orzecznictwo

Nie każdy płatnik skorzysta 
ze szczególnych zasad delegowania

ZUS wyda zaświadczenie A1, jeśli pracodawca znaczną część działalności wykonuje w Polsce, a pracownika wyśle do pracy w innym państwie na czas nie dłuższy niż 24 miesiące i nie w celu 
zastępstwa za inną osobę

Obecnie wiele osób pracuje jednocześnie w kilku krajach Unii Europejskiej. Teoretycznie w takiej sytuacji powinny podlegać ubezpieczeniom społecznym w każdym z tych krajów. Aby tego uniknąć, rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.Urz. UE z 2004 r. L 166, s. 1; dalej: rozporządzenie 883/2004) wprowadzono ogólną zasadę, że można podlegać ubezpieczeniom społecznym tylko w jednym państwie członkowskim UE. Jego szczegółowe przepisy określają, ustawodawstwu którego kraju podlega osoba w konkretnej sytuacji. Aby potwierdzić, że dana osoba podlega ubezpieczeniom społecznym w danym kraju, właściwa instytucja ubezpieczeniowa (w Polsce – ZUS) wydaje zaświadczenie A1. Jest ono podstawą, aby instytucje ubezpieczeniowe w innych krajach nie żądały opłacania składek za ubezpieczonego.