Interpretacja indywidualna z dnia 12 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.396.2024.1.IK

W zakresie uznania czynności świadczonych przez Najemcę na Państwa rzecz w zamian za wynagrodzenie, za opodatkowane podatkiem VAT oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych od Najemcy i dokumentujących wypłatę wynagrodzenia (Zachęty) przez Państwa.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

2 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 27 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności świadczonych przez Najemcę na Państwa rzecz w zamian za wynagrodzenie, za opodatkowane podatkiem VAT oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych od Najemcy i dokumentujących wypłatę wynagrodzenia (Zachęty) przez Państwa.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania: R sp. z o.o. Najemca

 2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania:C sp. z o.o. Wynajmujący

Opis zdarzenia przyszłego

R sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) jest spółką z siedzibą na terytorium Polski zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny, a jej sprzedaż nie jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Zgodnie z wpisem w KRS przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (PKD 41.10.Z.).

„C” sp. z o.o. (dalej: „C”) jest spółką z siedzibą na terytorium Polski, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny, a jej sprzedaż nie jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Zgodnie z wpisem w KRS przedmiotem przeważającej działalności C jest sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych (PKD 47.11.Z).

C jest właścicielem nieruchomości położonej w … (dalej: „Nieruchomość”), na której znajduje się Centrum Handlowe (dalej: „Centrum Handlowe”), w którym C prowadzi sklep typu hipermarket (dalej: „Sklep”).

W dniu 15 marca 2024 r. pomiędzy C a Spółką została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży Nieruchomości (dalej: „Umowa Przedwstępna”), w wykonaniu której ma zostać zawarta warunkowa umowa sprzedaży a następnie umowa przenosząca prawo własności Nieruchomości (dalej: „Umowa Sprzedaży”).

Po nabyciu Nieruchomości na podstawie Umowy Sprzedaży Spółka zamierza zrealizować inwestycję polegającą na przebudowie Centrum Handlowego (dalej: „Inwestycja”).

Spółka jest zainteresowana tym, aby C prowadził Sklep w przebudowanym Centrum Handlowym. W związku z tym, Wnioskodawcy planują zawarcie umowy najmu powierzchni w przebudowanym Centrum Handlowym przez Spółkę na rzecz C (dalej: „Umowa Najmu”). Umowa Najmu zostanie zawarta pod warunkiem zawarcia przez Wnioskodawców Umowy Sprzedaży.

Bazowe warunki Umowy Najmu (w szczególności w zakresie wielkości wynajmowanej powierzchni, wysokości czynszu oraz okresu trwania, który będzie wynosił 10 lat z opcją przedłużenia o kolejne 10 lat) Spółka i C uzgodniły w Umowie Przedwstępnej.

Świadczenie przez Spółkę usługi najmu na rzecz C na podstawie Umowy Najmu, będzie dokumentowane przez Spółkę fakturami z podatkiem VAT według stawki 23%.

W związku z planowaną przebudową Centrum Handlowego, C będzie musiał zakończyć dotychczasową działalność Sklepu, a co za tym idzie będzie musiał przenieść działalność operacyjną, a następnie, po realizacji Inwestycji, zaadaptować nową powierzchnię i urządzić Sklep, a tym samym ponieść znaczne koszty.

W dniu 15 marca 2024 r. Wnioskodawcy zawarli umowę (dalej: „Umowa Dodatkowa”), na podstawie której, w zamian za wyrażenie zgody na zawarcie Umowy Najmu i w związku z jej zawarciem, C będzie uprawniony do otrzymania wynagrodzenia od Spółki w określonej kwocie (dalej: „Zachęta”). Zgodnie z Umową Dodatkową kwota Zachęty nie obejmuje podatku VAT, który zostanie do niej doliczony w wysokości zgodnej z obowiązującymi przepisami.

W świetle Umowy Dodatkowej Zachęta będzie należna C w dniu spełnienia się warunku w postaci zawarcia przez Wnioskodawców Umowy Sprzedaży. Kwota Zachęty zostanie przekazana na rachunek bankowy C.

Zachęta zostanie udokumentowana za pomocą faktury wystawionej przez C na rzecz Spółki z podatkiem VAT (dalej: „Faktura”).

W związku z powyższym, Wnioskodawcy występują z niniejszym wnioskiem, aby potwierdzić skutki w VAT związane z wypłatą i otrzymaniem Zachęty.

