Interpretacja indywidualna z dnia 2 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.124.2024.1.PJ

Interpretacja w zakresie: - zwolnienia z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na własne potrzeby energii elektrycznej wytwarzanej przez instalacje fotowoltaiczne, - obowiązku składania miesięcznych deklaracji podatkowych na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy, - obowiązku składania kwartalnych deklaracji na podstawie art. 24e ust. 1 ustawy, - obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ustawy, - obowiązków wynikających z ustawy o podatku akcyzowym związanych z przekazaniem nadwyżek energii elektrycznej wyprodukowanych w instalacji fotowoltaicznej do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 10 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku akcyzowego w zakresie obowiązków związanych z wytwarzaniem energii elektrycznej w instalacjach fotowoltaicznych, wpłynął 11 czerwca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina X. (dalej: Gmina) dokonała zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym i została wpisana do Centralnego Rejestru Podmiotów Akcyzowych.

Gmina jest osobą prawną, zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40, ze zm.; dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”).

W strukturze organizacyjnej Gminy znajdują się jednostki budżetowe i samorządowy zakład budżetowy (dalej: „Jednostki”). Gmina zwraca uwagę, iż w świetle ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454, dalej: „ustawa centralizacyjna”) w dniu 1 stycznia 2017 r. doszło do scentralizowania rozliczeń VAT Gminy oraz Jednostek. Gmina jest podatnikiem VAT, zarejestrowanym jako podatnik czynny oraz płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Gmina wykonuje zadania własne, wynikające z ustawy o samorządzie gminnym. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 15 przedmiotowej ustawy, do zadań Gminy należy utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Gmina zamontowała następujące instalacje fotowoltaiczne o mocy nieprzekraczającej 1 MW każda:

 1. przy budynku Y. (...), tj. jednostki budżetowej Gminy – Gmina jest właścicielem gruntu, na którym została zamontowana instalacja. Grunt, na którym umieszczony został panel fotowoltaiczny użyczony jest Z., jednakże instalacja fotowoltaiczna służy wyłącznie Gminie (Y.) i nie została w żaden sposób przekazana Z., ani żadnemu innemu podmiotowi. Energia elektryczna wytworzona w instalacji jest wykorzystywana na własne potrzeby Y. (Gminy). Gmina nie dostarcza do sieci dystrybucyjnej nadwyżek wyprodukowanej i niezużytej energii elektrycznej, gdyż instalacja nie jest podłączona do sieci.

 2. na stacji (...) – Gmina jest właścicielem gruntu, na którym znajduje się instalacja, jednocześnie grunt został przekazany w trwały zarząd V. (…), tj. samorządowemu zakładowi budżetowemu Gminy. Energia elektryczna wytworzona w instalacji jest wykorzystywana na własne potrzeby V.(Gminy). Nadwyżka energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji, która nie zostanie skonsumowana na potrzeby własne Zakładu odsprzedawana jest na rzecz podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną. W tym zakresie Gmina zawarła umowę o świadczenie usług odbioru energii elektrycznej z podmiotem posiadającym koncesję na obrót energią elektryczną.

Gmina nie posiada koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję ani też obrót energią elektryczną.

Gmina uzyskała interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) z 22 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.121.2022.2.MAZ, dotyczącą opodatkowania podatkiem akcyzowym energii wytwarzanej w instalacji fotowoltaicznej zamontowanej przy budynku Y. Tym niemniej z uwagi na zmianę przepisów od 1 stycznia 2023 r., Gmina niniejszym wnioskiem objęła również przedmiotową instalację.

Państwa pytania

1. Czy stosownie do § 5 ust. 1 Rozporządzenia Gmina jest zwolniona z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na własne potrzeby energii elektrycznej wytwarzanej przez instalacje fotowoltaiczne?

2. Czy Gmina ma obowiązek składać miesięczne deklaracje podatkowe na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym?

3. Czy Gmina ma obowiązek składać kwartalne deklaracje na podstawie art. 24e ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym?

4. Czy Gmina zobowiązana jest do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ustawy o podatku akcyzowym?

5. Czy w związku z przekazaniem nadwyżek energii elektrycznej wyprodukowanych w instalacji fotowoltaicznej do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną na Gminie ciążą obowiązki wynikające z ustawy o podatku akcyzowym?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Stosownie do § 5 ust. 1 Rozporządzenia Gmina jest zwolniona z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na własne potrzeby energii elektrycznej wytwarzanej przez instalacje fotowoltaiczne.

