Interpretacja indywidualna z dnia 16 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.238.2024.2.MK

W zakresie ustalenia: - czy wynagrodzenie pieniężne, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów, stanowi dla Wspólnika dywidendę lub inny przychód (dochód) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy CIT lub art. 10 polsko-francuskiej UPO; (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - czy dobrowolne umorzenie udziałów, za wynagrodzeniem pieniężnym dla Wspólnika, skutkuje dla Spółki rozpoznaniem przychodów lub kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z Ustawą CIT; (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

- czy wynagrodzenie pieniężne, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów, stanowi dla Wspólnika dywidendę lub inny przychód (dochód) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy CIT lub art. 10 polsko-francuskiej UPO;

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

- czy dobrowolne umorzenie udziałów, za wynagrodzeniem pieniężnym dla Wspólnika, skutkuje dla Spółki rozpoznaniem przychodów lub kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z Ustawą CIT;

(pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) Sp. z o.o. [dalej: Spółka lub Wnioskodawca] jest podmiotem z siedzibą w Polsce. Jedynym wspólnikiem Spółki jest podmiot z siedzibą we Francji, tj. (…) [dalej: Wspólnik].

W Spółce planowane jest przeprowadzenie dobrowolnego umorzenia udziałów za wynagrodzeniem pieniężnym, na podstawie procedury określonej w art. 199 i nast. ustawy z dnia 15.09.2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t. j. z 2024 r., poz. 18, ze zm.) [dalej: KSH].

W związku z tym, w Spółce jest planowane podjęcie odpowiednich uchwał: (i) o dobrowolnym umorzeniu udziałów za wynagrodzeniem, (ii), o upoważnieniu Zarządu do zawarcia umowy ze Wspólnikiem do nabycia przez Spółkę przysługujących mu udziałów w celu ich umorzenia, pod warunkiem zarejestrowania obniżenia kapitału zakładowego w Krajowego Rejestru Sądowego [dalej: KRS] oraz w ich wykonaniu (iii) zawarcie przez Spółkę i Wspólnika umowy o nabyciu przez nią udziałów w celu ich umorzenia oraz (iv) o obniżeniu kapitału zakładowego. Z uwagi na konieczność zmiany umowy Spółki w zakresie dot. zmiany wysokości kapitału zakładowego, do skutecznego umorzenia udziałów dojdzie po zarejestrowaniu obniżenia kapitału zakładowego w KRS.

W wyniku zatem dobrowolnego umorzenia udziałów Spółki za wynagrodzeniem pieniężnym, w rejestrze przedsiębiorców KRS nastąpi rejestracja obniżenia jej kapitału zakładowego. Spółka natomiast poniesie wydatek pieniężny w postaci wynagrodzenia, które otrzyma Wspólnik za umorzone udziały.

W związku opisanym powyżej planowanym dobrowolnym umorzeniem udziałów za wynagrodzeniem pieniężnym, Spółka zwraca się o potwierdzenie jego skutków podatkowych, objętych tym wnioskiem o interpretację indywidualną.

Pytania

1. Czy wynagrodzenie pieniężne, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów, stanowi dla Wspólnika dywidendę lub inny przychód (dochód) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy CIT lub art. 10 polsko-francuskiej UPO?

(oznaczone we wniosku jako 2)

2. Czy dobrowolne umorzenie udziałów, za wynagrodzeniem pieniężnym dla Wspólnika, skutkuje dla Spółki rozpoznaniem przychodów lub kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z ustawą CIT?

(oznaczone we wniosku jako 3)

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Państwa zdaniem, wynagrodzenie pieniężne, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów, nie stanowi dla Wspólnika dywidendy lub innego przychodu (dochodu) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy CIT lub art. 10 polsko-francuskiej UPO.

Art. 22 ust. 1 Ustawy CIT stanowi, że podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Natomiast zgodnie z art. 22a Ustawy CIT, przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepis art. 22 Ustawy CIT należy zatem stosować z uwzględnieniem zawartych przez Polskę umów o przeciwdziałaniu podwójnemu opodatkowaniu.

