Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.499.2024.2

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez rezydenta Danii nabytej w spadku i w związku ze zniesieniem współwłasności nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 10 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 lipca 2024 r. (wpływ 26 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Na podstawie prawomocnych postanowień Sądu Rejonowego (...) Wydział Cywilny z dnia (...)2011 r. sygn. akt (…) i z dnia (...)2018 r. sygn. akt (…) A.A. s. B. i C. ur. (...) r. w (...) nabył udział 1/3 części, zabudowanej nieruchomości o pow. 0,9488 ha położonej w (…). Na podstawie nieodpłatnego zniesienia współwłasności prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego (...) Wydział Cywilny z dnia (...)2020 r. sygn. akt (…) niezabudowaną nieruchomość oznaczoną jako działka nr A-1 o pow. 0,6750 ha, dla której prowadzona jest KW (…) otrzymał na wyłączność własność A. A. Podatek od spadków i darowizn z tytułu nieodpłatnego zniesienia współwłasności nie wystąpił (dowód: zaświadczenie Naczelnika Urzędu Skarbowego (...) z dnia (...)2021 r.). W wyniku podziału przedmiotowej działki powstały działki o nr A-4 o pow. 3219 m², A-5 o pow. 800 m², A-6 o pow. 800 m², A-7 o pow. 800 m² i A-8 o pow. 1131 m². W miesiącu maju i czerwcu 2024 r. aktami notarialnymi A.A. sprzedał działki nr od A-5 do A-7 i 3/4 udziałów w działce drogowej A-8.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że na dzień sprzedaży działek, o których mowa we wniosku miejscem Pana zamieszkania było i jest Królestwo Danii i w tym kraju posiada Pan rezydencję podatkową do celów podatkowych.

W 2024 roku w Polsce nie uzyskał Pan innych dochodów do niż te ze sprzedaży działek nr A-5, A-6, A-7 i 3/4 udziału w działce A-8.

Postanowieniami Sądu Rejonowego (...) Wydziału Cywilnego sygn. akt: (…) i (…) z dnia (...)2011 r. i z dnia (...)2018 r. nabył Pan udział 1/3 części w nieruchomości położonej w (…) jako spadkobierca po ojcu B.B., który był synem D. i E. małż. B.

Prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego (...) Wydziału Cywilnego z dnia (...)2011 r. sygn. akt (…) dotyczyło stwierdzenia nabycia spadku po zmarłych: D.B. z domu F. c. G. i H. i B.B. s. D. i E.

Prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego (...) Wydziału Cywilnego z dnia (...)2018 r. sygn. akt (…) dotyczyło stwierdzenia nabycia spadku po zmarłych: E.B. i I.B. s. E. i D.

Wymienione prawomocne postanowienia sądu dotyczą nabycia przez Pana 1/3 udziału po zmarłym ojcu B.B. zmarłym (...)1992 r. jako spadkodawcy po rodzicach D. zmarłej (...)1989 r. i E. zmarłym (...)1979 r. małż. B.

Podstawą nabycia przez spadkodawców nieruchomości będącej przedmiotem spadku są: dokument nadania ziemi z dnia 1 listopada 1948 r. wydany przez Starostwo Powiatowe (…), akt notarialny Rep. Nr (…) z dnia (...)1927 r., postanowienie Sądu Powiatowego (...). z dnia (...)1965 r. o stwierdzeniu spadku po G.F., sygn. akt (…).

Przed nabyciem 1/3 udziału w spadu przez Pana nieruchomość położona w (…) został nabyty wcześniej przez spadkodawców w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej.

Przedmiotem nieodpłatnego zniesienia współwłasności była zabudowana nieruchomość rolna o pow. 0,9488 ha zabudowana 2 budynkami mieszkalnymi i budynkiem stodoły o wartości (...) na dzień (...)2020 r.

Stronami nieodpłatnego zniesienia współwłasności byli: (...) w udziale 1/3 części, Pan – A.A. s. B. (s. D. i E.) i K. w udziale 1/3 części, (...) w 1/6 części, (...) w udziale 1/18 części, (...) w 1/18 części i (...) w 1/18 części.

