Interpretacja indywidualna z dnia 13 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.279.2024.3.AP

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest:

- nieprawidłowe – w części dotyczącej uznania za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych efektów Pana pracy, które stanowią części programów komputerowych, uznania dochodów z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tych części za dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawo własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 tej ustawy), zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ww. ustawy do dochodów uzyskanych z tego tytułu a także uznania wydatków na czynsz za wynajem pomieszczenia biurowego, zakup odkurzacza, rolety oraz opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

- prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 10 i 25 lipca 2024 r. (daty wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

I.Dane techniczne Wnioskodawcy.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od (...) 2022 roku pod firmą „(...)”, prowadzoną pod adresem ul. (...), zarejestrowaną w CEIDG pod numerem NIP: (...) i numerem REGON: (...) pod kodami PKD:62.01.Z.

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm., dalej zwana „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez niego forma opodatkowania to podatek liniowy 19% od 2022 roku do nadal.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1402 ze zm.).

II.Przedmiot działalności Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest informatykiem, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 o PIT i prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług programistycznych. Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, aktualnie systematycznie działa jako podwykonawca dwóch firm z siedzibami w Polsce, które zlecają, a Wnioskodawca zobowiązuje się do świadczenia usług wskazanych przez nich z obszaru IT.

Od (...) 2022 r. do (...) 2023 r. Wnioskodawca świadczył również usługi programistyczne dla kontrahenta ,,(...)”, polegające na współpracy przy projekcie, który dotyczył aplikacji do (...). Zadaniem Wnioskodawcy było zaimplementowanie w języku (...) nowych funkcjonalności oraz:

–projektowanie, implementacja i wdrażanie rozwiązań informatycznych zgodnych z wymaganiami dostarczonymi przez zleceniodawcę,

–konsulting, doradztwo w zakresie planowania i projektowania systemów informatycznych,

–raportowanie postępu prac, identyfikacja ryzyk, potencjalnych problemów dotyczących jakości i terminowości wykonywanych zadań,

–utrzymanie, nadzór nad działającymi systemami IT, rozwiązywanie problemów zgłoszonych przez wsparcie techniczne.

Wynikiem prac było stworzenie nowej wersji aplikacji wraz z dodaniem nowych wcześniej zaimplementowanych funkcjonalności. Praca Wnioskodawcy wymagała indywidualnego podejścia oraz wiedzy w zakresie technologii informatycznych. Przeniesienie praw autorskich następowało wraz z przekazaniem wynagrodzenia i wchodziło w jego skład. Wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich nie było i nie jest osobno wyodrębniane na fakturze. Wnioskodawca nie posiada prawa do korzystania z oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej. Współpraca z kontrahentem została zakończona z dniem (...) 2023 r.

Aktualnie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi dla dwóch kontrahentów. Od (...) 2023 r. świadczone są usługi dla firmy (...) w ramach projektów związanych z branżą (...) polegających między innymi na stworzeniu aplikacji do (...). Zadaniem Wnioskodawcy, w projekcie było tworzenie nowych funkcjonalności oraz rozwój aplikacji. Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia z zakresu przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych w ramach świadczenia usług zobowiązany był do podejmowania w szczególności następujących działań:

–przeprowadzenia analizy wymagań technicznych w celu zrozumienia potrzeb klienta oraz określenia funkcjonalności nowych rozwiązań,

–kodowania nowych funkcjonalności wykorzystujących najnowsze technologie,

–integracji nowych funkcjonalności z istniejącymi elementami systemu,

–naprawy błędów zgłoszonych podczas testowania aplikacji.

Od (...) 2023 r. dla firmy (...) Wnioskodawca wykonuje prace na zlecenie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nad projektem mającym na celu rozwój aplikacji mobilnej dla (...). Zakres prac zleconych Wnioskodawcy w ramach projektu obejmuje między innymi:

–integrację aplikacji z (...),

–sprawne wkomponowywanie nowych funkcji w istniejącą strukturę systemu,

–optymalizację kodu w celu zwiększenia wydajności i efektywności aplikacji,

–rozwiązywanie błędów zgłoszonych przez testerów.

We wszystkich świadczeniach realizowanych w ramach umowy Wnioskodawca oświadcza, że miały one charakter oryginalny oraz pozbawione były wad prawnych, w tym nie były obciążone żadnymi prawami i roszczeniami osób trzecich. Celem prac jest stworzenie nowych funkcjonalności. Efektem pracy jest oprogramowanie, a prawa autorskie do niego były i są sprzedawane Firmie (...). Zadania służą realizacji celu, którym jest wytworzenie oprogramowania zgodnego z zaleceniami kontrahenta. Zadania uściślają się bądź powstają w trakcie trwania projektu. Praca Wnioskodawcy wymaga indywidualnego podejścia, nie zajmuje się projektami powtarzalnymi. Przeniesienie praw autorskich przekazywane jest wraz z przekazaniem wynagrodzenia i wchodzi w jego skład. Wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich nie było i nie jest osobno wyodrębniane na fakturze. Wnioskodawca nie posiada prawa do korzystania z oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej. Zlecone przez wyżej wymienione firmy prace polegały i polegają na stworzeniu takiego oprogramowania, lub modyfikację oprogramowania już działającego, polegające na tworzeniu i dodawaniu nowych modułów lub wprowadzaniu zmian do modułów istniejących, a celem tych prac zawsze było i jest stworzenie nowych funkcjonalności lub istotnego ulepszenia funkcjonalności istniejących. Należy podkreślić, że w każdym przypadku, efektem pracy było i jest oprogramowanie, a prawa autorskie do niego są sprzedawane kontrahentowi z jakim Wnioskodawca współpracował lub nadal współpracuje. Wszystkie prace realizowane są w ramach tworzenia nowych i udoskonalania istniejących programów komputerowych lub jego części oraz stanowią wyraz własnej twórczości intelektualnej Wnioskodawcy. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom projektów kontrahenta, związanych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu i wyklucza zastosowanie oprogramowania dostępnego na rynku.

