Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.589.2024.1.JM

Ograniczony obowiązek podatkowy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku podatkowego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pan A.A. (dalej: „Pan”, „Podatnik”) jest obywatelem Portugalii, będącym na dzień złożenia niniejszego wniosku polskim rezydentem podatkowym, w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.; dalej: Ustawa o PIT). Jest Pan zatrudniony na podstawie zagranicznej umowy o pracę, zawartej ze szwajcarską spółką z siedzibą w (…) (dalej: Pracodawca). Od 1 listopada 2019 roku został Pan oddelegowany do pracy dla polskiej spółki wchodzącej w skład grupy kapitałowej Pracodawcy, w której to objął Pan funkcję (…). Pierwotnie Pana oddelegowanie miało obejmować okres 4 lat kalendarzowych, tj. do 31 października 2023 r., jednakże zostało ono przedłużone do 30 września 2024 roku.

Od 11 listopada 2019 roku mieszka Pan w Polsce, natomiast już od 1 listopada 2019 roku wykonuje Pan swoje obowiązki służbowe na rzecz polskiej spółki. Pana małżonka, będąca obywatelką Brazylii, dołączyła do Pana w Polsce 2 lutego 2020 roku. Pana syn, obecnie w wieku 25 lat, przez cały okres oddelegowania do Polski pozostawał niezależny oraz przebywał poza terytorium Polski. W związku z powyższym, Pana ośrodek interesów życiowych od 2020 roku znajduje się na terytorium Polski. W konsekwencji, od 1 stycznia 2020 roku posiada Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski i od tego momentu podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. opodatkowaniu w Polsce podlega całość uzyskiwanych przez Pana dochodów, bez względu na miejsce położenia ich źródeł. W latach 2020 – 2023 małżonkowie jako polscy rezydenci podatkowi rozliczali się w Polsce wspólnie z całości swoich światowych przychodów. W związku z oddelegowaniem przez podmiot szwajcarski i wykonywaniem pracy na terytorium Polski podlega Pan również pod polski system ubezpieczeń społecznych.

Przestał Pan pełnić funkcję Prezesa (…) w polskiej spółce z dniem 28 czerwca 2024 roku. Z dniem 30 września 2024 roku rozwiązaniu ulegnie łącząca Pana z Pracodawcą szwajcarska umowa o pracę, a w jej miejsce wejdzie w życie szwajcarska umowa separacyjna – umowa określona zgodnie ze szwajcarskim prawem oraz na podstawie wewnętrznych ustaleń Pracodawcy (ang. Separation & Benefits Continuance Agreement), która będzie obowiązywała do 31 maja 2025 roku. Na podstawie przepisów wewnętrznych Pracodawcy, umowa separacyjna stanowi etap przejściowy między zakończeniem umowy o pracę a przejściem na emeryturę. Na jej podstawie, pozostanie Pan zwolniony z obowiązku świadczenia pracy, jednakże przez cały okres jej obowiązywania nadal będzie Pan otrzymywał świadczenia od Pracodawcy. Z tą samą datą zostanie Pan również wyrejestrowany z systemu obowiązkowych ubezpieczeń społecznych w Polsce. Po tym okresie przejdzie Pan na emeryturę i zakończy wszelką współpracę ze swoim Pracodawcą.

W związku z zakończeniem swojej pracy w Polsce, zamierza Pan w połowie października 2024 roku wyjechać z Polski na stałe wraz z małżonką. Planuje Pan przenieść się do Brazylii, gdzie będzie Pan mieszkał przynajmniej do końca 2024 roku. Wraz z żoną zamieszka Pan w nieruchomości, której żona jest właścicielką. Nie przewiduje Pan powrotu do Polski w roku 2024 ani w latach kolejnych. W związku z wyjazdem na stałe z Polski, umowa najmu lokalu mieszkalnego, w którym mieszka Pan obecnie wraz z małżonką zostanie wypowiedziana a Pan zostanie wymeldowany z pobytu czasowego pod obecnym adresem. Nie będzie Pan również posiadał żadnych źródeł dochodu na terytorium Polski, jako że pracodawca wypłacający świadczenia na podstawie umowy separacyjnej jest zlokalizowany w Szwajcarii. W 2024 roku Pana pobyt na terenie Polski przekroczy najprawdopodobniej 183 dni w związku z Pana pracą i pobytem przed spodziewaną datą wyjazdu na stałe z Polski.

