Interpretacja indywidualna z dnia 7 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.359.2024.2.JK

Obowiązek podatkowy w związku ze sprzedażą w trybie egzekucji sądowej zabudowanej nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 31 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą w trybie egzekucji sądowej zabudowanej nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 lipca 2024 r. (wpływ 18 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Zgodnie z wnioskiem wierzyciela komornik prowadzi egzekucję z nieruchomości (...) dz. nr (...) (użytkowanie wieczyste). Zabudowana nieruchomość gruntowa obejmuje działkę gruntu o numerze geodezyjnym (...) o powierzchni (...) m², położona w (...), zapisana w Księdze Wieczystej nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy (...) Wydział Ksiąg Wieczystych. Działka gruntu w wieczystym użytkowaniu, okres użytkowania do (...)2089 r. Sposób korzystania: BA - tereny przemysłowe. Działka nr (...) zabudowana jest:

-budynkiem biurowym trzykondygnacyjnym murowanym z cegły, o powierzchni zabudowy (...) m² (w złym stanie technicznym), budynek zniszczony, od lat nieużytkowany, podlegający postępującej dewastacji, lata budowy – brak danych, budynek bez okien i drzwi, nieużytkowany od wielu lat.

Pozostała część działki niezagospodarowana, zaniedbana, porośnięta chwastami.

W Księdze Wieczystej (...), Dział I-O „Oznaczenie nieruchomości” dz. nr (...) wpisana jest jako – Działki ewidencyjne: działka nr (...), sposób korzystania BA– tereny przemysłowe Budynki: inny budynek niemieszkalny, budynek biurowy, budynek przemysłowy, budynek przemysłowy, budynek transportu i łączności, budynek przemysłowy, silos zbiornik, silos zbiornik, budynek przemysłowy, budynek przemysłowy, silos zbiornik.

W rzeczywistości na działce znajduje się tylko ww. zniszczony budynek biurowy. Dłużna spółka nabyła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w roku 2018 – Umowa sprzedaży, na podstawie Aktu Notarialnego (Rep. (...)). Z oględzin nieruchomości wynika, że dłużna spółka nie wykorzystywała nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej – działka jest nieużytkowana.

Od (…) dłużna spółka była zarejestrowana jako podatnik VAT.

Dłużna spółka nie przeprowadzała modernizacji działki nr (...).

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

Dłużnikiem jest: (…)

W dniu sprzedaży działka nr (...) będzie zabudowana budynkiem biurowym trzykondygnacyjnym murowanym z cegły, o powierzchni zabudowy (...) m².

Komornik nie ma wiedzy, czy budynek biurowy trzykondygnacyjny został przez dłużną spółkę wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Komornik nie ma wiedzy, czy budynek biurowy trzykondygnacyjny był wykorzystywany przez dłużną spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Budynek jest zniszczony, od lat nieużytkowany, podlegający postępującej dewastacji, według oceny komornika – nigdy nie doszło do zasiedlenia budynku, oddania do używania, czy też rozpoczęcia użytkowania na potrzeby własne.

Ponieważ nie doszło do zasiedlenia budynku – nie ma możliwości określenia okresu czasowego od zasiedlenia budynku do sprzedaży nieruchomości w trybie egzekucji sądowej.

Budynek biurowy trzykondygnacyjny w momencie nabycia nieruchomości przez dłużnika znajdował się na gruncie.

Komornik nie ma wiedzy, czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wybudowania ww. budynku; budynek nie został wybudowany przez dłużnika.

Nie doszło do zasiedlenia budynku biurowego trzykondygnacyjnego znajdującego się na działce nr (...). Ponieważ nie doszło do zasiedlenia budynku – nie ma możliwości określenia okresu czasowego od zasiedlenia budynku do sprzedaży nieruchomości w trybie egzekucji sądowej.

Dłużna spółka nabyła nieruchomość – Aktem Notarialnym – Umowa sprzedaży z dnia (…)2018 r., Rep. A nr (…), komornik nie ma wiedzy, czy była to czynność opodatkowana podatkiem VAT, zwolniona od podatku VAT, niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, a także, czy Spółka otrzymała fakturę z wykazaną stawką podatku VAT przy zakupie budynku.

Komornik nie ma wiedzy, czy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości.

Na dzień sprzedaży nie będą i nie były ponoszone wydatki na ulepszenie lub przebudowę budynku lub jego części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły lub będą stanowić co najmniej 30% wartości początkowej ww. obiektu. Nie dokonano żadnych zmian w celu zmiany wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków zasiedlenia.

Dłużna spółka nie użytkuje ww. nieruchomości, nieruchomość jest opuszczona, nie będą zatem ponoszone i nie były ponoszone żadne wydatki na ulepszenie lub przebudowę budynku.

