Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.413.2024.2.AKA

Brak opodatkowania dofinansowania otrzymanego przez gminę na realizację określonych inwestycji w ramach realizacji projektu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania dofinansowania otrzymanego przez Gminę na realizację określonych inwestycji w ramach realizacji projektu pn. „…”.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 sierpnia 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina … (dalej: Wnioskodawca lub Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Z dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 doszło do scentralizowania rozliczeń VAT Gminy, jak i jej jednostek budżetowych, tj. zarówno Urząd Gminy, jak i pozostałe jednostki budżetowe Gminy rozliczają VAT w ramach scentralizowanej deklaracji VAT Gminy.

Gmina poprzez referat Urzędu Gminy realizuje zadania własne, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w szczególności w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych. Gmina jest właścicielem infrastruktury wodociągowej, która jest wykorzystywana przez Gminę do dostarczania wody na rzecz zarówno odbiorców zewnętrznych (osób fizycznych, firm, instytucji, etc.), jak i tzw. odbiorców wewnętrznych (na potrzeby jednostek budżetowych Gminy objętych centralizacją rozliczeń VAT, w tym na potrzeby m.in. szkół czy przedszkoli).

Do majątku gminnego należy również oczyszczalnia ścieków, która jest obecnie wykorzystywana przez Gminę wyłącznie do czynności oczyszczania ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych. Gmina nie świadczy usług oczyszczania ścieków na rzecz odbiorców wewnętrznych (na potrzeby jednostek budżetowych Gminy objętych centralizacją rozliczeń VAT). Wody Polskie w drodze decyzji zatwierdzają taryfę dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Z tytułu dokonywanych czynności dostarczania wody i oczyszczania ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych Gmina wystawia faktury VAT i rozlicza podatek należny. Czynności zaś dostarczania wody dokonywane na rzecz odbiorców wewnętrznych (jednostek budżetowych Gminy), Gmina dokumentuje notami księgowymi i traktuje jako czynności niepodlegające ustawie o VAT. Tym samym, infrastruktura wodociągowa jest wykorzystywana przez Gminę na potrzeby czynności opodatkowanych VAT (czynności dostawy wody na rzecz odbiorców zewnętrznych), jak i czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT (czynności dostawy wody na rzecz odbiorców wewnętrznych).

W świetle art. 86 ust. 2a i 2h ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) Gmina od wydatków związanych z działalnością wodociągową dokonuje odliczenia VAT przy pomocy tzw. proporcji przychodowej, a więc stosunku rocznych przychodów ze sprzedaży wody na rzecz odbiorców zewnętrznych do rocznej sumy przychodów ze sprzedaży wody na potrzeby odbiorców zewnętrznych oraz przychodów ze sprzedaży wody na potrzeby odbiorców wewnętrznych. Gmina uzyskała interpretację indywidualną z dnia 31 sierpnia 2023 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.16.2019.8.WK (po wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego), w której potwierdzono prawo Gminy do odliczenia części VAT od wydatków na działalność wodociągową przy pomocy prewskaźnika przychodowego.

W przypadku zaś oczyszczalni ścieków, Gmina dokonuje obecnie wyłącznie czynności opodatkowanych VAT. Tym samym, w odniesieniu do wydatków na oczyszczalnie ścieków Gmina odlicza VAT w pełnej wysokości. Powyższe znajduje potwierdzenie w uzyskanej przez Gminę w dniu 10 lipca 2019 r. interpretacji indywidualnej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.264.2019.1.MJ.

Gmina rozważa w przyszłości budowę kanalizacji sanitarnej na terenie Gminy. Wówczas Gmina świadczyłaby czynności odprowadzania i oczyszczania ścieków zarówno na rzecz odbiorców zewnętrznych, jak i odbiorców wewnętrznych (jednostek budżetowych Gminy). Jednakże na ten moment Gmina w odniesieniu do oczyszczalni, jak wskazano powyżej, wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane VAT.

Gmina jest w trakcie realizacji inwestycji pn. „…” (dalej: Projekt). Zakończenie inwestycji nastąpi w 2024 r.

Projekt jest finansowany ze środków własnych Gminy, jak również dofinansowania z Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych (dalej: Polski Ład). Program Inwestycji Strategicznych realizowany w ramach Funduszu to bezzwrotne dofinansowania inwestycji publicznych realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego. Program obejmuje m.in. inwestycje z zakresu infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, modernizacji źródeł ciepła, gospodarowania odpadami oraz inwestycje społeczne takie jak żłobki, przedszkola czy ścieżki rowerowe. Program realizowany jest poprzez promesy inwestycyjne udzielane przez Bank Gospodarstwa Krajowego.

