Interpretacja indywidualna z dnia 8 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.538.2024.2.MKA

Umorzenie części kredytu mieszkaniowego - zaniechanie poboru podatku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

1 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 26 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zaniechania poboru podatku na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe w przypadku zarejestrowania działalności gospodarczej w kredytowanej nieruchomości. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 sierpnia 2024 r. (wpływ 5 sierpnia 2024 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan (…);

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Pani (…);

Opis stanu faktycznego

Zainteresowani (dalej: Wnioskodawcy, a także Kredytobiorcy) (...)2005 r. zawarli Umowę o kredyt hipoteczny nr (…) z (…) na kwotę (…) CHF. Celem zaciągniętego Kredytu hipotecznego było:

·sfinansowanie kosztów zakupu nieruchomości zabudowanej nowo budowanym, wolnostojącym budynkiem mieszkalnym, jednorodzinnego (budynek położony przy ulicy (…)),

·sfinansowanie kosztów remontu (modernizacji) Kredytowanej Nieruchomości, niewymagającego pozwolenia budowlanego zgodnie z Prawem budowlanym.

Nieruchomość została zakupiona zgodnie z celem kredytu, bez korzystania przy tym z żadnych ulg mieszkaniowych. Zabezpieczeniem prawnym umowy kredytowej została hipoteka na kredytowanej Nieruchomości zakupionej do wspólności majątkowej małżeńskiej. Kwota uruchomionego kredytu została w całości przeznaczona na wyżej opisane cele.

Kwota kredytu została określona w CHF.

Nie ma w umowie kredytowej ustaleń co do różnej odpowiedzialności za zobowiązania. Oświadczenie o poddaniu się egzekucji zostało wystawione przez Wnioskodawców na tę samą kwotę (wyższą niż kwota udzielonego kredytu). Nieruchomość, stanowiąca przedmiot Umowy o kredyt hipoteczny została zakupiona aktem notarialnym z (...)2006 r., Repertorium A nr (…).

Od 1993 r. Wnioskodawcy pozostają w związku małżeńskim. Od początku małżeństwa pozostają we wspólności ustawowej małżeńskiej.

Od 2005 r. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (zarejestrowaną w CEIDG) w zakresie: (…).

Jako przedsiębiorca podlegający rejestracji w CEIDG Wnioskodawczyni zobowiązana była zgłosić przede wszystkim adres do doręczeń, czyli miejsce, w którym będzie odbierała korespondencję dotyczącą działalności gospodarczej oraz adres stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej. Miejsce prowadzenia działalności określiła poprzez wskazanie adresu zamieszkania - adres położenia nieruchomości zabezpieczonej kredytem hipotecznym, (…). Jednak nigdy żadne pomieszczenie przedmiotowej nieruchomości, nie zostało wyodrębnione na cele prowadzenia działalności gospodarczej. W nieruchomość, o której mowa, pomimo wskazania jej jako miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, działalność faktycznie nie była wykonywana.

Aktualnie, Wnioskodawcy są w trakcie negocjowania z (…) ugody w sprawie przewalutowania na PLN aktualnego zadłużenia z tytułu kredytu a następnie umorzenia części kredytu, co odpowiada sytuacji jakby kredyt został przewalutowany po kursie – 0,3 CHF/PLN.

Proponowane warunki ugody:

Za podstawę ustalenia wysokości zadłużenia Kredytobiorcy po zawarciu Ugody dot. Umowy kredytu nr (…) Strony przyjmą. że:

·kredyt pozostający do spłaty zostanie przewalutowany na PLN oraz

·część aktualnego zadłużenia z tytułu kredytu zostanie umorzona,

·kredyt w PLN będzie oprocentowany w oparciu o:

a) zmienną stopę procentową, na podstawie sumy wskaźnika referencyjnego WIBOR 6M (zmiennego w okresie kredytowania) i marży w wysokości 1,0000 % (stałej w okresie kredytowania), lub

b) o stałą stopę procentową w wysokości 7,00 % do końca okresu kredytowania, wybór rodzaju stopy procentowej należeć będzie do Kredytobiorcy.