Wytwarzając oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych, ulepszonych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. Działania to prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu, zaplanowanie prac, weryfikacja i rezultaty.

W świadczonych na rzecz kontrahenta projektach Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego kontrahenta. Wnioskodawca podkreśla, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych informacji naukowych jakie posiada w swojej działalności planuje, projektuje i tworzy nowe funkcjonalności w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług programistycznych.

III.Przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu oraz przychody ze zbycia oprogramowania lub części oprogramowania.

W wyniku wykonywanych przez Wnioskodawcę usług w ramach umów zawartych z firmami na przestrzeni od (...) 2022 r. do obecnych wykonywanych prac w ramach zleceń powstawało i powstaje każdorazowo kwalifikowane prawo własności intelektualnej, tj. autorskie prawo do programu komputerowego. Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2509). Wnioskodawca przenosił na firmy, w ramach wynagrodzenia określonego w umowie, wszystkie majątkowe prawa autorskie do utworów stanowiących efekty wykonywania usług lub wykonanych w związku z tymi usługami z chwilą ich stworzenia, co w szczególności obejmuje majątkowe prawa autorskie do programów komputerowych oraz kodów źródłowych, niezależnie od tego czy są to utwory ukończone, czy też nie ani też czy są to utwory samodzielne, czy też wchodzą w skład utworów tworzonych łącznie. Wyżej wymienionym firmom z jakimi współpracował Wnioskodawca przysługuje wyłączne prawo wykonywania oraz dalszego zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych w odniesieniu do utworów wskazanych powyżej, co w szczególności dotyczy programów komputerowych i kodów źródłowych. Przeniesienie autorskich praw majątkowych, uprawnia firmy do nieograniczonego w czasie i co do terytorium korzystania i rozporządzania utworami w całości lub też w części, w kraju i za granicą: na polach eksploatacji określonych w art. 50 i w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności na następujących polach eksploatacji:

a)trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie;

b)tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym;

c)wszelkie inne rozpowszechnianie - w przypadku innych utworów niż programy komputerowe;

d)w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu - wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

e)w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono -wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy;

f)w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony powyżej - publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.

Wnioskodawca posiada całość autorskich praw majątkowych do utworów wykonanych przez siebie na mocy umów zawartych z firmami oraz nie zaciągnął, jak również zobowiązuje się nie zaciągnąć jakichkolwiek zobowiązań, które ograniczałyby lub wyłączałyby możliwość przeniesienia takich jego praw autorskich na firmy o których mowa powyżej. Wnioskodawca oświadcza, że przeniesienie praw autorskich do utworów nie narusza jakichkolwiek praw osób trzecich, w szczególności praw autorskich, pokrewnych lub innych praw własności intelektualnej, jak również dóbr osobistych takich osób trzecich, jak również, że nie mają miejsca żadne inne okoliczności.

Wytworzone przez Wnioskodawcę części oprogramowania stanowią część programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania przez Wnioskodawcę jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta zgodnie z przepisem art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

IV.Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia ulgi IP BOX.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów wraz ze stosowną ewidencją prowadzoną w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. Wyodrębnia także koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

V.Koszty uzyskania przychodu/Koszty do wskaźnika nexus

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu, rozwijaniu lub ulepszaniu programów komputerowych, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

-wydatki na sprzęt komputerowy (komputer, myszka, telefon, urządzenia elektroniczne), urządzenia mobilne (urządzenia, naprawy - serwis) - są niezbędne Wnioskodawcy, ponieważ oprogramowanie lub jego części wytwarzane są przy jego pomocy, zapisywane w pamięci urządzenia i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle zapisanie i odtworzenie prac; tworzenie kodu zdecydowanie wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego; pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywaną pracę oraz pozwala na przetestowanie oprogramowania i poznanie wyników jego działania;

-opłaty za abonament łącza internetowego i telefonu - umożliwia zdalny kontakt z klientem oraz pozwala na znalezienia informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego programu komputerowego czy aplikacji,

-koszty usług księgowych - Wnioskodawca ponosi koszty usług księgowości związane z prowadzoną działalnością gospodarczą; koszt poniesiony na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box), w tym Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych;

