Interpretacja indywidualna z dnia 6 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.281.2024.1.RK

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Wynagrodzenia wypłacanego z tytułu Poręczeń kredytów bankowych przez podmioty powiązane.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Wynagrodzenia wypłacanego z tytułu Poręczeń kredytów bankowych przez podmioty powiązane.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka działająca pod firmą X. S.A. [dalej. „Wnioskodawca”, „Spółka”] jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, będącym polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową należącą do międzynarodowej grupy kapitałowej [dalej: „Grupa Kapitałowa”] świadczącej usługi w obszarze IT. W ramach swojej działalności, Grupa Kapitałowa wypracowała szereg rozwiązań w postaci algorytmów i programów służących do rozwoju strategii marketingowych w Internecie [dalej: „Technologia X”].

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia na rzecz klientów usług (...) oraz pełni w Grupie Kapitałowej rolę podmiotu holdingowego. Jednocześnie Wnioskodawca świadczy również usługi m.in. w zakresie korzystania z Technologii X oraz usługi wsparcia na rzecz spółek z Grupy Kapitałowej.

Ponadto w skład Grupy Kapitałowej wchodzą spółki, skupiające się na tworzeniu i udostępnianiu oprogramowania dla firm w obszarze social media marketingu i obsługi klienta, a także wsparcia działań dot. content marketingu, influencer marketingu oraz brandingu. Grupa Kapitałowa oferuje, również usługi polegające na wykorzystaniu innowacyjnych technologii pozwalających na precyzyjne dobieranie odbiorców reklam w celu zwiększenia ilości sprzedaży produktów przez klienta.

W ramach Grupy Kapitałowej mają również miejsce standardowe transakcje związane z kapitałami spółek z grupy takie jak transakcje wniesienia oraz podwyższenia kapitału w spółkach zależnych oraz wykupu akcji własnych (tzw. buy-back) [dalej: „Transakcje Kapitałowe”].

W celu zapewnienia płynności finansowej umożliwiającej stabilne prowadzenie działalności gospodarczej Wnioskodawca jest stroną, w szczególności, następujących transakcji:

1)umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową, do której należą też inne podmioty z Grupy Kapitałowej - [dalej: „Umowa Cash Poolingu”],

2)umowa o kredyt konsorcjalny oraz umowy o kredyty wielowalutowe w rachunkach bieżących [dalej: „Kredyty”],

3)poręczenia spłaty Kredytów, które zostały udzielone przez dwa podmioty z Grupy Kapitałowej [dalej: „Poręczenia”]

Umowa Cash Poolingu

Stronami Umowy Cash Poolingu są:

• Bank mający siedzibę w Polsce; oraz
• Wnioskodawca, który pełni funkcję agenta rozliczeniowego struktury [dalej:,,Agent"];

• pozostali uczestnicy Umowy Cash Poolingu (tj. podmioty powiązane z Wnioskodawcą, będącymi polskimi rezydentami podatkowymi oraz czynnymi podatnikami podatku VAT).

Celem Umowy Cash Poolingu jest możliwość implementacji procesu zarządzania posiadanymi na rachunkach bankowych środkami pieniężnymi oraz zadłużeniem spółek tworzących Grupę Kapitałową, co poprawia dostępność środków pieniężnych oraz możliwość łatwiejszego zarządzania bieżącymi przepływami pieniężnymi.

Przedmiotowa Umowa Cash Poolingu, jest umową cash poolingu typu rzeczywistego, który funkcjonuje w Grupie Kapitałowej obecnie w trzech walutach - PLN, EUR i USD. Jednocześnie Wnioskodawca na moment składania niniejszego Wniosku, nie wyklucza otwarcia w przyszłości rachunków w innych walutach obcych. Rachunek posiadany przez Agenta jest uznany za rachunek główny, a rachunki pozostałe są rachunkami pozostałych Uczestników. Przedmiotowe rachunki (tak Uczestników, jak i Agenta) są prowadzone w walucie polskiej - PLN, w walucie Euro oraz w USD - dolarze amerykańskim.

W ramach Umowy Cash Poolingu w trakcie każdego dnia roboczego Bank wykonuje następujące operacje:

a)Na zakończenie danego dnia roboczego dochodzi do konsolidacji sald Uczestników przy użyciu Rachunku Głównego Agenta. Konsolidacja jest dokonywana w taki sposób, aby efektem dziennej konsolidacji sald był zerowy stan Rachunku Uczestnika na koniec każdego dnia.

b)Środki wynikające z dodatniego salda na Rachunku Uczestnika są przenoszone na Rachunek Główny Agenta, z kolei ujemne salda na Rachunku Uczestnika są pokrywane ze środków zgromadzonych na Rachunku Głównym Agenta.

