Interpretacja indywidualna z dnia 2 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.258.2024.2.IN

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne oraz wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w kwestii dotyczącej przyjęcia, że:

• Spółka nie ma prawa zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne – jest prawidłowe;
• Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona dla dłużnika:
• „A” GmbH z siedzibą w (…) – jest nieprawidłowe;
• „B” GmbH z siedzibą w (…) – jest prawidłowe;
• „C” Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w (…) – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 maja 2024 r, o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne oraz wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 czerwca 2024 r. (data wpływu 25 czerwca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz prowadzi działalności w zakresie pośrednictwa pracy.

Wnioskodawca wykonał usługi na rzecz firmy:

• „A” GmbH z siedzibą w (…),
• „B” GmbH z siedzibą w (…),
• „C”. Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w (…).

W związku z wyświadczeniem usług zostały wystawione faktury oraz rozpoznano przychód podatkowy jak należny lecz jeszcze nie otrzymany. Faktury na rzecz „C” Sp. z o.o. w likwidacji zostały wystawione w latach 2021 i 2022 na łączną kwotę (…) zł. Należności od powyższych kontrahentów nie zostały uregulowane. Nieuregulowane należności od „A” wynoszą (…) EUR oraz „B” (…) EUR.

Jednocześnie Wnioskodawca wniósł do Sądu Rejonowego w (…) powództwo o zapłatę od firmy „C” sp. o.o. w likwidacji. Wyrokiem Sądu z dnia (…) r. powództwo zostało oddalone a dłużnik kwestionował zobowiązanie.

W wyroku (…) Sąd Rejonowy w (…) zobowiązał Spółkę „B” GMBH z siedzibą w (…) do zapłaty wierzytelności. Następnie zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne, jednakże dłużnik jest w postępowaniu upadłościowym ze względu na fakt, iż majątkiem Spółki zarządza syndyk.

Wnioskodawca wniósł do Sądu Rejonowego w (…) powództwo dotyczące wierzytelności od „A” z siedzibą w (…). Postanowieniem z dnia (…) r. Sąd zawiesił postępowanie w sprawie ze względu na brak możliwości ustalenia adresu dłużnika przez Sąd. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów podatkowych wierzytelności odpisanych jako nieściągalne.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Numery identyfikacyjne zagranicznych podmiotów:

• „A” GmbH z siedzibą w (…), Niemcy, numer podatkowy: (…);
• „B” GmbH z siedzibą w (…), Niemcy, numer podatkowy: (…).

Odpis aktualizujący zostanie sporządzony w lipcu 2024 r.

Wyrok Sądu Rejonowego w (…) dot. firmy „C” Sp. z o.o. w likwidacji jest prawomocny.

Wierzytelność Spółki „C” Sp. z o.o. w likwidacji była kwestionowana przez dłużnika. W wyroku Sądu Rejonowego w (…) Sygn. akt: (…) oddalono powództwo Wnioskodawcy.

Sąd w (…) w sprawie sygnatura akt: (…) zwrócił się do Sądu Rejonowego (…) w (…) o doręczenie wyroku. Niestety pod adresem siedziby firmy nie udało się skutecznie doręczyć pozwu. Ustalenie nowego adresu dłużnika w Niemczech jest niemożliwe. Nieściągalność wierzytelności Spółki „A” z siedzibą w (…) nie została udokumentowana.

Nieściągalność wierzytelności Spółka „B” nie została udokumentowana. Sąd Rejonowy w (…) postanowieniem z dnia (…) sygn. akt (…) otworzył postępowanie upadłościowe i mianował Panią „M.G.” syndykiem.

Wyrok Sądu Rejonowego w (…) o sygn. (…) jest prawomocny.

Spółka „B” nie została postawiona w stan likwidacji i nie została ogłoszona jej upadłość. Sąd Rejonowy w (…) postanowieniem z dnia (…) sygn. akt (…) otworzył postępowanie upadłościowe i mianował Panią „M.G.” syndykiem.

Spółka „A” nie została postawiona w stan likwidacji i nie została ogłoszona jej upadłość.

Wobec Spółki „B” Sąd Rejonowy w (…) postanowieniem z dnia (…) sygn. akt (…) otworzył postępowanie upadłościowe i mianował Panią „M.G.” syndykiem. Ponadto prowadzone jest postępowanie egzekucyjne (…).

Wobec Spółki „A” nie zostało otwarte postępowanie restrukturyzacyjne, nie został złożony wniosek o zatwierdzenie układu w postępowaniu o zatwierdzenie układu, o którym mowa w ustawie z 15 maja 2015 roku – Prawo restrukturyzacyjne, a także nie zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków.