-składki na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne - Wnioskodawca pod pojęciem poniesienia kosztów na „składki na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne” rozumie takie wydatki jak składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy oraz składka zdrowotna; niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych;

-czynsz za wynajem pomieszczenia biurowego i wyposażenia – Wnioskodawca ponosi koszty prowadzenia biura oraz wyposażenia go aby mieć przestrzeń do wykonywania swoich usług jak również konsultacji z ewentualnymi klientami;

-leasing samochodu i koszty jego eksploatacji - wydatki na opłaty rat leasingowych oraz związane z użytkowaniem samochodu koszty jego eksploatacji - między innymi wydatki na paliwo, serwisowanie, wulkanizację, konserwację; niezbędne są do transportu do kontrahenta celem personalizacji kodu, czy to do sklepu ze sprzętem elektronicznym w celu nabycia potrzebnych do pracy elementów, czy też w celu załatwienia spraw związanych z prowadzeniem działalności;

-konsultacje informatyczne - koszt ten obejmuje takie wydatki, jak m.in. udział w szkoleniach; w tym miejscu należy podkreślić konieczność poniesienia wydatków na nieustanne kształcenie się Wnioskodawcy w branży IT, która podlega ciągłym zmianom; oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy; w tym celu Wnioskodawca pogłębia swój zasób wiedzy, poznaje nowe technologie, co przyczynia się do jakości wykonywanych przez niego usług.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do prac związanych z tworzeniem oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje wydatki do przychodów ze zbycia według proporcji. W przypadku, gdy nie jest możliwe przypisanie w całości kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem do jednego oprogramowania (np. wykorzystanie danego kosztu bezpośredniego do wytworzenie dwóch rodzajów oprogramowania), Wnioskodawca może przypisać za pomocą ewidencji koszty IP proporcjonalnie do czasochłonności wykonania danego oprogramowania.

Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja potwierdza uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych programów komputerowych na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Zestawienie to obejmuje przychody i wydatki od początku realizacji projektu, w ramach którego wytwarzane jest oprogramowanie do końca danego miesiąca kalendarzowego.

W prowadzonej ewidencji zostaje wskazany dla każdej faktury przychodowej współczynnik IP BOX. Współczynnik ten informuje jaką część przychodu z danej faktury, stanowiło wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do określonego programu komputerowego, wytworzonego przez Wnioskodawcę w danym okresie rozliczeniowym. Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego.

Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę pozwala ponadto na monitorowanie i śledzenie efektów prac realizowanych w ramach tworzenia oprogramowania poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu. Każdy projekt wyodrębniony w ewidencji został opisany, w szczególności poprzez wskazanie uzgodnionych z kontrahentem oczekiwanych efektów prac programistycznych.

Uzupełnienie wniosku

Wniosek dotyczy lat 2022-2023, opisane we wniosku informacje/dane/warunki są nadal aktualne.

Pod pojęciem „oprogramowanie” należy rozumieć stworzenie aplikacji z zaimplementowaniem nowych funkcjonalności.

Prace dla kontrahenta (...) polegały na dodaniu nowych funkcjonalności za pomocą języka (...) do aplikacji do (...). Wynikiem prac było stworzenie nowej wersji aplikacji. Wnioskodawca projektował, implementował oraz wdrażał rozwiązania informatyczne zgodnie z zaleceniami zleceniodawcy. Oprogramowanie (...) jest wykorzystywane (...). (...) pomaga w (...).

Dla firmy (...) prace polegają między innymi na stworzeniu aplikacji do (...). Zadaniem Wnioskodawcy jest kodowanie nowych funkcjonalności wykorzystujących najnowsze technologie, integracja nowych funkcjonalności z istniejącymi elementami systemu oraz przeprowadzanie analiz technicznych.

Aplikacja (...) jest wykorzystywana przez (...) w celu (...)..

Dla firmy (...) Wnioskodawca wykonuje prace nad projektem mającym na celu rozwój aplikacji mobilnej dla (...). Wszystkie prace realizowane są w ramach tworzenia nowych i udoskonalania istniejących programów komputerowych lub jego części oraz stanowią wyraz własnej twórczości intelektualnej Wnioskodawcy. Aplikacja mobilna (...) jest wykorzystywana przez społeczeństwo jako aplikacja która umożliwia (...).

Wnioskodawca tworzy, ulepsza, modyfikuje oprogramowania tworząc nowe kody, algorytmy w językach programowania przez co powstaje nowe prawo własności intelektualnej na podstawie projektów składanych w ramach podpisanej umowy z kontrahentem.

(...) - Technologie: (...).

Przeznaczenie: (...).

Nowe koncepcje i narzędzia: automatyzacja zadań – (...).

Integracja z wieloma systemami (...) Technologie: (...).

Przeznaczenie: tworzenie (...).

Nowe koncepcje i narzędzia: stworzenie modułu do (...).

Oryginalność: wysoki poziom bezpieczeństwa danych, podgląd (...).

Aplikacja mobilna (...) - Technologie: (...).

Przeznaczenie: (...).

Oryginalność: integracja z innymi systemami (...).