W związku z takim mechanizmem, jeżeli za dany dzień na rachunku Uczestnika występuje saldo dodatnie, Uczestnikowi przysługują odsetki. W przeciwnym wypadku, tj. gdy na rachunku Uczestnika występuje saldo ujemne, Uczestnik jest obciążany z tego tytułu odsetkami. Odsetki są obliczane w imieniu Agenta i rozliczane przez Bank w okresach miesięcznych.

Na podstawie ustaleń pomiędzy stronami Umowy Cash Poolingu, Bank wylicza w pierwszej kolejności saldo odsetek należnych/naliczonych na rachunku głównym wobec każdego z Uczestników, a następnie saldo odsetek należnych, a obliczonych na podstawie salda wewnątrzgrupowego pomiędzy rachunkiem głównym, a każdym z rachunków szczegółowych. W zależności od tego, który z Uczestników jest zobowiązany do zapłaty odsetek, czy uprawniony do otrzymania odsetek, wyliczone odsetki są pobierane z rachunków szczegółowych i przekazywane na konto Agenta lub są pobierane od Agenta i przekazywane na rachunki Uczestników.

Kredyty i Poręczenia

Zaciągnięte Kredyty pozwalają na realizację założeń biznesowych Spółki oraz na pokrycie jej bieżących potrzeb finansowych. Ich celem jest zapewnienie płynności finansowej Spółki oraz Grupy Kapitałowej. Kredyty te zostały udzielone przez banki, które nie są dla Wnioskodawcy podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Środki pieniężne pozyskane przez Wnioskodawcę z Kredytów są oraz będą wykorzystane przez Wnioskodawcę na różne cele związane z jego działalnością gospodarczą. W tym może się zdarzyć, iż środki te zostały oraz zostaną przeznaczone na transakcje takie jak wniesienie i podwyższenie kapitału w spółkach zależnych.

Jednocześnie Wnioskodawca dotychczas dokonywał i może w przyszłości dokonywać transakcji wykupu akcji własnych tzw. buy-back. Transakcje tego typu docelowo powinny być finansowane ze środków własnych Wnioskodawcy. Niemniej, zdarzały się sytuacje (i mogą pojawić w przyszłości), że część środków na buy-back będzie finansowane z Kredytów bądź Umowy Cash-Poolingu.

Przed uruchomieniem Kredytów i umożliwieniem dysponowania środkami pieniężnymi przyznanymi w ramach Kredytów, banki, w których zostały zaciągnięte Kredyty, wymagały, aby ich spłata wraz z wszelkimi innymi kosztami została zabezpieczona przez inny podmiot. W związku z tym Spółce zostały udzielone Poręczenia przez dwa podmioty z Grupy Kapitałowej. Spółka oraz podmioty udzielające Poręczeń [dalej: „Poręczyciele”] są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

W ramach zabezpieczenia Kredytów każdy z Poręczycieli jest zobowiązany do zapłaty na rzecz banku, który udzielił kredytu wszelkich kwot, w tym kapitału i odsetek umownych, odsetek za opóźnienie, opłat, prowizji, przyznanych kosztów postępowania, obciążeń, wydatków oraz świadczeń ubocznych w postaci roszczeń o naprawienie szkody wynikającej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązań, do zapłaty których Spółka została zobowiązana w ramach umowy Kredytów.

W związku powyższym, w zamian za udzielenie przez Poręczycieli gwarancji spłaty Kredytów Spółka jest zobowiązana do zapłaty odpowiedniego wynagrodzenia na rzecz Poręczycieli [dalej: „Wynagrodzenie”]. Wynagrodzenie to jest oraz będzie ponoszone przez Wnioskodawcę z jego własnego majątku i nie będzie mu zwracane w jakikolwiek sposób. Wynagrodzenie ma charakter rynkowy (zgodny z art. 11c ustawy o CIT).

Z tytułu zaciągniętych Kredytów Wnioskodawca ponosi również koszty na rzecz banków, które Kredytów tych udzieliły. Są to w szczególności koszty prowizji przygotowawczej oraz koszty prowizji od niewykorzystanego salda Kredytów (dalej: „Wydatki na Prowizje”). Koszty te są bezpośrednio powiązane z Kredytami oraz ich poniesienie jest konieczne tj. są one elementem umów kredytowych, na podstawie których zostały udzielone Kredyty.

Rachunki bankowe Wnioskodawcy, są wykorzystywane jednocześnie dla celów:

• Umowy Cash Poolingu,
• Kredytów i Poręczeń,
• Transakcji Kapitałowych.

