Interpretacja indywidualna z dnia 13 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.457.2024.5.AKR

Możliwość skorzystania ze zwolnienia (cele mieszkaniowe).

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 15 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia (cele mieszkaniowe). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 3 lipca 2024 r. oraz pismem złożonym 25 lipca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W 2014 r., będąc stanu wolnego, kupił Pan mieszkanie za kwotę 267 152 zł (Akt notarialny Rep. A …). W 2016 r. do ww. mieszkania kupił Pan komórkę lokatorską za kwotę 3 200 zł (Akt notarialny Rep. A nr … z …), również będąc stanu wolnego.

W 2021 r., będąc w związku małżeńskim, kupił Pan miejsce postojowe na podstawie umowy o ustalenie sposobu korzystania z nieruchomości wspólnej przez jej podział za kwotę 13 500 zł (Akt notarialny Rep. A nr … z ...). Nabycie miejsca postojowego nastąpiło do majątku osobistego za środki pochodzące z majątku osobistego. W lutym 2023 r. na podstawie notarialnej umowy darowizny ww. nieruchomość, komórka lokatorska oraz miejsce postojowe zostały darowane przez Pana do majątku wspólnego Pana i żony (Akt notarialny Rep. A nr … z ...). W małżeństwie obowiązuje wspólnota majątkowa.

W kwietniu 2024 r. ww. mieszkanie, komórka lokatorska oraz miejsce postojowe zostały przez Pana oraz Pana żonę sprzedane za łączną kwotę 659 000 zł (Akt notarialny Rep. A nr … z …). 13 lipca 2023 r. Pan oraz Pana żona zawarliście umowę kredytu hipotecznego w wysokości 1 085 000 zł na budowę domu jednorodzinnego służącego do realizacji własnych celów mieszkaniowych. Środki pochodzące ze sprzedaży ww. nieruchomości Pan oraz Pana żona zamierzacie przeznaczyć na częściową spłatę ww. kredytu hipotecznego (w wysokości 450 000 zł) oraz na realizację własnych celów mieszkaniowych w ww. domu i jego otoczeniu (pozostała kwota).

W uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2024 r. stwierdził Pan, że sprzedaż w kwietniu 2024 r. udziału w nieruchomości (lokalu mieszkalnym), komórce lokatorskiej i miejscu postojowym nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kredyt hipoteczny, o którym mowa we wniosku został zaciągnięty w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Z zawartej umowy kredytowej wynika, że kredyt został zaciągnięty na budowę domu jednorodzinnego. Tytuł umowy kredytowej to „Umowa o mieszkaniowy kredyt budowlano - hipoteczny w złotych”, a w treści umowy wskazany jest adres i nr działki budowlanej. Dom położony jest w miejscowości …, gm. …, powiat …, woj. …. Jest to budynek mieszkalny. Grunt, na którym wybudowany jest ww. dom został nabyty we wrześniu 2021 r. do majątku wspólnego Pana oraz Pana żony. W ww. domu jednorodzinnym będzie Pan mieszkał. Wydatkowanie przychodu (równowartości przychodu) z ww. sprzedaży na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę domu jednorodzinnego oraz realizację własnych celów mieszkaniowych w ww. domu i jego otoczeniu nastąpi do końca 2027 r. Podjazdy, o których mowa we wniosku to podjazdy do garażu lub wjazdu na ww. działkę. Środki uzyskane ze sprzedaży chciałby Pan przeznaczyć np. na prace związane z remontem lub wyposażeniem, tj. zakup mebli, armatury, malowanie, itp., a także nasadzenia w ogrodzie, założenie trawnika, wykopanie studni, zakup architektury ogrodowej, itp.

