Interpretacja indywidualna z dnia 12 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.479.2024.5.DJ

Skutki podatkowe otrzymania darowizny środków pieniężnych z Chin.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych w drodze darowizny od rodziców. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 1 sierpnia 2024 r. (wpływ 1 sierpnia 2024 r.) oraz 7 sierpnia 2024 r. (wpływ 7 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (wynikający z wniosku, jak i jego uzupełnień)

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest obywatelem Chińskiej Republiki Ludowej i nie posiada polskiego obywatelstwa. Wnioskodawca posiada wyłącznie zezwolenie na pobyt czasowy i nie uzyskał zezwolenia na pobyt stały w rozumieniu art. 195 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach. Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizn środki pieniężne od swojej matki i ojca, których miejsce zamieszkania oraz rezydencja podatkowa znajduje się w Chinach. Środki pieniężne zostały przekazane z rachunków bankowych matki i ojca Wnioskodawcy (prowadzonych przez bank chiński) na rachunek bankowy Wnioskodawcy (prowadzony przez bank w Polsce). Świadczenia uzyskane przez Wnioskodawcę miały charakter nieodpłatny i nie wynikały ze stosunku pracy, pracy nakładczej lub umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Darowizny otrzymane przez Wnioskodawcę i opisane we wniosku o wydanie interpretacji obejmowały następujące płatności:

1)darowizna otrzymana od ojca Wnioskodawcy, która wpłynęła na konto Wnioskodawcy dnia (…) 2021 roku,

2)darowizna otrzymana od ojca Wnioskodawcy, która wpłynęła na konto Wnioskodawcy dnia (…) 2022 roku,

3)darowizna otrzymana od ojca Wnioskodawcy, która wpłynęła na konto Wnioskodawcy dnia (…) 2023 roku,

4)darowizna otrzymana od ojca Wnioskodawcy, która wpłynęła na konto Wnioskodawcy dnia (…) 2023 roku,

5)darowizna otrzymana od matki Wnioskodawcy, która wpłynęła na konto Wnioskodawcy dnia (…) 2024 roku,

6)darowizna otrzymana od ojca Wnioskodawcy, która wpłynęła na konto Wnioskodawcy dnia (…) 2024 roku.

Przedmiotem zapytania jest możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do wszystkich opisanych darowizn, tj. darowizn uzyskanych od rodziców w latach 2021-2024.

W każdym z lat, w których Wnioskodawca otrzymał darowizny od rodziców był polskim rezydentem podatkowym i posiadał nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W latach, w których Wnioskodawca otrzymywał darowizny, uzyskiwał dochody z tytułu umowy zlecenia (w latach 2020-2022) oraz z tytułu umowy o pracę (od 2022 r. do chwili obecnej), zawartych z polskimi spółkami, które to dochody były opodatkowane w Polsce według skali podatkowej.

Pytania

1)Czy w stosunku do darowizn otrzymanych przez Wnioskodawcę ma zastosowanie ustawa o podatku od spadków i darowizn?

2)Czy świadczenia uzyskane przez Wnioskodawcę w drodze darowizn korzystają ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

W tym miejscu wskazuję, że niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. odnosi się do zadanego przez Pana pytania nr 2). W zakresie podatku od spadków i darowizn (tj. w odniesieniu do zadanego we wniosku pytania nr 1) w dniu 5 sierpnia 2024 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie sygn. 0111-KDIB2-2.4015.96.2024.3.PB.

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, nie zostały spełnione przesłanki określone w art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn i ustawa ta nie będzie miała zastosowania. Powołany powyżej przepis stanowi, że ustawa ta ma zastosowanie wówczas, gdy w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Prawo stałego pobytu dla obywateli państw innych niż państwa członkowskie UE reguluje ustawa o cudzoziemcach. Wnioskodawca posiada wyłącznie zezwolenie na pobyt czasowy w rozumieniu ustawy o cudzoziemcach i nie uzyskał zezwolenia na pobyt stały w rozumieniu art. 195 ust. 1 tej ustawy, z tego względu ustawa o podatku od spadków i darowizn nie będzie miała zastosowania. Cudzoziemiec ma miejsce stałego pobytu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej w momencie, kiedy posiada zezwolenie na pobyt stały na terenie RP w przypadkach określonych w art. 195 ustawy o cudzoziemcach lub jest rezydentem długoterminowym UE i jako taki rezydent stale zamieszkuje na terenie RP. W przypadku Wnioskodawcy żadna z tych przesłanek nie jest spełniona.