Stąd w ramach optymalizacji wykorzystania środków pieniężnych i limitów kredytowych w Grupie Kapitałowej, Wnioskodawca przekazuje dodatnie salda środków z rachunków Uczestników cash poola, na rachunki z których finansowane są Transakcje Kapitałowe. Jednocześnie dodatnie salda na rachunkach Uczestników cash poola mogą być wykorzystywane w celu spłaty Kredytów.

Pytanie

Czy opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wynagrodzenie opłacane przez Wnioskodawcę z tytułu Poręczeń podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT?

Państwa stanowisko

Zdaniem Wnioskodawcy opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wynagrodzenie opłacane przez Wnioskodawcę z tytułu Poręczeń nie podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej także „ustawa o CIT”).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Wynagrodzenie jako koszt uzyskania przychodów - spełnienie ogólnych warunków

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie natomiast ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, kosztem uzyskania przychodów będzie koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

2)jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3)pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4)poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

5)został właściwie udokumentowany,

6)nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na Wynagrodzenie z tytułu Poręczeń będą dokonywane z własnego majątku Wnioskodawcy oraz nie będą mu zwracane. Wynagrodzenie to jest i będzie opłacane z tytułu Poręczeń, które były warunkiem koniecznym dla uzyskania przez Wnioskodawcę Kredytów w celu realizacji założeń biznesowych Spółki. Tym samym Wynagrodzenie to pozostaje w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą oraz koszt z nim związany jest i będzie ponoszony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatek ten zostanie również właściwie udokumentowany.

Odnosząc się natomiast do ostatniego z przywołanych warunków, zdaniem Wnioskodawcy, warunek ten zostanie również spełniony, gdyż Wynagrodzenie nie znajduje się w grupie wydatków wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (w szczególności nie jest ono objęte art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT - co zostało szerzej opisane w dalszych częściach niniejszego uzasadnienia).

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy Wynagrodzenie płacone z tytułu Poręczeń spełnia ogólne warunki konieczne do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wynagrodzenie z tytułu uzyskanych poręczeń czy gwarancji jest również potwierdzana przez organy podatkowe. Tak np. w następujących interpretacjach indywidualnych:

• interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 stycznia 2016 r. sygn. ITPB3/4510-599/ 15/PW, w której organ uznał, iż wynagrodzenie z tytułu poręczenia kredytu zaciągniętego na prowadzenie działalności gospodarczej stanowi koszt uzyskania przychodów wskazany w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT,
• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej [dalej: „DKIS”] z dnia 18 stycznia 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.554.2021.1.BM, w której DKIS uznał, że koszty związane z zapłatą wynagrodzenia z tytułu udzielonego poręczenia zobowiązań kredytowych, stanowią koszty uzyskania przychodu wskazane w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Wynagrodzenie a brak zastosowania wyłączenia z art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT

W art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT ustawodawca zawarł ograniczenie w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu kosztów finansowania dłużnego ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 uzyskanego przez spółkę albo spółkę niebędącą osobą prawną od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, w części, w jakiej zostało ono przeznaczone na transakcje kapitałowe, w szczególności na:

• nabycie lub objęcie udziałów (akcji),
• nabycie ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną,
• wniesienie dopłat,
• podwyższenie kapitału zakładowego lub
• wykup udziałów własnych w celu ich umorzenia,

z wyjątkiem kosztów finansowania dłużnego udzielonego:

a)na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) lub ogółu praw i obowiązków w podmiotach niepowiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 z podatnikiem, w tym na nabycie lub objęcie kolejnych udziałów (akcji) w tych podmiotach niepowiązanych, w których podatnik uprzednio nabył lub objął część udziałów (akcji), w przypadku, gdy kolejne nabycie lub objęcie nastąpi w terminie 12 miesięcy, licząc od dnia nabycia lub objęcia pierwszych udziałów (akcji),

b)przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, mające siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Zatem w świetle powyższego przepisu, aby powyższe wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów znalazło zastosowanie muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

1)dany wydatek musi stanowić koszt finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy o CIT,

2)finansowanie dłużne musi zostać uzyskane od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT oraz

3)finansowanie dłużne musi zostać przeznaczone na transakcje kapitałowe.

Ze względu na okoliczność, iż ww. warunki muszą zostać spełnione łącznie, brak spełnienia chociażby jednego z nich wyklucza zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT. Zdaniem Wnioskodawcy warunek wskazany w punkcie 2 powyżej (tj. uzyskanie finansowania dłużnego od podmiotu powiązanego) nie jest spełniony w analizowanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym.