·podstawowym zabezpieczeniem kredytu będzie hipoteka w walucie PLN (nastąpi zmiana wysokości i waluty dotychczasowej hipoteki/hipotek z hipoteki ustanowionej w walucie CHF na hipotekę w walucie PLN, bez zmiany przedmiotu obciążenia).

· zachowane zostaną pozostałe warunki kredytu wynikające z Umowy, w tym okres kredytowania, terminy i system spłaty kredytu (raty malejące).

Szacunkowe skutki finansowe dla Kredytobiorcy po zawarciu ugody - według stanu na dzień 28 listopada 2023 r.:

·kwota aktualnego zadłużenia na dzień wydania propozycji: (…) CHF,

·różnica w saldzie kredytu do spłaty (kwota do umorzenia): (…) CHF,

·saldo kredytu do spłaty po przeliczeniu na PLN: (…) PLN,

·wysokość nowej raty z oprocentowaniem zmiennym, około (…) PLN,

·wysokość nowej raty (pierwszej raty w przypadku rat malejących) z oprocentowaniem stałym do końca okresu kredytowania: około (…) PLN.

Wskazany kurs 0,3 CHF/PLN (który jest odpowiednikiem umorzenia części kredytu) jest gwarantowany przez okres ważności tej propozycji. Pozostałe wartości mają charakter szacunkowy, a ich ostateczna wysokość zostanie ustalona po uzyskaniu zgody Kredytobiorcy na zaproponowane warunki ugodowe oraz po dokonaniu weryfikacji aktualnego zadłużenia Kredytobiorcy. Zawarcie ugody jest uzależnione od wyniku oceny zdolności kredytowej.

Warunki są zgodne z wolą obu stron. Bank informuje dodatkowo, że ugoda może nieść za sobą skutki podatkowe. W wyniku ugody dojdzie do umorzenia w saldzie kredytu do spłaty. Umorzona kwota stanowi dla Wnioskodawców/Kredytobiorców - w ocenie Banku - przychód, dlatego Wnioskodawcy będą zobowiązani zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ugoda z Bankiem nie została jeszcze podpisana. Strony wynegocjowały wstępnie warunki, ale z uwagi na wątpliwości dotyczące konieczności zapłacenia ewentualnego podatku od korzyści (przychodu), którą miałoby być umorzenie w saldzie kredytu do spłaty, Wnioskodawcy nie zdecydowali się na podpisanie ugody, do czasu wyjaśnia ich wątpliwości z Krajową Informacją Skarbową. Pismo do Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie indywidualnej interpretacji ma na celu zbadać, czy Wnioskodawcy spełniają warunki o zaniechanie poboru podatku.

Wskazać należy, że:

·do zawarcia Ugody dojdzie w 2024 r.,

·Kredyt hipoteczny zaciągnięto w 2005 r., na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej,

·Wnioskodawcy są właścicielem nieruchomości (domu, budynku jednorodzinnego), na nabycie której został zaciągnięty wskazany we wniosku kredyt hipoteczny,

·Wnioskodawcy są jedynymi kredytobiorcami,

·Wnioskodawcy w przeszłości nie korzystali z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu innego kredytu mieszkaniowego, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 592 ze zm.).

Ponadto w uzupełnieniu wniosku podali Państwo następujące informacje:

Umowę o kredyt hipoteczny nr (…) zawarli Zainteresowani (dalej: Wnioskodawcy, a także Kredytobiorcy) z bankiem (…) S.A. obecnie (…) S.A.

Zarówno (…) S.A. jaki i (…) S.A. to podmioty, których działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionym do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów.

Aktualne zadłużenie składa się z kwoty kapitału, która wynosi: (…) CHF,

Na kwotę zadłużenia, które w związku z zawarciem Ugody umorzy Bank składa się kwota kapitału w wysokości (…) CHF:

Zawarcie Ugody spowoduje, iż pozostałe do spłaty zadłużenie Kredytobiorcy wobec Banku z tytułu Umowy, na dzień określony w Ugodzie (prawdopodobny termin zawarcia ugody to październik 2024 r.), wynosi (…) tj.:

1)kapitał (pozostała do spłaty kwota kredytu): (…) PLN,

2)odsetki: 0 PLN, - Kredytobiorcy zamierzają spłacić pozostałą kwotę kapitału jednorazowo,

3)opłaty: brak.