Wnioskodawca zastosował języki programistyczne i technologie dla programu (...) - (...). Użycie tych technologii zapewnia solidną, skalowalną i wydajną podstawę dla aplikacji. (...).

Wnioskodawca zastosował języki programistyczne i technologie dla aplikacji (...) - (...): nowoczesna, wydajna platforma zapewniająca elastyczność i skalowalność. (...).

Wnioskodawca zastosował języki programistyczne i technologie dla aplikacji mobilnej (...) - (...): stabilna i skalowalna podstawa aplikacji. (...).

Działania Wnioskodawcy prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu, zaplanowanie prac, weryfikacja i rezultaty. W świadczonych na rzecz kontrahenta projektach Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego kontrahenta.

Wnioskodawca stworzył działający kod i sprostał oczekiwaniom klienta, aplikacji oraz przyszłych użytkowników aplikacji. Wnioskodawca wprowadził nowe, innowacyjne funkcje i rozwiązania, które wyróżniają oprogramowanie na rynku. Zapewnił wysoki poziom bezpieczeństwa danych użytkowników. Wnioskodawca opracował oprogramowanie, które jest skalowalne i wydajne, zdolne do obsługi dużej liczby użytkowników.

Cele Wnioskodawcy, które zostały osiągnięte - w ramach zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania:

–dla programu (...) - automatyzacja (...);

–dla aplikacji (...) - tworzenie (...);

–dla aplikacji mobilnej (...) - umożliwienie (...).

Dla programu (...), Aplikacja mobilna (...) - zadania były na bieżąco planowane, analizowane i zlecane. Następnie był tworzony kod, na końcu testy.

Wnioskodawca zastosował wiedzę w technologii (...) oraz frameworków takich jak (...) i narzędzi takich jak (...), itp.

Programowanie w języku (...): tworzenie, rozwijanie i utrzymywanie kodu źródłowego oraz umiejętność pisania kodu.

Frameworki i narzędzia: wykorzystanie (...) do tworzenia skalowalnych i wydajnych aplikacji.

Bazy danych: umiejętność pracy z bazami danych (...), projektowanie i optymalizacja zapytań (...).

Bezpieczeństwo: implementacja zabezpieczeń aplikacji, zarządzanie uprawnieniami i ochrona danych użytkowników.

Integracja systemów: tworzenie i integracja API, komunikacja między usługami za pomocą (...).

Wnioskodawca oferował wyłącznie usługi programistyczne w swojej działalności, tworzenie aplikacji dostosowanych do specyficznych potrzeb klientów, doradztwo w zakresie doboru technologii, łączenie różnych systemów informatycznych za pomocą API i innych technologii integracyjnych.

Wnioskodawca oparł wytworzone programy komputerowe o język programowania (...) - główna technologia programistyczna do tworzenia aplikacji. (...) framework: do budowy aplikacji webowych i zarządzania zależnościami. (...): do mapowania obiektowo-relacyjnego i zarządzania bazą danych. (...): do konteneryzacji aplikacji i zarządzania ich wdrożeniami. (...): relacyjne bazy danych wykorzystywane w projektach. (...): narzędzia do zarządzania kodem źródłowym, projektami i zadaniami.

Rozwój nowych funkcji w istniejących aplikacjach: dodanie funkcji automatyzacji, integracji i poprawy bezpieczeństwa.

Optymalizacja procesów: usprawnienie i automatyzacja procesów.

Zwiększenie bezpieczeństwa: zwiększenie bezpieczeństwa aplikacji.

Wnioskodawca realizował zaplanowane przedsięwzięcie poprzez szczegółowe planowanie zadań; omawianie zadań w zespole; przydzielanie zadania do zespołów; implementowanie kodu; testowanie i walidację nowych funkcjonalności; wdrażanie nowych funkcjonalności na środowisko.

Wnioskodawca stworzył nowe zastosowania w oprogramowaniu (...), takie jak:

–automatyzacja procesów (...);

–automatyczne (...).

Nowe zastosowania w aplikacji mobilnej (...) jest to mobilne (...).

Wytworzone przez Wnioskodawcę części oprogramowania stanowią część programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi na kontrahentów, w ramach wynagrodzenia określonego w umowie, wszystkie majątkowe prawa autorskie do utworów stanowiących efekty wykonywania usług lub wykonanych w związku z tymi usługami z chwilą ich stworzenia, co w szczególności obejmuje majątkowe prawa autorskie do programów komputerowych oraz kodów źródłowych w cenie sprzedaży usługi. Wszystkie prace realizowane są w ramach tworzenia nowych i udoskonalania istniejących programów komputerowych lub jego części oraz stanowią wyraz własnej twórczości intelektualnej Wnioskodawcy. Oprogramowanie, które tworzy, jest twórcze, ponieważ jego tworzenie obejmuje wiele elementów, które wykraczają poza czysto techniczną realizację zleconych projektów. Oto kilka argumentów, które potwierdzają twórczy charakter pracy Wnioskodawcy: kreatywność i oryginalność rozwiązań i innowacyjności procesów.

