Oddalenie skargi kasacyjnej dotyczącej zwrotu dofinansowania z środków europejskich - Wyrok NSA z dnia 7 czerwca 2024 r., sygn. I GSK 1090/20

Spółka korzystająca z dofinansowania unijnego, zobowiązana do przestrzegania procedur umownych i wytycznych, ponosi odpowiedzialność za ich naruszenie, co skutkuje obowiązkiem zwrotu środków wraz z odsetkami, zgodnie z art. 207 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Piszczek Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Sędzia del. WSA Marek Krawczak (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 lutego 2020 r. sygn. akt III SA/Po 567/19 w sprawie ze skargi A na decyzję Zarządu Województwa Wielkopolskiego z dnia 16 maja 2019 r. nr 3/1/BCW-EFRR 2014+/2018 w przedmiocie określenia przypadającej do zwrotu kwoty dofinansowania z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A na rzecz Zarządu Województwa Wielkopolskiego 8100 (osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 18 lutego 2020 r., sygn. akt III SA/Po 567/19 po rozpoznaniu sprawy ze skargi A (dalej powoływana także jako: "Skarżąca", "Spółka", "Beneficjent") na decyzję Zarządu Województwa Wielkopolskiego (dalej powoływany także jako: "organ") z dnia 16 maja 2019 r. w przedmiocie określenia kwoty przypadającej do zwrotu oddalił skargę.

Skargę kasacyjną na powyższe orzeczenie Sądu pierwszej instancji wniósł pełnomocnik skarżącej spółki, zaskarżając je w całości.

Zaskarżonemu wyrokowi na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") zarzucił:

1. naruszenie przepisów postępowania, które to uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, to jest art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) p.p.s.a. oraz 151 p.p.s.a. w zw. z art. art. 7 w zw. z art. 77 § 1 i w zw. z art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2017 roku, poz. 1257, ze zm.), zwanej dalej "k.p.a.", w zw. z art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 roku, poz. 869, ze zm., dalej jako: "u.f.p.") poprzez nieuzasadnioną ocenę, iż w postępowaniu przez Zarządem Województwa Wielkopolskiego, zwanym dalej: "Organem" lub "Instytucją Zarządzającą", nie doszło do zaniechania wyjaśnienia okoliczności istotnych dla ustalenia stanu faktycznego niniejszej sprawy, zaniechania zgromadzenia wyczerpującego materiału dowodowego i w konsekwencji oparcia rozstrzygnięcia na niepełnym materiale dowodowym, a także dokonania jednostronnej, fragmentarycznej i powierzchownej oceny materiału dowodowego zgromadzonego w toku postępowania, a także przekroczenia zasad swobodnej oceny dowodów i niezgodnego z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazaniami doświadczenia życiowego uznania, że Beneficjent dopuścił się naruszenia procedur, o których mowa w art. 184 u.f.p., co doprowadziło do oddalenia skargi Skarżącej kasacyjnie z dnia 5 lipca 2019 r., oraz uznania, iż Instytucja Zarządzająca wydała w dniu 16 maja 2019 r. decyzję, która odpowiadała prawu, podczas gdy Skarżąca kasacyjnie przedstawiła argumenty wskazujące, że przedmiotowa decyzja została wydana w wyniku nieprawidłowo przeprowadzonego przez organ postępowania dowodowego;