Pytania

1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów przedstawione w niniejszym wniosku wierzytelności jako odpisane jako nieściągalne?

2.Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów przedstawione w niniejszym wniosku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona?

Państwa stanowisko w sprawie

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm. - dalej jako u.p.d.o.p.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem:

a) wierzytelności, w części, w jakiej uprzednio zostały zarachowane do przychodów należnych i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 wskazanego wyżej art. 16 u.p.d.o.p. za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 25, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:

1)postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo

2)postanowieniem sądu o:

a)oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub wystarcza jedynie na zaspokojenie tych kosztów, lub

b)umorzeniu postępowania upadłościowego, jeżeli zachodzi okoliczność wymieniona w lit. a, lub

c)zakończeniu postępowania upadłościowego albo

3)protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.

Na mocy art. 16 ust. 1 pkt 26a u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 12 ust. 3 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt 1;

a)dłużnik zmarł, został wykreślony z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość albo

b)zostało otwarte postępowanie restrukturyzacyjne lub został złożony wniosek o zatwierdzenie układu w postępowaniu o zatwierdzenie układu, o którym mowa w ustawie z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, lub zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, albo

c)wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo

d)wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego;

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym kosztem podatkowym mogą być wszystkie przedstawione w niniejszym wniosku wierzytelności o ile Wnioskodawca dokona w swoich księgach rachunkowych odpisu aktualizacyjnego.

Przesłanki uprawdopodobnienia ich nieściągalności zostały spełnione dla dłużnika:

• „A” GmbH z siedzibą w (…), na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26a lit. d u.p.d.o.p
• „B”GmbH z siedzibą w (…), na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26a lit. b u.p.d.o.p
• „C” Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w (…), na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26a lit. d u.p.d.o.p.

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym przesłanki do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów art. 16 ust. 1 pkt 25 u.p.d.o.p. w związku z ust. 2 tego artykułu nie zostały spełnione.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części dotyczącej przyjęcia, że:

• Spółka nie ma prawa zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne – prawidłowe;

• Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona dla dłużnika:

• „A” GmbH z siedzibą w (…), na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26a lit. d u.p.d.o.p

• „B” GmbH z siedzibą w (…), na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26a lit. b u.p.d.o.p

• „C” Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w (…), na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26a lit. d u.p.d.o.p.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

Z powołanego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że art. 16 ust. 1 ustawy o CIT zawiera nie tylko katalog wyłączeń niektórych wydatków z kosztów uzyskania przychodów, ale pewne jego punkty stanowią, niezależnie od art. 15 ust. 1 tej ustawy, pozytywną podstawę zaliczenia określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, po spełnieniu wymienionych tam warunków.

I tak, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a ustawy o CIT,

Na podstawie art. 16 ust. 2 tej ustawy,

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy o CIT:

Jak stanowi art. 16 ust. 2a ustawy o CIT:

Rozpatrując kwestię zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieściągalnych wierzytelności, należy mieć także na uwadze art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o CIT, zgodnie z którym,

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania stwierdzić należy, że ustawodawca uzależnił możliwość zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów określonej wierzytelności od spełnienia konkretnych warunków.

Dla zaliczenia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów konieczne jest więc spełnienie tych przesłanek jednocześnie. Nie będzie mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów wierzytelność, która nie została uprzednio zaliczona do przychodów należnych, choćby została udokumentowana w sposób przewidziany w ustawie o CIT, jak i wierzytelność, która została uprzednio zakwalifikowana do przychodów należnych, ale której nieściągalność nie została udokumentowana we właściwy sposób. Spełniając kumulatywnie wszystkie warunki, wierzytelności odpisane jako nieściągalne stanowić mogą koszty uzyskania przychodów w takiej wysokości, w jakiej zostały uprzednio zarachowane jako przychody należne, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jak wynika z opisu sprawy prowadzą Państwo działalność w zakresie pośrednictwa pracy.

Świadczyli Państwo usługi na rzecz firm:

• „A” GmbH z siedzibą w (…);
• „B” GmbH z siedzibą w (…);
• „C” Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w (…).

W związku z wyświadczeniem usług zostały wystawione faktury oraz rozpoznano przychód podatkowy jako należny, lecz jeszcze nie otrzymany. Należności od powyższych kontrahentów nie zostały uregulowane.