Wytwarzane oprogramowania podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego, każdorazowo następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Przez „część oprogramowania” można rozumieć dowolny element składający się na cały system oprogramowania, który pełni określoną funkcję w ramach tego systemu. Obejmuje to zarówno kod źródłowy, jak i różne komponenty, biblioteki, moduły oraz inne zasoby niezbędne do prawidłowego działania oprogramowania. „Przeniesienie” każdej „części oprogramowania” nastąpiło zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy .

Wnioskodawca przenosił na firmy, w ramach wynagrodzenia określonego w umowie, wszystkie majątkowe prawa autorskie do utworów stanowiących efekty wykonywania usług lub wykonanych w związku z tymi usługami z chwilą ich stworzenia, co w szczególności obejmuje majątkowe prawa autorskie do programów komputerowych oraz kodów źródłowych, niezależnie od tego czy są to utwory ukończone, czy też nie ani też czy są to utwory samodzielne, czy też wchodzą w skład utworów tworzonych łącznie.

Wnioskodawca wynagrodzenie otrzymuje za usługi programistyczne wraz z przekazaniem praw autorskich. Obejmują one: analizę wymagań, projektowanie, implementację pisanie kodu, przeprowadzenie testów jednostkowych i integracyjnych oraz wdrożenia, tworzenie dokumentacji.

Pod pojęciem konsultacji informatycznych należy rozumieć konsultacje informatyczne i szkolenia, które wspierają proces tworzenia i rozwoju oprogramowania. Szkolenia techniczne (...), nowe Frameworki i Biblioteki, pisania (...) - szkolenia z zakresu architektury i projektowania systemu - nauka projektowania skalowalnych i wydajnych systemów, co przekłada się na wydajność aplikacji. Szkolenie z zakresu baz danych - optymalizacja zapytań bazodanowych co wpływa również na wydajność aplikacji. Szkolenia z zakresu (...) - automatyzacja procesów związanych z wdrażaniem oprogramowania. Szkolenia z zakresu monitoringu aplikacji. Szkolenia te wpływają na efektywność programowania, wykorzystanie nowych technologii, lepsze projektowanie systemu, zarządzanie błędami, większa automatyzacja, lepsze zarządzenie projektem.

Koszty wyposażenia to wydatki na sprzęt komputerowy, oprogramowania i urządzenia peryferyjne - komputery, laptopy, klawiatury, myszki, słuchawki, drukarka/skaner, sprzęt sieciowy i inne - niezbędne do pisania kodu źródłowego.

Koszty eksploatacji samochodu to wydatki na paliwo, serwis do samochodu.

Koszty księgowości i doradztwa podatkowego są to koszty prowadzenia podatkowej książki przychodów i rozchodów. Są związane z prowadzoną jednoosobową działalnością gospodarczą. Pozwalają one na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z 5% stawki podatkowej (ulga IP Box).

Wydatki zostały ponoszone na przełomie lat 2022 - do dziś. Są to takie wydatki jak :

–miesięczne faktury za księgowość;

–router do Internetu, monitor;

–abonament telefoniczny oraz internetowy;

–faktury za paliwo, części samochodowe i leasing;

–stół, sofa, odkurzacz, pieczątka, fotel, roleta, wynajem pomieszczenia biurowego.

Wydatki na usługę księgową lub usługę doradczą obejmują także opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Ewidencja prowadzona jest przez Wnioskodawcę od (...) 2022 roku.

Według Wnioskodawcy wymienione koszty z pytania nr 3 można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągniecie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej, co należy uznać jako wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP. Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki do działań, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe na podstawie klucza przychodowego. Wnioskodawca nie zalicza do wskaźnika nexus wszystkich wydatków, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”, a jedynie te bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem programu komputerowego.

Pana pytania:

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych (oprogramowanie, część oprogramowania)opisana w stanie faktycznym stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2. Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

3. Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na:

–zakup sprzętu komputerowego i akcesoriów z nim związanych

–usługi telekomunikacyjne (abonament telefoniczny oraz Internet);

–usługi księgowe oraz doradztwa podatkowego;

–leasing samochodu i koszty jego eksploatacji;

–składki na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne;

–konsultacje informatyczne;

–czynsz za wynajem pomieszczenia biurowego i koszt wyposażenia;

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Po pierwsze zważyć należy zasadność przedstawionego stanowiska w sprawie oceny prawnej w zakresie materii, która często w praktyce interpretacyjnej organu uznawana jest za pozapodatkową. Wnioskodawca wskazuje, że niniejszy wniosek zawiera wyczerpująco przedstawiony stan faktyczny jak również własne stanowisko w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego. Ocena okoliczności faktycznych została dokonana przez pryzmat przepisów podatkowych, łącznie ze wszystkimi regulacjami wpływającymi na sytuację podatkową Wnioskodawcy. W przedstawionym niżej orzecznictwie podnosi się, że: „Przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji opis zdarzenia stanowi jedyną podstawę faktyczną wydanej interpretacji. Związanie organu wydającego interpretację podanym we wniosku stanem faktycznym powoduje, że nie może on przyjmować własnych ustaleń faktycznych, odmiennych od okoliczności przedstawionych przez zainteresowanego w rozumieniu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, nie jest uprawniony do ingerencji w stan faktyczny zawarty we wniosku o interpretację. Specyfika postępowania w sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej polega m.in. na tym, że organ podatkowy «porusza się» niejako tylko i wyłącznie w ramach stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz wyrażonej przez niego oceny prawnej. Przedstawiony we wniosku stan faktyczny wyznacza też granice, w jakich interpretacja będzie mogła wywołać określone w ustawie skutki prawne.” Wyrok WSA w Kielcach z 25 marca 2020 r., I SA/Ke 24/20, LEX nr 2979190.