Faktury dokumentujące wydatki na Projekt zostały/zostaną wystawione na Gminę (z NIP Gminy). Projekt jest związany z prowadzoną przez Gminę działalnością opodatkowaną VAT (świadczenie usług oczyszczania ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych). Wydatki na Projekt nie są związane z czynnościami niepodlegającymi VAT, czy zwolnionymi z VAT.

Wątpliwości Gminy dotyczą konsekwencji na gruncie VAT w związku z uzyskanym dofinansowaniem ze środków Polskiego Ładu.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazali Państwo, że dofinansowanie, które Gmina otrzyma na realizację inwestycji pn. „…” nie będzie miało wpływu na cenę usług oczyszczania ścieków. Gmina pragnie również wskazać, że dofinansowanie ze środków w ramach Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych nie stanowi dotacji w rozumieniu ustawy o finansach publicznych. W świetle bowiem art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych. Środki na dofinansowanie inwestycji w ramach Polskiego Ładu nie pochodzą z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego czy z państwowych funduszy celowych na podstawie ustawy o finansach publicznych, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych. Zgodnie z art. 65 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw, w Banku Gospodarstwa Krajowego utworzono Fundusz Przeciwdziałania COVID-19, zwany dalej „Funduszem”, w celu finansowania lub dofinansowania realizacji zadań związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. 2020 r., poz. 374, 567 i 568). Zasady przydzielania i przekazywania dofinansowania z Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych uregulowane są nie ustawą, lecz uchwałą Rady Ministrów nr 84/2021 z dnia 1 lipca 2021 r. w sprawie ustanowienia Rządowego Funduszu Polski Ład: Programu Inwestycji Strategicznych oraz uchwałą z dnia 5 lipca 2024 r. nr 74 zmieniającą uchwałę w sprawie ustanowienia Rządowego Funduszu Polski Ład: Programu Inwestycji Strategicznych (dalej: Uchwały). Uchwały podjęto na podstawie art. 65 ust. 28 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw. Ponadto, w uzasadnieniu do ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw wskazano, iż „Co istotne, wsparcie ze środków Funduszu będzie udzielane przez dysponenta Funduszu, na podstawie jego pisemnej dyspozycji. Nie będzie ono stanowiło dotacji w rozumieniu art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych”.

Zauważyć należy, że stosownie do § 4 ust. 1 Uchwały, wartość zadania inwestycyjnego objętego dofinansowaniem stanowi całkowita łączna wartość wynagrodzenia wykonawcy za wykonanie zadania inwestycyjnego, w tym wartość ceny dostaw określonych w umowie lub umowach mających na celu realizację zadania inwestycyjnego. Tym samym dofinansowanie ma na celu pokrycie wyłącznie wydatków na realizację inwestycji (rozumianych jako łączna wartość wynagrodzenia wykonawcy zadania).

Dofinansowanie jest przyznawane do kwoty brutto inwestycji i jest bezzwrotne. Wartość dofinansowania została ustalona w promesie jako 73,44 % planowanej wartości zadania inwestycyjnego. Pozostała część, tj. 26,56% to wkład własny Gminy. Po wyłonieniu wykonawcy zadania okazało się, że wartość zadania inwestycyjnego jest wyższa niż jej wartość przewidywana we wniosku o dofinansowanie. Kwota dofinansowania nie uległa zmianie, zwiększyła się jedynie wysokość wkładu własnego Gminy.

W trakcie realizacji inwestycji Gmina nie jest zobowiązana do przedstawiania faktur dokumentujących ponoszone na inwestycję wydatki. W trakcie realizacji inwestycji Gmina złożyła do Banku Gospodarstwa Krajowego oświadczenie o zawarciu umowy na realizację inwestycji z wykonawcą, wskazując planowaną datę zakończenia inwestycji i koszt przedsięwzięcia. Po zakończeniu inwestycji Gmina złoży wniosek do Banku Gospodarstwa Krajowego o wypłatę z Promesy, który obejmuje oświadczenie informujące o zakończeniu i odebraniu inwestycji oraz potwierdzające wysokość poniesionych przez Gminę wydatków z tytułu udziału własnego, jako część wynagrodzenia wykonawcy za realizacje prac w ramach inwestycji. Zgodnie z § 1 ust. 4 załącznika do Uchwały, w przypadku, gdy ostateczna wartość inwestycji objętej dofinansowaniem będzie niższa niż jej wartość przewidywana, kwotę dofinansowania ustala się, biorąc pod uwagę wartość procentową dofinansowania w stosunku do ostatecznej wartości inwestycji. Jednakże tak jak Gmina wskazała powyżej, w analizowanej sytuacji koszt przedsięwzięcia jest wyższy niż pierwotnie zakładano.