2. Gmina nie ma obowiązku składać miesięcznych deklaracji podatkowych na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

3. Gmina nie ma obowiązku składać kwartalnych deklaracji na podstawie art. 24e ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

4. Gmina nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ustawy o podatku akcyzowym.

5. W związku z przekazaniem nadwyżek energii elektrycznej wyprodukowanych w instalacji fotowoltaicznej do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną na Gminie nie ciążą obowiązki wynikające z ustawy o podatku akcyzowym.

Uzasadnienie stanowiska Gminy

Ad 1.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy, użyte w ustawie określenie wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Stosowanie do art. 2 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy, nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 266; dalej: „Prawo energetyczne”), z wyłączeniem wyjątków w tym przepisie przewidzianych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego, który wyprodukował tę energię.

Jednocześnie, na podstawie § 5 ust. 1 Rozporządzenia zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2023 r. poz. 1436, ze zm.; dalej: „ustawa o OZE”) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 16 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego rozumie się:

1) utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową oraz samorządowy zakład budżetowy;

2) urząd gminy, starostwo powiatowe oraz urząd marszałkowski.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o OZE, odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otoczenia, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego, biometanu, biopłynów oraz z wodoru odnawialnego.

W będącym przedmiotem wniosku stanie faktycznym Gmina dokonuje zatem czynności opodatkowanej podatkiem akcyzowym – zużycia wytworzonej przez siebie energii elektrycznej, nie posiadając zarazem koncesji w zakresie energii elektrycznej.

Powyższa czynność podlega zwolnieniu od podatku akcyzowego, w sytuacji, w której moc instalacji fotowoltaicznych nie przekracza 1 MW, a wytwarzana energia jest przez podmiot wytwarzający zużywana (§ 5 ust. 1 Rozporządzenia). Przy czym dla jednostek samorządu terytorialnego moc instalacji jest ustalana odrębnie dla każdej Jednostki.

Istotnym jest, że w przypadku Gminy nie znajdzie zastosowania wymóg ustanowiony w § 5 ust. 2 Rozporządzenia, ponieważ energia promieniowania słonecznego jest jednym z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy o OZE, o których mowa w przedmiotowej regulacji. Energia słoneczna nie jest bowiem wyrobem akcyzowym (wyrobem energetycznym).

Reasumując, w ocenie Gminy, ponieważ moc zamontowanych instalacji nie przekracza 1 MW, produkcja energii pochodzi z odnawialnego źródła energii i wykorzystywana jest na własne potrzeby Gminy, to Gminie przysługuje zwolnienie z podatku akcyzowego na podstawie § 5 ust. 1 Rozporządzenia.

Ad 2.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej.

Jednakże, od powyższego obowiązku składania deklaracji istnieje wyjątek określony w art. 24 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym przedmiotowy obowiązek nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie z art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości, przy czym w przypadku jednostki samorządu terytorialnego łączną moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy o OZE ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

W ocenie Gminy, jest ona podmiotem, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym: wyprodukowana przez Gminę energia elektryczna pochodzi z generatorów o mocy nieprzekraczającej 1 MW i jest zużywana przez Gminę na własne potrzeby.

Jednocześnie warunek uiszczenia akcyzy za wyroby wykorzystywane do produkcji energii elektrycznej, nie może być stosowany do sytuacji Gminy z uwagi na fakt, iż od energii promieniowania słonecznego, z której to Gmina produkuje energię elektryczną, nie ma możliwości zapłacenia akcyzy.

Reasumując, Gmina nie jest zobowiązana do składania miesięcznych deklaracji akcyzowych, ponieważ jest podmiotem zwolnionym z obowiązku składania deklaracji podatkowych, o którym mowa w art. 24 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym.

Ad 3.

W myśl art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3 podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Przy czym, od powyższego obowiązku składania deklaracji kwartalnych istnieje wyjątek określony w art. 24e ust. 1b pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym przedmiotowy obowiązek nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Jak Gmina wskazała powyżej – jest ona podmiotem, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Wyprodukowana przez Gminę energia elektryczna pochodzi bowiem z generatorów o mocy nieprzekraczającej 1 MW i jest zużywana przez Gminę na własne potrzeby.

Warunek uiszczenia akcyzy za wyroby wykorzystywane do produkcji energii elektrycznej, nie może być stosowany do sytuacji Gminy z uwagi na fakt, iż od energii promieniowania słonecznego, z której to Gmina produkuje energię elektryczną, nie ma możliwości zapłacenia akcyzy.