W uzupełnieniu wniosku z 25 lipca 2024 r. stwierdził Pan, że przedmiotowa komórka lokatorska wraz z udziałem wynoszącym 53/1000000 (pięćdziesiąt trzy łamane przez jeden milion) części we współwłasności wspólnych części budynków i urządzeń oraz w prawie użytkowania wieczystego gruntu została włączona jako pomieszczenie przynależne do przedmiotowego lokalu mieszkalnego. Lokal mieszkalny i komórka lokatorska zostały objęte jedną księgą wieczystą. Komórka lokatorska została sprzedana wraz z lokalem mieszkalnym jako pomieszczenie przynależne do przedmiotowego lokalu mieszkalnego. Lokal mieszkalny i komórka lokatorska były ujęte w jednej księdze wieczystej. Miejsce postojowe zostało nabyte na podstawie umowy o ustalenie sposobu korzystania z nieruchomości wspólnej przez jej podział polegający na tym, że każdoczesnemu właścicielowi przedmiotowego lokalu mieszkalnego przysługuje wyłączne i bezterminowe prawo korzystania z oznaczonego miejsca postojowego. Miejsce postojowe, a także wszystkie inne miejsca postojowe w garażu wielostanowiskowym, należały do nieruchomości wspólnej objętej jedną księgą wieczystą. Miejsce postojowe nie przynależy do mieszkania i nie stanowi jego części składowej. Nie jest też ujęte w tej samej księdze wieczystej co lokal mieszkalny. Miejsce postojowe znajduje się w garażu wielostanowiskowym usytuowanym na kondygnacji podziemnej budynków położonych przy tym samym adresie co lokal mieszkalny. Miejsce postojowe jest wydzielone liniami i oznaczone indywidualnym numerem. Każdoczesnemu właścicielowi przedmiotowego lokalu mieszkalnego przysługuje wyłączne i bezterminowe prawo korzystania z oznaczonego miejsca postojowego. W dacie sprzedaży komórka lokatorska stanowiła przynależność do lokalu mieszkalnego i była ujęta w księdze wieczystej lokalu, natomiast miejsce postojowe nie przynależało do lokalu i nie było ujęte w księdze wieczystej lokalu.

Pytania

1.Czy przeznaczenie środków ze sprzedaży ww. nieruchomości na częściową spłatę kredytu hipotecznego przeznaczonego na budowę ww. domu służącego do realizacji własnych celów mieszkaniowych stanowi przesłankę do zastosowania ulgi (zwolnienia przedmiotowego) na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy przez realizację własnych celów mieszkaniowych można rozumieć przeznaczenie środków na otoczenie domu, np. na ogród, nasadzenia, podjazdy, ogrodzenie, architekturę ogrodową na podstawie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Pana, przeznaczenie środków ze sprzedaży ww. nieruchomości na częściową spłatę kredytu hipotecznego przeznaczonego na budowę ww. domu służącego do realizacji własnych celów mieszkaniowych stanowi przesłankę do zastosowania ulgi (zwolnienia przedmiotowego) na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Według Pana, przez realizację własnych celów mieszkaniowych można rozumieć przeznaczenie środków na otoczenie domu, np. na ogród, nasadzenia, podjazdy, ogrodzenie, architekturę ogrodową na podstawie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Z opisu sprawy wynika, że w 2014 r., będąc stanu wolnego, kupił Pan mieszkanie. W 2016 r. do ww. mieszkania dokupił Pan komórkę lokatorską, również będąc stanu wolnego. Komórka lokatorska wraz z udziałem wynoszącym 53/1000000 części we współwłasności wspólnych części budynków i urządzeń oraz w prawie użytkowania wieczystego gruntu została włączona jako pomieszczenie przynależne do przedmiotowego lokalu mieszkalnego. Lokal mieszkalny i komórka lokatorska zostały objęte jedną księgą wieczystą. W 2021 r., będąc w związku małżeńskim, kupił Pan miejsce postojowe, które zostało nabyte na podstawie umowy o ustalenie sposobu korzystania z nieruchomości wspólnej przez jej podział polegający na tym, że każdoczesnemu właścicielowi przedmiotowego lokalu mieszkalnego przysługuje wyłączne i bezterminowe prawo korzystania z oznaczonego miejsca postojowego. Miejsce postojowe, a także wszystkie inne miejsca postojowe w garażu wielostanowiskowym, należały do nieruchomości wspólnej objętej jedną księgą wieczystą. Miejsce postojowe nie przynależy do mieszkania i nie stanowi jego części składowej. Miejsce postojowe znajduje się w garażu wielostanowiskowym usytuowanym na kondygnacji podziemnej budynków położonych przy tym samym adresie co lokal mieszkalny. Miejsce postojowe jest wydzielone liniami i oznaczone indywidualnym numerem. Nabycie miejsca postojowego nastąpiło do majątku osobistego za środki pochodzące z majątku osobistego. W lutym 2023 r. na podstawie notarialnej umowy darowizny ww. mieszkanie, komórka lokatorska oraz miejsce postojowe zostały darowane przez Pana do majątku wspólnego Pana i Pana żony. W małżeństwie obowiązuje wspólnota majątkowa. W kwietniu 2024 r. ww. mieszkanie, komórka lokatorska oraz miejsce postojowe zostały przez Pana oraz Pana żonę sprzedane. Sprzedaż ta nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej. W dacie sprzedaży komórka lokatorska stanowiła przynależność do lokalu mieszkalnego i była ujęta w księdze wieczystej lokalu natomiast miejsce postojowe nie przynależało do lokalu i nie było ujęte w księdze wieczystej lokalu.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia lokalu mieszkalnego. Dla zdefiniowania ww. pojęcia odwołać się należy do przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048 ze zm.).