Pytania

1. Czy Zachęta będzie stanowić wynagrodzenie z tytułu odpłatnego świadczenia usług przez C na rzecz Spółki?

2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy świadczenie usług przez C na rzecz Spółki w zamian za Zachętę nie będzie zwolnione z VAT, a tym samym, będzie w całości opodatkowane VAT?

3. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 i 2, czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia całego podatku VAT z Faktury?

Stanowisko

1. Zachęta będzie stanowić wynagrodzenie z tytułu odpłatnego świadczenia usług przez C na rzecz Spółki.

2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, świadczenie usług przez C na rzecz Spółki w zamian za Zachętę nie będzie zwolnione z VAT, a tym samym, będzie w całości opodatkowane VAT.

3. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 i 2, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia całego podatku VAT z Faktury.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z szeregiem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”), aby mówić o odpłatnym świadczeniu usług, niezbędne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

- istnieje związek prawny między świadczeniodawcą i świadczeniobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne;

- wynagrodzenie otrzymane przez świadczeniodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za świadczenie na rzecz świadczeniobiorcy;

- istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie świadczeniobiorcy;

- odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana podatkiem VAT;

- istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Powyższe wynika, w szczególności, z wyroków TSUE w następujących sprawach: C-489/99 Immobiliare Flavia, C-16/93 R. J. Tolsma, C-89/81 Hong-Kong Trade Development Council czy C-154/80 Association cooperative "Cooperatieve Aardappelenbewaarplaats GA".

W ocenie Wnioskodawców, na gruncie opisanego wyżej stanu faktycznego, wszystkie ww. przesłanki są spełnione.

W szczególności, obowiązek uiszczenia Zachęty wynika ze stosunku prawnego łączącego Wnioskodawców na podstawie zawartej przez nich Umowy Dodatkowej. W związku z uiszczeniem Zachęty Spółka otrzyma konkretną korzyść w postaci wyrażenia zgody na zawarcie Umowy Najmu na określonych, korzystnych dla Spółki warunkach, która skutkować będzie zagospodarowaniem powierzchni przebudowanego Centrum Handlowego na okres minimum 10 lat, a w konsekwencji zapewni Spółce stałe, istotne dochody.

A zatem, w ocenie Wnioskodawców, istnieć będzie bezpośredni związek pomiędzy zachowaniem Spółki polegającym na wypłacie Zachęty a ww. zgodą C na zawarcie ze Spółką Umowy Najmu.

W konsekwencji, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że Zachętę należy uznać za wynagrodzenie należne C w zamian za świadczenie przez C na rzecz Spółki odpłatnej usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, która podlega opodatkowaniu VAT.

Powyższe stanowisko, znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) dotyczących tego typu płatności. Poniżej Wnioskodawcy pragną wskazać przykłady takich interpretacji.

Interpretacja Dyrektora KIS z 1 marca 2024 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.34.2024.1.EW: „Świadczenie Najemcy wykonywane za Wynagrodzeniem na rzecz Państwa (polegające na zgodzie na przedłużenie umowy najmu i przyjęcie warunków przedstawionych w Aneksie), należy traktować jako wynagrodzenie za skonkretyzowane świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż istnieje związek między wypłatą wynagrodzenia a otrzymaniem świadczenia wzajemnego. Przedmiotowa transakcja ma charakter ekwiwalentny - świadczenie jednej strony stosunku zobowiązaniowego następuje w zamian za odpowiadające mu określone świadczenie drugiej strony. Tym samym w opisanej sprawie wystąpi element wzajemności, konieczny aby uznać, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę. W konsekwencji przedstawione w opisie sprawy Wynagrodzenie za zgodę, tj. wynagrodzenie za konkretne zachowanie Najemcy polegające na wyrażeniu zgody na zawarcie Aneksu, będzie stanowić dla Najemcy wynagrodzenie, które podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.”

Interpretacja Dyrektora KIS z 24 maja 2022 r. sygn. 0114-KDIP4-2.4012.161.2022.1.AA:

„W konsekwencji przedstawiona w zdarzeniu przyszłym Opłata za konkretne zachowanie Najemcy polegające na zgodzie na zawarcie umowy najmu Nieruchomości z C. i przyjęciu warunków przedstawionych w Umowie zawartej ze Spółką, będzie stanowić dla Najemcy wynagrodzenie, które będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.”