Pytanie

Czy zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy PIT, od połowy października 2024 r., tj. od dnia wyjazdu na stałe z Polski do Brazylii będzie Pan podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, na podstawie art. 3 ust. 2a ustawy o PIT, od połowy października 2024 roku, tj. od dnia wyjazdu z Polski do Brazylii, powinien być Pan uznawany za osobę nieposiadającą miejsca zamieszkania w Polsce, wobec czego od tego momentu będzie Pan podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

UZASADNIENIE

Zgodnie z polskimi przepisami to ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy posiadają w Polsce miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast zgodnie z ust. 2a powyższego przepisu, jeśli podatnik nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Polski, to w Polsce podlega obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osoby fizyczne, które posiadają miejsce zamieszkania w Polsce, uznaje się osoby, które:

1) posiadają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywają na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl powyższego przepisu, aby można było mówić o podleganiu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu przez konkretnego podatnika, musi on posiadać na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub też czas pobytu danej osoby na terytorium Polski powinien przekroczyć 183 dni w ciągu roku podatkowego.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o PIT wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

W myśl natomiast art. 4a ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Tak, więc w sytuacji, gdy dana osoba jest traktowana zgodnie z przepisami ustawy o PIT jako rezydent podatkowy w Polsce i jednocześnie zgodnie z przepisami podatkowymi państwa, z którym Polska zawarła umowę w sprawie unikania podwójnego opodatkowania jest ona również uznawana za rezydenta podatkowego tego państwa, wówczas niezbędne jest posiłkowanie się normami kolizyjnymi zawartymi w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. Z uwagi na fakt, że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania z Brazylia nie weszła w życie do dnia dzisiejszego pomimo jej podpisania przez oba kraje we wrześniu 2022 r., należy odwołać się do polskich przepisów podatkowych, tj. przede wszystkim ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do źródeł pomocniczych za jakie w omawianym przypadku należy uznać Objaśnienia podatkowe z dnia 29 kwietnia 2021 r. w sprawie rezydencji podatkowej oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych w Polsce wydane przez Ministerstwo Finansów, stanowiących ogólne wyjaśnienia ww. lokalnych przepisów prawa podatkowego. Zgodnie z ww. objaśnieniami (punkt 2.3 objaśnień), możliwa jest zmiana rezydencji podatkowej w trakcie roku podatkowego: „Podatnik, który zmienił państwo rezydencji podatkowej w trakcie roku podatkowego do dnia pozostawania polskim rezydentem podatkowym rozlicza się w Polsce na zasadzie nieograniczonego obowiązku podatkowego. Natomiast po przeniesieniu miejsca zamieszkania za granicę, podatnik podlega w Polsce opodatkowaniu tylko od dochodów uzyskanych na terytorium Polski, czyli staje się polskim nierezydentem podatkowym.”

W Pana przypadku, zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, od dnia wyjazdu z Polski, przestanie Pan być rezydentem podatkowym w Polsce ze względu na fakt, że wraz z wyjazdem do Brazylii razem z małżonką dokona Pan czynności, których skutkiem będzie przeniesienie Pana centrum interesów życiowych z Polski do Brazylii. Okolicznościami, jakie przemawiają za tego rodzaju twierdzeniem jest to, że:

• Zgodnie ze stosowaną przez organy podatkowe praktyką pod pojęciem „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną kulturalną i obywatelską podatnika, jego przynależność do organizacji społecznych, klubów itp. – w całym okresie pobytu w Brazylii będzie Panu towarzyszyła Pana cała najbliższa rodzina, tj. żona, a co za tym idzie Pana centrum interesów osobistych znajdować się będzie w Brazylii a nie w Polsce;
• Natomiast przez „centrum interesów gospodarczych” należy rozumieć przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej podatnika, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe zaciągnięte kredyty konta bankowe, itd. – w Pana sytuacji świadczenia związane z umową separacyjną wypłacane będzie przez podmiot zagraniczny zarejestrowany w Szwajcarii oraz nie będzie Pan także świadczył już żadnej pracy na terytorium Polski po 30 września 2024 r. w związku z zakończeniem oddelegowania, nie posiada Pan także majątku nieruchomego w Polsce, ani inwestycji co konsekwentnie oznacza, że Pana centrum interesów ekonomicznych znajdować się będzie poza terytorium Polski.

Drugim warunkiem, którego spełnienie będzie skutkować uzyskaniem przez Pana statusu rezydenta w Polsce jest długość jego pobytu na terenie Polski. W przypadku, gdy długość pobytu w Polsce przekracza w danym roku kalendarzowym 183 dni, wówczas zgodnie z art. 3 ust. 1a pkt 2 ustawy, osoba taka będzie traktowana jako posiadająca miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Polski. Jednakże, w sytuacji, gdy podatnik dokona przeniesienia swojego centrum interesów życiowych poza granicę Polski przesłanka długości okresu pobytu na terenie Polski będzie bez znaczenia od momentu, gdy dojdzie do ostatecznego zerwania przez podatnika osobistych i ekonomicznych więzów łączących podatnika z Polską.

