Interpretacja indywidualna z dnia 12 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.359.2024.1.KK

Brak opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych z funduszu prewencyjnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych z funduszu prewencyjnego. Uzupełnili go Państwo pismem z 22 lipca 2024 r. (wpływ 22 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) (dalej: „A”, „Szpital” lub „Wnioskodawca”) jest szpitalem klinicznym, podmiotem leczniczym wpisanym na listę podmiotów leczniczych, który działa w oparciu o ustawę z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tekst jednolity: Dz. U. z 2023 r. poz. 991 z późniejszymi zmianami). A działa w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej. A jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, rozliczającym się z tytułu tego podatku miesięcznie, składając JPK_V7M. A wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu, jak również zwolnione z VAT.

Podmiotem tworzącym A jest (…). Siedzibę, obszar działania, cele oraz zadania A, rodzaje i zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych, organy A, strukturę organizacyjną, gospodarkę finansową oraz nadzór i kontrolę działalności A określa Statut A.

Zgodnie ze statutem, podstawowym celem A jest udzielanie świadczeń zdrowotnych w powiązaniu z realizacją zadań dydaktycznych i badawczych Uczelni. A realizuje swoje cele statutowe w szczególności poprzez:

·udział w realizacji zadań dydaktycznych i naukowo-badawczych Uczelni w zakresie wynikającym z obowiązujących przepisów i zawartych z Uczelnią umów,

· udzielanie specjalistycznych świadczeń zdrowotnych w warunkach szpitalnych lub ambulatoryjnych, ze szczególnym uwzględnieniem świadczeń wysokospecjalistycznych w ramach specjalności reprezentowanych przez komórki organizacyjne wchodzące w skład A,

·uczestniczenie w przygotowaniu osób do wykonywania zawodów medycznych oraz doskonaleniu kadr wykonujących zawody medyczne,

·prowadzenie bieżącej działalności mającej na celu promocję zdrowia i profilaktyki zdrowotnej oraz, na podstawie zawartych umów, działalności o takim samym charakterze zlecanej przez inne podmioty.

Statut A pozwala Szpitalowi prowadzić działalność gospodarczą, w szczególności poprzez:

·realizowanie usług,

·prowadzenie szkoły rodzenia,

·dzierżawę pomieszczeń i urządzeń,

-o ile nie pozostaje to w sprzeczności z obowiązującym prawem, nie ogranicza realizacji zadań dydaktycznych i naukowo-badawczych Uczelni, a także nie ogranicza dostępu do świadczeń zdrowotnych udzielanych osobom uprawnionym na podstawie obowiązujących przepisów.

A udziela świadczeń zdrowotnych:

·w zakresie diagnostyki, leczenia stacjonarnego i ambulatoryjnego oraz rehabilitacji,

·finansowanych ze środków publicznych określonych umowami zawartymi z dysponentami tych środków,

·finansowanych z innych źródeł,

·innym osobom, w przypadku bezpośredniego zagrożenia ich życia lub zdrowia.

Szpital zawarł z (…) (dalej: „B”) umowę prewencyjną. B oświadczył w umowie, że jako zakład ubezpieczeń utworzył zgodnie z art. 278 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej fundusz prewencyjny. W ramach prowadzonej działalności ubezpieczeniowej B może realizować czynności ubezpieczeniowe polegające na finansowaniu działań mających na celu zapobieganie powstawaniu lub zmniejszanie skutków wypadków ubezpieczeniowych, zgodnie z art. 4 ust. 9 pkt 4 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Zgodnie z przepisami przywołanej ustawy, środki z funduszu prewencyjnego mogą być przeznaczone wyłącznie na działalność mającą na celu zapobieganie powstawaniu lub zmniejszanie skutków wypadków ubezpieczeniowych.

W ramach wspomnianej umowy prewencyjnej, B zobowiązał się sfinansować kwotą (...) zł, pochodzącą z funduszu prewencyjnego utworzonego przez B, „ zadanie prewencyjne A mające na celu ochronę zdrowia oraz szeroko pojętą profilaktykę zdrowotną polegające na dofinansowaniu działań (…)”.