Interpretacja Dyrektora KIS z 4 lutego 2021 r. sygn. 0114-KDIP4-1.4012.662.2020.2.AM:

„Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wskazaną w opisie sprawy zachętę dla najemcy do określonego zachowania tj. zaakceptowania warunków umowy najmu w kształcie zaproponowanym przez Spółkę i zawarcia umowy najmu ze Spółką, należy traktować jako wynagrodzenie za określone świadczenie. Należy zwrócić uwagę, że w tym przypadku możliwe jest wskazanie konkretnego beneficjenta usługi tj. korzystającego z usługi, który jest zobowiązany do wypłaty ustalonego wynagrodzenia. Przedmiotowe wynagrodzenie otrzymane przez najemcę stanowi wynagrodzenie za dane, konkretne świadczenie (czynności), możliwe do zidentyfikowania.

Zatem należy stwierdzić, że świadczenie pieniężne stanowiące zachętę do zawarcia umowy najmu i zaakceptowania warunków określonych w tej umowie stanowić będzie wynagrodzenie za określone zachowania, czynności najemcy. Z tytułu wypłaty ww. zachęty dojdzie do zawiązania stosunku zobowiązaniowego pomiędzy Wnioskodawcą a najemcą. Najemca zobowiąże się do zawarcia umowy najmu z Wnioskodawcą, w zaproponowanej przez Wnioskodawcę formie. Wypłacona zachęta ma doprowadzić, że najemca zawrze umowę z Wnioskodawcą a nie z innym podmiotem. Ww. zachęta ma zmotywować najemcę do działania w postaci zawarcia umowy najmu. W takiej sytuacji nastąpi wyraźny związek pomiędzy wypłaconym przez wynajmującego (Wnioskodawcę) wynagrodzeniem oraz zachowaniem najemcy - zawarcie umowy najmu. Otrzymane przez Najemcę wynagrodzenie (zachęta), będzie związane z jego określonym zachowaniem tj. świadczeniem przez najemcę usługi na rzecz Wynajmującego. Tym samym w przedmiotowej sprawie wystąpi element wzajemności, konieczny aby uznać, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

Zatem, przedstawiona w zdarzeniu przyszłym zapłata za konkretne zachowanie najemcy polegające na zaakceptowaniu warunków umowy najmu w kształcie zaproponowanym przez Wnioskodawcę i zgodzie na zawarcie umowy najmu, będzie stanowić dla najemcy wynagrodzenie, które będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.”

Interpretacja Dyrektora KIS z 12 listopada 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.750.2020.1.ŻR:

„Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że świadczenie pieniężne stanowiące zachętę do zawarcia umowy najmu i otwarcia kina stanowić będzie wynagrodzenie za zawarcie umowy. Z tytułu wypłaty ww. zachęty dojdzie do zawiązania stosunku zobowiązaniowego pomiędzy Wnioskodawcą a Wynajmującym. Należy zwrócić uwagę, że wypłacana zachęta ma zmotywować Najemcę do działania w postaci zawarcia umowy najmu. W takiej sytuacji nastąpi wyraźny związek wypłaconego przez Wynajmującego wynagrodzenia ze wzajemnym zachowaniem Wnioskodawcy (Najemcy) - zawarcie umowy najmu. Tak więc, otrzymane przez Najemcę przyszłe wynagrodzenie - zachęta, będzie związana z jego określonym zachowaniem, a zatem świadczeniem przez niego usługi na rzecz Wynajmującego. Tym samym występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

Wobec powyższego zachowanie Wnioskodawcy (Najemcy), zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, będzie usługą świadczoną odpłatnie i w związku z tym będzie podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym Wnioskodawca, otrzymując przyszłe wynagrodzenia stanowiące zachętę do zawarcia umowy najmu, winien rozpoznać podlegające opodatkowaniu świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy.”

Interpretacja Dyrektora KIS z 2 października 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.304.2020.2.PM:

„W okolicznościach niniejszej sprawy podczas negocjacji umowy najmu niezależnie od jej zawarcia dochodzi do zawiązania innego stosunku zobowiązaniowego, w wyniku którego Spółce za sam fakt zawarcia umowy najmu (pod warunkiem powstania Kwoty Oszczędności) wypłacona zostanie Kwota Oszczędności. Wypłacona Kwota Oszczędności stanowi pewien element pakietu motywacyjnego (zachęty) skierowanego do Spółki. Zatem jest formą wynagrodzenia przyszłego najemcy w związku z zaakceptowaniem przedstawionych warunków umowy, a w konsekwencji zawarcia umowy najmu.

