Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.437.2024.1.MC

Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację projektu.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację projektu „(...)”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT składającą deklaracje VAT-7.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1 cytowanej ustawy do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, obejmujących m.in. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, lokalnego transportu zbiorowego, porządku publicznego.

Gmina podpisała umowę z Instytucją Zarządzającą o przyznanie dotacji na realizację zadania pn. „(...)”, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, w wysokości (…) zł. Całkowite wydatki projektu obejmujące ogół wydatków kwalifikowalnych i niekwalifikowanych wynoszą (…) zł.

Przedmiotem tego zadania jest wybudowanie wiaty przystankowej. Wiata pełnić będzie rolę przystanku autobusowego oraz wiaty rekreacyjnej. Wiata wyposażona będzie w ławki drewniane oraz półkę na książki. Zielony przystanek będzie stanowił uzupełnienie obecnie zrewitalizowanego turystycznego centrum miasta, przy tzw. (...) - ul. (...).

Wiata będzie wykonana z konstrukcji stalowo-betonowo-szklanej, posiadającej system retencjonowania wody opadowej.

System ten sprawia, że nasadzone wokół stelaża rośliny nie muszą być często dodatkowo podlewane. Umożliwiają zatrzymanie nawet do 90% deszczu spadającego na przystanek w ciągu roku. Dach przystosowany będzie do nasadzeń. Obłożony matą np. rozchodnikową dzięki temu dach wiaty, nie tylko będzie zdobił przystanek, ale stworzy również dogodne warunki dla korzystających z niego pieszych / turystów - wpływając na obniżanie latem temperatury w obszarze takiego przystanku, nawet o kilka stopni Celsjusza. Rośliny licznie porastające wiatę zwiększą ilość tlenu, pochłaniając zanieczyszczenia i pyły z pojazdów poruszających się w pobliżu. Zmienią mikroklimat przy granitowych nawierzchniach tzw. (...), silnie nagrzewających się od słońca. Zielona wiata sprawi, że okolica będzie wyglądała ładniej, a oczekiwanie na autobus, czy odnalezienie atrakcji turystycznej na planie miasta stanie się znacznie przyjemniejsze. Będzie to innowacyjny, pierwszy tego typu obiekt we (...). Na ścianie tylnej będą zamontowane kraty do pnączy, np. bluszcz irlandzki. Po bokach rabaty z nasadzeniem. Całość odwodniona liniowo. Wewnątrz przystanku siedziska. Obok podświetlana tablica z planem miasta z naniesionymi atrakcjami turystycznymi, obiektami zabytkowymi, zawierające podstawowe dane kontaktowe do obiektów zabytkowych i turystycznych, w różnych językach. System zasilania (podświetlenie) za pomocą modułów ledowych podłączonych do układu fotowoltaicznego. Czujnik ruchu zainstalowany na konstrukcji będzie powodował włączanie się oświetlenia wiaty po zmroku, w reakcji na przechodnia.

System ten będzie doświetlał także oszkloną gablotę informacyjną. Planowana infrastruktura będzie ogólnodostępna dla wszystkich, w tym również dla osób niepełnosprawnych. Zielona wiata będzie stanowić ciekawą, również edukacyjną formę rekreacji dla wszystkich grup w każdym wieku. Zielona Wiata będzie stanowić interesującą alternatywę dla tradycyjnych przewodników po ciekawych miejscach w mieście dzięki wbudowanej i podświetlonej tablicy informacyjnej. Realizacja operacji przyczyni się do podniesienia wiedzy społeczności lokalnej w zakresie ochrony środowiska i zmian klimatycznych z wykorzystaniem rozwiązań innowacyjnych. Nastąpi promowanie zielonej infrastruktury ze względu na zastosowane rozwiązania: zielony dach, ściana tylna wykonana z krat, po których będą rosły rośliny pnące, system retencjonowania wody opadowej, system zasilania (podświetlenie) za pomocą modułów ledowych.