Z kolei, art. 10 ust. 3 polsko-francuskiej UPO stanowi, że użyty w tym artykule wyraz "dywidendy" oznacza wpływy z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach, z wyjątkiem wierzytelności, jak również wpływy pochodzące z innych udziałów w spółce, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, zrównane są z wpływami z akcji.

W ocenie Spółki, otrzymane przez Wspólnika wynagrodzenie pieniężne za umorzone w Spółce udziały nie będzie stanowiło dla niego dywidendy, ani też innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach Spółki.

Otrzymane przez Wspólnika wynagrodzenie pieniężne nie jest bowiem dywidendą. Nie stanowi ono także udziału w jej zysku. Wspólnik otrzyma je na zasadach określonych w: (i) umowie Spółki, (ii) odpowiednich uchwałach oraz (iii) umowie o nabyciu udziałów, niezależnie od tego czy Spółka osiągnie zysk, czy też nie.

Z kolei jednym z warunków wypłaty dywidendy (zaliczki na dywidendę) jest wypracowanie zysku przez podmiot ją wypłacający. Zgodnie bowiem z art. 192 KSH, kwota przeznaczona do podziału między wspólników nie może przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o niepodzielone zyski z lat ubiegłych oraz o kwoty przeniesione z utworzonych z zysku kapitałów zapasowego i rezerwowych, które mogą być przeznaczone do podziału. Kwotę tę należy pomniejszyć o niepokryte straty, udziały własne oraz o kwoty, które zgodnie z ustawą lub umową spółki powinny być przekazane z zysku za ostatni rok obrotowy na kapitały zapasowy lub rezerwowe.

Podobnie udział w zyskach osób prawnych zakłada powiązanie wypłacanej należności z wypracowanym zyskiem. W sytuacji natomiast wypłaty wynagrodzenia za umarzane udziały taki związek także nie wystąpi. Płatność ta natomiast będzie rekompensatą Wspólnika za przysługujące mu uprzednio w Spółce udziały.

Prawidłowość powyższego stanowiska Spółki została także potwierdzona w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

- z 21 lipca 2023 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.123.2023.2.BJ,

- z 20 lipca 2023 r., Znak: 0111 KDIB1-2.4010.123.2023.2.AW (w przypadku wypłaty na rzecz podmiotu z Hong Kongu),

- z 8 października 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.240.2018.2.AP (kiedy wspólnikiem był podmiot ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich) oraz

- 3 listopada 2023 r., Znak: 0111- KDIB1-1.4010.495.2023.1.AW (kiedy płatność następowała także na rzecz podmiotu z Niemiec).

W pierwszej z przywołanych interpretacji, która zapadła na gruncie polsko-niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, której brzmienie jest podobne do polsko-francuskiej UPO, organ zajął stanowisko zgodnie z którym: „Jak jednak wykazano powyżej (co również przyznaje Wnioskodawca), opisane w zdarzeniu przyszłym wynagrodzenie z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów mieści się w dyspozycji art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT.

W konsekwencji, po Państwa stronie nie powstanie zatem obowiązek pobrania od Wspólnika, tj. Spółki X lub Y zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaconego wynagrodzenia. Nie będziecie więc Państwo pełnić roli płatnika ww. podatku. Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.”

W związku z powyższym, Spółka wnosi o uznanie swego stanowiska za prawidłowe.

Ad 2

Państwa zdaniem, dobrowolne umorzenie udziałów, za wynagrodzeniem pieniężnym dla Wspólnika, nie skutkuje dla Spółki rozpoznaniem przychodów lub kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z Ustawą CIT.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, przychodami, z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Pomimo jednak otwartego katalogu przychodów, wyrażonego przez zwrot w szczególności, Spółka w wyniku dobrowolnego umorzenia udziałów nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego, w tym w szczególności pieniędzy.

