Interpretacja indywidualna z dnia 31 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.327.2024.2.MC

Zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie posiadanych dokumentów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie posiadanych dokumentów opisanych w Zestawie 1-4. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 lipca 2024 r. (wpływ 16 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku)

… sp. z o.o. z siedzibą w … (dalej: Wnioskodawczyni albo Spółka) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów chemii budowlanej. Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT oraz jest zarejestrowana do transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT-UE.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni dokonuje transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: WDT). W ramach transakcji WDT nabywcy towarów są podatnikami podatku od wartości dodanej, zarejestrowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiadają ważny numer VAT-UE nadany przez państwo członkowskie ich siedziby. W celu zastosowania stawki 0% Wnioskodawczyni gromadzi dokumentację potwierdzającą, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego.

Dla Spółki, wraz z rosnącą liczbą kontrahentów oraz liczbą transakcji, gromadzenie zróżnicowanych dowodów potwierdzających, że w ramach danej transakcji wewnątrzwspólnotowej towary uległy przemieszczeniu jest często kłopotliwe oraz czasochłonne. Z uwagi na powyższe, Spółka pragnie wprowadzić ujednolicony sposób dokumentowania przemieszczenia towarów w tym zakresie.

W związku z tym, do transakcji WDT Spółka posiada i będzie posiadać w przyszłości następujące rodzaje dokumentów (dalej jako: Dokumentacja):

a)podstawowe (art. 42 ust. 3 ustawy o VAT):

-specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku wynikająca z faktury sprzedaży oraz dokumentu WZ;

-dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju: list przewozowy CMR wstępny (klasyczny), list przewozowy w wersji elektronicznej (pdf bądź dokument wygenerowany z portalu przewoźnika w formie elektronicznej potwierdzający dostarczenie towarów) - oba opatrzone podpisem przewoźnika

b)uzupełniające (art. 42 ust. 11 ustawy o VAT):

-oświadczenie w formie pisemnej lub elektronicznej potwierdzające przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

-potwierdzenie płatności.

Celem udokumentowania przemieszczenia towarów z Polski do innego kraju Unii Europejskiej Wnioskodawczyni posiada i będzie posiadać w przyszłości jeden z poniżej wymienionych zestawów dokumentów.

Zestaw 1: Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku + dokument przewozowy CMR wstępny opatrzony podpisem przewoźnika.

W celach dokumentacyjnych WDT Wnioskodawczyni może posiadać (jako jeden z zestawów dokumentów) 2 dokumenty z grupy dokumentów podstawowych - specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz dokument przewozowy.

Specyfikację poszczególnych sztuk ładunku stanowi faktura sprzedaży oraz dokument WZ.

Faktury WDT wystawiane przez Wnioskodawczynię zawierają m.in. następujące informacje: dane Wnioskodawczyni oraz nabywcy (w tym właściwe i ważne numery VAT-UE obu podmiotów), numer i datę wystawienia faktury, oznaczenie towaru (np. nazwa/opis/kod towaru) oraz ilość poszczególnych towarów.

Dokumenty WZ wystawiane przez Wnioskodawczynię zawierają m.in. miejsce załadunku towarów (określone jako magazyn znajdujący się na terytorium Polski), adres wysyłki towarów oraz oznaczenie towaru/materiału, ilość wydanego towaru, dane odbiorcy i wystawcy, podpis osoby upoważnionej do wystawienia dokumentu WZ.

Posiadany przez Wnioskodawczynię dokument CMR zawiera natomiast w szczególności następujące informacje:

a)nazwę i adres nadawcy (tj. dane magazynu … Sp. z o.o., z którego dokonywane jest WDT);

b)nazwę i adres odbiorcy;

c)miejsce przeznaczenia (tj. miejsce, do którego dostarczany jest towar);

d)miejsce i datę załadowania towaru;

e)dane dotyczące towaru, tj. określenie ilości sztuk ładunku, rodzaju towaru, wagi brutto, nr WZ;

f)dane dotyczące przewoźników;

g)miejsce i datę wystawienia dokumentu przewozowego;

h)podpis nadawcy (w tym zakresie jest to podpis pracownika działu eksportu Wnioskodawczyni, odpowiedzialnego za wydanie danej przesyłki przewoźnikowi), pieczątkę lub podpis przewoźnika odbierającego towar od nadawcy, podpis lub pieczątkę odbiorcy towarów oraz datę otrzymania towarów.

