Wyrok NSA z dnia 5 czerwca 2024 r., sygn. III FSK 737/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Woźniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Dominik Gajewski, Sędzia NSA Paweł Borszowski, po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G.N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 8 lutego 2023 r., sygn. akt I SA/Łd 894/22 w sprawie ze skargi G.N. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 27 października 2022 r., nr 1001-IEE-1.711.127.2022.3.AG w przedmiocie egzekucji świadczeń pieniężnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G.N. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 8 lutego 2023 r., sygn. akt I SA/Łd 894/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę G.N. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z 27 października 2022 r., nr 1001-IEE-1.711.127.2022.3.AG w przedmiocie kosztów egzekucyjnych. Jako podstawę prawną orzeczenia Sąd I instancji wskazał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.) – dalej jako: "P.p.s.a".

Skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wniósł G.N. Na podstawie art. 174 pkt 2 P.p.s.a. w płaszczyźnie przepisów prawa procesowego zarzucił:

(I) naruszenie art. 2 w zw. z art. 64 ust. 1 i art. 84 oraz art. 31 ust. 3 ustawy z dnia z dnia 2 kwietnia 1997 r. – Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z Nr 78, poz. 483 ze zm.) – dalej jako: "Konstytucja RP" poprzez akceptację przez Sąd I instancji pobrania kosztów egzekucyjnych o niewspółmiernej do podjętych czynności wysokości, co ma swój przejaw w pobraniu maksymalnej kwoty kosztów egzekucyjnych (czyniąc z nich sankcję administracyjną o charakterze karnym, w związku z tytułem wykonawczym, na podstawie którego nie wyegzekwowano nawet jednej złotówki, zaś sama należność jest przedmiotem spłaty o charakterze ratalnym zgodnie z decyzją organu podatkowego będącego wierzycielem publicznoprawnym, a w konsekwencji naruszenie przez Sąd również art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. — Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2492 ze zm.) – dalej jako: "P.u.s.a" w związku z art. 3 ust. 1 P.p.s.a. przez brak zbadania legalności działania administracji i skarżonego aktu administracyjnego, co miało kluczowy wpływ na wynik sprawy;