Stanowisko to potwierdził także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 19 grudnia 2023 r. (oraz w wyrokach powołanych w tej interpretacji) Znak: 0111- KDIB2-1.4010.381.2023.5.AR.

W interpretacji tej organ zajął stanowisko, zgodnie z którym:

„O ile wypłata wynagrodzenia w formie gotówkowej (pieniężnej) za umorzone udziały (z tytułu zmniejszenia nominalnej wartości udziałów) jest dla spółki neutralna podatkowo (przychód w takiej spółce nie wystąpi bez względu na to, czy spółka nabędzie od udziałowca udziały za wynagrodzeniem wyższym, czy niższym od wartości umarzanych udziałów), o tyle w sytuacji przekazania składników majątkowych, która skutkuje przejściem własności tych składników ze spółki na udziałowca, spółka uzyskuje w zamian za przekazanie składników majątkowych korzyść majątkową polegającą na zwolnieniu się z obowiązku wypłaty wynagrodzenia. (...) W opisanej we wniosku sytuacji mamy jednak do czynienia z nabyciem przez Spółkę udziałów własnych od wspólników celem ich dobrowolnego umorzenia - za wynagrodzeniem wypłaconym w formie pieniężnej. Jak wskazano wcześniej, powyższe zdarzenie nie wiąże się z uzyskaniem przez Spółkę przysporzenia majątkowego. W związku z powyższym, w sytuacji gdy nabędziecie Państwo udziały własne w celu ich dobrowolnego umorzenia, wypłacając wspólnikom wynagrodzenie w gotówce, to nie uzyskacie z tego tytułu przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Powyższa czynność będzie dla Państwa neutralna podatkowo.

Państwa stanowisko w ww. zakresie należało zatem uznać za prawidłowe.”

Zatem, dobrowolne umorzenie udziałów za wynagrodzeniem pieniężnym jest czynnością neutralną na gruncie Ustawy CIT, niezależnie od tego w jakiej wysokości zostało określone wynagrodzenie z tego tytułu.

Spółka przy tej czynności poniesie natomiast wydatki związane z wypłatą Wspólnikowi wynagrodzenia pieniężnego za umorzone udziały. Wydatki te jednak także, w ocenie Spółki, nie będą stanowić dla niej podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Taki wyjątek, odnośnie wydatków na wynagrodzenie za umorzone udziały, jako niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, został zawarty w art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. c) ustawy CIT.

Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na umorzenie kapitałów pozostających w związku z utworzeniem (nabyciem), powiększeniem lub ulepszeniem źródła przychodów.

W konsekwencji, skoro nawet wydatki na umorzenie kapitałów pozostających w związku z utworzeniem (nabyciem), powiększeniem lub ulepszeniem źródła przychodów nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, to tym bardziej takimi kosztami nie mogą być wydatki pozostające bez związku z uzyskiwanymi (lub możliwymi do uzyskania) przychodami.

Stanowisko to potwierdził także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 13 marca 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.4.2019.2.BS. W interpretacji tej organ wskazał w szczególności, że:

„W tym miejscu wskazać należy na regulację art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela. Oznacza to, iż wartość wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych, wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z związku z podwyższeniem tego kapitału, nie jest zaliczana do przychodów podatkowych.

Skoro z woli ustawodawcy wyrażonej w ww. przepisie, nie stanowią przychodów podatkowych środki otrzymane na utworzenie bądź powiększenie kapitału zakładowego, to tym samym nie mogą stanowić kosztów podatkowych wydatki związane z jego umorzeniem (obniżeniem). Wynika to wprost z powołanego już wyżej przepisu art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, Spółka wnosi o uznanie swego stanowiska za prawidłowe.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytań 1 i 2 jest prawidłowe.

W zakresie pytania nr 2 odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że zadane przez Państwa pytania nr 1 i 2 (oznaczone we wniosku nr 2 i 3) wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i Państwa własnego stanowiska w sprawie, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. W szczególności niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów Państwa Udziałowiec podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Co istotne w niniejszej sprawie, z opisu zawartego we wniosku nie wynika, że jesteście Państwo spółką nieruchomościową, o której mowa w art. 4a pkt 35 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Umorzenie udziałów zostało uregulowane w przepisie art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm., dalej: „Ksh”).