Wnieśli Państwo do Sądu Rejonowego w (…) powództwo dotyczące wierzytelności od „A” z siedzibą w (…). Postanowieniem z (…) r. Sąd zawiesił postępowanie w sprawie ze względu na brak możliwości ustalenia adresu dłużnika przez Sąd. Sąd w (…) w sprawie sygnatura akt: (…) zwrócił się do Sądu Rejonowego (…) w (…) o doręczenie wyroku. Niestety pod adresem siedziby firmy nie udało się skutecznie doręczyć pozwu. Ustalenie nowego adresu dłużnika w Niemczech jest niemożliwe. Nieściągalność wierzytelności Spółki „A” z siedzibą w (…) nie została udokumentowana. Spółka „A” nie została postawiona w stan likwidacji i nie została ogłoszona jej upadłość. Wobec Spółki „A” nie zostało otwarte postepowanie restrukturyzacyjne, nie został złożony wniosek o zatwierdzenie układu w postępowaniu o zatwierdzenie układu, o którym mowa w ustawie z 15 maja 2015 roku – Prawo restrukturyzacyjne, a także nie zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków.

Nieściągalność wierzytelności Spółka „B” nie została udokumentowana. Sąd Rejonowy w (…) postanowieniem z dnia(…) sygn. akt (…) otworzył postępowanie upadłościowe i mianował Panią „M.G.” syndykiem. Wyrok Sądu Rejonowego w (…) o sygn. (…) jest prawomocny. Spółka „B” nie została postawiona w stan likwidacji i nie została ogłoszona jej upadłość. Sąd Rejonowy w (…) postanowieniem z dnia (…) sygn. akt (…) otworzył postępowanie upadłościowe i mianował Panią „M.G.” syndykiem. Wobec Spółki „B” prowadzone jest postępowanie egzekucyjne (…).

Jedocześnie Spółka wniosła do Sądu Rejonowego w (…) powództwo o zapłatę od firmy „C” sp. o.o. w likwidacji. Wyrokiem Sądu z dnia (…) r. powództwo zostało oddalone a dłużnik kwestionował zobowiązanie. Wyrok Sądu Rejonowego w (…) dot. firmy „C” Sp. z o.o. w likwidacji jest prawomocny. Wierzytelność Spółki „C”  Sp. z o.o. w likwidacji była kwestionowana przez dłużnika. W wyroku Sądu Rejonowego w (…) Sygn. akt: (…) oddalono powództwo Wnioskodawcy.

Odpisy aktualizujące zostaną sporządzone w lipcu 2024 r.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia przyjęcia, że:

• Spółka nie ma prawa zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne (pytanie nr 1);
• Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona (pytanie nr 2).

Ad 1

Nieściągalna wierzytelność, która uprzednio została zarachowana do przychodów należnych zaliczana jest do kosztów uzyskania przychodów, gdy łącznie spełnione są dwa warunki:

• wierzytelność powinna być odpisana jako nieściągalna (powinien być dokonany odpowiedni zapis w ewidencji) oraz
• nieściągalność wierzytelności powinna być udokumentowana.

Gdy warunki te zostaną spełnione w różnych latach podatkowych, zaliczenie wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów będzie możliwe w roku podatkowym, w którym spełniony zostanie drugi (tj. późniejszy) z warunków.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika jednak, że nie są Państwo w posiadaniu dokumentów na potwierdzenie nieściągalności wierzytelności wobec Spółek „A” z siedzibą w (…), „B” z siedzibą w (…) oraz „C” Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w (…). Skoro nieściągalność wierzytelności nie została udokumentowana to nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 16 ust. 2 ustawy o CIT. Tym samym nie są Państwo uprawnieni do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne. Jak wskazano powyżej, dla zaliczenia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów konieczne jest spełnienie wszystkich przesłanek jednocześnie.

Mając powyższe na uwadze nie mogą Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów przedstawionych we wniosku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 w zw. z art. 16 ust.2 ustawy o CIT. Koresponduje to z Państwa stanowiskiem, że:

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Jak wynika z powołanych wcześniej przepisów, odpisy aktualizujące są wyłączone z kategorii kosztów podatkowych za wyjątkiem odpisów spełniających łącznie następujące warunki:

• są odpisami aktualizującymi wartość należności, określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.);
• dotyczą należności bądź jej części uprzednio zaliczonej do przychodów należnych, na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
• nieściągalność należności została uprawdopodobniona zgodnie z art. 16 ust. 2a pkt 1 ustawy o CIT;
• wierzytelność, której odpis dotyczy, nie uległa przedawnieniu (art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o CIT).

