Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 14 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.391.2024.1.MR

Brak opodatkowania podatkiem VAT darowizny zabudowanych nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT darowizny zabudowanych nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Miasto (...) wystąpiło do (...) z wnioskiem o zgodę na dokonanie darowizny na rzecz miasta zabudowanej nieruchomości, oznaczonej jako działka ewidencyjna nr (…) w obrębie (…) (...), objętej księgą wieczystą nr (…), stanowiącej własność Skarbu Państwa. (...) zarządzeniem z dnia (...) 2024 r. wyraził zgodę na zbycie ww. działki gruntu na rzecz (…) w trybie bezprzetargowym w drodze darowizny, zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2023 r. poz. 344 ze zm.) – dalej ugn. Zgodnie z art. 13 ust. 2a ugn, darowizny nieruchomości stanowiącej przedmiot własności Skarbu Państwa dokonuje starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej – za zgodą wojewody.

(...) (dalej jako: „Miasto” lub „Wnioskodawca”), gmina mająca status miasta na prawach powiatu, jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Zgodnie z regulacją zawartą w art. 11 ust. 1 ugn w związku z art. 92 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa jest Prezydent (...), wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej. Jednakże podatnikiem podatku od towarów i usług w ramach wykonywania zadań zleconych w imieniu Skarbu Państwa nie jest Prezydent, który nie posiada osobowości prawnej, tylko gmina (...), jako jednostka samorządu terytorialnego wyposażona w osobowość prawną.

Skarb Państwa nabył własność nieruchomości planowanej do zbycia w drodze darowizny na rzecz Miasta na podstawie decyzji Prezydenta (...) z dnia (...) 1983 r. (znak: (…)), ustalającej, że nieruchomość nie stanowi wspólnoty gruntowej w rozumieniu ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. Nr. 28 poz. 111). W uzasadnieniu decyzji wskazano, że nieruchomość znajduje się od dawana w użytkowaniu (...). Wyżej wymieniona decyzja stanowi podstawę wpisu własności Skarbu Państwa do księgi wieczystej. Następnie, decyzją kierownika Wydziału Gospodarki i Geodezji Urzędu Miejskiego w (...) z dnia (...) 1986 r. (znak (…)), zabudowana nieruchomość została odpłatnie przekazana w zarząd na czas nieoznaczony (...). Nieruchomość była już w tym czasie zabudowana budynkami będącymi w użytkowaniu straży pożarnej. Została oddana w zarząd, m.in. z przeznaczeniem pod rozbudowę zaplecza (...) dla jednostki straży. Zarząd, a następnie trwały zarząd nieruchomością, nieprzerwanie do (...) 2013 r. sprawowały jednostki straży pożarnej – (...). Decyzją z dnia (...) 2012 r. Prezydent (...), na wniosek (...), wygasił trwały zarząd nieruchomości, z uwagi na fakt, że nieruchomość stała się zbędna dla działalności statutowej (...). Straż pożarna przeniosła się do innego budynku.

Nieruchomość została zabudowana zespołem budynków administracyjno-socjalno- magazynowo-garażowych realizowanych w latach 1913-1985, na potrzeby funkcjonowania bazy straży pożarnej. Obiekty podlegały remontom oraz rozbudowie w miarę potrzeb lokalowych. Ostatnie prace remontowo-modernizacyjne budynków przeprowadzono w latach 1981-1985. Kotłownia olejowa w budynku została wykonana w 1997 r. W miejsce jednego z budynków biurowych na nieruchomości, rozebranego w roku 1996, powstał plac postojowy dla samochodów oraz budynek dyżurka.