Budynek nie był ulepszany, modernizowany, czy też przebudowywany w czasie, kiedy jest własnością dłużnej spółki.

Budynek nie był ulepszany, modernizowany, czy też przebudowywany w czasie, kiedy jest własnością dłużnej spółki, nie istnieje zatem okres odpowiadający czasowi od momentu ulepszenia do momentu sprzedaży.

Dłużna spółka nie ponosiła nakładów na ulepszenie nieruchomości, zatem spółka nie mogła skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nieruchomość nie była ulepszona, komornik nie ma wiedzy, czy nieruchomość była wykorzystywana przez Spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Komornik nie ma wiedzy, czy nieruchomość była/jest/będzie do czasu sprzedaży przedmiotem najmu, dzierżawy itp.

Komornik nie ma wiedzy na temat okresu, w którym nieruchomość została oddana w najem/dzierżawę i czy taki okres w ogóle istniał.

Komornik nie ma wiedzy na temat okresu, w którym nieruchomość została oddana w najem/dzierżawę, a jeżeli był taki okres, to czy była to czynność odpłatna lub nieodpłatna.

Komornik nie ma wiedzy na temat okresu, w którym nieruchomość została oddana w najem/dzierżawę i czy ewentualny czynsz był lub jest dokumentowany fakturami.

Dłużna spółka nabyła nieruchomość – Aktem Notarialnym – Umowa sprzedaży z dnia (…)2018 r., Rep. (…0 ((...)).

Spółka została zarejestrowana jako podatnik VAT w dniu (…)2018 r. Została wykreślona z rejestracji jako podatnik VAT w dniu (…)2020 r.

Zatem w dniu zakupu nieruchomości figurowała w rejestrze VAT.

W odpowiedzi na pytanie o treści: „Jeżeli nie posiada Pan informacji, o których mowa w ww. pytaniach, które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług, to należy wskazać:

a)czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Pana działań?

b)czy działania te zostały udokumentowane?

c)czy podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnej spółki?,

wskazał Pan:

Komornik sądowy prowadzi postępowanie egzekucyjne w sprawie (…) od (…)2023 r. Podczas prowadzonego postępowania komornik przeprowadził szereg czynności w sprawie. Czynności te nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. pkt 2, 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytanie

Czy istnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług obciążający czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości zapisanej w Księdze Wieczystej nr (...) dz. nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy (...) czyniąc Komornika sądowego płatnikiem tego podatku?

Pana stanowisko w sprawie

Komornik sądowy uważa, że obowiązek podatkowy nie powstaje, a Komornik w przypadku skutecznej sprzedaży w drodze licytacji publicznej, nie będzie obowiązany jako płatnik do odprowadzenia podatku od towarów i usług.

W ocenie Komornika, znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwolnienie od podatku). Dłużnik nie modernizował nieruchomość od roku 2018, tj. od momentu zakupu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów tej ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika.

Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według przepisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik – właściciel danej nieruchomości – jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w przedstawionej sytuacji istnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, który czyni Pana płatnikiem tego podatku.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem w pierwszej kolejności należy rozważyć kwestię, czy dłużnik działa jako podatnik podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości, a tym samym sprzedaż ta wykonywana jest w ramach działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisu sprawy, nieruchomość, która będzie przedmiotem sprzedaży w trybie egzekucji sądowej, należy do (…). Spółka została zarejestrowana jako podatnik VAT w dniu (…)2018 r. Została wykreślona z rejestracji jako podatnik VAT w dniu (…)2020 r. Zatem w dniu zakupu nieruchomości figurowała w rejestrze VAT. W konsekwencji dostawa nieruchomości dotyczy majątku podmiotu gospodarczego, którym jest Spółka. Tym samym w opisanej sytuacji dłużnika należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług.

Dostawa ww. nieruchomości w drodze sprzedaży w trybie egzekucji sądowej będzie więc czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT może korzystać ze zwolnienia od tego podatku, albo może być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów mogące mieć zastosowanie w tej sprawie zostały określone w art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i 10a ustawy, zawierających zwolnienie dostawy budynków, budowli lub ich części, spełniających określone w tych przepisach warunki.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Pierwszym zasiedleniem jest więc szeroko rozumiane pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Przykładowo, pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma miejsce zarówno w sytuacji, gdy po wybudowaniu budynku oddany zostanie on w najem, jak też w przypadku, gdy będzie on wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej – w obu przypadkach dojdzie do korzystania z budynku. Również w przypadku gdy nieruchomość jest wykorzystywana dla celów osobistych np. mieszkalnych również mamy do czynienia z pierwszym zasiedleniem.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl bowiem art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 11 ustawy:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle lub ich części rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogicznie opodatkowanie podatkiem VAT, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowana jest również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W okolicznościach opisanej we wniosku sprawy wskazać także należy na art. 43 ust. 21 ustawy, zgodnie z którym:

Powyższe oznacza, że dostawa towarów dokonana w trybie egzekucji jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu braku informacji od dłużnika bezskuteczne.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że na działce nr (...) znajduje się budynek, który jest zniszczony, od lat nieużytkowany, podlegający postępującej dewastacji, według oceny komornika – nigdy nie doszło do zasiedlenia budynku, oddania do używania, czy też rozpoczęcia użytkowania na potrzeby własne. Wskazał Pan, że nie doszło do zasiedlenia budynku biurowego trzykondygnacyjnego znajdującego się na działce nr (...). Ponieważ nie doszło do zasiedlenia budynku – nie ma możliwości określenia okresu czasowego od zasiedlenia budynku do sprzedaży nieruchomości w trybie egzekucji sądowej.

Biorąc pod uwagę powyższe informacje należy wskazać, że planowana dostawa budynku usytuowanego na działce nr (...) nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem nie zostały spełnione warunki określone w tym przepisie. Jak bowiem wskazał Pan we wniosku, nigdy nie doszło do zasiedlenia budynku biurowego trzykondygnacyjnego. Zatem planowana dostawa nie będzie dokonana w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

Należy zatem przeanalizować możliwość zastosowania dla planowanej dostawy zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy.

Przedstawiony we wniosku opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Pana zabudowanej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy, gdyż brak jest informacji niezbędnych do jednoznacznego dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisów. Nie możemy bowiem ocenić możliwości zastosowania zwolnienia do sprzedaży zabudowanej działki w sytuacji, gdy w opisie sprawy wskazał Pan, że:

-Komornik nie ma wiedzy, czy budynek biurowy trzykondygnacyjny był wykorzystywany przez dłużną spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

-Dłużna spółka nabyła nieruchomość – Aktem Notarialnym – Umowa sprzedaży z dnia (…)2018 r., Rep. (…), Komornik nie ma wiedzy, czy była to czynność opodatkowana podatkiem VAT, zwolniona od podatku VAT, niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, a także, czy Spółka otrzymała fakturę z wykazaną stawką podatku VAT przy zakupie budynku.

-Komornik nie ma wiedzy, czy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości.

-Komornik nie ma wiedzy, czy nieruchomość była/jest/będzie do czasu sprzedaży przedmiotem najmu, dzierżawy itp.

-Komornik nie ma wiedzy na temat okresu, w którym nieruchomość została oddana w najem/dzierżawę i czy taki okres w ogóle istniał.

Zatem przedstawiony przez Pana opis sprawy uniemożliwia rozstrzygnięcie kwestii zwolnienia od podatku dostawy zabudowanej działki nr (...) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy.

Wskazał Pan jednak, że podczas prowadzonego postępowania przeprowadził Pan szereg czynności w sprawie, które nie doprowadziły – na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika – do potwierdzenia, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym w sprawie znajduje zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, o ile podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania zwolnienia do dostawy nieruchomości zabudowanej stanowiącej działkę nr (...). Przy czymzaznaczyć należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Pana nie była przedmiotem interpretacji.

Skoro dostawa nieruchomości, o której mowa we wniosku, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a i pkt 2 ustawy w zw. z art. 43 ust. 21 ustawy, to na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, również dostawa gruntu, na którym posadowiony jest ten budynek, nie będzie objęta zwolnieniem od podatku.

Tym samym sprzedaż w trybie egzekucji sądowej nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) wraz z naniesieniem znajdującym się na tej działce nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku i będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Wskazać w tym miejscu należy, że z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

W konsekwencji dokonując sprzedaży w trybie egzekucji sądowej zabudowanej nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) będzie Pan zobowiązany jako płatnik podatku VAT do obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku VAT na rachunek właściwego urzędu skarbowego z tytułu dokonania dostawy towaru. Zatem powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług obciążający czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej ww. nieruchomości zabudowanej stanowiącej działkę nr (...).

Tym samym Pana stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

·zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zauważam, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Pana we wniosku. Wydając niniejszą interpretację oparto się w szczególności na informacji, że: „Budynek jest zniszczony, od lat nieużytkowany, podlegający postępującej dewastacji, według oceny komornika – nigdy nie doszło do zasiedlenia budynku, oddania do używania, czy też rozpoczęcia użytkowania na potrzeby własne. Ponieważ nie doszło do zasiedlenia budynku – nie ma możliwości określenia okresu czasowego od zasiedlenia budynku do sprzedaży nieruchomości w trybie egzekucji sądowej” oraz informacji, że: „Komornik sądowy prowadzi postępowanie egzekucyjne w sprawie (…) od (…)2023 r. Podczas prowadzonego postępowania Komornik przeprowadził szereg czynności w sprawie. Czynności te nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. pkt 2, 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).