodatkowana w Polsce. W takim przypadku nie sposób uznać, że transakcja dokonywana przez Pana na rzecz ostatecznego Klienta w Polsce będzie spełniała przesłanki uznania jej za wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość w rozumieniu art. 2 ust. 22a ustawy niezależnie od tego czy Klient to podmiot prowadzący działalność gospodarczą czy konsument.

Natomiast, w sytuacji kiedy za transport odpowiedzialny będzie Pan, to będzie Pan podmiotem pośredniczącym, o którym mowa w art. 22 ust. 2d ustawy (drugi dostawca, który transportuje towar). Jednocześnie, jak Pan wskazał, w analizowanej transakcji będzie posługiwał się Pan polskim numerem identyfikacji podatkowej, co oznacza, że nie znajdzie zastosowania art. 22 ust. 2c ustawy, który przewiduje możliwość odstępstwa od zasady ogólnej, zgodnie z którą transport towarów przypisuje się do dostawy dokonanej do podmiotu pośredniczącego. W konsekwencji, transport towaru należy przyporządkować pierwszej dostawie dokonanej na Pana rzecz. Tym samym, pierwszą transakcję w łańcuchu dostaw (dokonywaną pomiędzy Dostawcą a Panem), należy traktować - w oparciu o regulacje art. 22 ust. 2 i ust. 3 pkt 1 ustawy - jak dostawę transgraniczną („ruchomą”), dokonaną i podlegającą opodatkowaniu w miejscu rozpoczęcia transportu, tj. na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Natomiast kolejną dostawę towarów, dokonaną pomiędzy Panem a Klientem (konsumentem lub podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą), należy uznać za tzw. „dostawę nieruchomą”, która stosownie do art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy będzie opodatkowana w miejscu zakończenia transportu, tj. na terytorium Polski. A zatem i w tym przypadku gdy to Pan będzie odpowiedzialny za organizację transportu to transakcja opodatkowana w Polsce dokonywana na rzecz ostatecznego Klienta z Polski nie będzie stanowiła wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość.

Podsumowując w Modelu B niezależnie czy ostatecznym Klientem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą (relacja B2B) czy będzie to konsument (relacja B2C) będą miały zatem zastosowanie ogólne przepisy dotyczące transakcji łańcuchowych. Co istotne, nie wystąpi WSTO w przypadku sprzedaży dokonywanej na rzecz podmiotów nie prowadzących działalności gospodarczej (konsumentów).

W konsekwencji w Modelu B będzie Pan zobowiązany każdorazowo do opodatkowania dokonywanej dostawy w Polsce traktując jako podstawę opodatkowania kwotę należną od Klienta tj. ustaloną cenę za towar wraz z kosztem transportu.

Natomiast w odniesieniu do Pana wątpliwości dotyczących obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących należy wskazać, że analogicznie jak w Modelu A nie będzie miał Pan takiego obowiązku. W Modelu B transakcje realizowane na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej (B2C) będą opodatkowane na terytorium Polski i również zostaną spełnione warunki umożliwiające – na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 36 załącznika do niego – zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży towarów. Ponadto przedmiotem realizowanych przez Pana transakcji nie będą towary wymienione w § 4 ust. 1 rozporządzenia.

Przedmiotem Pana wątpliwości jest również ustalenie sposobu rozliczenia transakcji w Modelu C.

Model C dotyczy sprzedaży towarów, które będą bezpośrednio transportowane od Dostawcy z kraju trzeciego do ostatecznego Klienta (konsumenta lub podatnika prowadzącego działalność gospodarczą) na terytorium Polski. W Modelu tym analogicznie jak w Modelu A i B transakcje realizowane przez Pana będą stanowiły dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, bowiem będzie Pan nabywać a następnie przekazywać prawo do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak wynika z opisu sprawy Klient (konsument lub podatnik prowadzący działalność gospodarczą) będzie zamawiał towar od Pana. Jednak Pan nie będzie posiadał danego towaru i zamówi go u Dostawcy z kraju trzeciego. Dokona więc Pan zamówienia u Dostawcy i może też zlecić Dostawcy wysłanie towaru bezpośrednio na adres Klienta, lub też Pan będzie odpowiedzialny za organizację transportu. Zatem w Modelu C również będziemy mieć do czynienia z transakcją łańcuchową. W transakcję tą zaangażowane będą następujące podmioty: Dostawca z kraju trzeciego, Pan oraz ostateczny Klient (konsument lub podatnik prowadzący działalność gospodarczą). W opisanym przypadku mamy do czynienia z transakcją w której można mówić o relacji Dostawcy bazowego dokonującego sprzedaży na Pana rzecz (B2B), a Panem dokonującym sprzedaży na rzecz ostatecznego Klienta, który może być konsumentem - relacja B2C lub podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą – relacja B2B.

Jak wynika z wniosku, za organizację transportu odpowiedzialny będzie Pan lub Dostawca. W konsekwencji transakcja od pierwszego (Dostawcy z kraju trzeciego) do drugiego w kolejności podmiotu (Wnioskodawcy) w łańcuchu będzie tzw. transakcją ruchomą, czyli wystąpi eksport po stronie Dostawcy z kraju trzeciego i import po Pana stronie na terytorium Polski. W takim przypadku to Pan zobowiązany będzie do rozliczenia importu, bowiem to Pan będzie nabywał towary od Dostawcy z kraju trzeciego, a nie Klient, więc to Pan będzie w opisanym przypadku importerem na którym ciążą obowiązki podatkowe należne tytułem dokonania importu. Należy również wskazać, że to przebieg transakcji i okoliczności w jaki sposób jest dokonywana określają miejsce opodatkowania tak istotne z punktu widzenia ustawy o VAT.

