Interpretacja indywidualna z dnia 8 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDWP.4011.48.2024.3.MG

Skutki podatkowe otrzymania zwrotu podatku z USA.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

8 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 7 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych otrzymania zwrotu podatku ze Stanów Zjednoczonych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 1 lipca 2024 r. (wpływ 1 lipca 2024 r.) oraz pismem z 30 lipca 2024 r. (wpływ 30 lipca 2024 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:

A.A.

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

B.B.

Opis stanu faktycznego

23 maja 2023 r. wróciła Pani z rodziną do Polski z USA gdzie pracowaliście Państwo na amerykańską umowę o pracę i płaciliście podatki. Dochód z USA rozliczyliście Państwo z mężem tradycyjnie w USA i uwzględniliście go w tegorocznym rozliczeniu w Polsce, odliczając zapłacone podatki w USA. W USA rozliczaliście się razem jako małżeństwo, w Polsce osobno (obydwoje macie swoje działalności gospodarcze, Pani ryczałt, mąż w zeszłym roku na zasadach ogólnych).

W 2024 roku otrzymaliście Państwo zwrot nadpłaconego podatku z USA (w jednym wspólnym rozliczeniu), nieuwzględniony w polskim rozliczeniu podatku jako, że księgowa uznała, że powinien on zostać rozliczony w przyszłorocznym rozliczeniu za 2024.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Do 23 maja 2023 r. pracowała i mieszkała Pani z mężem w Stanach Zjednoczonych, gdzie podlegaliście Państwo opodatkowaniu na warunkach amerykańskich z uwagi na miejsce zamieszkania i pracę w Stanach Zjednoczonych.

Dochody uzyskiwali Państwo jako rezydenci podatkowi USA, podatki były odprowadzane bezpośrednio od wynagrodzenia oraz rozliczane w amerykańskim zeznaniu podatkowym w 2024 roku. Podatki zapłacone w USA uwzględniliście Państwo w polskiej deklaracji podatkowej również w kwietniu 2024. Od powrotu do Polski 23 maja 2023 r. otrzymali Państwo jedynie ostatnie przelewy za pracę w USA wykonywaną do 23 maja 2023 r. Nie uzyskali Państwo żadnych innych dochodów w USA. Od powrotu do Polski jesteście Państwo polskimi rezydentami podatkowymi. Prowadzicie Państwo oddzielnie działalności gospodarcze, mąż od powrotu do Polski, Pani od września 2023 r. Pani działalność jest opodatkowana ryczałtem, natomiast działalność męża na zasadach ogólnych. Nie uzyskują Państwo innych dochodów.

Po rozliczeniu amerykańskiego podatku zeznaniem podatkowym do tamtejszego organu podatkowego IRS w 2024 r. za okres do 23 maja 2023 r., otrzymali Państwo zwrot podatku z USA. Zwrot nadpłaconego podatku otrzymali Państwo we wspólnym rozliczeniu z USA, gdzie rozliczyli się Państwo wspólnie jako małżeństwo (zwrot nie uwzględnia jaka kwota przypada pojedynczo na Panią i małżonka). W Polsce rozliczają się Państwo oddzielnie. Zwrot otrzymany z USA w 2024 roku nie został uwzględniony w polskim rozliczeniu za 2023 rok.

W Stanach aktywnie pracowała Pani do marca 2023 r. (zwolnienie 23 marca 2023 r.), umowa wygasła z końcem maja 2023 r. (bez aktywnej pracy), natomiast ostatni przelew wraz z odprawą otrzymała Pani 15 czerwca 2023 r.

Mąż w Stanach pracował do powrotu do Polski gdzie przeszedł na polską działalność gospodarczą, ostatnią wypłatę za pracę wykonywaną do 23 maja 2023 r. otrzymał 31 maja 2023 r.

Rozliczenie podatku w Stanach Zjednoczonych oraz zwrot podatku dotyczył wszystkich wynagrodzeń otrzymanych za pracę wykonywaną w USA, wliczając wypłaty, które przyszły zgodnie z Państwa umowami po 23 maja 2023 r. (praca jednak nie była już w tym czasie wykonywana w USA, jedynie wypłaty za pracę do 23 maja przyszły po tym terminie).

W zeznaniu rocznym składanym w Polsce odliczyliście Państwo cały podatek zapłacony w USA za pracę do 23 maja, wliczając wypłaty otrzymane po tym terminie (z ostatnim Pani  wpływem 15 czerwca 2023 r.) - czyli cały dochód otrzymany za pracę w USA 2023 roku.

Między Panią a mężem istnieje wspólność majątkowa małżeńska.

Pytanie

Czy kwota otrzymana w 2024 roku od amerykańskiego urzędu podatkowego IRS powinna zostać zgłoszona jako dodatkowy dochód w polskim rozliczeniu podatkowym za 2024 rok i opodatkowana na zasadach ogólnych? Czy, ponieważ kwota była wspólna dla Zainteresowanych, a w Polsce będą Państwo rozliczać się oddzielnie za 2024 rok, kwota może być zgłoszona przez jednego z Zainteresowanych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zwrot podatku otrzymany z USA w 2024 roku powinien być zgłoszony jako dodatkowy dochód otrzymany w 2024 roku i opodatkowany na zasadach ogólnych przez jedną osobę w zeznaniu składanym w 2025 roku za rok 2024.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

W myśl art. 4a ww. ustawy:

Wyżej zacytowany przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych.

Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub" w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów życiowych.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jak wynika ze stanu faktycznego z dniem 23 maja 2023 r. powróciliście Państwo do Polski. Zatem do dnia powrotu do Polski i przeniesienia ośrodka interesów życiowych posiadali Państwo miejsce zamieszkania na terytorium Stanów Zjednoczonych.

Natomiast, w dacie przeniesienia przez Państwa na terytorium Polski miejsca zamieszkania, dokonali Państwo zmiany rezydencji podatkowej, i tym samym od dnia 23 maja 2023 r. posiadają na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy. Zatem, dochody z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Stanów Zjednoczonych otrzymane po 23 maja 2023 r. podlegają podatkowaniu w państwie zamieszkania, tj. w Polsce.

Powzięli Państwo wątpliwość czy kwota otrzymana w 2024 roku od amerykańskiego urzędu podatkowego IRS powinna zostać zgłoszona jako dodatkowy dochód w polskim rozliczeniu podatkowym za 2024 rok i opodatkowana na zasadach ogólnych.

Jak stanowi art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

W przypadku polskiego rezydenta podatkowego zagadnienie zwrotu podatku w dużej mierze determinowane jest obowiązującą metodą unikania podwójnego opodatkowania. W przypadku metody proporcjonalnego odliczenia podatnik od polskiego podatku może odliczyć podatek zapłacony za granicą, który w ten sposób pomniejszy polskie zobowiązanie podatkowe. Odliczenia można dokonać maksymalnie do wysokości polskiego zobowiązania podatkowego. W przypadku, gdy przy tej metodzie podatnik otrzyma zwrot podatku z zagranicy (uprzednio odliczonego), będzie musiał wykazać go w zeznaniu podatkowym składanym za ten rok, w którym zwrot otrzymał.

Sposób postępowania ze zwróconym (jako nadpłata) zagranicznym podatkiem dochodowym jest uzależnione od tego, czy podatek ten (w roku jego zapłacenia) został odliczony od podatku polskiego (w umowie z danym państwem przewidziano metodę zaliczenia jako metodę unikania podwójnego opodatkowania), czy też nie nastąpiło takie odliczenie (została zastosowana metoda wyłączenia z progresją, względnie polski podatnik nie odliczał zagranicznego podatku od podatku polskiego, nawet jeśli zasadniczo w umowie z danym państwem przewidziano metodę zaliczenia).

W praktyce, jeśli podatnicy po odliczeniu zagranicznego podatku w polskim rocznym zeznaniu podatkowym otrzymają jego zwrot, będą musieli go rozliczyć w zeznaniu. Przy czym do polskiego podatku dolicza się tylko tę część otrzymanego zwrotu, która uprzednio pomniejszyła podatek za rok, kiedy podatnik rozliczał się z zagranicznych dochodów.

NSA w wyroku z 18 września 2018 r. II FSK 2417/16 stwierdził:

Podsumowując, zwroty należy bezwzględnie wykazywać wtedy, gdy najpierw kwota podatku zapłaconego za granicą została odliczona w Polsce w rocznym zeznaniu podatkowym, a później przekazano podatnikowi jej zwrot.

W sytuacji zatem, gdy w 2023 r. uzyskali Państwo dochody ze Stanów Zjednoczonych Ameryki i odliczyli podatek zapłacony za granicą, to w zeznaniu podatkowym składanym za 2024 r. będą Państwo zobowiązani do dokonania doliczenia uprzednio odliczonego podatku w sytuacji, gdy kwota zapłaconego zagranicznego podatku odliczonego w zeznaniu składanym za 2023 r. jest wyższa, aniżeli odpowiednio podatek zapłacony w Stanach Zjednoczonych Ameryki z uwzględnieniem otrzymanego zwrotu tych podatków.

Doliczeniu podlega różnica pomiędzy odpowiednio podatkiem odliczonym w zeznaniu za 2023 r., a faktycznie odprowadzonym przez Państwa podatkiem, po uwzględnieniu zwrotu tego podatku dokonanego w 2024 r. jednakże tylko w odniesieniu do dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce tj. uzyskanych po zmianie rezydencji podatkowej.

Odnosząc się natomiast do możliwości doliczenia całego zwrotu tylko przez jednego z Państwa wyjaśniam, że zgodnie z przywołanym wyżej brzmieniem przepisu art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek doliczenia ciąży na podatniku, który dokonywał odliczenia. Skoro, jak wynika ze stanu faktycznego rozliczaliście się Państwo osobno i dokonaliście wówczas odliczenia podatku zagranicznego to w zeznaniu podatkowym za 2024 r. każdy z Państwa będzie zobowiązany do uwzględnienia zwrotu podatku ze Stanów Zjednoczonych za 2023 r. w części przypadającej na każdego z Państwa.

W związku z tym, że zwrot podatku będzie podlegał doliczeniu do podatku, a nie do dochodu oraz brakiem możliwości doliczenia zwrotu podatku przez jednego z małżonków Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanego pytania, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Państwa w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani A.A. (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).