Katalog możliwości uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności wymieniony w art. 16 ust. 2a pkt 1 ustawy o CIT ma charakter otwarty, czyli możliwe są sytuacje, gdy wierzyciel w inny sposób uprawdopodobni, że dana wierzytelność jest nieściągalna. Wobec powyższego, nieściągalność wierzytelności będzie uznana za uprawdopodobnioną w przypadkach określonych w ww. przepisie oraz gdy przesłanki uprawdopodobnienia będą miały charakter przesłanek o znaczeniu prawnym równorzędnym w stosunku do wskazanych w ww. przepisie. Uprawdopodobnienie nieściągalności jest środkiem zastępczym dowodu, a więc środkiem nie dającym pewności, lecz tylko prawdopodobieństwo twierdzenia o fakcie. Uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności jest zatem wskazaniem okoliczności wystarczających do powzięcia przekonania o prawdopodobieństwie faktu, nie jest natomiast przeprowadzeniem dowodu czyniącego fakt absolutnie pewnym. To podatnik musi wykazać, że prawdopodobnie nie ściągnie długu.

W świetle orzecznictwa do uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności nie wystarczy zatem subiektywna opinia podatnika. Powinien on podjąć działania, w wyniku których będzie dysponował dokumentami oraz innymi dowodami, które pozwolą na zobiektywizowanie jego opinii w tym zakresie. Uprawdopodobnienie to stan graniczący z pewnością, pozwalający uznać, że mimo braku pewnych dowodów (choćby w postaci dokumentów) takie zdarzenie może mieć miejsce.

Tylko tak uprawdopodobniona nieściągalność wierzytelności pozwala na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu odpisu aktualizującego tę wierzytelność na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy o CIT.

W przedstawionym we wniosku opisie sprawy, przesłanka uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności nie zostanie spełniona w odniesieniu do wierzytelności wobec „C” Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w (…). W tej sprawie toczyło się postępowanie sądowe, w którym Sąd Rejonowy w (…) oddalił Państwa powództwo. Wyrok ten jest prawomocny. Przepis stanowi o wierzytelności która jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego, a w sprawie doszło już do zakwestionowania istnienia wierzytelności przez Sąd. Należy wskazać, że nie można uprawdopodobnić nieściągalności wierzytelności – która zgodnie z prawomocnym wyrokiem sądu – nie istnieje.

Jak wskazano we wniosku, wobec spółki „A” nie zostało otwarte postepowanie restrukturyzacyjne, nie został złożony wniosek o zatwierdzenie układu w postępowaniu o zatwierdzenie układu, o którym mowa w ustawie z 15 maja 2015 roku – Prawo restrukturyzacyjne, a także nie zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków. Powództwo dotyczące należnej wierzytelności od tego podmiotu wnieśli Państwo do Sądu Rejonowego w (…). Sąd zawiesił jednak postępowanie w sprawie ze względu na brak możliwości ustalenia adresu dłużnika przez Sąd. Nie można jednocześnie stwierdzić, że warunek opisany w art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. d ustawy o CIT został w tej sytuacji spełniony, ponieważ z wniosku nie wynika, że spółka „A” kwestionuje opisaną wierzytelność na drodze powództwa sądowego. Powództwo zostało wniesione przez Państwa, a zgodnie z opisem sprawy, dłużnik nie jest świadomy o toczącym się przeciwko niemu postępowaniu. Zgodnie z powyższym nie można potwierdzić Państwa stanowiska, zgodnie z którym spełniona została przesłanka uprawdopodobniająca nieściągalność wierzytelności wobec „A” na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26a lit. d ustawy o CIT.

Odnosząc się do wierzytelności, którą posiadają Państwo wobec „B”, należy stwierdzić, że zgodnie z opisem sprawy Sąd Rejonowy w (…) zobowiązał ww. Spółkę do zapłaty wierzytelności. W tej sprawie zostało także wszczęte postępowanie egzekucyjne. Wobec dłużnika toczy się aktualnie postępowanie upadłościowe, a majątkiem Spółki zarządza syndyk.

Należy zatem wskazać, że przesłanka uprawdopodobniająca nieściągalność wierzytelności została w tym przypadku spełniona, jednak nie na podstawie art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. b ustawy o CIT jak wskazują Państwo w uzasadnieniu stanowiska, lecz na podstawie art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. c ww. ustawy. Powyższa wierzytelność została wcześniej zaliczona do przychodów należnych. Z wniosku nie wynika, aby ta wierzytelność uległa przedawnieniu. Zatem do kosztów uzyskania przychodów będą mogli Państwo zaliczyć odpisy aktualizujące wartość powyższej należności, jeśli zostaną one dokonane zgodnie z zapisami ustawy o rachunkowości.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko w zakresie pytania nr 2, zgodnie z którym mają Państwo prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów opisane we wniosku wierzytelności w odniesieniu do:

• Wierzytelności wobec „A” GMBH z siedzibą w (…) – jest nieprawidłowe;
• Wierzytelności wobec „B” GMBH z siedzibą w (…) – jest prawidłowe;
• Wierzytelności wobec „C” Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w (…) – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).