Zgodnie z literalną treścią art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT, kosztów finansowania dłużnego nie uważa się za koszty podatkowe w sytuacji, gdy finansowanie dłużne, którego te koszty dotyczą, zostało uzyskane od podmiotu powiązanego w części, w jakiej zostało ono przeznaczone na transakcje kapitałowe. Dekodując normę zawartą w tym przepisie kluczowe znaczenie ma co (finansowanie dłużne) i od kogo (podmiotu powiązanego) uzyskuje podatnik. Oznacza to, że, przepis wprost odnosi się do uzyskania „finansowania dłużnego” od podmiotu powiązanego, a nie uzyskania „kosztów finansowania dłużnego" od podmiotu powiązanego. Innymi słowy, tak długo jak finansowanie dłużne jest otrzymywane od podmiotu trzeciego (niepowiązanego w rozumieniu ustawy o CIT) ograniczenia wynikające z tej normy (art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT) nie mają zastosowania.

Na marginesie wskazać należy, że uzyskanie „kosztów finansowania dłużnego” od podmiotu powiązanego nie jest logicznie możliwe. Interpretowany przepis referuje do konkretnych wydatków, które mogą co najwyżej zostać „poniesione”, a nie „uzyskane” przez spółkę. Uzyskane może zostać finansowanie dłużne. Brak jest zatem jakichkolwiek podstaw (w warstwie językowej), aby przepis ten interpretować w inny sposób niż wskazany przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym, na cele przesądzenia czy ww. przepis ma zastosowanie w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, należy w pierwszej kolejności przeanalizować czy finansowanie dłużne zostało uzyskane od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Jeżeli natomiast to finansowanie zostało uzyskane od podmiotu niepowiązanego, to art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT nie może znaleźć zastosowania.

Przekładając powyższe na stan faktyczny i zdarzenie przyszłe przedstawione w niniejszym wniosku, finansowaniem dłużnym w rozumieniu art. 16 ust 1 pkt 13f ustawy o CIT są Kredyty, gdyż to na podstawie tych Kredytów Wnioskodawca otrzymuje określone środki finansowe, z których może korzystać. Natomiast na podstawie Poręczeń Spółka nie otrzymuje jakiegokolwiek finansowania, a jedynie gwarancję spłaty Kredytów i w zamian za tę gwarancję Spółka opłaca Wynagrodzenie.

W konsekwencji należy uznać, iż finansowanie dłużne, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT, tj. Kredyty zostało uzyskane od podmiotu niepowiązanego. Jak bowiem wskazano w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Kredyty zostały udzielone przez banki, które w stosunku do Wnioskodawcy nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Zatem, skoro jeden z warunków koniecznych wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT nie został w sytuacji Wnioskodawcy spełniony, to brak jest możliwości zastosowania zawartego w przepisie ograniczenia do wydatków poniesionych przez Spółkę w zakresie Wynagrodzenia z tytułu Poręczeń.

Powyższego nie zmienia fakt, iż samo Wynagrodzenie za Poręczenia stanowi koszt finansowania dłużnego, o którym mowa w art. 15c ust. 12 ustawy o CIT. Rzeczywiście Wynagrodzenie to jest nieodłącznie związane z Kredytami, gdyż bez Poręczeń, za które jest należne Wynagrodzenie, Kredyty te nie zostałyby najprawdopodobniej udzielone. Można więc twierdzić, że Wynagrodzenie to mieści się w katalogu otwartym wskazanym w art. 15c ust 12 ustawy o CIT. Zgodnie bowiem z tym przepisem przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności:

• odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
• opłaty,
• prowizje,
• premie,
• część odsetkową raty leasingowej,
• kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz
• koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione.

Niemniej powyższe świadczy tylko i wyłącznie o tym, że jeden warunek wskazany w art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT został spełniony, tj. Wynagrodzenie z tytułu Poręczeń stanowi koszt finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy o CIT. Nie zmienia to jednak konkluzji przedstawionej powyżej, iż samo finansowanie dłużne, tj. Kredyty zostały uzyskane od podmiotu niepowiązanego.  

W związku z powyższą argumentacją, zdaniem Wnioskodawcy należy stwierdzić, iż:

• Poręczenia zostały udzielone przez podmiot powiązany oraz Wynagrodzenie z tego tytułu stanowiące koszt finansowania dłużnego jest poniesione na rzecz podmiotu powiązanego oraz
• Kredyty, tj. finansowanie dłużne zostało uzyskane od podmiotu niepowiązanego, tj. banków,

- a co za tym idzie, jeden z warunków koniecznych wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT nie został spełniony. W konsekwencji art. 16 ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania do Wynagrodzenia wypłacanego z tytułu Poręczeń.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wynagrodzenie opłacane przez Wnioskodawcę z tytułu Poręczeń nie podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16. ust. 1 pkt 13f ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.