Otrzymane dofinansowanie ma zostać przeznaczone na sfinansowanie wskazanej inwestycji, nie może być przeznaczane na inne cele.

Pytanie

Czy w związku z otrzymaniem na realizację Projektu dofinansowania ze środków Polskiego Ładu Gmina powinna rozliczyć VAT należny?

Państwa stanowisko w sprawie

W związku z otrzymaniem na realizację Projektu dofinansowania ze środków Polskiego Ładu Gmina nie ma obowiązku rozliczania VAT należnego.

Uzasadnienie stanowiska Gminy:

W świetle art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z kolei jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie, w świetle art. 15 ust. 6 cyt. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Świadczenie przez Gminę odpłatnych usług oczyszczania ścieków na rzecz wskazanych odbiorców zewnętrznych stanowi usługę opodatkowaną VAT w świetle powołanego art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Czynności te Gmina wykonuje za wynagrodzeniem na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych. Gmina w związku z dokonywaniem usług oczyszczania ścieków jest podatnikiem VAT. Wyłączenie, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie ma w tym przypadku zastosowania.

W świetle art. 29a ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ww. ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że otrzymywane dotacje/dofinansowania stanowią podstawę opodatkowania VAT, jeśli wpływają bezpośrednio na cenę dostarczanych towarów czy świadczonych usług (są ściśle związane z ceną danego świadczenia).

W analizowanej sytuacji w przypadku dofinansowania otrzymywanego na realizację Projektu jest ono „dopłatą” do kosztów realizowanego zadania. Dofinansowanie nie wpływa bezpośrednio na cenę usług oczyszczania ścieków (nie jest brane pod uwagę przy ustalaniu taryfy za ścieki, nie powoduje, że cena usługi jest niższa). W takiej sytuacji, otrzymywane ze środków Polskiego Ładu dofinansowanie nie powinno podlegać VAT. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 22 stycznia 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.669.2023.1.NF, w której wskazano, że „Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. (…) Dofinansowanie w ww. zakresie nie będzie zatem wykorzystywane na określone i zindywidualizowane działania. Dofinansowanie dotyczące Inwestycji będzie związane z ogólną działalnością Państwa Gminy, a nie skonkretyzowaną działalnością realizowaną na rzecz zindywidualizowanego podmiotu. Tym samym, dofinansowanie w ww. zakresie, nie będzie ściśle i bezpośrednio związane z konkretnymi usługami wykonywanymi przez Państwa Gminę na rzecz zindywidualizowanych odbiorców. (…) Podsumowując, dofinansowanie, które Państwa Gmina otrzymała w ramach Projektu z Rządowego Funduszu Polski Ład, nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy”.

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 27 listopada 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.475.2023.1.PM, w której uznał, iż „W przedmiotowej sprawie z całą pewnością nie będziemy mieli do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie, bowiem przedmiotem realizowanych przez Gminę inwestycji będzie poniesienie nakładów na wytworzenie nieruchomości, stanowiących środki trwałe będące własnością Gminy. Przedmiotowe nieruchomości po zakończeniu inwestycji będą wynajmowane – jednak otrzymane dofinansowanie nie spowoduje, iż podmioty, dla których Gmina będzie świadczyć usługę, będą uiszczały niższe ceny. Ponadto, sama Gmina w opisie sprawy wskazała, że dofinansowanie nie będzie stanowiło (w całości ani w części) dopłaty do ceny konkretnych świadczonych przez Nią usług. Dofinansowanie w ww. zakresie nie będzie zatem wykorzystywane na określone i zindywidualizowane działania. Dofinansowanie dotyczące przedmiotowych inwestycji będzie związane z ogólną działalnością Gminy, a nie skonkretyzowaną działalnością realizowaną na rzecz zindywidualizowanego podmiotu. Tym samym, dofinansowanie w ww. zakresach, nie będzie ściśle i bezpośrednio związane z konkretnymi usługami wykonywanymi przez Gminę na rzecz zindywidualizowanych odbiorców”.

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej z dnia 15 grudnia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.693.2022.2.MC, zgodnie z którą „Otrzymane przez Państwa dofinansowanie zostanie przekazane na pokrycie wydatków zadania i nie będzie stanowiło dla Państwa wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT oraz nie ma wpływu na cenę świadczonych przez Państwa usług. Dofinansowanie w niniejszej sprawie nie odnosi się do ceny konkretnej usługi, lecz ma charakter ogólny – odnosi się do realizacji opisanego zadania. Tym samym nie stanowi wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym ww. dofinansowanie nie stanowi podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy”.