Naznaczyć należy, że treść stanowiska Wnioskodawcy odniesiona jest do innych przepisów, które wpływają na jego sytuację prawnopodatkową, a nie są ujęte w aktach prawnych posiadających „podatkowe” w tytułach. Wobec tego Wnioskodawca ma podstawy żądać interpretacji przepisów podatkowych w jego sytuacji faktycznej z uwzględnieniem całości stanu prawnego dotyczącego przedstawionej sprawy.

Powyższe stanowisko znajduje zastosowanie w wielu orzeczeniach sądów administracyjnych, przykładowo: „celem tej instytucji [interpretacji indywidualnej – przyp. Wnioskodawcy] ma być uzyskanie przez rzeczywistego bądź potencjalnego podatnika pewności co do słuszności prezentowanego przezeń sposobu rozumienia oznaczonych przepisów prawa podatkowego, odniesionych – co niezmiernie istotne – do wyczerpująco przedstawionego stanu faktycznego. Skoro zaś tak, to winno być poza sporem, że organ wydający interpretację indywidualną powinien dokonać analizy tego stanu również przez pryzmat spełnienia przesłanek określonych w przepisach z innego zakresu prawa, nie ograniczając się wyłącznie do prawa podatkowego, zawsze wtedy, gdy od nich uzależniona jest możliwość kwalifikacji określonego stanu podatkowo prawnego „ Wyrok NSA z 28 czerwca 2012 r., I FSK 1465/11, LEX nr 1218755.

„Nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość. Wiele przepisów podatkowych uzależnia powstanie zobowiązań podatkowych, a zazwyczaj także wysokość tych zobowiązań od zdarzeń czy czynności prawnych uregulowanych bądź zdefiniowanych w przepisach nie będących przepisami prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 w zw. z art. 3 pkt 1 o.p. Pod pojęciem prawa podatkowego należy więc rozumieć wszelkie normy prawne, które regulują elementy konstrukcyjne, tj. podmiotowe i przedmiotowe podatku, zatem także normy prawne nie znajdujące się w ustawach podatkowych.” Wyrok NSA z 15 stycznia 2020 r., II FSK 345/18, LEX nr 2798786.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, przedstawione zostaną cechy dotyczące możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę w ramach współprac jako prac badawczo-rozwojowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej:

a.twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie lub części oprogramowania w zależności od potrzeb kontrahentów, z którym współpracuje, a dany kontrahent ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb;

b.wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań: kontrahenci, z którymi Wnioskodawca współpracuje, oczekują od niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych, aplikacji), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych Wnioskodawca korzysta i rozwija przede wszystkim specjalistyczną wiedzę i umiejętności które wykorzystuje w ramach prowadzonych projektów;

c.systematyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami kontrahenta i przedstawionym przez nich projektem; innymi słowy, jego działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany i zaplanowany.

Biorąc powyższe pod uwagę można stwierdzić, zdaniem Wnioskodawcy, że tworzenie przez niego programów komputerowych spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe – oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca podkreśla, że jego zdaniem prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań – wytwarza nowe, zmienione lub usprawnione produkty, na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: „Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium «systematyczności» danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”.

Ostatnią przesłanką do uznania prowadzonej działalności za badawczo-rozwojową jest kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W świadczonych na rzecz kontrahenta projektach Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego kontrahenta. Wnioskodawca podkreśla, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych informacji naukowych jakie posiada w swojej działalności planuje, projektuje i tworzy nowe funkcjonalności w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług programistycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy wynika z wytwarzania nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną posiadaną przez siebie wiedzę i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX).

Wnioskodawca powody do twierdzenia, że jego działalność obejmuje prace rozwojowe, wywodzi z faktu, że w swoich projektach rozwija fachową i specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystuje w ramach projektów.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Artykuł 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.

Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga aby spełnione zostały dwa kryteria:

a.przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b.prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Należy uznać, że oprogramowanie lub część oprogramowania, stanowi przedmiot ochrony praw autorskich.

Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcą stan faktyczny można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie jak i części oprogramowania, wytwarzane przez niego w ramach zawartej umowy współpracy pomiędzy nim a danym kontrahentem.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

–z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

–ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

–z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

–z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z postanowieniami konkretnej umowy współpracy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz danego kontrahenta wytworzone oprogramowania bądź części oprogramowania. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Prace były określane według zadań na programie (...) lub (...). Niniejsza należność obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania bądź części oprogramowania, należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) 1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d- nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz określonego kontrahenta. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością, ponosi wydatki na:

–zakup sprzętu komputerowego i akcesoriów z nim związanych;

–usługi telekomunikacyjne (abonament telefoniczny oraz Internet);

–usługi księgowe oraz doradztwa podatkowego;

–leasing samochodu i koszty jego eksploatacji;

–czynsz za wynajem pomieszczenia biurowego i koszt wyposażenia,

–składki na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne,

–konsultacje informatyczne.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Należy zatem przyjąć, że Wnioskodawca poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty o których mowa w lit. a prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, do dochodów objętych niniejszym wnioskiem Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 oraz art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania, a kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustawa sam przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Artykuł 30ac ust. 1 i następne ustawy o PIT wskazują, że dla zastawania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek, tj.:

–prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o PIT,

–wytwarzanie w ramach działalności kwalifikowanych praw własności intelektualnej,

–uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej,

–określenie wysokości dochodu, jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika nexus, dla każdego IP odrębnie,

–prowadzenie odrębnej ewidencji operacji finansowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą IP.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca:

–prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o PIT,

–w ramach prowadzonej działalności wytwarza kwalifikowalne prawa własności intelektualnej, tj. oprogramowanie,

–prace związane z oprogramowaniem wraz z prawami autorskimi do niego sprzedaje na rzecz kontrahenta, z tytułu czego uzyskuje przychody,

–dokonuje alokacji kosztów IP (tj. bezpośrednio związanych z wytworzeniem IP) do przychodów ze sprzedaży oprogramowania, przez co określa dochód ze sprzedaży oprogramowania oraz jest w stanie obliczyć wartość nexus dla każdego oprogramowania, wysokość dochodu, jaki może rozliczyć przy zastosowaniu stawki 5%, wynika z odrębnie prowadzonej ewidencji,

–wysokość dochodu, jaki może rozliczyć przy zastosowaniu stawki 5%, wynika z odrębnie prowadzonej ewidencji.

W związku z powyższym, Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzanie w licznych interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo:

–0113-KDIPT2-3.4011.73.2020.2.MS;

–0113-KDIPT23.4011.736.2019.2.SJ;

–0113-KDIPT2-3.4011.759.2019.2.JS;

–0112-KDIL2-2.4011.585.2021.2.KP;

–0111-KDIB12.4011.122.2021.2.BB;

–0113-KDWPT.4011.292.2021.16.IS;

–0112-KDSL1-2.4011.544.2023.2.JN;

–0113-KDIPT2-3.4011.7.2024.1.JS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług programistycznych. Aktualnie działa Pan jako podwykonawca dwóch firm z siedzibami w Polsce, które zlecają Panu świadczenie usług z obszaru IT.

Od (...) 2022 r. do (...) 2023 r. świadczył Pan usługi programistyczne dla kontrahenta (...).Prace dla tego kontrahenta polegały na dodaniu nowych funkcjonalności za pomocą języka (...) do aplikacji do (...).

Oprogramowanie (...) jest wykorzystywane głównie przez (...).

Od (...) 2023 r. świadczy Pan usługi dla firmy (...) w ramach projektów związanych z (...) polegających między innymi na (...). Aplikacja (...) jest wykorzystywana przez (...) w celu (...).

Natomiast od (...) 2023 r. świadczy Pan usługi dla firmy (...), w ramach których stworzył aplikację mobilną (...) wykorzystywaną przez społeczeństwo jako aplikacja, która umożliwia (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętnoścido tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że wszystkie prace realizowane w ramach tworzenia nowych i udoskonalania istniejących programów komputerowych stanowią wyraz Pana własnej twórczości intelektualnej. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom projektów kontrahenta, związanych z jego branżą oraz rzeczywistością wyklucza zastosowanie oprogramowania dostępnego na rynku.

W świadczonych na rzecz kontrahenta projektach zawsze stara się Pan dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności kontrahenta. Z wykorzystaniem wszystkich możliwych informacji naukowych jakie Pan posiada planuje, projektuje i tworzy nowe funkcjonalności w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług programistycznych.

Wprowadził Pan nowe, innowacyjne funkcje i rozwiązania, które wyróżniają oprogramowanie na rynku. Zapewnił Pan wysoki poziom bezpieczeństwa danych użytkowników, opracował oprogramowanie, które jest skalowalne i wydajne, zdolne do obsługi dużej liczby użytkowników.

Zatem prowadzona przez Pana ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że działania prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu, zaplanowanie prac, weryfikacja i rezultaty. Zadania uściślają się bądź powstają w trakcie trwania projektu. Dla opisanych we wniosku programów zadania były na bieżąco planowane, analizowane i zlecane, następnie tworzony był kod i wykonanie testów.

Realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie poprzez szczegółowe planowanie zadań, omawianie zadań w zespole, przydzielanie zadania do zespołów, implementowanie kodu, testowanie i walidację nowych funkcjonalności, wdrażanie nowych funkcjonalności na środowisko.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Wskazał Pan, że wytwarzając oprogramowania nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych, ulepszonych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji.

Zawsze stara się Pan dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Pana kontrahenta. Wykorzystuje Pan wszystkie możliwe informacje jakie posiada i z ich wykorzystaniem planuje, projektuje i tworzy nowe funkcjonalności w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług programistycznych.