Zgodnie z art. 199 § 1 Ksh:

W świetle art. 199 § 2 Ksh:

W myśl art. 199 § 3 Ksh:

W oparciu o art. 199 § 4 Ksh:

Według art. 199 § 6 Ksh:

Zgodnie art. 199 § 7 Ksh:

Kodeks spółek handlowych przewiduje zatem trzy metody umorzenia udziałów:

1. umorzenie dobrowolne - polegające na nabyciu przez spółkę od wspólnika własnych udziałów celem ich umorzenia i następnym umorzeniu tych udziałów,

2. umorzenia przymusowe - przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. W przypadku umorzenia przymusowego nie dochodzi do zbycia udziałów przez wspólnika na rzecz spółki,

3. umorzenie automatyczne - udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników - stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym.

Z przywołanego przepisu wynika, że umorzenie udziałów, co do zasady, odbywa się za wynagrodzeniem. Jednak w ramach umorzenia dobrowolnego dopuszcza się umorzenie nieodpłatne. W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów dochodzi najpierw do zbycia tych udziałów przez udziałowca - w takim przypadku następuje nabycie udziałów przez spółkę - a dopiero w drugiej kolejności do ich umorzenia przez spółkę. Umorzenie nastąpi w przyszłości. Zatem w przypadku umorzenia dobrowolnego dochodzi do nabycia udziałów przez spółkę i odrębnie do ich umorzenia - w dwóch etapach działań. Chodzi więc o rodzaj transakcji, czynność prawną, która jest podstawą umorzenia dobrowolnego.

Wobec powyższego podkreślić należy, że z dobrowolnym umorzeniem udziałów mamy do czynienia wówczas, gdy wspólnik spółki wyrazi zgodę na umorzenie jego udziałów, a ponadto spółka ta nabędzie od wspólnika jego udziały.

Odnosząc powyższe na grunt przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) wskazać należy, że stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy o CIT:

Przepis ten wyraża tzw. zasadę ograniczonego obowiązku podatkowego. W myśl przedmiotowej zasady państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów ma prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie przychodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy o CIT:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

 1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

 2) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

 3) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

 4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułówuczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

 5) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

 6) niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na mocy art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

W art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, uregulowano podatek od przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych:

Przepis ten odnosi się wprost do art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, stosownie do którego:

Za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:

 a) dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,

 b) przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,

 c) przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,

 d) przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,

 e) wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,

f) równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,

 g) dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału podmiotów przez osoby posiadające prawo do uczestnictwa w zysku podmiotu przejmowanego, łączonego lub dzielonego lub

 h) przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

i) zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,

j) wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,

 k) odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,

l) odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),

m)przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:

- przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,

- przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,

- przychody spółki dzielonej,

 n) przychód ze zmniejszenia kapitału akcyjnego w prostej spółce akcyjnej.

Należy zatem stwierdzić, że przychody z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów nie mieszczą się w dyspozycji art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, do którego nawiązuje art. 22 ust. 1 tej ustawy. Przychody te uregulowane bowiem zostały w art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT:

Wobec powyższego, wypłacone na rzecz Wspólnika wynagrodzenie z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów Spółki nie będzie stanowiło przychodu (dochodu), o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:

jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W świetle art. 26 ust. 7 ustawy o CIT:

Z treści przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że od niektórych należności osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT. Jeżeli polski podatnik (płatnik) dokonuje wypłat należności z tytułu świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT na rzecz nierezydenta, mającego siedzibę lub zarząd w kraju, z którym Polska zawarła umowę w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, pierwszeństwo mają przepisy tej umowy międzynarodowej.