Po wygaszeniu trwałego zarządu (...), w okresie od (...) 2013 r. do (...) 2015 r. nieruchomość była przedmiotem umowy użyczenia pomiędzy Skarbem Państwa a Miejskim Ośrodkiem Sportu i Rekreacji w (...). Następnie (...) użyczało nieruchomość od Skarbu Państwa. W tym okresie nieruchomością administrował Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w (...), a pomieszczenia w budynkach były przedmiotem umów najmu z osobami trzecimi. Od dnia (...) 2020 r. plac manewrowy przed budynkiem był przedmiotem umowy najmu pomiędzy Miastem (…) a (…)

Z dniem (...) 2021 r. rozwiązaniu uległa umowa użyczenia nieruchomości zawarta przez Miasto ze Skarbem Państwa. Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji wydał protokolarnie nieruchomość (...) 2021 r., a Prezydent Miasta przejął nieruchomość w zarządzanie w imieniu Skarbu Państwa, jako wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej. Zarządcą nieruchomości jest (…)

Lokale w budynku oraz plac postojowy i stróżówka są przedmiotem umów najmu/dzierżawy zawartych z osobami trzecimi.

W okresie administrowania nieruchomością przez MOSIR w (...), wykonywane były jedynie bieżące prace konserwacyjno-remontowe obiektu i urządzeń oraz niezbędne przeglądy. W okresie zarządzania nieruchomością przez (...) zrezygnowano z ogrzewania budynku z kotłowni olejowej i zainstalowano nagrzewnice elektryczne wraz z wykonaniem instalacji elektrycznej zasilania nagrzewnic oraz podliczników i zabezpieczeń w dwóch pomieszczeniach w budynku (w sali gimnastycznej oraz szatni). Od dnia wygaszenia trwałego zarządu nieruchomością przysługującego (...) do dnia złożenia niniejszego wniosku, na nieruchomości nie były wykonywane inne nakłady inwestycyjne ani też przebudowa/rozbudowa obiektów po straży pożarnej.

Jak wskazano wyżej, podatnikiem podatku od towarów i usług w przypadku transakcji darowizny nieruchomości na rzecz Miasta przez Skarb Państwa będzie (...), któremu nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości przez Skarb Państwa, ani z tytułu nabycia, czy wytworzenia jej części składowych.

Działka położona jest w terenie, dla którego obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (...), zatwierdzony uchwałą (…) Rady (...) z dnia (...) 2015 r. (…). Zgodnie z wyżej powołanym planem przedmiotowa działka położona jest w terenie o symbolu (…) – teren usług. Ustala się:

1)Przeznaczenie terenu: targowica miejska i inne usługi;

2)Obowiązek stosowania zasad wynikających z położenia terenu w obszarze wpisanym do rejestru zabytków decyzją Nr (…);

3)Dopuszcza się lokalizację parkingów podziemnych z możliwością wjazdu z poziomu ulicy A i ulicy B;

4)Obowiązek uwzględnienia przy zagospodarowaniu terenu, targu kwiatowego i spożywczego o charakterze kulturowym;

5)Dopuszcza się przebudowę i rozbudowę istniejących budynków lub lokalizację nowych na zasadach:

a.całkowita wysokość zabudowy do 12,0 m, z możliwym fragmentarycznym (do 30% powierzchni dachu) zwiększeniem wysokości do 15,0 m. Dopuszcza się przebudowę i odbudowę istniejącej wieży z możliwością zachowania jej całkowitej istniejącej wysokości,

b.dopuszcza się realizację budynków w granicach działek;

6)Obowiązek zachowania powierzchni zabudowy o wskaźniku nie mniejszym niż 0,2 i nie większym niż 0,5;

7)Obowiązek zachowania minimum 10% powierzchni terenu jako biologicznie czynnej.

Pytanie

Czy darowizna działki(…) przez Skarb Państwa na rzecz (...) będzie stanowiła dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) i czy wobec tego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z późn. zm.), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny – jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z cytowanego przepisu wynika, że nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa (nieodpłatne przekazanie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, jak również wszelkie inne darowizny), podlega opodatkowaniu po łącznym spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

-dokonujący nieodpłatnego przekazania jest podatnikiem podatku od towarów i usług,

-przekazane towary należą do jego przedsiębiorstwa,

-przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

Oznacza to, że nieodpłatne przekazanie towarów, uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem, w tym części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Jak wskazano wyżej, w przedmiotowej sprawie podatnikiem podatku od towarów i usług jest (...) (miasto na prawach powiatu). Prezydent (...) wykonując zadania zlecone z zakresu gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa, działa w imieniu i na rachunek jednostki samorządu terytorialnego. Zatem w transakcji darowizny nieruchomości przez Skarb Państwa na rzecz (...), rolę podatnika podatku od towarów i usług pełnić będzie (...).