Ad. 2

Powyższe oznacza to, że wyłączenie określone w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miało zastosowania i świadczenia uzyskane przez Wnioskodawcę będą stanowiły przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy, przychód z tytułu otrzymanych darowizn należy zakwalifikować do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody z innych źródeł.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie ma jednak zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20 tej ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, zgodnie z którym przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zgodnie ze stanowiskiem doktryny prawniczej, przedmiot darowizny może stanowić przede wszystkim rzecz, ruchoma bądź nieruchomość, w całości bądź w częściach ułamkowych. Darowizna może polegać na zapłacie oznaczonej kwoty pieniężnej, może mieć za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego część, a nawet energię. Przedmiotem darowizny może stać się zbywalne prawo majątkowe, może to być również prawo przyszłe, a także ekspektatywa prawa. Ponieważ ustawodawca nie sprecyzował, co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenia", ograniczając się w tym względzie jedynie do wskazania sposobu i kryteriów ustalania ich wartości, to w takim przypadku nieodzownym wydaje się odwołanie do rozumienia tego pojęcia w prawie cywilnym oraz w orzecznictwie i doktrynie prawa podatkowego.

Pojęcie nieodpłatnego świadczenia dla celów podatkowych ma przy tym szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02).

W znaczeniu słownikowym z kolei określenie "nieodpłatne świadczenia" oznacza wszelkie świadczenia niewymagające opłaty; takie, za które się nie płaci, bezpłatne (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Jak wskazuje się w doktrynie prawniczej, zobowiązanie darczyńcy wobec obdarowanego dotyczy świadczenia, które ma charakter nieodpłatny (Balwicka-Szczyrba Małgorzata (red.), Sylwestrzak Anna (red.), Kodeks cywilny. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2024). Element nieodpłatności w przypadku darowizny polega na tym, że darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili darowizny, ani też w przyszłości (co będzie miało miejsce w przypadku stanu faktycznego, którego dotyczy niniejszy wniosek). Darowizna wpisuje się więc w definicję "innych nieodpłatnych świadczeń".

Na moment darowizny, jak również po jej otrzymaniu Wnioskodawca nie będzie obowiązany do żadnego ekwiwalentnego świadczenia na rzecz darczyńców.

Przesłanka przynależności osób wykonujących świadczenie do I lub II grupy podatkowej, w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, również została spełniona, jako że darowizny zostały dokonane przez rodziców Wnioskodawcy, należących do I grupy podatkowej w rozumieniu tej ustawy.

Zwolnienia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 125 oraz 125a, nie mają zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Żadna z tych przesłanek nie wystąpi jednak w przypadku Wnioskodawcy.

Wnioskodawca pragnie przy tym wskazać, że stanowisko zbliżone do przedstawionego powyżej zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 21 października 2022 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0112-KDIL2-1.4011.610.2022.2.KF, w której stwierdzono, że zwolnienie wnioskodawcy z długu, wynikającego z zawartej umowy pożyczki, skutkowało po stronie wnioskodawcy powstaniem przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 tej ustawy. Z uwagi na to, że ww. przychód był świadczeniem otrzymanym od osoby zaliczonej do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, przychód ten korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym nie ciąży na wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku z tego tytułu.

W ocenie Wnioskodawcy, potwierdza to jego stanowisko. W przeciwnym wypadku udzielenie pożyczki i następnie zwolnienie z długu (które to zdarzenia mogą nastąpić bezpośrednio po sobie) byłoby podatkowo traktowane korzystniej niż darowizna, pomimo tego że przepisy ustawy nie uzasadniają dokonywania rozróżnienia takich nieodpłatnych świadczeń.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymane świadczenia będą podlegały zwolnieniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. w odniesieniu do pytania nr 2) – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Jak stanowi art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Natomiast podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Stosownie natomiast do art. 11a ust. 1 ustawy:

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jest Pan polskim rezydentem podatkowym, obywatelem Chińskiej Republiki Ludowej i nie posiada Pan polskiego obywatelstwa. Posiada Pan wyłącznie zezwolenie na pobyt czasowy i nie uzyskał Pan zezwolenia na pobyt stały w rozumieniu art. 195 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach. W latach 2021-2024 otrzymał Pan w drodze darowizn środki pieniężne od swojej matki i ojca, których miejsce zamieszkania oraz rezydencja podatkowa znajduje się w Chinach. Środki pieniężne zostały przekazane z rachunków bankowych Pana matki i ojca (prowadzonych przez bank chiński) na Pana rachunek bankowy (prowadzony przez bank w Polsce). W każdym z lat, w których otrzymał Pan ww. darowizny był polskim rezydentem podatkowym i posiadał nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a także uzyskiwał dochody opodatkowane w Polsce według skali podatkowej. Wątpliwość Pana budzi kwestia możliwości skorzystania ze zwolnienia podatkowego z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymania ww. darowizn.

Mając zatem na uwadze, że nabycie środków pieniężnych otrzymanych z tytułu darowizny nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, z uwagi, na fakt, że nie jest Pan obywatelem polskim oraz nie ma stałego miejsca pobytu w Polsce, w przedstawionej sytuacji nie będzie miało zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, w przedstawionej sytuacji zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto zauważyć należy, że ponieważ darowizna środków pieniężnych została otrzymana z Chin, to do jej opodatkowania zastosowanie znajdują również przepisy umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzonej w Pekinie dnia 7 czerwca 1988 r. (Dz. U. z 1989 r., Nr 13, poz. 65, dalej: „Umowa”).

Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 3 lit. a) pkt i) tej Umowy, do istniejących podatków, których dotyczy umowa, należy w Polsce podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ww. Umowa zmodyfikowana została przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Chiny dnia 7 czerwca 2017 r. (dalej: „Konwencja MLI”).

Dla celów stosowania prawa, postanowienia Konwencji MLI muszą być interpretowane równolegle z Umową, z uwzględnieniem stanowisk Umawiających się Państw w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.

Tekst Konwencji MLI w języku polskim został opublikowany w Dzienniku Ustaw z 2018 r. poz. 1369 (z późn. zm.)

Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest dzień 1 lipca 2018 r., natomiast dla Chin dzień 1 września 2022 r.

Postanowienia Konwencji MLI będą miały zastosowanie w odniesieniu do Umowy począwszy od innych dat niż daty stosowania postanowień Umowy. Poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła od dochodów nierezydentów lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.

W konsekwencji, jeśli w niniejszym dokumencie nie wskazano inaczej, zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI, postanowienia art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 11 ust. 1 i art. 17 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Umowy przez Polskę:

-w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2023 r.; oraz

-w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 marca 2023 r.;

oraz

zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI, postanowienia art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 11 ust. 1 i art. 17 ust 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Umowy przez Chiny:

-w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Chinach, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2023 r.; oraz

-w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Chiny, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 marca 2023 r.

Umowa nie wymienia wprost w żadnym z artykułów dochodów związanych z darowizną środków pieniężnych, zatem zastosowanie w sprawie znajduje art. 22 tej Umowy, w myśl którego:

1. Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy i powstające w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

2. Jednakże części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie powstają, inne niż wymienione w ustępie 1 niniejszego artykułu, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie.

3. Postanowienia ustępu 1 i 2 niniejszego artykułu nie będą stosowane w odniesieniu do dochodu, innego niż dochód z nieruchomości, o których jest mowa w artykule 6 ustęp 2, jeżeli odbiorca takiego dochodu, będący osobą mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie za pośrednictwem zakładu tam położonego bądź wykonuje on w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o położoną tam stałą placówkę, a prawo bądź majątek, z tytułu którego wypłacany jest dochód, rzeczywiście wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Użyte w art. 22 ust. 1 ww. umów określenie „mogą być opodatkowane” oznacza prawo danego państwa, będącego stroną takiej umowy międzynarodowej, do opodatkowania określonych dochodów, nie zaś prawo podatnika do „wyboru” miejsca opodatkowania jego dochodów. Określenie, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje bowiem, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

W konsekwencji dochód Pana (jako podatnika mającego miejsce zamieszkania w Polsce) uzyskany w związku z uzyskanymi w latach 2021-2024 darowiznami środków pieniężnych otrzymanymi z Chin – stosownie do art. 22 ust.1 ww. umowy - podlega opodatkowaniu w Polsce i może również podlegać opodatkowaniu w Chinach.

W Polsce przychód ten na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł. Zgodnie bowiem z tym przepisem:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy – jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Jednocześnie, wbrew Pana stanowisku do uzyskanego świadczenia nie znajduje zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z tym przepisem:

Wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

W myśl art. 21 ust. 20 ww. ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 125 oraz 125a, nie mają zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2.

Stosownie natomiast z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 596):

Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1) do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

2) do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;

3) do grupy III - innych nabywców.

W kontekście powyższego podkreślić należy, że zwolnienia przedmiotowe są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Z powołanego powyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika jednoznacznie, że w dyspozycji zwolnienia przedmiotowego mieści się wyłącznie wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Skoro zatem uzyskał Pan w darowiźnie od rodziców środki pieniężne, czyli w istocie otrzymał Pan świadczenie pieniężne, uznać należy, że w przedstawionej we wniosku sytuacji wskazane zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przedmiotowe nie znajduje zastosowania.

Powyższe znajduje uzasadnienie w treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wyraźnie rozróżnia pieniądze i wartości pieniężne od wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Należy mieć także na uwadze, że art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy wskazuje, że wartość wymienionych w nim świadczeń należy obliczać zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, które to przepisy nie odnoszą się do świadczeń pieniężnych.

Dodać również należy, że w sytuacji gdyby racjonalny ustawodawca zamierzał zwolnić z podatku również świadczenia pieniężne, otrzymane od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, to z całą pewnością dałby temu wyraz w analizowanym przepisie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji indywidualnej informuję, że wydana została one w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążącej w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Niezależnie od powyższego należy zauważyć, iż rozstrzygnięcie w niej zawarte dotyczyło skutków podatkowych zwolnienia z długu, wynikającego z zawartej umowy pożyczki, która to sytuacja nie ma miejsca w Pana sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).