Zniesienie współwłasności nastąpiło (...)2020 r.

Wartość majątku nabytego przez Pana w związku z dokonaniem nieodpłatnego zniesienia współwłasności nie przekracza wartości udziału jaki przysługiwał Panu w majątku wspólnym przed dokonaniem zniesienia współwłasności. Działka nr A-1 o pow. 0,6750 ha stanowi nieruchomość rolną z rozciągniętymi nad nią 3 liniami średniego napięcia zajmującymi obszar ok. 0,2000 ha oraz drogą dojazdową o pow. 0,0560 ha. Wartość działki – na dzień (...)2020 r. – wynosi (...) zł.

W dniu (...)2020 r. na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego (...) Wydział Cywilny sygn. akt (…) nabył Pan na własność niezabudowaną działkę rolną o pow. 0,6750 ha.

W Polsce i na terenie Danii nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, a tym samym związanej z obrotem nieruchomościami.

Sprzedaż działek, o których mowa we wniosku nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Posiada Pan pochodzącą z nabycia w drodze spadku pozostałą cześć nieruchomości rolnej tj. działkę nr A-4 o pow. 0,3219 ha oraz 1/4 udziału w działce A-8 o pow. 0,1131 ha stanowiącą drogę wewnętrzną.

W przeszłości nie dokonywał Pan sprzedaży innych nieruchomości.

Pytanie

Czy zgodnie z treścią ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedając własność części nieruchomości w 2024 r. winien Pan w 2025 r. zapłacić w Polsce przedmiotowy podatek dochodowy?

Pana stanowisko w sprawie (zaprezentowane w uzupełnieniu wniosku)

W Pana ocenie, zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit a-c, okres o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie tej nieruchomości. Wymieniona we wniosku nieruchomość Pana zdaniem nabyta została z końcem roku 2018. Zatem minął 5 letni okres określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a. Z uwagi na zawarte w niniejszym piśmie informacje – osiągnięty ze sprzedaży w 2024 r. nabytych w drodze spadku z końcem roku 2018 – działek, przychód nie podlega przepisom zawartych w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Jak stanowi art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości.

Z kolei jak stanowi art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przedmiotem analizy w sprawie będą skutki podatkowe wynikające dla Pana jako rezydenta Królestwa Danii ze sprzedaży działek położonych w Polsce, powstałych z podziału nieruchomości, do której prawo nabył Pan w spadku oraz w związku z dokonaniem nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Zatem, w pierwszej kolejności w związku z faktem, że jest Pan rezydentem Danii i uzyskał Pan dochód ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce należy dokonać analizy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 6 grudnia 2001 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 43 poz. 368 ze zm.).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. Konwencji:

Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2 ww. Konwencji:

Określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych i zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej, statki powietrzne i pojazdy transportu drogowego nie stanowią majątku nieruchomego.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ww. Konwencji:

Zyski, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Użycie w umowie sformułowania „może być opodatkowany” oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Danii podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c)- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że nienastępująca w wykonaniu działalności gospodarczej sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wskazał Pan we wniosku, że na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego (...) z (...)2011 r. sygn. akt (...) dotyczącego stwierdzenia nabycia spadku po zmarłej D.B. i B.B. (synu D. i E. małżonków B.) oraz na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego (...) z (...)2018 r. sygn. akt (…) dotyczącego stwierdzenia nabycia spadku po zmarłym E.B. i I.B. (synu D. i E. B.) nabył Pan 1/3 części udziału w zabudowanej nieruchomości o powierzchni 0,9488 ha położonej w (…). Ponadto, wskazał Pan, że ww. prawomocne postanowienia sądu dotyczą nabycia przez Pana 1/3 udziału po zmarłym w 1992 r. ojcu B.B., jako spadkodawcy po D. zmarłej (...)1989 r. i E. zmarłym (...)1979 r.

