Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 2 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.366.2024.1.PRM

Ustalenie, czy Wnioskodawa powinien zostać uznany za podatnika, o którym mowa w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy ułatwiającego dostawę towarów za pośrednictwem Platformy oraz uznanie, że umożliwienie przez A. za wynagrodzeniem działań marketingowych Wnioskodawcy polegających na stosowaniu Kodów Rabatowych Platformy stanowić będzie odpłatne świadczenie usług przez A. na rzecz Wnioskodawcy, a Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT w związku w ich nabyciem.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy powinniście Państwo zostać uznani za podatnika, o którym mowa w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy ułatwiającego dostawę towarów za pośrednictwem Platformy oraz uznania, że umożliwienie przez \A. za wynagrodzeniem Państwa działań marketingowych polegających na stosowaniu Kodów Rabatowych Platformy stanowić będzie odpłatne świadczenie usług przez A. na Państwa rzecz, a Państwu przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT w związku w ich nabyciem.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. z siedzibą w (...) („Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („podatek VAT”), o którym mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług („ustawa o podatku VAT”).

Ujawniony w KRS przedmiot przeważającej działalności Spółki obejmuje (...). Natomiast ujawnione w KRS przedmioty pozostałej działalności Spółki są następujące: (...).

Spółka specjalizuje się w dostawie (...) na terytorium Polski, a w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza uruchomić interfejs elektroniczny („Platforma”), poprzez który producenci (...) („A.”) będą mogli sprzedawać oferowane przez Nich towary na rzecz konsumentów („Konsumenci”).

Platforma będzie umożliwiać nawiązanie kontaktu pomiędzy Konsumentem a A., który będzie oferować towary na sprzedaż poprzez Platformę, co będzie skutkować dostawą danych towarów. Platforma nie będzie jednak służyć do sprzedaży towarów importowanych (spoza terytorium Unii Europejskiej), ani też nie będzie służyć do sprzedaży towarów przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej.

Spółka będzie ułatwiać A. wspomnianą wyżej sprzedaż towarów za pośrednictwem Platformy (tzw. marketplace), a w zamian za odnośną usługę otrzymywać będzie wynagrodzenie prowizyjne, ustalone według uzgodnionej stawki procentowej odnoszonej do wartości sprzedaży dokonanej przez poszczególny A. za pośrednictwem Platformy („Prowizja”).

W ramach funkcjonalności Platformy poszczególne A. będą miały możliwość tworzenia i oferowania Konsumentom kodów rabatowych, z których to kodów Konsumenci będą mogli korzystać na Platformie przy zakupie towarów od A. będącego wystawcą danego kodu, a w rezultacie zakupić towary po cenie obniżonej w zakresie wynikającym z kodu rabatowego A.

Ponadto, niezależnie od powyższego, Spółka będzie upoważniona do stosowania „własnych” kodów rabatowych, tj. kodów ustalanych bez bezpośredniego udziału A. („Kody Rabatowe Platformy”), dotyczących towarów wszystkich A. oferujących swoje produkty na Platformie. Kody te będą mogły obniżać ceny oferowanych przez poszczególne A. towarów, przy czym Spółka będzie umocowana do takiego określania cen towarów A. jako pośrednik, na podstawie stosownych postanowień umów o świadczenie usług lub umów o współpracy zawieranych przez Spółkę z poszczególnymi A. („Umowy Marketplace”).

Kody Rabatowe Platformy będą zmniejszać, jako opusty, ceny do zapłaty przez Konsumentów na rzecz A. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego Spółka będzie przygotowywać dla każdego A. raport, w którym zawarte zostaną m.in. informacje o Kodach Rabatowych Platformy wykorzystanych przez Konsumentów, kwotach udzielonych na ich podstawie opustów, przypisanych do nich zamówieniach oraz sumarycznej kwocie udzielonego w danym okresie rozliczeniowym rabatu na podstawie Kodów Rabatowych Platformy („Rabat Platformy”).

Kody Rabatowe Platformy wchodzić będą w zakres działań marketingowych podejmowanych przez Spółkę i służyć będą promocji Platformy oraz zwiększeniu ilości dokonywanych za Jej pośrednictwem transakcji, a tym samym zwiększeniu uzyskiwanej przez Spółkę Prowizji (zysku) w ramach działalności gospodarczej. Jednocześnie, w zamian za umożliwienie przez dany A. prowadzenia przez Spółkę wskazanych wyżej działań, Spółka zobowiąże się w Umowie Marketplace do zapłaty na rzecz A. wynagrodzenia opiewającego na określoną w umowie stawkę procentową odniesioną do wartości Rabatu Platformy, nieprzekraczającą jednak 100%.