Należy zwrócić uwagę, że Kwota Oszczędności zostanie wypłacona najemcy, tj. podmiotowi, na rzecz którego będzie świadczona usługa najmu a jej wypłata jest uzależniona od podpisania przedmiotowej umowy najmu. W takiej sytuacji występuje wyraźny związek wypłaconego przez Wynajmującego wynagrodzenia za wzajemne zachowanie najemcy - przyjęcie przez najemcę proponowanych warunków umowy najmu i ustaleń stron. Tak więc otrzymane przez najemcę kwoty są związane z określonym zachowaniem najemcy, a zatem świadczeniem przez niego usługi. Zatem występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

(...) Reasumując, otrzymanie przez Spółkę Kwoty Oszczędności od Wynajmującego stanowić będzie wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy.”

Interpretacja Dyrektora KIS z 29 lipca 2020 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.267.2020.1.RR:

„Otrzymaną przez Wnioskodawcę kontrybucję (określoną kwotę pieniężną) od Wynajmującego należy traktować jako wynagrodzenie za skonkretyzowane świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ spełniona jest przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą kontrybucji (Opłaty), a otrzymaniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że mamy do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Otrzymanie kontrybucji stanowi płatność wynikającą wprost z łączącego Wnioskodawcę i Wynajmującego stosunku zobowiązaniowego wynikającego z zawartej Umowy najmu.

(...) Jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawca zawarł Umowę najmu, na podstawie której Spółka zobowiązała się do opłacania ustalonej wysokości miesięcznego czynszu najmu oraz rocznych opłat eksploatacyjnych, natomiast Wynajmujący zobowiązał się do uiszczenia na rzecz Spółki tzw. Opłaty kontrybucyjnej, mającej charakter zachęty Spółki do zawarcia umowy z jednej strony oraz uwzględniającej możliwe do wystąpienia po stronie Spółki niedogodności organizacyjno-techniczne.

(...) Reasumując, określone w Umowie wynagrodzenie (Opłata), które zostanie zapłacone przez Wynajmującego na rzecz Wnioskodawcy z tytułu wskazanych w Umowie czynności, stanowi wynagrodzenie za usługi w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.”

Reasumując, zdaniem Wnioskodawców, Zachęta będzie stanowić wynagrodzenie z tytułu odpłatnego świadczenia usług przez C na rzecz Spółki.

Ad 2

Przepisy ustawy o VAT przewidują szereg zwolnień z VAT dla określonych transakcji wskazanych w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto, odrębne zwolnienia z VAT zostały przewidziane w § 1 - 11 Rozporządzenia.

Tym niemniej, w ocenie Wnioskodawców, żadne ze zwolnień przewidzianych w ww. przepisach nie może mieć zastosowania na gruncie niniejszego zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawców, świadczenie usług przez C na rzecz Spółki za wynagrodzeniem w postaci Zachęty nie będzie zwolnione z VAT.

Powyższe stanowisko, znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych Dyrektora KIS. Poniżej Wnioskodawcy pragną wskazać przykłady takich interpretacji.

Interpretacja Dyrektora KIS z 1 marca 2024 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.34.2024.1.EW:

„Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia. W ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, świadczenie Najemcy wykonywane za Wynagrodzeniem na rzecz Państwa nie zostało wymienione przez ustawodawcę wśród usług zwolnionych od podatku. W konsekwencji świadczenie ww. usług przez Najemcę jest/będzie opodatkowane właściwą stawką podatku VAT.”.

Interpretacja Dyrektora KIS z 22 czerwca 2022 r., 0112-KDIL3.4012.182.2022.1.LS:

„W konsekwencji przedstawione w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wynagrodzenie (Podstawowe i Dodatkowe) za konkretne zachowanie Najemcy polegające na zgodzie na przedłużenia umowy najmu i przyjęciu warunków przedstawionych w Aneksie zawartym z Wynajmującym, będzie stanowić dla Najemcy Wynagrodzenie, które podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystające ze zwolnienia od podatku VAT.”

Reasumując, w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, świadczenie usług przez C na rzecz Spółki w zamian za Zachętę nie będzie zwolnione z VAT, a tym samym, będzie w całości opodatkowane VAT

Ad 3

W przypadku uznania za prawidłowe stanowiska Wnioskodawców w odniesieniu do pkt 1 i 2, Wnioskodawcy chcieliby również potwierdzić prawo do odliczenia VAT przez Spółkę z Faktury.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi VAT, który nabywa opodatkowane VAT towary i usługi w celu ich wykorzystania do czynności opodatkowanych.