Podsumowując, Wnioskodawca jest zdania, że w związku z otrzymaniem ze środków Polskiego Ładu dofinansowania na realizację Projektu Gmina nie ma obowiązku rozliczania VAT należnego.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że Gmina podtrzymuje swoje stanowisko i jego uzasadnienie przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwanym dalej „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy:

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Analizując bowiem powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

-podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

-podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych Gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym:

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.

Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Gmina, w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań, organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Są Państwo w trakcie realizacji inwestycji pn. „…”. Zakończenie inwestycji nastąpi w 2024 r. Projekt jest finansowany z Państwa środków własnych, jak również dofinansowania z Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych. Dofinansowanie, które Państwo otrzymają na realizację ww. inwestycji nie będzie miało wpływu na cenę usług oczyszczania ścieków. Dofinansowanie ma celu pokrycie wyłącznie wydatków na realizację inwestycji. Dofinansowanie jest przyznawane do kwoty brutto inwestycji i jest bezzwrotne. Wartość dofinansowania została ustalona w promesie jako 73,44 % planowanej wartości zadania inwestycyjnego. Pozostała część, tj. 26,56% to Państwa wkład własny. Po wyłonieniu wykonawcy zadania okazało się, że wartość zadania inwestycyjnego jest wyższa niż jej wartość przewidywana we wniosku o dofinansowanie. Kwota dofinansowania nie uległa zmianie, zwiększyła się jedynie wysokość Państwa wkładu własnego. W trakcie realizacji inwestycji złożyli Państwo do Banku Gospodarstwa Krajowego oświadczenie o zawarciu umowy na realizację inwestycji z wykonawcą, wskazując planowaną datę zakończenia inwestycji i koszt przedsięwzięcia. Po zakończeniu inwestycji złożą Państwo wniosek do Banku Gospodarstwa Krajowego o wypłatę z Promesy, który obejmuje oświadczenie informujące o zakończeniu i odebraniu inwestycji oraz potwierdzające wysokość poniesionych przez Państwa wydatków z tytułu udziału własnego, jako część wynagrodzenia wykonawcy za realizacje prac w ramach inwestycji. Otrzymane dofinansowanie ma zostać przeznaczone na sfinansowanie wskazanej inwestycji, nie może być przeznaczane na inne cele. Faktury dokumentujące wydatki na Projekt zostały/zostaną wystawione na Państwa Gminę (z NIP Gminy). Projekt jest związany z prowadzoną przez Państwa działalnością opodatkowaną VAT (świadczenie usług oczyszczania ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych).

Odnosząc się do kwestii ustalenia czy w związku z otrzymaniem dofinansowania na realizację przedmiotowej inwestycji są Państwo zobowiązani do rozliczenia VAT należnego wskazania wymaga, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Oznacza to, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części lub całości ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

(…) podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie dotacje stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są dotacjami związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko dotacje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne dotacje nie wchodzą do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT. Jednocześnie nie ma znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których dofinansowanie jest wypłacane.

Dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy niezbędne jest zatem wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym kontekście istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroki w sprawach:

-C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State),

-C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku z 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena, jaką płaci nabywca, musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku z 13 czerwca 2002 r. w sprawie C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki. Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywane dofinansowanie (dotacja) jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związany z ceną danego świadczenia/danej dostawy (tj. świadczenie/dostawa dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), takie dofinansowanie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dofinansowanie nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować je jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Bezpośrednio z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności nie wynika, aby w odniesieniu do dofinansowania otrzymanego w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji, został spełniony warunek „bezpośredniego wpływu” dofinansowania na cenę świadczonych przez Państwa usług. W przedmiotowej sprawie nie ma do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie. Wskazali Państwo, że dofinansowanie nie będzie miało wpływu na cenę usług oczyszczania ścieków. Dofinansowanie ma na celu pokrycie wyłącznie wydatków na realizację inwestycji.

Skoro zatem otrzymane dofinansowanie nie będzie miało bezpośredniego wpływu na cenę usługi, którą Państwo świadczą w zakresie działalności kanalizacyjnej, to jest to dofinansowanie ogólne do Państwa działalności w zakresie kanalizacji, niezwiązane z konkretnymi dostawami towarów ani świadczeniem usług na rzecz mieszkańców.

Zatem, dofinansowanie otrzymane przez Państwa na realizację przedmiotowej Inwestycji, nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy. Konsekwentnie, dofinansowanie to nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym, w odniesieniu do otrzymanego dofinansowania nie wystąpi podatek należny, który powinni Państwo rozliczyć.

Podsumowując, dofinansowanie, które otrzymają Państwo w ramach Projektu z Rządowego Funduszu Polski Ład, nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).