Pytania

1)Czy na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego powinno się uznawać, że Spółka, ułatwiając dostawy towarów za pośrednictwem Platformy, będzie samodzielnie otrzymywać towary i dokonywać ich dostawy zgodnie z art. 7a ust. 1 i 2 ustawy o VAT?

2)Czy umożliwianie przez A. za wynagrodzeniem działań marketingowych Spółki polegających na stosowaniu Kodów Rabatowych Platformy stanowić będzie odpłatne świadczenie przez A. na rzecz Spółki usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a Spółce przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem wyżej wskazanych usług, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Spółki, na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego nie powinno się uznawać, że Spółka, ułatwiając dostawy towarów za pośrednictwem Platformy, będzie samodzielnie otrzymywać towary i dokonywać ich dostawy zgodnie z art. 7a ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Sprzedaż towarów poprzez Platformę będzie dokonywana bezpośrednio pomiędzy A. oraz Konsumentami, natomiast Spółka świadczyć będzie jedynie na rzecz A. odpłatne usługi pośrednictwa (marketplace), wynagradzane Prowizją.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej „interfejsem elektronicznym”, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

Stosownie do art. 7a ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, dokonanie na terytorium Unii Europejskiej przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej:

1)wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub

2)dostawy towarów na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem

- uznaje się, że podatnik, który ułatwia tę dostawę, samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

Jak wynika z art. 7a ust. 3 ustawy o VAT, przez „ułatwianie”, o którym mowa powyżej, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 5b rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Stosownie natomiast do przywołanego rozporządzenia:

a)termin „ułatwia” oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny;

b)jednakże podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

  • podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;
  • podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;
  • podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Odnosząc przywołane wyżej regulacje do zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku, należy stwierdzić, że Platforma stanowić będzie interfejs elektroniczny w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy o VAT, za pośrednictwem którego Spółka ułatwiać będzie dostawy towarów przez A.

Jednakże poprzez Platformę nie będzie dokonywana sprzedaż towarów określona w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Platforma nie będzie bowiem służyć do sprzedaży towarów importowanych (spoza terytorium UE), ani też nie będzie służyć do sprzedaży towarów przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki uzasadnione jest Jej stanowisko, w myśl którego na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego nie powinno się uznawać, że Spółka, ułatwiając dostawy towarów za pośrednictwem Platformy, będzie samodzielnie otrzymywać towary i dokonywać ich dostawy zgodnie z art. 7a ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Sprzedaż towarów poprzez Platformę będzie dokonywana bezpośrednio pomiędzy A. oraz Konsumentami, natomiast Spółka będzie jedynie świadczyć na rzecz A. odpłatne usługi pośrednictwa (marketplace), wynagradzane Prowizją.

Ad 2

Zdaniem Spółki, umożliwianie przez A. za wynagrodzeniem działań marketingowych Spółki polegających na stosowaniu Kodów Rabatowych Platformy stanowić będzie odpłatne świadczenie przez A. na rzecz Spółki usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a Spółce przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem wyżej wskazanych usług, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Ponadto, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT).

Kwotę podatku naliczonego stanowi natomiast przede wszystkim suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług lub dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT).

Mając na uwadze przywołane regulacje, należy w pierwszym rzędzie stwierdzić, że umożliwianie przez A. działań marketingowych Spółki polegających na stosowaniu Kodów Rabatowych Platformy za wynagrodzeniem stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, podlegające podatkowi VAT.

Z przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika bowiem, że kategoria świadczenia usług jest kategorią pojemną (jest to każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów) i może obejmować również świadczenia polegające na zobowiązaniu do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji (art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT), a więc również do znoszenia czy umożliwiania działania innego podmiotu, w tym także na podstawie upoważnienia.

Jednocześnie nie powinno być wątpliwości, że wspomniane umożliwianie działania innego podmiotu (w omawianej sytuacji: Spółki przez A.), na gruncie opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego będzie miało wymiar gospodarczy. Dzięki temu bowiem Spółka dysponować będzie dodatkowym instrumentem działań marketingowych, którego celem będzie zwiększenie popularności Platformy oraz obrotu sprzedaży dokonywanej za Jej pośrednictwem, a tym samym zwiększenie osiąganego przez Spółkę wynagrodzenia (Prowizji, zysku) w ramach działalności gospodarczej - opodatkowanego podatkiem VAT.