Kwota dofinansowania jest przeznaczona do wykorzystania przez A w szczególności na nabycie centrali sterujących z montażem, detektorów gazu z okablowaniem i montażem, zaworu odcinającego z montażem, projektu z uzgodnieniem z rzeczoznawcą ds. ppoż.

W umowie prewencyjnej podkreśla się, że środki pieniężne przekazane przez B na ten cel pochodzą z funduszu prewencyjnego. A jest zobowiązane do przedłożenia B rozliczenia sposobu wydatkowania otrzymanych środków pieniężnych w formie rozliczenia finansowo -rzeczowego zawierającego dokumenty jednoznacznie potwierdzające wydatkowanie środków z funduszu prewencyjnego B (faktury lub rachunki, zdjęcia potwierdzające realizację zadania, skan informacji o sfinansowaniu zadania ze środków prewencyjnych B, itd.).

W przypadku wykorzystania kwoty dofinansowania niezgodnie ze wskazanym celem, nieprzedłożenia prawidłowego rozliczenia, B zobowiązało się do zwrotu kwoty dofinansowania wraz z odsetkami ustawowymi. Zwrotowi na rzecz B podlega także niewykorzystana kwota dofinansowania.

W związku z otrzymaniem dofinansowania, A nie jest umownie zobowiązane do przeniesienia na B prawa do dysponowania nabytymi towarami jak właściciel. Szpital nie wykonuje również czynności na rzecz B w zamian za otrzymane środki pieniężne z funduszu prewencyjnego. Rolą A jest sfinansować wspomniane wydatki w zakresie montażu systemu detekcji wycieku i odcięcia gazu zasilającego nawilżacze parowe w budynku (...). W tym celu Szpital nabył centrale sterujące z montażem, detektory gazu z okablowaniem i montażem, zawór odcinający z montażem, projekt z uzgodnieniem z rzeczoznawcą ds. ppoż.

W tak opisanym stanie faktycznym, po stronie A powstały wątpliwości czy środki pieniężne pochodzące z utworzonego przez B funduszu prewencyjnego, jakie Szpital otrzymuje w ramach umowy prewencyjnej, stanowią obrót objęty zakresem opodatkowania VAT.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym środki pieniężne pochodzące z utworzonego przez B funduszu prewencyjnego, jakie Szpital otrzymuje w ramach umowy prewencyjnej, stanowią obrót objęty zakresem opodatkowania VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym środki pieniężne pochodzące z utworzonego przez B funduszu prewencyjnego, jakie Szpital otrzymuje w ramach umowy prewencyjnej, nie stanowią obrotu objętego zakresem opodatkowania VAT – podstawy opodatkowania VAT zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Podstawa opodatkowania, zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT, obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Oznacza to, że podstawę opodatkowania, w myśl przywołanych regulacji, stanowi przede wszystkim wynagrodzenie należne sprzedawcy za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Przez dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach umowy prewencyjnej nie dochodzi do wykonania powyższych czynności. Świadczenie pieniężne realizowane przez B na rzecz A jest jednostronne, Szpital otrzymuje środki pieniężne z funduszu prewencyjnego i jego zadaniem jest wykorzystanie tych środków na nabycie centrali sterujących z montażem, detektorów gazu z okablowaniem i montażem, zaworu odcinającego z montażem, projektu z uzgodnieniem z rzeczoznawcą ds. ppoż. A nie przenosi prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w ramach umowy prewencyjnej.

Z kolei świadczenie usług zdefiniowane zostało w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Rozumie się przez nie każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przepisy VAT nie wymieniają warunków, na podstawie których należy uznać, że określona czynność jest świadczeniem usług. Doniosłe znaczenie w tym zakresie ma wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie R.J. Tolsma sygn. C-16/93. Trybunał orzekł w nim, że świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu VAT jest czynność, w ramach której:

·występuje stosunek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, obejmujący świadczenie wzajemne,

·wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługę wykonaną na rzecz usługobiorcy.