Przy tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania zastosował Pan języki programowania/narzędzia/frameworki/bazy danych: (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia i rozwijania nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

–nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

–nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

–łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

–kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

–wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

–planowaniu produkcji oraz

–projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, wytwarzając oprogramowania nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych, ulepszonych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu, i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzenie i rozwijanie przez Pana oprogramowania/części oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przenosi Pan na kontrahentów, w ramach wynagrodzenia określonego w umowie, wszystkie majątkowe prawa autorskie do utworów stanowiących efekty wykonywania usług, w szczególności majątkowe prawa autorskie do oprogramowania/części oprogramowania. Wytwarzane oprogramowania/części oprogramowania podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przeniesienie majątkowych praw autorskich do oprogramowania/części oprogramowania, każdorazowo następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Prowadzi Pan ewidencją w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. Wyodrębnia Pan także koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencja prowadzona jest przez Pana od (...) 2022 roku.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Jak wynika z treści wniosku, wytworzone przez Pana części oprogramowania stanowią część programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że w przypadku tworzenia/rozwijania /modyfikowania/ulepszania programu komputerowego (oprogramowania), tylko w sytuacji, gdy efektem Pana pracy jest/będzie program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz jest/będzie wytworzony przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, mamy do czynienia z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Natomiast efekty prac związane z rozwijaniem/modyfikowaniem/ulepszaniem programu komputerowego (oprogramowania) w sytuacji, gdy nie powstaje program komputerowy, a jedynie jego część, taki efekt Pana pracy nie stanowi – w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – kwalifikowanego prawa własności intelektualnej .

Wskazać bowiem należy, że zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zatem, mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast, nie stanowią kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, efekty Pana pracy stanowiące części programów komputerowych.

Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Zleceniodawcę mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy). Natomiast przychody dotyczące części programów komputerowych nie stanowią przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% jedynie do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw do programów komputerowych podlegających ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska) za lata 2022-2023.

Natomiast stawki 5% nie może Pan zastosować w odniesieniu do dochodów, które dotyczą części programów komputerowych, niestanowiących kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując wykaz poniesionych kosztów w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej na uwadze należy mieć zatem kwestię bezpośredniego ich wpływu na wytworzenie, rozwój i/lub ulepszenie kwalifikowanych IP.

W celu prawidłowego wykonania dyspozycji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odróżnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od kosztów pośrednich. Dokonując powyższego należy mieć zatem na uwadze stosunek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem, rozwojem czy ulepszeniem kwalifikowanych IP, z pominięciem stopni pośrednich.

Brak wyznaczonej granicy pomiędzy wydatkami bezpośrednimi a pośrednimi prowadzi wprost to wypaczenia intencji ustawodawcy celowo posługującego się określeniem „bezpośrednio”. Rozszerzająca wykładnia wydatków obejmujących wszystkie ponoszone koszty, a więc również te pośrednio wpływające na wytworzenie, rozwój, czy ulepszenie kwalifikowanych IP, prowadzi wprost do wynaturzenia charakteru danego przepisu – z preferencji przedmiotowej związanej z rodzajem ponoszonych kosztów, staje się de facto preferencją podmiotową, ze względu na prowadzoną przez podatnika działalność.

Istotę powyższego rozróżnienia wyrażają postanowienia art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazane zostało, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Powyższy przepis wskazuje na nieadekwatność kosztów związanych np. z nieruchomością. Koszty takie nie są bowiem bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej co nie zmienia faktu, że pośrednio taka relacja istnieje. Powyższe wyliczenie stanowi katalog otwarty, nieograniczony do wyliczenia w nim zawartego.

Analiza ponoszonych wydatków prowadzi do wniosku, że nie może Pan uznać wydatków poniesionych za wynajem pomieszczenia biurowego, zakup odkurzacza, rolety oraz opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej za koszt prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy, zgodnie bowiem z cytowanym art. 30ca ust. 5 ustawy, do kosztów uwzględnianych we wskaźniku Nexus nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Biorąc pod uwagę wydatki poniesione przez Pana na pomieszczenie biurowe, w którym Pan pracuje, to nie mogą stanowić one kosztów, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, gdyż przepis art. 30ca ust. 5 tej ustawy literalnie wskazuje, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, m.in. kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku kosztów zakupu odkurzacza i rolety wskazać należy, że nie wykazał Pan bezpośredniego związku tego wydatku z wytworzeniem, rozwinięciem bądź ulepszeniem kwalifikowanego IP. Zatem taki koszt należy uznać za koszt ogólny w prowadzonej działalności, który nie może zawierać się we wskaźniku nexus. Za koszt ogólny w prowadzonej działalności gospodarczej uznać również należy poniesienie opłaty za złożenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Pozostałe wydatki wymienione przez Pana w opisie sprawy, o ile faktycznie – ja wskazał Pan we wniosku – stanowią koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową a w konsekwencji z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego IP, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służą bezpośrednio prowadzeniu prac rozwojowych, których efektem jest powstanie kwalifikowanego IP.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).