W przedmiotowym stanie faktycznym nabycie zabudowanej nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa miało miejsce (...) 1983 r., tj. jeszcze przed wejściem w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. poz. 50 z późn. zm.). Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 23 listopada 2017 r. sygn. akt I FSK 312/16, podatnik nie miał prawa obniżyć podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów nabytych w czasie, gdy przepisy o VAT w ogóle nie obowiązywały, zatem skoro nie obowiązywała wówczas ustawa podatkowa, to żaden podatnik nie mógł warunku tego spełnić. Co więcej, Prezydent (...) pełni rolę gospodarującego nieruchomościami Skarbu Państwa dopiero od dnia 1 stycznia 1999 r., tj. od dnia wejścia w życie ustawy o samorządzie powiatowym (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1526 z późn.zm). (...) nie miało zatem prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia nieruchomości.

(...) nie miało również prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ani wytworzenia części składowych nieruchomości. Nieruchomość była zabudowana budynkami w dniu jej nabycia przez Skarb Państwa w 1983 r., a ich rozbudowa oraz modernizacja miała miejsce w latach 80 tych XX w., tj. w okresie kiedy nie obowiązywała ustawa o VAT. Co więcej, nieruchomość pozostawała w faktycznym użytkowaniu, a następnie od 1986 r. do końca 2012 r. w zarządzie, a później w trwałym zarządzie jednostek Straży Pożarnej.

Wobec powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że planowana darowizna zabudowanej nieruchomości Skarbu Państwa na rzecz (...) nie będzie stanowiła dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zatem nie będzie czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez pojęcie „dostawy towarów”, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy jest także, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy:

Przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Tym samym, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Jak wyżej wskazano nieodpłatnie przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa (nieodpłatne przekazanie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, jak również wszelkie inne darowizny) podlega opodatkowaniu po łącznym spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

-dokonujący nieodpłatnego przekazania jest podatnikiem podatku od towarów i usług,

-przekazane towary należą do jego przedsiębiorstwa,

-przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

Oznacza to, że nieodpłatne przekazanie towarów, uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem, w tym części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem, importem lub wytworzeniem, w tym części składowych danych towarów, to wszelkie przekazanie lub zużycie tych towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (...) wystąpiło do (...) z wnioskiem o zgodę na dokonanie darowizny na rzecz miasta zabudowanej nieruchomości, oznaczonej jako działka ewidencyjna nr (…), stanowiącej własność Skarbu Państwa. (...) wyraził zgodę na zbycie ww. działki gruntu na rzecz Miasta w trybie bezprzetargowym w drodze darowizny. Skarb Państwa nabył własność nieruchomości planowanej do zbycia w drodze darowizny na rzecz Miasta na podstawie decyzji Prezydenta (...) z dnia (...) 1983 r. Następnie, decyzją z dnia (...) 1986 r., zabudowana nieruchomość została odpłatnie przekazana w zarząd na czas nieoznaczony (...). Nieruchomość była już w tym czasie zabudowana budynkami będącymi w użytkowaniu straży pożarnej. Została oddana w zarząd m.in. z przeznaczeniem pod rozbudowę zaplecza techniczno-administracyjno-biurowego dla jednostki straży. Zarząd, a następnie trwały zarząd nieruchomością, nieprzerwanie do (...) 2013 r. sprawowały jednostki straży pożarnej – (...). Decyzją z dnia (...) 2012 r. Prezydent (...), na wniosek (...), wygasił trwały zarząd nieruchomości. Nieruchomość została zabudowana zespołem budynków administracyjno-socjalno- magazynowo-garażowych realizowanych w latach 1913-1985, na potrzeby funkcjonowania bazy straży pożarnej. Obiekty podlegały remontom oraz rozbudowie w miarę potrzeb lokalowych. Ostatnie prace remontowo-modernizacyjne budynków przeprowadzono w latach 1981-1985. Kotłownia olejowa w budynku została wykonana w 1997 r. W miejsce jednego z budynków biurowych na nieruchomości, rozebranego w roku 1996, powstał plac postojowy dla samochodów oraz budynek dyżurka. Po wygaszeniu trwałego zarządu (...), w okresie od (...) 2013 r. do (...) 2015 r. nieruchomość była przedmiotem umowy użyczenia pomiędzy Skarbem Państwa a Miejskim Ośrodkiem Sportu i Rekreacji w (...). Następnie (...) użyczało nieruchomość od Skarbu Państwa. W tym okresie nieruchomością administrował Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w (...). Z dniem (...)2021 r. rozwiązaniu uległa umowa użyczenia nieruchomości zawarta przez Miasto ze Skarbem Państwa. Zarządcą nieruchomości jest (…) W okresie administrowania nieruchomością przez MOSIR w (...), wykonywane były jedynie bieżące prace konserwacyjno-remontowe obiektu i urządzeń oraz niezbędne przeglądy. W okresie zarządzania nieruchomością przez (...) zrezygnowano z ogrzewania budynku z kotłowni olejowej i zainstalowano nagrzewnice elektryczne wraz z wykonaniem instalacji elektrycznej zasilania nagrzewnic oraz podliczników i zabezpieczeń w dwóch pomieszczeniach w budynku. Od dnia wygaszenia trwałego zarządu nieruchomością przysługującego (...), na nieruchomości nie były wykonywane inne nakłady inwestycyjne ani też przebudowa/rozbudowa obiektów po straży pożarnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy darowizna działki (…) przez Skarb Państwa na rzecz (...) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1145):