Wobec tego – w opinii Spółki - nie powinno być wątpliwości, że opisane wyżej, nabywane przez Spółkę usługi A. wykorzystywane będą do wykonywania czynności opodatkowanych (przy braku okoliczności świadczących o stosowaniu art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT), w związku z czym Spółce przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem wyżej wskazanych usług, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Konkludując, zdaniem Spółki, umożliwianie przez A. działań marketingowych Spółki za wynagrodzeniem stanowić będzie odpłatne świadczenie przez A. na rzecz Spółki usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a Spółce przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem wyżej wskazanych usług, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej „interfejsem elektronicznym”, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

W myśl art. 7a ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, dokonanie na terytorium Unii Europejskiej przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej:

1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub

2) dostawy towarów na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem

- uznaje się, że podatnik, który ułatwia tę dostawę, samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

Jak wskazuje powyższy przepis, w przypadku dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 ustawy, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane dostawie towarów dokonanej przez podatnika, który ułatwia poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawę towarów. Oznacza to, że tzw. dostawa ruchoma jest przypisana do „fikcyjnej” dostawy dokonywanej przez operatora interfejsu elektronicznego na rzecz finalnego odbiorcy towarów (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi a klientami indywidualnymi, zwane dalej B2C). W konsekwencji „fikcyjna” dostawa dokonywana przez dostawcę bazowego na rzecz operatora interfejsu elektronicznego (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi, zwane dalej B2B) będzie dostawą „nieruchomą”, podlegającą opodatkowaniu w miejscu, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Dla zastosowania regulacji zawartej w art. 7a ust. 2 ustawy, muszą natomiast wystąpić następujące przesłanki dotyczące dostawcy bazowego i dokonywanej przez niego dostawy bazowej:

a)nieposiadanie przez dostawcę bazowego siedziby działalności gospodarczej, stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłego miejsca pobytu na terytorium UE (w tym Polski),

b)dokonywanie dostawy bazowej na rzecz podmiotu, co do zasady, niebędącego podatnikiem VAT (w przypadku WSTO nabywcą towarów może być w pewnych przypadkach podmiot posiadający status podatnika VAT),

c)dostawa bazowa ma miejsce na terytorium UE (będące jej przedmiotem towary zostały uprzednio dopuszczone do swobodnego obrotu w UE).

Z opisu sprawy wynika, że specjalizują się Państwo w dostawie (...) na terytorium Polski. W ramach prowadzonej działalności zamierzają Państwo uruchomić interfejs elektroniczny tj. Platformę, za pomocą której A. będą mogły sprzedawać oferowane przez Nich towary na rzecz Konsumentów. Platforma nie będzie służyć do sprzedaży towarów importowanych, ani też nie będzie służyć do sprzedaży towarów przez podatników nieposiadających siedziby działalności gosapodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej. Platforma będzie umożliwiać nawiązanie kontaktu pomiędzy Konsumentem a A.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia, czy powinniście Państwo zostać uznani za podatnika, o którym mowa w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy ułatwiającego dostawę towarów za pośrednictwem Platformy.

Przepis art. 7a ust. 1 i 2 ustawy wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), polegającą na przyjęciu, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego wyżej wskazane dostawy towarów na rzecz konsumentów, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych:

  • samodzielnie otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz
  • dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).

Odnosząc się do opisu sprawy, w którym wskazali Państwo, że Platforma nie będzie służyć do sprzedaży towarów importowanych nie można uznać Państwa za podmiot ułatwiający dostawę towarów, o której mowa w art. 7a ust. 1 ustawy. Nie będą Państwo również za pomocą Platfromy ułatwiać dostaw towarów A. nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej. Zatem warunki niezbędne do uznania Państwa za podatnika w myśl art. 7a ust. 2 ustawy także nie są spełnione.

W konsekwencji, Państwa stanowisko zgodnie z którym nie powinno się uznawać, że Państwa Spółka, ułatwiając dostawy towarów za pośrednictwem Platformy, będzie samodzielnie otrzymywać towary i dokonywać ich dostawy zgodnie z art. 7a ust. 1 i 2 ustawy o VAT uznaję za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także uznania, że umożliwienie przez A. za wynagrodzeniem Państwa działań marketingowych polegających na stosowaniu Kodów Rabatowych Platformy stanowić będzie odpłatne świadczenie usług przez A. na Państwa rzecz, a Państwu przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT w związku w ich nabyciem.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

  • w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;
  • świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie, jako usługa, podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przy czym z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise), przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego.

W wyroku C-16/93 z 3 marca 1994 r. pomiędzy R. J. Tolsma v. Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, TSUE zauważył, że czynność:

„podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Natomiast w wyroku C-90/20 w sprawie Apcoa Parking Danmark, TSUE wskazał, że aby świadczenie usług można było uznać za odpłatne, i wobec tego opodatkowane podatkiem VAT, to pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą musi istnieć stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych - usługi i wynagrodzenia, między którymi istnieje bezpośredni związek.

