Wyrok NSA z dnia 22 maja 2024 r., sygn. I OSK 968/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Kremer (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędzia NSA Mariola Kowalska po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 18 stycznia 2023 r. sygn. akt II SA/Rz 942/22 w sprawie ze skargi E. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Przemyślu z dnia 25 maja 2022 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 stycznia 2023 r. sygn. akt II SA/Rz 942/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę E. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Przemyślu z dnia 25 maja 2022 r. w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:

Wnioskiem z dnia 28 grudnia 2021 r. skarżąca zwróciła się o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną matką S. S.

Decyzją z dnia 10 lutego 2022 r. Wójt Gminy Zarzecze odmówił przyznania skarżącej wnioskowanego świadczenia.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła skarżąca.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Przemyślu decyzją z dnia 10 lutego 2022 r. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że kwestią kluczową w sprawie jest wykładnia art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2023 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 615 ze zm.), dalej powoływanej jako "u.ś.r.", na tle którego ukształtowały się odmienne stanowiska orzecznicze. Kolegium wskazało, że skoro wymieniony przepis expressis verbis wskazuje na niemożność pobierania dwóch świadczeń, zasadnym jest przyjęcie stanowiska o możliwości zawieszenia renty w celu ubiegania się o świadczenie pielęgnacyjne. SKO zwróciło uwagę, że organ informował skarżącą o powyższym warunku, jednak pomimo tego skarżąca nie doprowadziła do zawieszenia wypłaty renty. Kolegium zaznaczyło, że ponadto w toku postępowania odwoławczego wystąpiono do pełnomocnika skarżącej o przedłożenie decyzji o zawieszeniu wypłaty renty. W odpowiedzi na to wezwanie, skarżąca w piśmie z dnia 18 maja 2022 r., powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 czerwca 2019 r. sygn. akt SK 2/17 podniosła, że nie zawiesi prawa do renty, ponieważ powyższy wyrok ma ten skutek, że przepis nie obowiązuje i strona nie musi zawieszać swojego uprawnienia. W ocenie organu odwoławczego zaprezentowane stanowisko jest jednak błędne, a brak realizacji powyższego warunku musiał skutkować odmową przyznania wnioskowanego świadczenia.