W związku z powyżej przedstawionym stanem faktycznym oraz mając na uwadze Pana stanowisko wyrażone w treści przedmiotowego wniosku, w pełni uzasadnione jest uznanie, że do momentu Pana wyjazdu na stałe z Polski w połowie października 2024 r. powinien Pan być traktowany jako osoba posiadająca na terytorium Polski miejsce zamieszkania (polski rezydent podatkowy) oraz odpowiednio od dnia wyjazdu z Polski jako osoba nieposiadająca miejsca zamieszkania na terytorium Polski (polski nierezydent podatkowy). Jako polski nierezydent podatkowy, będzie Pan podlegał opodatkowaniu tylko od polskich źródeł przychodu, co oznacza, że jakiekolwiek dochody uzyskane wypłacone Panu po zakończeniu oddelegowania do Polski, a związane z jego pracą na jej terytorium zostaną wykazane do opodatkowania w Polsce pomimo fizycznego wyjazdu.

Podobne stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne wydane na podstawie zbliżonych stanów faktycznych:

• interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 września 2016 r., IPPB4/4511-746/16-5/JK3
• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 maja 2010 r., IPPB4/415-203/10-2/MP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

W świetle art. 3 ust. 2b ustawy:

Według art. 4a ustawy:

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas.

W zakresie powiązań gospodarczych, wyjaśniam, że jest to miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są: miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Należy również podkreślić, że zmiana państwa rezydencji podatkowej może nastąpić w trakcie roku podatkowego. W takim przypadku, do dnia pozostawania polskim rezydentem podatkowym podatnik rozlicza się w Polsce na zasadzie nieograniczonego obowiązku podatkowego. Natomiast po przeniesieniu miejsca zamieszkania za granicę, podatnik podlega w Polsce opodatkowaniu tylko od dochodów uzyskanych na terytorium Polski. Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Polska dotychczas nie zawarła z Brazylią umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zastosowanie będą miały wyłącznie polskie przepisy podatkowe.

Wskazał Pan, że jest Pan obywatelem Portugalii mającym obecnie miejsce zamieszkania w Polsce. W Polsce mieszka również Pana małżonka, która jest obywatelką Brazylii. Pana syn pozostaje niezależny i przebywał poza terytorium Polski. Jest Pan zatrudniony w oparciu o szwajcarską umowę o pracę przez spółkę mającą siedzibę w tym Państwie. Od 1 listopada 2019 r. został Pan oddelegowany do pracy w Polsce dla polskiej spółki wchodzącej w skład grupy kapitałowej. W latach 2020 – 2023 małżonkowie jako polscy rezydenci podatkowi rozliczali się w Polsce wspólnie z całości swoich światowych przychodów. Z dniem 28 czerwca 2024 r. przestał Pan pełnić funkcje w polskiej spółce, natomiast w dniu 30 września 2024 r. ulegnie rozwiązaniu szwajcarska umowa o pracę. Do 31 maja 2025 r. będzie obowiązywała umowa separacyjna, która stanowi etap przejściowy między zakończeniem umowy o pracę a przejściem na emeryturę. Na jej podstawie, pozostanie Pan zwolniony z obowiązku świadczenia pracy, ale będzie Pan otrzymywał świadczenia od Pracodawcy. Z tą samą datą zostanie Pan również wyrejestrowany z systemu obowiązkowych ubezpieczeń społecznych w Polsce. Po tym okresie przejdzie Pan na emeryturę i zakończy wszelką współpracę ze swoim Pracodawcą.

W związku z zakończeniem swojej pracy w Polsce, zamierza Pan w połowie października 2024 roku wyjechać z Polski na stałe wraz z małżonką. Planuje Pan przenieść się do Brazylii, gdzie będzie Pan mieszkał przynajmniej do końca 2024 roku. Wraz z żoną zamieszka Pan w nieruchomości, której żona jest właścicielką. Nie przewiduje Pan powrotu do Polski w roku 2024 ani w latach kolejnych. W związku z wyjazdem na stałe z Polski, umowa najmu lokalu mieszkalnego, w którym mieszka Pan obecnie wraz z małżonką zostanie wypowiedziana a Pan zostanie wymeldowany z pobytu czasowego pod obecnym adresem. Nie będzie Pan również posiadał żadnych źródeł dochodu na terytorium Polski, jako że pracodawca wypłacający świadczenia na podstawie umowy separacyjnej jest zlokalizowany w Szwajcarii.

Analizując Pana powiązania osobiste i gospodarcze stwierdzam, że do połowy października 2024 r., tj. do dnia wjazdu do Brazylii, posiada i będzie Pan posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. W tym okresie podlega i będzie Pan podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlega i będzie Pan podlegał w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów.

Natomiast od dnia wyjazdu do Brazylii, tj. od połowy października 2024 r. ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze będzie Pan posiadał z Brazylią. Od tego dnia nie będzie Pan posiadał miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Od dnia wyjazdu z Polski na stałe będzie Pan podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. będzie Pan podlegał opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).