Wnioskodawca informuje, że na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym z dnia 16 grudnia 2010 r. (Dz.U. z 2023 r. poz. 2778 ze zm.) za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych lub dworców, których właścicielem albo zarządzającym jest jednostka samorządu terytorialnego, mogą być pobierane opłaty. Stawka opłaty jest ustalana w drodze uchwały podjętej przez właściwy organ danej jednostki samorządu terytorialnego, z uwzględnieniem niedyskryminujących zasad. Pobieranie opłat nie ma charakteru obligatoryjnego. Decyzja w tym zakresie została pozostawiona właściwym organom.

W przypadku Wnioskodawcy nie podjęto i nie planuje się w przyszłości podejmowania uchwał w sprawie ustalania stawki opłat za korzystanie przez operatorów i przewoźników z przystanków komunikacji, których właścicielem albo zarządzającym jest gmina. Jeżeli jednak nastąpiłaby taka potrzeba, to pobierana od przewoźników opłata za korzystanie z przystanków komunikacyjnych ma charakter daniny publicznej, a dochody uzyskane z jej poboru służą określonym celom publicznym o charakterze publicznoprawnym i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, w świetle art. 15 ust. 6 VATU opłaty pobierane od przewoźników za korzystanie z przystanków nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT – takie stanowisko potwierdził Dyrektor KIS w Interpretacji indywidualnej z 20 stycznia 2023 r. 0111-KDIB3-2.4012.852.2022.1.MGO.

Ponadto Wnioskodawca informuje, że na terenie miasta, Gmina nie świadczy usług przewozowych o charakterze użyteczności publicznej - w ramach publicznego transportu zbiorowego tzw. komunikacji miejskiej. Gmina nie emituje biletów i nie jest organizatorem publicznego transportu zbiorowego. Na terenie miasta nie ma zorganizowanej sieci komunikacyjnej w celu przewozu osób w ramach publicznego transportu zbiorowego wykonywanego w granicach administracyjnych gminy.

Ze wskazanego powyżej przystanku korzystać będą nieodpłatnie, bądź za ewentualną opłatą, o której mowa art. 16 ust. 4 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym z dnia 16 grudnia 2010 r (Dz.U. z 2023 r. poz. 2778) operatorzy publicznego transportu zbiorowego i przewoźnicy, wykonujący przewozy osób w krajowym transporcie drogowym oraz pasażerowie korzystający z publicznego i prywatnego transportu zbiorowego. Gmina nie będzie zawierała umów cywilnoprawnych z przewoźnikami.

Pytanie

Czy Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „(...)”?

Państwa stanowisko w sprawie

Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „(...)”.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, zgodnie z art. 15 ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z powołanych wyżej przepisów VATU wynika, że Gmina (…) jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, czyli są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT i zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 609) jest odpowiedzialna za zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty co jest jej zadaniem własnym.

Realizacja zadania pn. „(...)” związana będzie wyłącznie z zadaniami własnymi Gminy w postaci zaspokajania potrzeb społeczności lokalnej, wynikającymi z ustawy o samorządzie gminnym. Zadanie nie będzie służyło Gminie do wykonywania jakichkolwiek odpłatnych czynności cywilnoprawnych, w tym do wykonywania czynności opodatkowanych VAT teraz, jak i w przyszłości.

W efekcie realizacji inwestycji zostanie przygotowany obiekt, który będzie służył szerokiemu gronu odbiorców tj. na potrzeby mieszkańców i turystów jako wiata rekreacyjna i turystyczna oraz jako przystanek. Za korzystanie z wiaty przystankowej nie będą pobierane żadne opłaty.

Wyjątkiem może być wykorzystanie przystanku, w stosunku do którego Gmina nie wyklucza, że w przyszłości możliwe będzie pobieranie opłat publicznoprawnych wynikających z art. 16 ust. 4 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym z dnia 16 grudnia 2010 r. (Dz.U. z 2023 r. poz. 2778) od przewoźników za zatrzymywanie się na przystankach.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczania podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Innymi słowy, nie jest możliwe obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez podmiot, który nie występuje w tym zakresie w roli podatnika VAT. Nie jest, przy tym, możliwe obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wydatków poniesionych przez podatnika w związku z wykonywaniem czynności pozostających poza zakresem ustawy o VAT bądź czynności zwolnionych z tego podatku.