Jednakże podkreślenia wymaga, że przepis ten odnosi się do konkretnych należności zawartych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT; ten ostatni zaś w swej treści wymienia przychody określone w art. 7b ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

W rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że przychody z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów nie mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, ani w dyspozycji art. 22 ust. 1 ustawy o CIT w zw. z art. 7b ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Przychody te uregulowane bowiem zostały w art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT.

Państwa wątpliwości dotyczą także ustalenia, czy wynagrodzenie pieniężne, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów, stanowi dla Wspólnika dywidendę lub inny przychód (dochód) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, zgodnie art. 10 polsko-francuskiej UPO.

Analizy ewentualnego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodu z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów w związku z przywołanym przez Państwa art. 10 UPO, należy zatem dokonywać z uwzględnieniem przepisów Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz.U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5 (dalej: „UPO”), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz przez Francję dnia 7 czerwca 2017 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 252).

Należy podkreślić, że z obowiązywaniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wiążą się dla podatników korzyści, takie jak m.in. redukcja stawki podatku u źródła. Z przywilejów wynikających z umowy mogą korzystać wyłącznie podmioty uprawnione. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, oparte na Konwencji Modelowej OECD, dotyczą osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub obu państwach będących stronami danej umowy. Oznacza to, że z przywilejów wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania korzystają zasadniczo osoby fizyczne, osoby prawne oraz inne jednostki organizacyjne (tj. „osoby” w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a Konwencji Modelowej), podlegające nieograniczonemu obowiązkowi w jednym z państw będących stronami danej umowy bilateralnej (tj. „mające miejsce zamieszkania lub siedzibę” w rozumieniu art. 4 Konwencji Modelowej). Rezydencja podatkowa powinna być potwierdzona certyfikatem rezydencji wystawianym przez właściwy organ podatkowy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 UPO:

 1.Dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu w tym drugim Państwie.

Jednakże, w myśl art. 10 ust. 2 UPO:

Dywidendy te mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:

 a.5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10 procent,

 b. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.

W zakresie definicji pojęcia „dywidendy” UPO z Francją odsyła do regulacji prawa krajowego.

W myśl art. 10 ust. 3 UPO:

W myśl art. 10 ust. 4 UPO:

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, mając na uwadze wcześniejszą analizę dotyczącą prawno-podatkowej kwalifikacji na gruncie ustawy o CIT dochodów uzyskiwanych z tytułu dobrowolnego umorzenia, tj. okoliczności, iż tego rodzaju przychody (dochody) nie są traktowane jako „przychody z dywidend lub inne przychody (dochody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych tego rodzaju dochody nie stanowią przychodu (dochodu) „dywidendowego”, o którym mowa w art. 10 UPO. Innymi słowy taki przychód (dochód) określony w art. 7b ust. 1 pkt 3 lit a ustawy o CIT na gruncie art. 10 UPO nie jest kwalifikowany jako dywidenda.

Podsumowując, w związku z faktem, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym, od osób prawnych przychody (dochody) z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów nie mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, ani w dyspozycji art. 22 ust. 1 ustawy o CIT w zw. z art. 7b ust. 1 pkt 1 tej ustawy bowiem przychody te uregulowane zostały w art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, tym samym ww. przychody nie podlegają opodatkowaniu w Polsce zarówno w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak też art. 10 UPO.

W konsekwencji po Państwa stronie (płatnika), zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, nie powstanie obowiązek poboru zryczałtowanego podatku z tytułu wypłaty wynagrodzenia na rzecz Udziałowca w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów tego Wspólnika na podstawie wskazanych powyżej przepisów.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym wynagrodzenie pieniężne, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów, nie stanowi dla Wspólnika dywidendy lub innego przychodu (dochodu) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy CIT lub art. 10 polsko-francuskiej UPO, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytań oznaczonych we wniosku Nr 2 i 3). Natomiast wniosek w pozostałym zakresie w podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), podatku od czynności cywilnoprawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4), podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 5) został/zostanie rozpatrzony odrębnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 283 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie pytania nr 2 jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.