Z uwagi na powyższe konieczne jest przywołanie przepisu art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl którego:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z ww. art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

W analizowanej sprawie nabył Pan 1/3 udziału w spadku po zmarłym (...)1992 r. ojcu – B.B., który był spadkobiercą po swoich rodzicach: D. (zmarłej 1989 r.) i E. (zmarłym 1979 r.).

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r., poz. 1061, z późn. zm.):

Spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób.

Zgodnie z art. 924 powołanej ustawy:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Zgodnie z art. 925 cyt. ustawy:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Stosownie do art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.

Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zatem, w związku z przywołanymi wcześniej przepisami prawa oraz z uwagi na fakt, że udział w nieruchomości został nabyty przez Pana w drodze spadku po Pana ojcu, który zmarł w 1992 r., a który był spadkobiercą po zmarłych rodzicach, stwierdzam, że okres pięciu lat, określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niewątpliwie upłynął.

Ponadto, z uwagi na to, że w przedmiotowej sprawie miało miejsce nieodpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości, do której prawo własności 1/3 udziałów nabył Pan w spadku, należy dokonać analizy skutków podatkowych wynikających dla Pana w związku z dokonaniem tego zniesienia współwłasności.

Podał Pan w sprawie, że przedmiotem nieodpłatnego zniesienia współwłasności była nieruchomość rolna o pow. 0,9488 ha zabudowana 2 budynkami mieszkalnymi i budynkiem stodoły. Na podstawie nieodpłatnego zniesienia współwłasności prawomocnym postanowieniem sądu z (...)2020 r. otrzymał Pan niezabudowaną nieruchomość oznaczoną jako działka nr A-1 o pow. 0,6750 ha. Wartość majątku nabytego przez Pana w związku z dokonaniem nieodpłatnego zniesienia współwłasności nie przekracza wartości udziału jaki przysługiwał Panu w majątku wspólnym przed dokonaniem zniesienia współwłasności.

W tym miejscy wskazać należy, że na podstawie przepisu art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

Stosownie do przepisu art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy – o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu, bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W myśl art. 196 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

§ 2. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Na mocy art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnych między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionych (podzielonych) rzeczy wspólnych. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest zatem nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowią przedmiot współwłasności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Zatem, jeżeli zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat, a wielkość (wartość) przyznanych w wyniku zniesienia współwłasności rzeczy (nieruchomości) odpowiada wielkości (wartości) udziału we współwłasności, to zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia. W tej sytuacji za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Również, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

1)podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub

2)wartość rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku wspólnym.

Wskazał Pan, że wartość majątku nabytego przez Pana w związku z dokonaniem nieodpłatnego zniesienia współwłasności nie przekracza wartości udziału jaki przysługiwał Panu w majątku wspólnym przed dokonaniem zniesienia współwłasności.

Skoro więc w wyniku nieodpłatnego zniesienia współwłasności przysługujący Panu udział w ww. nieruchomości nie uległ powiększeniu, nie można stwierdzić, że doszło do nabycia przez Pana, kolejnych udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

Zatem, dokonane w 2020 r. zniesienie współwłasności nieruchomości nie ma wpływu na datę nabycia przez Pana przedmiotowej nieruchomości. Jeżeli więc zniesienie współwłasności nie stanowi nowej formy nabycia, upłynął – co już zostało wcześniej w sprawie wywiedzione – okres pięciu lat, o którym mowa w art. 10 art. ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, sprzedaż przez Pana w 2024 r. działek o numerach: A-5, A-6, A-7 oraz 3/4 udziału w działce nr A-8, które to działki powstały z podziału działki nr A-1 nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce z tytułu sprzedaży ww. działek.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Dodatkowo w odniesieniu do podanego przez Pana we własnym stanowisku przepisu art. 10 ust. 2 pkt 5 wskazuję, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera ww. przepisu. Biorąc natomiast pod uwagę przedmiot Pana wniosku uznałem, że wpisany został on omyłkowo zamiast art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).