Kredytobiorcy zamierzają spłacić pozostałą kwotę kapitału jednorazowo.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy adres działalności przypisany do nieruchomości (budynku jednorodzinnego), na nabycie, której został zaciągnięty wskazany we wniosku kredyt hipoteczny, może przyczynić się do niemożności zastosowania zaniechania poboru podatku w świetle przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. (ewentualnie innych przepisów)?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie (wynikające z wniosku i jego uzupełnienia)

Zdaniem Zainteresowanych, wątpliwości nie budzi możliwość zastosowania zaniechania poboru podatku od umorzonego kapitału i ewentualnych odsetek od należności regularnych w świetle przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r., lecz ewentualna utrata możliwości skorzystania z zaniechania podatku na mocy cytowanego rozporządzenia, w sytuacji gdy w nieruchomości, na nabycie której zaciągnięty został kredyt hipoteczny, objęty ugodą z bankiem, zarejestrowana była działalność gospodarcza.

Przedstawione w pytaniu i opisie stanu faktycznego okoliczności nie wpływają na możliwość zastosowania zaniechania poboru podatku dochodowego.

Jak wynika z § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz.U. poz. 592 ze zm.). zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku, gdy:

a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej.

Struktura powołanej regulacji wskazuje, że zastosowanie zaniechania poboru podatku uwarunkowane jest w szczególności tym, aby umorzony kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej. Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 6 lutego 2024 r., 0113-KDIPT2-2.4011.896.2023.2.DA:

„Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa, kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym - z różnych powodów - zamieszkiwał tylko czasowo.“

Podobnie w analizowanym przypadku prawodawca nie wskazał jakoby prawo podatnika do stosowania zwolnienia od podatku uwarunkowane było wykorzystywaniem lokalu mieszkalnego tylko i wyłącznie do celów mieszkaniowych lub też wykorzystywaniem lokalu do tych celów przez ściśle określony czas albo w określonym zakresie. Dla celów więc zastosowania tego zwolnienia liczy się przede wszystkim cel jaki przyświecał kredytobiorcom w momencie realizacji inwestycji/zaciągnięcia kredytu. Zatem fakt, że zarejestrowano w domu, na który zaciągnięto kredyt działalność gospodarczą żony (która de facto nie jest tam wykonywana), nie wpływa w tej sytuacji na zasadność korzystania z zaniechania poboru podatku.

Resumując, przedstawione w pytaniu okoliczności nie wpływają na możliwość zastosowania zaniechania poboru podatku dochodowego.

Co do możliwość zastosowania zaniechania poboru podatku od umorzonego kapitału i ewentualnych odsetek od należności regularnych w świetle przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r., Wnioskodawcy podtrzymują w całości stanowisko wraz z uzasadnieniem przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji.

W ocenie Wnioskodawców spełnione zostaną wszystkie warunki określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2O22 r. poz. 592 ze zm.):

·Wnioskodawcy zaciągnęli jeden kredyt na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego,

·Wnioskodawcy nie skorzystali z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej,

·kredyt mieszkaniowy był udzielony przed 15 stycznia 2015 r., tj. 16 grudnia 2005 r. przez podmiot uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw,

·kredyt mieszkaniowy został zabezpieczony w postać hipoteki ustanowionej na nieruchomości,

·Wnioskodawcy zaciągnęli kredyt mieszkaniowy na wydatki, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 21 ust. 25 pkt 1) - nabycie budynku mieszkalnego oraz remont,

·Umorzenie kredytu mieszkaniowego dotyczy kwoty kredytu (kapitału) i odsetek,

·Ugodę z bankiem Wnioskodawcy planują zawrzeć niezwłocznie po otrzymaniu interpretacji KIS i załatwieniu wszelkich formalności.