Reasumując, Gmina nie jest zobowiązana do składania kwartalnej deklaracji, ponieważ jest podmiotem zwolnionym z obowiązku składania deklaracji, o którym mowa w art. 24e ust. 1b pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Ad 4.

Na podstawie art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzi podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym.

Stosownie do art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję ani też obrót energią elektryczną, który wyprodukował tę energię.

Jednak, od powyższego obowiązku ewidencyjnego istnieje wyjątek określony w art. 138h ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym przedmiotowy obowiązek nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

W ocenie Gminy, stosownie do powyższych wyjaśnień, jest ona podmiotem, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Wyprodukowana przez Gminę energia elektryczna pochodzi z generatorów o mocy nieprzekraczającej 1 MW i jest zużywana przez Gminę na własne potrzeby.

Raz jeszcze należy podkreślić, że warunek uiszczenia akcyzy za wyroby wykorzystywane do produkcji energii elektrycznej, nie może być stosowany do sytuacji Gminy z uwagi na fakt, iż od energii promieniowania słonecznego, z której to Gmina produkuje energię elektryczną, nie ma możliwości zapłacenia akcyzy.

Reasumując, Gmina nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, ponieważ jest podmiotem zwolnionym z tego obowiązku, o którym mowa w art. 138h ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Ad 5.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego, który wyprodukował tę energię;

3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Gmina przekazuje nadwyżki wyprodukowanej energii elektrycznej do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną. Tak więc podmiot na rzecz, którego Gmina dostarcza energię elektryczną nie jest nabywcą końcowym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym, z którego to przepisu jednoznacznie wynika, że podmiot posiadający koncesję na obrót energią elektryczną nie jest nabywcą końcowym.

W związku z powyższym, przekazanie energii elektrycznej przez Gminę do podmiotu niebędącego nabywcą końcowym (posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną) nie podlega opodatkowaniu akcyzą, albowiem dostawa taka nie została wymieniona jako czynność opodatkowana w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Jednocześnie, w związku z brakiem opodatkowania akcyzą czynności przekazania energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję na obrót energią elektryczną, wobec Gminy nie powstaną żadne obowiązki akcyzowe, w szczególności obowiązek składania deklaracji podatkowych.

Ponadto, w zakresie przekazania energii elektrycznej do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną Gmina nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Przepis ten stanowi, że ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

1) podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;

2) podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;

3) podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;

4) podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.

Zatem zakres art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym nie obejmuje Gminy również w zakresie przekazania energii elektrycznej do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną.

Warto podkreślić, że Gmina spełnia wymogi określone w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Tak więc dodatkowym potwierdzeniem braku obowiązku prowadzenia ewidencji przez Gminę jest przepis art. 138h ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, który w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r. rozstrzyga, że przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 tej ustawy.

Reasumując, Gmina przekazując nadwyżki energii elektrycznej do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną dokonuje czynności, która nie podlega opodatkowaniu akcyzą i w związku z dokonaną czynnością nie ciążą na niej obowiązki akcyzowe, a w szczególności obowiązek ewidencyjny oraz obowiązek składania deklaracji podatkowych w zakresie podatku akcyzowego.

Powyższe stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej DKIS z 16 października 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.258.2023.1.MPU, w której organ wskazał, że: „Jak wynika z okoliczności sprawy – zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy akcyzowej – są Państwo podatnikiem podatku akcyzowego w zakresie zużycia energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię, na którym ciąży obowiązek rejestracji w CRPA z tego tytułu. Jednakże wobec Państwa znajdzie zastosowanie wyłączenie z tego obowiązku przewidziane w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy, który stanowi, że obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem, że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Przy czym warunek ten nie znajdzie zastosowania w Państwa sytuacji, ponieważ przy produkcji energii elektrycznej nie są wykorzystywane wyroby energetyczne w rozumieniu ustawy. (…) Odnosząc się do Państwa wątpliwości w odniesieniu do obowiązków podatkowych związanych z przekazaniem nadwyżek energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję należy wskazać, że takie przekazanie energii elektrycznej (sprzedaż lub wprowadzenie energii elektrycznej do sieci w celu zmagazynowania), nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. W konsekwencji nie są Państwo zobowiązani do wypełniania, wyszczególnionych przez Państwa, obowiązków akcyzowych wynikających z dostarczania nadwyżek wytworzonej energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję, tj. rejestracji, składania deklaracji i prowadzenia ewidencji w tym zakresie”.