W przypadku importu towarów występującego w Modelu C, pierwszą dostawą, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce jest dostawa dokonywana na rzecz podmiotu, który jest podatnikiem z tytułu importu towarów w kraju importu lub zaimportowania tych towarów. Zatem to Pan jako importer towarów z kraju trzeciego zobowiązany będzie do rozliczenia podatku z tytułu importu. Należy zauważyć, że zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy, w przypadku transakcji łańcuchowej, której przedmiotem są towary wysyłane lub transportowane z terytorium państwa trzeciego - dostawa towarów dokonana przez importera (tj. podatnika z tytułu importu lub zaimportowania) jest zawsze opodatkowana VAT w kraju importu lub zaimportowania tych towarów. Zatem dostawa towarów sprowadzonych z państwa trzeciego, dokonana w ramach transakcji łańcuchowej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, wówczas gdy na terytorium kraju dojdzie do importu towarów, a podatnikiem z tytułu importu towarów będzie podmiot dokonujący tej dostawy. W analizowanym przypadku powyższe warunki są spełnione, bowiem państwem importu jest Polska i to Pan jest podatnikiem z tytułu importu towarów, zatem transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce.

Natomiast dostawa na rzecz Klienta (podatnika prowadzącego działalność gospodarczą lub konsumenta) będzie w analizowanym przypadku dostawą towarów niewysyłanych i nietransportowanych (tzw. dostawa nieruchoma) opodatkowaną w miejscu w którym towary znajdują się w momencie dostawy (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy). Będzie to zatem transakcja krajowa również opodatkowana w Polsce.

W takim przypadku nie sposób uznać, że transakcja dokonywana przez Pana na rzecz ostatecznego Klienta w Polsce (podatnika prowadzącego działalność gospodarczą lub konsumenta) w Modelu C będzie spełniała przesłanki uznania jej za sprzedaż na odległość towarów importowanych w rozumieniu art. 2 ust. 22b ustawy. W konsekwencji, skoro w analizowanym przypadku nie wstąpi sprzedaż na odległość towarów importowanych bez znaczenia pozostaje okoliczność czy przesyłki będą oferowanych z pośrednictwem lub bez pośrednictwa Platformy, a także bez znaczenia pozostaje czy wartości rzeczywista przesyłek przekracza wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 150 euro czy też nie przekracza tej wartości.

Ponadto należy także zauważyć, że w przypadku gdyby z warunków transakcji wynikało, że podatnikiem z tytułu importu będzie Klient, to w takiej sytuacji miejscem świadczenia dostawy towarów dokonywanej przez Pana na rzecz tego Klienta będzie terytorium kraju trzeciego. Oznacza to, że dostawa towarów w Modelu C dokonywana przez Pana na rzecz Klienta nie podlegałaby opodatkowaniu na terytorium Polski.

Natomiast odnosząc się do Pana wątpliwości dotyczących obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wskazać należy, że w Modelu C mamy do czynienia z transakcjami które będą opodatkowane na terytorium Polski (w przypadku gdy podmiotem odpowiedzialnym za rozliczenie importu będzie Pan) oraz transakcjami opodatkowanymi na terytorium kraju trzeciego (w przypadku gdy podmiotem odpowiedzialnym za rozliczenie importu będzie Klient).

Wskazać należy, że przez sprzedaż, jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W konsekwencji jeżeli miejscem opodatkowania realizowanych przez Pana transakcji w Modelu C nie będzie terytorium Polski to dostawy takie nie będą mieściły się pod pojęciem sprzedaży i nie będą podlegały obowiązkowi ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie przepisów obowiązujących w Polsce. Natomiast w przypadku transakcji w Modelu C opodatkowanych na terytorium Polski analogicznie jak w Modelu A i B zostaną spełnione warunki umożliwiające – na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 36 załącznika do niego zastosowanie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży towarów. Ponadto przedmiotem realizowanych przez Pana transakcji nie będą towary wymienione w § 4 ust. 1 rozporządzenia.

Podsumowując w Modelu C (relacja B2B oraz B2C) niezależnie czy w transakcji będzie uczestniczyła Platforma oraz niezależnie od wartości rzeczywistej przesyłek będą miały zatem zastosowanie ogólne przepisy dotyczące transakcji łańcuchowych. Co istotne, nie wystąpi sprzedaż na odległość towarów importowanych, ponieważ transakcja dokonana przez Pana na rzecz Konsumentów (B2C) będzie transakcją bez transportu. Transport będzie przypisany transakcji dokonanej na Pana rzecz. Natomiast Pan nie będzie miał obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W związku z tym, Pana stanowisko należy uznać za prawidłowe w zakresie zdefiniowania wykonywanych przez Pana czynności w Modelu A i B jako dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, jak również w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej oraz w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem towarów w Modelu A. Natomiast w zakresie uznania transakcji przeprowadzanych w ramach modelu dropshippingu w Modelu C za sprzedaż na odległość towarów importowanych Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00