W związku z powyższym, Wnioskodawcy uznają, że pomimo zarejestrowanej działalności gospodarczej w nieruchomość zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Rozporządzenie Ministra Finansów z 11 marca 2022 r.).

Uzasadnienie

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenie otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Źródła przychodów

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Umorzenie wierzytelności.

Umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Tak więc dla umorzenia wierzytelność koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym umorzoną kwotę wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu (zgodnie z treścią Ugody różnica w saldzie kredytu do spłaty - kwota umorzona) należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaniechane poboru podatku.

Jednakże zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 102):

1.Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

2.Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:

1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);

2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;

3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

3.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

4.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

5.Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

1)jednego gospodarstwa domowego albo

2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043).

6.Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

7.W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.

W myśl § 2 ww. rozporządzenia:

1.Zarządza się zaniechane poboru podatku dochodowego od osób prawnych od dochodu odpowiadającego równowartości umorzonych kwot wierzytelności z tytułu kredytów mieszkaniowych, od tej części kapitału tych kredytów, od której następuje zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie § 1 ust. 1 pkt 1, w przypadku, gdy:

1)umorzenia dokonuje podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielana kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów,

2)równowartość umorzonych kwot wierzytelność nie pomniejszyła w jakiejkolwiek innej formie przychodu, dochodu, podstawy opodatkowania ani podatku podmiotu udzielającego kredytu mieszkaniowego lub umarzającego kwoty wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego z wyjątkiem rezerw i odpisów utworzonych na te wierzytelność, które zostały rozwiązane w związku z tym umorzeniem, i w następstwie ich rozwiązana ustalony został przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

2.Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805) przy czym zaniechanie, a którym mowa w ust 1. przysługuje wyłącznie do wysokości dochodów spółki tworzącej taką grupę, która umorzyła kwoty wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego i jest podmiotem określonym w ust. 1 pkt 1.

Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że zaniechane o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowane do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2024 r.

Zatem zaniechane poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

1)kredyt był zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej,

2)kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielana kredytów na podstawie odrębnych ustaw,

3)kredyt był zabezpieczony hipotecznie,

4)kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązana z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie,

5)kwota wierzytelności obejmie kwotę kredytu mieszkaniowego (kapitału), odsetki, w tym odsetki skapitalizowane i prowizje, opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych w szczególności ubezpieczeń.

W przypadku spełnienia powyższych przesłanek zaniechanie poboru podatku ma też zastosowanie do świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

Ponadto określając kredyt mieszkaniowy objęty zaniechaniem rozporządzenie odwołuje się do wydatków, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższego wynika zatem że zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione co udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenianiemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przy czym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa, kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył budynek mieszkalny jednorodzinny, w którym mieszka, i jednocześnie wskazuje adres do doręczeń oraz adres stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej czy też udostępnia część lokalu na cale prowadzonej działalności gospodarczej.

Jedną z przesłanek skorzystania z zaniechania poboru podatku jest przeznaczenie kredytu na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Katalog wydatków stanowiących „własne cele mieszkaniowe” podatnika wymieniony w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty - jest to wyliczenie enumeratywne.

Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Z opisu sprawy wynika, że kredyt został przeznaczony na nabycie budynku mieszkalnego, jednorodzinnego, a wskazanie miejsca prowadzenia nie przesądza o utracie podstawowego celu - własny cel mieszkaniowy.

Ta sama logika obowiązuje na gruncie Prawa Cywilnego przy rozstrzyganiu w definicji Konsumenta. Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą czynność prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

Jak podkreśla Sąd Apelacyjny w Szczecinie I wydział Cywilny w wyroku z 31 marca 2022 r., I ACa 910/21:

„Dla pojęcia konsumenta całkowicie obojętny jest jednak sam fakt prowadzenia przez osobę fizyczną działalność gospodarczą lub zawodową. Istotne jest jedynie, aby dokonywana przez nią konkretna czynność nie dotyczyła bezpośrednio tego rodzaju działalność. Konsumentem będzie zatem zarówno osoba fizyczna dokonująca czynności prawnej niezwiązanej ze swoją działalnością profesjonalną jak i czynności związanej co prawda z tą działalnością, ale tylko pośrednio. Zgodnie bowiem z utrwalonym w doktrynie i judykaturze poglądem wyróżnienie kategorii konsumenta dotyczy tylko i wyłączne jego prawnych relacji z przedsiębiorcą, który stanowi podmiot silniejszy jako profesjonalista w stosunkach danego rodzaju. W niniejszej sprawie nie budzi natomiast wątpliwości, że kredytobiorcy, zawierając umowę kredytową, byli podmiotami słabszymi w tej relacji.”