Ponadto, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawcy zamierzają zawrzeć Umowę Najmu. Świadczenie przez Spółkę usługi najmu na rzecz C na podstawie Umowy Najmu, będzie dokumentowane przez Spółką fakturami z podatkiem VAT według stawki 23%.

W związku z tym, w ocenie Wnioskodawców, wydatek Spółki na wypłatę Zachęty za wyrażenie przez C zgody na zawarcie ze Spółką Umowy Najmu, będzie związany z czynnościami opodatkowanymi VAT Spółki polegającymi na świadczeniu na rzecz C usługi najmu powierzchni Centrum Handlowego. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawców, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia całego podatku VAT z Faktury.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie, przykładowo, w następujących interpretacjach Dyrektora KIS.

Interpretacja Dyrektora KIS z 1 marca 2024 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.34.2024.1.EW:

„ W konsekwencji, skoro - jak wskazano powyżej - przedstawione w opisie sprawy Wynagrodzenie za zgodę na zawarcie Aneksu, tj. zmianę umowy najmu (przedłużenie umowy najmu i zaakceptowanie nowych warunków najmu), podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (nie korzysta/nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT) to przysługuje/będzie przysługiwać Państwu prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury/faktur wystawionej/ych przez Najemcę, dokumentującej/ych opisane świadczenie. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.”

Interpretacja Dyrektora KIS z 24 maja 2022 r. sygn. 0114-KDIP4-2.4012.161.2022.1.AA: „W konsekwencji, skoro przedstawiona w opisie sprawy Opłata oraz usługi budowlane, wykonywane przez Spółkę w konsekwencji zawarcia przez Najemcę umowy najmu, będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, to Spółce będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z faktury wystawionej przez Najemcę, dokumentującej opisane świadczenie. W przedmiotowej sprawie, zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek nabywanych usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.”

Interpretacja Dyrektora KIS z 4 lutego 2021 r. sygn. 0114-KDIP4-1.4012.662.2020.2.AM:

„Zatem, skoro przedstawione w opisie sprawy Wynagrodzenie za zaakceptowanie warunków umowy najmu w kształcie zaproponowanym przez Wnioskodawcę i związane z tym zawarcie umowy najmu, jak wskazano powyżej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT to Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z prawidłowo wystawionej faktury przez najemcę, dokumentującej to Wynagrodzenie. W przedmiotowej sprawie, zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego (wskazana w art. 86 ust. 1 VATU), jaką jest związek nabywanych towarów i usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.”

Interpretacja Dyrektora KIS z 2 października 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.304.2020.2.PM:

„Reasumując, skoro Spółka będzie wykorzystywać magazyn do świadczenia usług logistycznych i magazynowych, tj. czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawcy przysługiwać będzie pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Wynajmującego z tytułu świadczenia usług najmu (tj. bez pomniejszenia Czynszu o wypłaconą Kwotę Oszczędności).”

Reasumując, zdaniem Wnioskodawców, w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 i 2, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia całego podatku VAT z Faktury.

Mając na uwadze powyższe argumenty Wnioskodawcy wnoszą o potwierdzenie zajętego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko Państwa w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że zarówno Zainteresowany będący stroną postępowania oraz Zainteresowany niebędący stroną postępowania są zarejestrowanymi jako czynni podatnicy VAT.

Zatem zarówno Zainteresowany będący stroną postępowania oraz Zainteresowany niebędący stroną postępowania są podatnikami podatku VAT w świetle przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Zauważyć należy, iż pojęcie usługi w prawie polskim zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Ponadto, pomocniczo należy przywołać art. 25 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Świadczenie usług może obejmować między innymi jedną z następujących czynności:

a) przeniesienie praw do wartości niematerialnych, bez względu na to, czy są one przedmiotem dokumentu ustanawiającego tytuł prawny, czy nie;

b) zobowiązanie do zaniechania działania lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

c) świadczenie usług na podstawie nakazu wydanego przez organ władzy publicznej lub w jego imieniu lub z mocy prawa.

Z powołanego przepisy wynika, że świadczeniem usług jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zobowiązaniowego, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiekolwiek czynności lub podjęcia działania. Dyrektywa obejmuje definicją świadczenia usług również zobowiązanie do zaniechania działania bądź do tolerowania czynności lub sytuacji.