Z opisu sprawy wynika, że Platforma służy do nawiązania kontaktu pomiędzy Konsumentem a A. Za możliwość korzystania z Platformy przez A. otrzymają Państwo wynagrodzenie prowizyjne. W ramach funkcjonalności Platformy poszczególne A. będą miały możliwość tworzenia i oferowania Konsumentom kodów rabatowych, z których to kodów Konsumenci będą mogli korzystać na Platformie przy zakupie towarów od A. będącego wystawcą danego kodu, a w rezultacie zakupić towary po cenie obniżonej w zakresie wynikającym z kodu rabatowego A. Na podstawie Umów Marketplace również Państwo będa upoważnieni do stosowania Kodów Rabatowych Platformy tj. „własnych” kodów rabatowych ustalanych bez bezpośredniego udziału A. Kody Rabatowe Platformy mogą dotyczyć towarów wszystkich A. oferujących swoje produkty na Platformie. Kody Rabatowe Platformy będą zmniejszać, jako opusty, ceny do zapłaty przez Konsumentów na rzecz A.

Kody Rabatowe Platformy wchodzić będą w zakres podejmowanych przez Państwa działań marketingowych oraz służyć zwiększeniu ilości transakcji dokonywanych za pośrednictwem Platformy, a tym samym zwiększeniu uzyskiwanej przez Państwa prowizji (zysku) w ramach działalności gospodarczej. Jednocześnie, w zamian za umożliwienie przez dany A. prowadzenia przez Państwa wskazanych wyżej działań, zobowiążą się Państwo w Umowie Marketplace do zapłaty na rzecz A. wynagrodzenia opiewającego na określoną w umowie stawkę procentową odniesioną do wartości Rabatu Platformy, nieprzekraczającą jednak 100%.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika zatem, że mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną – świadczenie w zamian za wynagrodzenie określone w Umowie Marketplace. Jak stwierdzono wyżej, świadczeniem jest każde zachowanie polegające na działaniu, zaniechaniu działania lub znoszeniu (tolerowaniu) określonej sytuacji lub stanu rzeczy.

Na podstawie Umów Marketplace będą Państwo upoważnieni do stosowania Kodów Rabatowych Platformy tj. „własnych” kodów rabatowych ustalanych bez bezpośredniego udziału A. Zapłata przez Państwa określonego w Umowie Marketplace wynagrodzenia opiewającego na określoną w umowie stawkę procentową odniesioną do wartości Rabatu Platformy, nieprzekraczającą jednak 100% należy traktować jako wynagrodzenie za świadczenie wykonywane przez A. na Państwa rzecz, co wypełnia wskazaną przesłankę uznania czynności wykonywanych przez A. za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Należy zwrócić uwagę, że w przypadku opisanym we wniosku możemy wskazać konkretnego beneficjenta tej usługi – Państwa Spółkę – która w związku z zaistnieniem określonych okoliczności jest zobowiązana do wypłaty ustalonego w umowie wynagrodzenia.

W świetle powyższego uznać należy, że mamy do czynienia z zapłatą za usługę. Płatność wynagrodzenia opiewającego na określoną w umowie stawkę procentową odniesioną do wartości Rabatu Platformy, nieprzekraczającą jednak 100% stanowi wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, wynikające wprost z zawartej między stronami tj. pomiędzy Państwem a A. Umowy Marketplace.

Podsumowując, w analizowanej sprawie kwota wynagrodzenia, którą otrzyma A. w związku z zawartą Umową Marketplace stanowi wynagrodzenie za świadczenie, które mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy jako odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. przez ich odsprzedaż, lecz przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, należy zauważyć, że działania marketingowe związane z udzielaniem Kodów Rabatowych Platformy podjęte przez Państwa w ramach Umów Marketplace będą miały na celu promocję zarówno towarów dostarczanych przez A., jak i rozpowszechnienie Państwa Platformy wśród Konsumentów, a tym samym  zwiększenie uzyskanej przez Państwa prowizji. Uznać zatem należy, że czynności te będą pośrednio związane z Państwa działalnością gospodarczą. Działania podjęte przez Państwa będą mieć na celu wpływ na Państwa pozytywny wizerunek oraz reklamę i pośrednio przyczynią się do zwiększenia Państwa wynagrodzenia prowizyjnego, co w konsekwencji ma związek z Państwa działalnością opodatkowaną.

Zatem, umożliwienie przez A. za wynagrodzeniem Państwa działań marketingowych polegających na stosowaniu Kodów Rabatowych Platformy stanowić będzie odpłatne świadczenie usług przez A. na Państwa rzecz, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, a tym samym, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia ww. usług.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zakres przedmiotowy wniosku wyznaczają przedstawione przez Państwa pytania. Wskazuję tym samym, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00