Zdaniem Gminy, wydatków ponoszonych w związku z realizacją zadania nie sposób bezpośrednio przypisać do działalności gospodarczej prowadzonej przez Gminę. Tym samym, wydatki te będą wykorzystywane przez Gminę do czynności niedających prawa od obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. W opinii Wnioskodawcy, w przypadku wydatków ponoszonych na zadanie brak będzie bezpośredniego i ścisłego ich związku z czynnościami opodatkowanymi VAT. Wydatki te, zdaniem Gminy, nie mają żadnego związku z działalnością gospodarczą, nie zostanie więc spełniony warunek istnienia prawa do odliczenia VAT.

Zatem, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia VAT w związku z realizacją inwestycji pn.: „(...)”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Odliczenia podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, może więc dokonać zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT pod warunkiem, że nabyte towary i usługi są lub będą związane z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez tego podatnika.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r. Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.), zwanej dalej ustawą o samorządzie gminnym:

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Stosownie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 12 ustawy o samorządzie gminnym:

Na podstawie art. 9 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym:

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2778), zwanej dalej ustawą o publicznym transporcie zbiorowym:

W myśl art. 15 ust. 1 pkt 3 i pkt 6 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:

Stosownie do art. 16 ust. 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:

Na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:

W myśl art. 16 ust. 7 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że w przypadku gdy właściwa jednostka samorządowa ustanowi - w drodze uchwały wydanej na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym - opłatę za korzystanie z przystanków, jednym z warunków korzystania z tych obiektów, określonych uchwałą wydaną na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, powinien być obowiązek ponoszenia przez podmioty świadczące usługi przewozowe tej opłaty.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „(...)”.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że podpisali Państwo umowę o przyznanie dotacji na realizację zadania pn. „(...)”. Przedmiotem tego zadania jest wybudowanie wiaty przystankowej. Wiata pełnić będzie rolę przystanku autobusowego oraz wiaty rekreacyjnej. Wiata wyposażona będzie w ławki drewniane oraz półkę na książki. Zielony przystanek będzie stanowił uzupełnienie obecnie zrewitalizowanego turystycznego centrum miasta.

Jak wskazali Państwo we wniosku, nie podjęto i nie planuje się w przyszłości podejmowania uchwał w sprawie ustalania stawki opłat za korzystanie przez operatorów i przewoźników z przystanków komunikacji, których właścicielem albo zarządzającym jest gmina. Jeżeli jednak nastąpiłaby taka potrzeba, to pobierana od przewoźników opłata za korzystanie z przystanków komunikacyjnych ma charakter daniny publicznej, a dochody uzyskane z jej poboru służą określonym celom publicznym o charakterze publicznoprawnym i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, na terenie miasta, nie będą Państwo świadczyć usług przewozowych o charakterze użyteczności publicznej - w ramach publicznego transportu zbiorowego tzw. komunikacji miejskiej. Nie emitują Państwo biletów i nie są Państwo organizatorem publicznego transportu zbiorowego. Na terenie miasta nie ma zorganizowanej sieci komunikacyjnej w celu przewozu osób w ramach publicznego transportu zbiorowego wykonywanego w granicach administracyjnych gminy.

Z przystanku korzystać będą nieodpłatnie (bądź za ewentualną opłatą, o której mowa art. 16 ust. 4 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym) operatorzy publicznego transportu zbiorowego i przewoźnicy, wykonujący przewozy osób w krajowym transporcie drogowym oraz pasażerowie korzystający z publicznego i prywatnego transportu zbiorowego. Nie będą Państwo zawierali umów cywilnoprawnych z przewoźnikami.

Zatem z opisu sprawy wynika, że w analizowanej sprawie towary i usługi nabyte na potrzeby realizacji opisanego we wniosku projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a więc nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym nie będą mieli Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem „(...)”, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pojęcie „koszty kwalifikowalne” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne dla Państwa przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Stosownie do art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Zatem organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji o ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).