Z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

Na mocy art. 23 ust. 1 pkt 7 ustawy o gospodarce nieruchomościami:

Zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują, z zastrzeżeniem ust. 1e, art. 43 ust. 2 i 4, art. 51, art. 57 ust. 1, art. 58-60, starostowie, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, a w szczególności zbywają oraz nabywają, za zgodą wojewody, nieruchomości wchodzące w skład zasobu, z zastrzeżeniem art. 17.

W myśl art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 107):

Prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100 000 mieszkańców, a także miastom, które z tym dniem przestały być siedzibami wojewodów, chyba że na wniosek właściwej rady miejskiej odstąpiono od nadania miastu praw powiatu, oraz tym, którym nadano status miasta na prawach powiatu, przy dokonywaniu pierwszego podziału administracyjnego kraju na powiaty.

Zgodnie z art. 92 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatu:

Funkcje organów powiatu w miastach na prawach powiatu sprawuje:

1)rada miasta;

2)prezydent miasta.

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061):

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

W świetle art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Jak wynika z powyższego, darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w Kodeksie cywilnym, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że, z uwagi na fakt, że darowizna nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Miasto na prawach powiatu, pełniące funkcję Powiatu, będzie występowało w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Biorąc zatem pod uwagę powołane przepisy, wskazać należy, że planowana czynność darowizny nieruchomości zabudowanej, tj. działki nr (…), będącej własnością Skarbu Państwa na rzecz (...) – co do zasady mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – wskazanym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że czynność ta jest czynnością cywilnoprawną, która za przedmiot będzie miała – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – towar i w wyniku której nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania nieruchomością jak właściciel.

Jednakże, mając na uwadze okoliczności sprawy w świetle powołanych przepisów uznać należy, że czynność nieodpłatnego przekazania w formie darowizny zabudowanej działki nr (…) na rzecz (...), nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W analizowanej sprawie nie jest bowiem spełniony warunek określony w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, ponieważ – jak wskazano w opisie sprawy – z tytułu nabycia przez Skarb Państwa działki nr (…), jak również z tytułu nabycia, czy wytworzenia jej części składowych, nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem planowana darowizna nieruchomości zabudowanej nie będzie stanowiła dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Podsumowując, stwierdzić należy, że darowizna działki nr (…) przez Skarb Państwa na rzecz (...) nie będzie stanowiła dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, wobec czego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00