Natomiast w wyroku Sądu Najwyższego Izba Cywilna z 18 maja 2022 r., II CSKP 362/22 Sąd Najwyższy podkreślił, że:

„w orzecznictwie Sądu Najwyższego wskazano, że zawartą w art. 221 przesłankę bezpośredniego związku czynności prawnej dokonywanej przez osobę fizyczną z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą lub zawodową należy badać przy uwzględnieniu typu i rodzaju dokonywanej czynności prawnej, jej przedmiotu, a także okoliczności towarzyszących jej zawarciu. Bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą lub zawodową jest wyłączony, jeżeli podejmowana przez osobę fizyczną czynność prawna zmierza do zaspokajania potrzeb własnych i „prywatnych” podmiotu i jego rodziny, jest nastawiona na zapewnienia funkcjonowania gospodarstwa domowego.”

Jako podkreśla Sąd Najwyższy w wyroku z 13 września 2022 r., sygn. II CSKP 757/22 - związek między daną czynnością a działalnością gospodarczą lub zawodową musi być bezpośredni, co oznacza, że istnienie związku jedynie pośredniego nie wyłącza uznania osoby dokonującej czynności za konsumenta.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Odnosząc się do zawartej przez Państwa ugody z bankiem dotyczącej kredytu hipotecznego, zaciągniętego przez Państwa, wskazuję, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Tak więc, dla umorzenia wierzytelności konieczna jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym, umorzoną kwotę wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu wskazuję na rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów:

Natomiast z § 3 ww. rozporządzenia wynika, że:

Z kolei § 4 ww. rozporządzenia stanowi, że:

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, czy przypisanie do nieruchomości tj. budynku mieszkalnego jednorodzinnego, na nabycie której został wydatkowany kredyt zaciągnięty w 2005 r. spowoduje, że nie będą Państwo mogli zastosować przepisów rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Wyjaśniam, że ww. rozporządzenie Ministra Finansów szczegółowo wymienia przesłanki, które należy spełnić aby skorzystać z zaniechania. W myśl tego rozporządzenia zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. rozporządzenia). Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozporządzenie nie zawiera natomiast zapisu, zgodnie z którym wykorzystywanie nieruchomości, na którą zaciągnięto kredyt mieszkaniowy jako miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przez podatnika powoduje wyłączenie z możliwości zastosowania zaniechania poboru podatku od powstałego z tego tytułu przychodu.

W Państwa sprawie istotnym jest cel na jaki zaciągnęli i wydatkowali Państwo środku z kredytu, tj. sfinansowanie kosztów zakupu nieruchomości zabudowanej nowo budowanym, wolnostojącym budynkiem mieszkalnym, jednorodzinnym oraz sfinansowanie kosztów remontu (modernizacji) tej nieruchomości, ponieważ wydatki te zostały wymienione w wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stwierdzam, że przypisanie adresu prowadzenia działalności gospodarczej do budynku jednorodzinnego, na nabycie i remont, którego został zaciągnięty kredyt hipoteczny, nie wpływa na możliwość zastosowania zaniechania poboru podatku w świetle przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto wskazuję, że w niniejszej interpretacji indywidualnej odniosłem się tylko do Państwa wątpliwości wyrażonych w pytaniu w odniesieniu do przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Nie oceniałem czy przysługuje Państwu prawo zaniechania poboru podatku w stosunku do dochodu(przychodu) powstałego w związku z zawarciem ugody z bankiem dotyczącej opisanego we wniosku kredytu hipotecznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan (…) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).