Analogiczne stanowisko DKIS zajął również w interpretacjach indywidualnych z 14 września 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.261.2023.1.MS oraz z 19 września 2023 r., sygn. 0111-KDIB3 3.4013.237.2023.1.JSU.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienieinterpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W poz. 33 załącznika nr 1 do ustawy wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy:

Nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2022 r. poz. 1385, z późn. zm.), z wyłączeniem:

a) spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2023 r. poz. 380) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b) towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 646 i 825),

c) giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię,

3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2,

4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię,

5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy:

Art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy stanowi:

Jednocześnie zgodnie z art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 16 ust. 7b ustawy:

Przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 7a pkt 1, rozumie się:

1) utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową oraz samorządowy zakład budżetowy;

2) urząd gminy, starostwo powiatowe oraz urząd marszałkowski.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 i 3 ustawy:

 1. W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

 1) upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

 2) upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

 3) nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

 3. Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie z art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy:

Jednocześnie zgodnie z art. 24e ust. 1b pkt 1 ustawy

W myśl § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1891, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie w sprawie zwolnień od akcyzy” lub „rozporządzenie”):

 1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2023 r. poz. 1436, 1597, 1681 i 1762) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy.

 2. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1436, ze zm.; dalej jako: „ustawa o OZE”):

Zgodnie z art. 138h ust. 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym:

1. Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

1) podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;

2) podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;

3) podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;

4) podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.

2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1.

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że obrót energią elektryczną i jej zużycie podlega co do zasady opodatkowaniu akcyzą. Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy wyczerpujący katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, pociągającą za sobą obowiązek zapłaty akcyzy na zasadach wynikających z art. 24 ustawy.

Zgodnie z definicją nabywcy końcowego, wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji nabywcy końcowemu, w tym przez podmiot posiadający koncesję, jak i przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię.

Opodatkowaniu akcyzą podlega także zużycie energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji, który tę energię wyprodukował.

Z kolei opodatkowaniu akcyzą nie podlega samo wytwarzanie energii elektrycznej, energia elektryczna, która jest przedmiotem obrotu pomiędzy podmiotami posiadającymi koncesję, sprzedaż energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję przez podmiot, który tę energię elektryczną wyprodukował, i który sam takiej koncesji nie posiada, jak i wprowadzenie do sieci przez ten podmiot nadwyżek nieskonsumowanej energii elektrycznej w celu jej zmagazynowania.

Podsumowując – obrót energią elektryczną podlega co do zasady opodatkowaniu akcyzą, a ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy (w zw. z art. 11 ustawy) wyczerpujący katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, skutkującą obowiązkiem zapłaty akcyzy na zasadach wynikających z art. 24 ustawy. Przy czym istnieje również możliwość zastosowania zwolnień od podatku (uzależnionych od okoliczności faktycznych i wynikających z ustanowionych przez prawodawcę przepisów).

Zgodnie z opisem stanu faktycznego Gmina dokonała zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym i została wpisana do Centralnego Rejestru Podmiotów Akcyzowych. Gmina zamontowała następujące instalacje fotowoltaiczne o mocy nieprzekraczającej 1 MW każda:

1. przy budynku Y., z której energia elektryczna jest wykorzystywana na własne potrzeby Y. jako jednostki budżetowej Gminy.

2. na stacji, z której energia elektryczna jest wykorzystywana na własne potrzeby V. - samorządowego zakładu budżetowego Gminy.

Nadwyżka energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji na stacji (...), która nie zostanie skonsumowana na potrzeby własne V. odsprzedawana jest na rzecz podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną.

Gmina nie posiada koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję ani też obrót energią elektryczną.

Rozpatrując Państwa wątpliwości należy w pierwszej kolejności zauważyć, że wyprodukowana w posiadanych przez Gminę instalacjach energia częściowo zużywana jest przez jednostki należące do Gminy (Y. i V.). Wobec powyższego taki sposób zużycia energii elektrycznej należy zakwalifikować jako zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię, i tym samym stanowił będzie czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowy. W odniesieniu do tej czynności opodatkowanej to Gmina będzie podatnikiem podatku akcyzowego na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Zwolnienie uregulowane w § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień, zgodnie z celem ustawodawcy adresowane jest do podmiotu, który wytwarza i zużywa energię elektryczną (będącego podatnikiem podatku akcyzowego z tego tytułu), wyprodukowaną w generatorach o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.