W art. 2 ust. 1 ww. ustawy, ustawodawca stwierdza, że:

Stosownie do art. 2 ust. 2 ww. ustawy:

Natomiast w myśl art. 2 ust. 4 ww. ustawy:

Art. 3 ust. 1 ww. ustawy, stanowi, że:

W myśl art. 3 ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ww. ustawy:

Z art. 8 ust. 1 ww. ustawy wynika, że:

Dodatkowo, na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1984):

W odniesieniu do powyższego zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje kwestii własności nieruchomości. Z uwagi na brak definicji nieruchomości i rzeczy w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych należy odwołać się do odpowiednich przepisów prawa cywilnego.

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilnego (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), w myśl którego:

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl zaś art. 47 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 48 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do powołanych przepisów w skład lokalu mieszkalnego mogą wchodzić pomieszczenia pomocnicze (art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali) a także pomieszczenia przynależne (art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali). Pomieszczenia pomocnicze zawsze stanowią część lokalu znajdując się w jego obrębie, np. przedpokój, łazienka, toaleta, garderoba, spiżarnia. Natomiast pomieszczenia przynależne nie muszą do niego bezpośrednio przylegać i nawet mogą znajdować się poza budynkiem byleby były położone w granicach nieruchomości gruntowej, na której on stoi, np. piwnica, strych, komórka, garaż. Pomieszczenia pomocnicze i przynależne stanowią część składową lokalu, co oznacza, nie mogą być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych i dzielą los prawny własności lokalu (art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego).

Zgodnie z treścią art. 195 ustawy Kodeks cywilny :

W świetle art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Według art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:

Regulację dotyczącą umowy quoad usum odzwierciedla art. 206 ustawy Kodeks cywilny, który jest ustawowym sposobem określenia współposiadania i korzystania z rzeczy wspólnej, ale jednocześnie nie wyłącza w tym zakresie regulacji umownej oraz ustalenia stosunków między współwłaścicielami na podstawie orzeczenia sądowego.

W myśl natomiast art. 206 Kodeksu cywilnego:

Art. 207 ww. Kodeksu stanowi, że:

Umowa quoad usum polega tym samym na dokonaniu podziału nieruchomości na części do wyłącznego użytku poszczególnych współwłaścicieli i do odrębnego pobierania z nich pożytków. Skutkiem takiego podziału każdy ze współwłaścicieli części wspólnej będzie mógł korzystać z wydzielonej części nieruchomości wspólnej samodzielnie, bez ingerencji i ograniczeń ze strony pozostałych współwłaścicieli.

Podział dokonany mocą umowy quoad usum nie wywiera żadnych skutków w sferze praw rzeczowych współwłaścicieli. Na jego mocy pomiędzy współwłaścicielami kształtuje się wyłącznie stosunek zobowiązaniowy. Od chwili zawarcia umowy quoad usum na każdym ze współwłaścicieli ciąży obowiązek respektowania (czyli nieingerowania) w prawa pozostałych współwłaścicieli do wyłącznego korzystania z przynależnej im części nieruchomości wspólnej.

Wobec powyższego uznać należy, że 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku sprzedaży w kwietniu 2024 r. własności lokalu mieszkalnego (nabytego w 2014 r.) oraz komórki lokatorskiej (nabytej w 2016 r.) przynależnej do lokalu mieszkalnego i ujętej w księdze wieczystej lokalu, wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej i częściach wspólnych budynku, niewątpliwie minął, bowiem od końca roku, w którym nastąpiło ich nabycie do daty sprzedaży upłynęło ponad 5 lat.

Zatem, sprzedaż w kwietniu 2024 r. własności lokalu mieszkalnego wraz z przynależną komórką lokatorską, ujętej w księdze wieczystej lokalu, wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej i częściach wspólnych budynku nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Stosownie do art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że:

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 w zw. z ust. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na mocy zaś art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Treść art. 21 ust. 26 cytowanej ustawy wskazuje, że:

Ponadto z art. 21 ust. 28 wskazanej ustawy wynika, że:

Podkreślenia wymaga, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, prawo do przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa. Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

W tym miejscu wskazać należy, że z istoty rozwiązania zawartego w zacytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe. Katalog wydatków stanowiących „własne cele mieszkaniowe” podatnika wymieniony w art. 21 ust. 25 ww. ustawy ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując przedmiotowe zwolnienie, w sposób jednoznaczny wskazał cele mieszkaniowe, których realizacja pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu należy wskazać, skoro uzyskany przez Pana przychód ze sprzedaży własności lokalu mieszkalnego wraz z przynależną komórką lokatorską, ujętej w księdze wieczystej lokalu, wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej i częściach wspólnych budynku nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a Pan nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z ww. tytułu, a także składania zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w roku podatkowym (PIT-39), w przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowania zwolnienie od podatku dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji wydatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe w terminie wskazanym przez ustawodawcę, ponieważ nie uzyskał Pan z ww. tytułu podlegającego opodatkowaniu dochodu, który mógłby podlegać ww. zwolnieniu od podatku.