W ocenie A, w analizowanej sprawie, nie dochodzi do świadczenia usług w rozumieniu powyższych regulacji i orzecznictwa TSUE. O ile występuje między A a B stosunek prawny w postaci zawartej umowy prewencyjnej, tak podmioty te nie pełnią w niej roli usługodawcy i usługobiorcy. Umowa określa, że B przekaże środki pieniężne z utworzonego przez niego funduszu prewencyjnego na rzecz A w celu sfinansowania zadania prewencyjnego A, mającego na celu ochronę zdrowia oraz szeroko pojętą profilaktykę zdrowotną, polegającego na dofinansowaniu działań (...). Szpital nie jest zobowiązany do wykonania na rzecz B świadczenia w zamian za te pieniądze. Trudno w tej sytuacji mówić o wynagrodzeniu, jakie byłoby należne Wnioskodawcy w zamian za wykonaną na rzecz B usługę.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym, nie dochodzi do dostawy towarów ani świadczenia usług na rzecz B, Szpital otrzymuje bowiem środki pieniężne z funduszu prewencyjnego na pokrycie ponoszonych wydatków w związku z realizacją zadania prewencyjnego.

Zgodnie z przywołanym wcześniej art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania stanowią także otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Ustawodawca uznał więc, że opodatkowanie dotacji, subwencji i innych, podobnych dopłat, jest wyjątkiem od ogólnej zasady opodatkowania VAT wynagrodzenia za świadczenie usług lub dostawę towarów należnego od osoby trzeciej.

Jest to odzwierciedleniem unijnych zasad funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej zawartych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. Potwierdza to orzecznictwo TSUE, dla przykładu w wyroku w sprawie C-184/00 z 22 listopada 2001 r. Trybunał orzekł, że subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wzajemnego świadczenia za dostawę towarów lub usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy.

Podsumowując, zdaniem A dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze ma bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych towarów lub świadczonych usług, gdy:

·jest ona bezpośrednio związana z dostawą konkretnego towaru lub świadczeniem ściśle określonej usługi, oraz

· służy pokryciu części ceny tego konkretnego świadczenia lub stanowi rekompensatę z tytułu wykonania tego świadczenia po cenie obniżonej w stosunku do ceny oferowanej w normalnych warunkach.

W ocenie A warunki te nie zostają spełnione w opisanym stanie faktycznym, ponieważ:

·Wnioskodawca nie świadczy na rzecz B usługi ani nie dostarcza towarów,

·otrzymane środki pieniężne z funduszu prewencyjnego utworzonego przez B nie służą pokryciu części ceny konkretnych świadczeń ani nie stanowią rekompensaty z tytułu wykonania świadczenia po obniżonej cenie (A nie oferuje takiego, ani podobnego świadczenia żadnym podmiotom).

Przekazane Wnioskodawcy na podstawie umowy prewencji środki pieniężne służą wyłącznie pokryciu wydatków Szpitala na nabycie centrali sterujących z montażem, detektorów gazu z okablowaniem i montażem, zaworu odcinającego z montażem, projektu z uzgodnieniem z rzeczoznawcą ds. ppoż., których nie można powiązać obiektywnie i bezsprzecznie z konkretnym świadczeniem.

Uwzględniając przedstawione argumenty Wnioskodawca uważa, że w opisanym stanie faktycznym środki pieniężne pochodzące z utworzonego przez B funduszu prewencyjnego, jakie Szpital otrzymuje w ramach umowy prewencyjnej, nie stanowią obrotu objętego zakresem opodatkowania VAT – podstawy opodatkowania VAT zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, A wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska w zakresie zadanego pytania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści cytowanego przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, że pojęcie „świadczenia usług” ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika – niebędące dostawą towarów – na rzecz innego podmiotu, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieuczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że warunki te winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z treści przywołanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać daną usługę za odpłatną, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Należy wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku C-89/81 z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council Trybunał stwierdził, iż czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał stwierdził w nim, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), w którym podkreślono, iż dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Z powyższego wynika, że pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Według art. 29a ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 29a ust. 6 ustawy:

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że A zawarło z B umowę prewencyjną. B oświadczył w umowie, że jako zakład ubezpieczeń utworzył zgodnie z art. 278 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej fundusz prewencyjny. W ramach prowadzonej działalności ubezpieczeniowej B może realizować czynności ubezpieczeniowe polegające na finansowaniu działań mających na celu zapobieganie powstawaniu lub zmniejszanie skutków wypadków ubezpieczeniowych, zgodnie z art. 4 ust. 9 pkt 4 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Zgodnie z przepisami przywołanej ustawy środki z funduszu prewencyjnego mogą być przeznaczone wyłącznie na działalność mającą na celu zapobieganie powstawaniu lub zmniejszanie skutków wypadków ubezpieczeniowych.