Należy mieć na uwadze, że zgodnie z ww. przepisem w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy o odnawialnych źródłach energii łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy.

W opisanym stanie faktycznym warunek ten jest spełniony – wskazali Państwo, że Gmina zamontowała dwie instalacje fotowoltaiczne o mocy nieprzekraczającej 1 MW każda.

Warunek wynikający z § 5 ust. 2 rozporządzenia wymaga z kolei aby w przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy o odnawialnych źródłach energii, od tych wyrobów została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Energia promieniowania słonecznego jest odnawialnym źródłem energii, tym samym w tym zakresie dla ewentualnego zastosowania zwolnienia nie zaistnieje konieczność wypełnienia warunku wynikającego z § 5 ust. 2 rozporządzenia.

Tym samym energia elektryczna wytwarzana w opisanych we wniosku instalacjach, która jest zużywana na własne potrzeby Gminy (przez samorządową jednostkę budżetową oraz samorządowy zakład budżetowy) podlega zwolnieniu, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia.

Odnosząc się natomiast do nadwyżek energii elektrycznej, które są odsprzedawane podmiotowi posiadającemu koncesję na obrót energią elektryczną należy zauważyć, że w tej sytuacji nie będzie miała miejsca czynność opodatkowana akcyzą, bowiem podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną nie jest nabywcą końcowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy.

Zatem sprzedaż energii elektrycznej na jego rzecz nie powoduje powstania obowiązku podatkowego i nie są Państwo z jej tytułu podatnikiem akcyzy.

Stosownie do art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy w przypadku energii elektrycznej podatnik dokonujący czynności, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy – tak jak Gmina w sytuacji opisanej we wniosku w odniesieniu do energii elektrycznej zużywanej na własne potrzeby – jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej, jeżeli nie jest podatnikiem akcyzy z tytułu innych czynności niż te, których zakres wskazano w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Jednocześnie, stosownie do art. 24 ust. 3 ustawy obowiązek ten jest wyłączony dla podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.

Gmina w przedmiotowej sprawie spełnia warunki wskazane w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy, jest bowiem podmiotem produkującym energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW (w przypadku jednostki samorządu terytorialnego łączną moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych), która jest zużywana przez ten podmiot. Natomiast wymóg zapłaty akcyzy w należnej wysokości od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji energii elektrycznej nie ma zastosowania w przypadku wykorzystywania energii promieniowania słonecznego, która nie jest wyrobem akcyzowym.

Zatem Gmina nie ma obowiązku składać miesięcznych deklaracji podatkowych, o których mowa w art. 24 ust. 1 ustawy.

Na Gminie nie będzie również ciążył obowiązek składania deklaracji za kwartalny okres rozliczeniowy, który zgodnie z art. 24e ust. 1 pkt 1 dotyczy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy. Stosownie bowiem do art. 24e ust. 1b pkt 1 ustawy obowiązek ten nie dotyczy podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy, którym Gmina – jak wyżej wskazano – jest.

Państwa wątpliwości dotyczą również obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o którym mowa w art. 138h ustawy.

Należy wskazać, że zgodnie z tym przepisem ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzi m.in. podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4. Jednakże jak stanowi art. 138h ust. 2 ustawy obowiązek ten nie ma zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1.

Tym samym w Państwa przypadku Gmina nie będzie miała obowiązku prowadzenia ww. ewidencji.

Zatem obowiązki, których dotyczyły Państwa wątpliwości, tj. obowiązek składania deklaracji miesięcznych, deklaracji kwartalnych i prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej nie będą ciążyły na Gminie .

Dotyczy to zarówno energii zużywanej przez Gminę (jej jednostki organizacyjne), której zużycie podlega zwolnieniu, jak i nadwyżek energii elektrycznej sprzedawanych podmiotowi posiadającemu koncesję, których wydanie nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej akcyzą, i w odniesieniu do której Gmina nie będzie podatnikiem.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie:

- zwolnienia z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na własne potrzeby energii elektrycznej wytwarzanej przez instalacje fotowoltaiczne,

- obowiązku składania miesięcznych deklaracji podatkowych na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy,

- obowiązku składania kwartalnych deklaracji na podstawie art. 24e ust. 1 ustawy,

- obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ustawy,

- obowiązków wynikających z ustawy o podatku akcyzowym związanych z przekazaniem nadwyżek energii elektrycznej wyprodukowanych w instalacji fotowoltaicznej do podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną,

należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.