Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 25 czerwca 2024 r., sygn. II SA/Ol 223/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk Sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) Protokolant Starszy referent Aneta Krygielska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2024 r. sprawy ze skarg Wojewody Warmińsko-Mazurskiego, M. S. na uchwałę Rady Miejskiej w Biskupcu z dnia 18 października 2023 r., nr LXXII/410/2023 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w obrębie Biskupiec Kolonia, gmina Biskupiec oddala skargi.

Uzasadnienie

W dniu 18 października 2023 r. Rada Miejska w Biskupcu (dalej jako: "Rada Miejska") podjęła uchwałę Nr LXXII/410/2023 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w obrębie Biskupiec Kolonia, gmina Biskupiec (dalej: "miejscowy plan", zaskarżona uchwała").

Na powyższą uchwałę Wojewoda Warmińsko-Mazurski (dalej: "Wojewoda") wniósł skargę domagając się stwierdzenia jej nieważności w całości. W uzasadnieniu skargi wskazano, że zaskarżona uchwała wpłynęła do Wojewody w dniu 7 listopada 2023 r. wraz z dokumentacja planistyczną. W zaskarżonej uchwale stwierdzono, że miejscowy plan nie narusza ustaleń Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Biskupiec przyjętego uchwałą nr III/13/2018 z dnia

28 grudnia 2018 r. (dalej: "Studium"), zmienionego uchwałą nr LXXI/409/2023 z dnia

12 października 2023 r. (dalej: "uchwała zmieniająca"). Jednocześnie rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 11 grudnia 2023 r. Wojewoda stwierdził w całości nieważność uchwały zmieniającej. Zdaniem Wojewody, zmiana Studium wprowadzona uchwałą zmieniającą miała istotny wpływ na kształt kwestionowanego planu, gdyż polegała w szczególności na zmianie kierunków rozwoju, w tym m.in. dla terenów, dla których następnie Rada Miejska uchwaliła zaskarżony miejscowy plan. Bez zmiany Studium nie można było stwierdzić nienaruszalności jego ustaleń w zakresie uchwalonego planu. Wojewoda podniósł, że skoro rozstrzygnięciem nadzorczym, które wywołuje skutek ex tunc, stwierdził w całości nieważność uchwały zmieniającej, to zaskarżony miejscowy plan nie może być uznany za nienaruszający ustaleń Studium w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2023 r poz. 997 ze zm.) – dalej: "u.p.z.p.". Wskazał, że tym samym podjęta uchwała w sposób istotny narusza przepisy art. 20 ust. 1, art. 9 ust. 4, art. 15 ust. 1.