W konsekwencji, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

- w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

- świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W kwestii odpłatności za ww. świadczenie wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zagadnienie odpłatności świadczenia jako przesłanki opodatkowania było przedmiotem licznych rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. W innym orzeczeniu, w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), Trybunał zauważył, że czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Analizując dokładniej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council wskazał, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wyjaśnił, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Z wniosku wynika, że C (Zainteresowany niebędący stroną postępowania) jest właścicielem nieruchomości, na której znajduje się Centrum Handlowe, w którym prowadzi sklep. Spółka (Zainteresowany będący stroną postępowania) ma zamiar nabyć tą nieruchomość od C, a następnie przebudować Centrum Handlowe. Spółka jest zainteresowana tym, aby C prowadził sklep w przebudowanym Centrum Handlowym. W związku z tym Zainteresowani planują zawarcie umowy najmu powierzchni w przebudowanym Centrum Handlowym przez Spółkę na rzecz C. W związku z przebudowa Centrum Handlowego C będzie musiał zakończyć dotychczasową działalność Sklepu i przenieść działalność operacyjną, a następnie po realizacji Inwestycji, zaadaptować nową powierzchnię i urządzić Sklep, a tym samym ponieść znaczne koszty. W marcu tego roku Zainteresowani zawarli umowę, na podstawie której, w zamian za wyrażenie zgody na zawarcie Umowy Najmu i w związku z jej zawarciem, C będzie uprawniony do otrzymania wynagrodzenia od spółki w określonej kwocie. Zachęta będzie należna C w dniu spełnienia się warunku w postaci zawarcia przez Zainteresowanych Umowy sprzedaży

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy Zachęta będzie stanowić wynagrodzenie z tytułu odpłatnego świadczenia usług przez C na rzecz Spółki.

Jak wskazano wyżej, świadczeniem jest każde zachowanie polegające na działaniu, zaniechaniu działania lub znoszeniu (tolerowaniu) określonej sytuacji lub stanu rzeczy.

Świadczenie Spółki na rzecz C (w zamian za wyrażenie zgody na zawarcie Umowy Najmu), należy traktować jako wynagrodzenie za skonkretyzowane świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż istnieje związek między wypłatą wynagrodzenia a otrzymaniem świadczenia wzajemnego. Przedmiotowa transakcja ma charakter ekwiwalentny – świadczenie jednej strony stosunku zobowiązaniowego następuje w zamian za odpowiadające mu określone świadczenie drugiej strony. Tym samym w opisanej sprawie wystąpi element wzajemności, konieczny aby uznać, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

W konsekwencji zachęta finansowa, którą C otrzyma od Spółki za konkretne zachowanie, polegające na wyrażeniu zgody na zawarcie Umowy Najmu, będzie stanowić dla C wynagrodzenie za wykonaną na rzecz Spółki usługę, która będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Przechodząc z kolei do opodatkowania czynności świadczonej przez C na rzecz Spółki w zamian za Zachętę należy zauważyć, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

W ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, świadczenie polegające wyrażeniu zgody na zawarcie umowy najmu nie zostało wymienione przez ustawodawcę wśród usług zwolnionych od podatku. W konsekwencji, świadczenie ww. usług przez C będzie opodatkowane właściwą stawką podatku VAT.

Stanowisko Zainteresowanych do pytania nr 2 jest zatem prawidłowe.

Państwa wątpliwości budzi także kwestia prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez C, dokumentujących usługę wyrażenia zgody na zawarcie usługi najmu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ww. ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczające jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z podanych przez Państwa informacji wynika, że Spółka (Zainteresowany będący stroną postępowania) jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT i prowadzi działalność związaną z realizacją projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Ponadto Sklep mieszczący się w Centrum Handlowym, będzie służył Spółce do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Bowiem najem jest taką czynnością.

Zatem wypłata wynagrodzenia za zgodę na zawarcie usługi najmu będzie związana z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Zależy Spółce aby C prowadziła Sklep w przebudowanym Centrum Handlowym.

W konsekwencji, skoro – jak wskazano powyżej – przedstawiona w opisie sprawy Zachęta  będzie stanowiła wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT) to będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez C (Najemcę), dokumentującej opisane świadczenie. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Są Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabywane przez Państwa usługi wykorzystywane są do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zaznaczyć jednak należy, że prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje, jeśli nie zaistnieją inne przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy.

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 3 jest więc prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

R. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.