W ramach wspomnianej umowy prewencyjnej B zobowiązał się sfinansować kwotą (...) zł, pochodzącą z funduszu prewencyjnego utworzonego przez B, „zadanie prewencyjne A mające na celu ochronę zdrowia oraz szeroko pojętą profilaktykę zdrowotną polegające na dofinansowaniu działań (…)”.

Kwota dofinansowania jest przeznaczona do wykorzystania przez A w szczególności na nabycie centrali sterujących z montażem, detektorów gazu z okablowaniem i montażem, zaworu odcinającego z montażem, projektu z uzgodnieniem z rzeczoznawcą ds. ppoż.

W umowie prewencyjnej podkreśla się, że środki pieniężne przekazane przez A na ten cel pochodzą z funduszu prewencyjnego. A jest zobowiązane do przedłożenia B rozliczenia sposobu wydatkowania otrzymanych środków pieniężnych w formie rozliczenia finansowo -rzeczowego zawierającego dokumenty jednoznacznie potwierdzające wydatkowanie środków z funduszu prewencyjnego B (faktury lub rachunki, zdjęcia potwierdzające realizację zadania, skan informacji o sfinansowaniu zadania ze środków prewencyjnych B, itd.).

W przypadku wykorzystania kwoty dofinansowania niezgodnie ze wskazanym celem, nieprzedłożenia prawidłowego rozliczenia, A zobowiązało się do zwrotu kwoty dofinansowania wraz z odsetkami ustawowymi. Zwrotowi na rzecz B podlega także niewykorzystana kwota dofinansowania.

W związku z otrzymaniem dofinansowania A nie jest umownie zobowiązane do przeniesienia na B prawa do dysponowania nabytymi towarami jak właściciel. Szpital nie wykonuje również czynności na rzecz B w zamian za otrzymane środki pieniężne z funduszu prewencyjnego. Rolą A jest sfinansować wspomniane wydatki w zakresie montażu systemu detekcji wycieku i odcięcia gazu zasilającego nawilżacze parowe w budynku (...). W tym celu Szpital nabył centrale sterujące z montażem, detektory gazu z okablowaniem i montażem, zawór odcinający z montażem, projekt z uzgodnieniem z rzeczoznawcą ds. ppoż.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy środki pieniężne pochodzące z utworzonego przez B funduszu prewencyjnego, jakie Szpital otrzymuje w ramach umowy prewencyjnej, stanowią obrót objęty zakresem opodatkowania VAT.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów, przy uwzględnieniu przywołanego orzecznictwa, prowadzi do stwierdzenia, że można się zgodzić z Państwem, że otrzymywana dotacja może nie mieć bezpośredniego wpływu na cenę dostarczanych towarów i świadczonych usług. Jednak nie można potwierdzić stanowiska, że realizacja umowy zawartej przez Państwa z B nie powoduje po stronie Państwa obowiązku podatkowego. Okoliczności faktyczne sprawy wskazują bowiem, że w zamian za otrzymane dofinansowanie Państwo podjęli się realizacji zadań prewencyjnych (...). B natomiast zyskuje wymierną korzyść poprzez zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia szkód u ubezpieczonych oraz ograniczenie rozmiaru szkód. Istnieje zatem związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz B, który ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, że należy uznać, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Tym samym dofinansowanie wypłacone przez B – wbrew Państwa stanowisku – w rzeczywistości stanowi wynagrodzenie za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, świadczoną przez Państwa na jego rzecz, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania dla Państwa – zgodnie z art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy – jest wszystko co stanowi zapłatę, którą otrzymują Państwo od B jako dofinansowanie przeznaczone na montaż systemu detekcji wycieku i odcięcia gazu zasilającego nawilżacze parowe w budynku (...), tj. kwota otrzymana od B, pomniejszona o kwotę podatku należnego.

Tym samym, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).