W związku z powyższym, Pana stanowisko dotyczące zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do skutków podatkowych sprzedaży prawa do korzystania z miejsca postojowego wraz z prawem własności lokalu mieszkalnego i przynależną komórką lokatorską, ujętą w księdze wieczystej lokalu, wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej i częściach wspólnych budynku, które to miejsce postojowe w garażu wielostanowiskowym usytuowanym na kondygnacji podziemnej budynków położonych przy tym samym adresie co lokal mieszkalny nie przynależało do lokalu i nie było ujęte w księdze wieczystej lokalu, lecz należało do nieruchomości wspólnej objętej jedną księgą wieczystą, było wydzielone liniami i oznaczone indywidualnym numerem i zostało nabyte na podstawie umowy o ustalenie sposobu korzystania z nieruchomości wspólnej przez jej podział polegający na tym, że każdoczesnemu właścicielowi przedmiotowego lokalu mieszkalnego przysługuje wyłączne i bezterminowe prawo korzystania z oznaczonego miejsca postojowego, wskazać należy, że takie prawo nie jest nieruchomością.

Z treści powołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy wynika, że katalog praw majątkowych zawarty w tym przepisie jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że jedynie w enumeratywnie wymienionych przypadkach, gdy następuje odpłatne zbycie ściśle wskazanych w nim praw, uzyskane z tego tytułu przychody podlegają opodatkowaniu na zasadach szczególnych, określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym, tj. z zastosowaniem 19% podatku dochodowego. Powyższy katalog nie zawiera prawa do miejsca postojowego.

Prawo do miejsca postojowego jako prawo majątkowe inne niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie podlegać opodatkowaniu jako źródło przychodów określone w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy.

Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

W świetle art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zawarte w powołanym wyżej art. 18 ww. ustawy wyliczenie praw majątkowych ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Należy zatem przyjąć, że do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy można zaliczyć także inne prawa niewymienione w tym przepisie. Jednocześnie treść tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zarówno przychody z wykonania (wykorzystania) tych praw jak również z ich sprzedaży lub zamiany.

Do praw majątkowych zalicza się prawa: rzeczowe (własność, użytkowanie wieczyste oraz ograniczone prawa rzeczowe), obligacyjne (np. najmu, dzierżawy, renta umowna, wierzytelności z tytułu udziału w spółce), na dobrach niematerialnych o charakterze majątkowym (np. prawa autorskie), rodzinne o charakterze majątkowym (np. prawo do alimentów), czy prawa spadkowe. Niektóre z tych praw majątkowych stanowią źródło przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 lub art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W rozpatrywanej sprawie przedmiotem sprzedaży w kwietniu 2024 r. oprócz własności lokalu mieszkalnego i komórki lokatorskiej było prawo do korzystania z miejsca postojowego. Zatem prawo do miejsca postojowego, które Pan sprzedał, w odróżnieniu od prawa własności nieruchomości, nie jest zaliczane do praw wymienionych w przytoczonym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dokonał Pan sprzedaży nabytych praw do miejsca postojowego, z tytułu których uzyskał przychód z praw majątkowych (o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W wyniku powyższego, otrzymane lub postawione do Pana dyspozycji pieniądze z tytułu sprzedaży prawa do miejsca postojowego, stanowią przychód w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie będzie więc Pan mógł w ogóle skorzystać z ulgi mieszkaniowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zwolnienie to dotyczy wyłącznie przychodu z odpłatnego zbycia praw do nieruchomości wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy.

Przychód z odpłatnego zbycia praw majątkowych niewymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy (m.in. prawa do miejsca postojowego) jest kwalifikowany do przychodu z praw majątkowych na podstawie art. 18 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, do którego nie ma zastosowania ulga mieszkaniowa na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.

Ponadto Organ wskazuje, że opłata za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, która wpłynęła na konto Krajowej Informacji Skarbowej w części, która stanowi nadpłatę w myśl art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa, zostanie zwrócona w terminie określonym w art. 14f § 2a ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).