Wnioskodawczyni otrzymuje co do zasady dokumenty CMR w formie elektronicznej. W wyjątkowych przypadkach, Spółka otrzymuje klasyczny dokumenty CMR (skan podpisanego dokumentu CMR lub kopia podpisanego dokumentu CMR otrzymana w wersji papierowej).

Jeżeli Spółka nie posiada dokumentów przewozowych, dokumentacja WDT odbywa się z wykorzystaniem faktury sprzedaży, dokumentu WZ oraz potwierdzenia przyjęcia towarów przez odbiorcę (oświadczenie nabywcy) w formie pisemnej - Zestaw 2.

Zestaw 2: Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku + pisemne oświadczenie nabywcy towarów.

W przedmiotowym wariancie, faktura sprzedaży oraz dokument WZ zawierają dane takie jak wskazane w Zestawie 1. Spółka posiada również pisemne potwierdzenie przyjęcia towarów, dla każdej (odrębnej) dostawy udokumentowanej fakturą.

Potwierdzenie przyjęcia towarów dla każdej odrębnej dostawy towarów (oświadczenie nabywcy towarów) każdorazowo zawiera w szczególności:

a)dane odbiorcy oraz dostawcy,

b)oświadczenie odbiorcy o przyjęciu towarów wskazanych na fakturze sprzedaży,

c)miejsce i datę przyjęcia towarów,

d)podpis lub podpis i pieczątka odbiorcy towarów.

Wnioskodawczyni otrzymuje przedmiotowe potwierdzenie w formie pisemnej tj. opatrzone własnoręcznym podpisem nabywcy towarów lub w formie elektronicznej (z podpisem elektronicznym lub w postaci skanu pisma zawierającego odręczny podpis nabywcy).

Zestaw 3: Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku + potwierdzenie przyjęcia towarów przez odbiorcę zawarte w wiadomości mailowej (oświadczenia nabywcy towarów)

W danym wariancie, faktura oraz dokument WZ zawierają dane takie jak wskazane w powyższym Zestawie 1.

Oświadczenie ma formę poświadczenia odbioru towarów przez nabywcę przekazanego Spółce w formie wiadomości e-mail. Z treści wiadomości wynika, że odbiorca potwierdza, iż towary wskazane na fakturach, których numery wymieniono w treści maila czy też na fakturach, których numery uwzględniono w załączonym do maila zestawieniu zostały dostarczone w danym miesiącu do odbiorcy w innym kraju członkowskim UE niż kraj ich wysyłki (Polska).

Oświadczenie mające formę wiadomości mailowej pozbawione jest ręcznego podpisu odbiorcy towarów. Poprzez adres mailowy, z którego pochodzi dana wiadomość, możliwe jest powiązanie danej wiadomości (oświadczenia) z konkretnym nabywcą.

Zestaw 4: Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku + Potwierdzenie płatności za towar

W powyższym wariancie, faktura zawiera dane takie jak wskazane w Zestawie nr 1.

W przypadku braku dokumentów przewozowych i potwierdzenia przyjęcia towarów przez odbiorcę określonych w Zestawie nr 1, 2 i 3, Wnioskodawczyni przechowuje dowody uzupełniające tj. potwierdzenie płatności za towar.

Spółka posiada potwierdzenie otrzymania płatności pochodzące z systemu bankowego dla każdego WDT. Na potwierdzeniu takim widoczna jest m.in. data otrzymania płatności, dane nadawcy przelewu, kwota przelewu, nr faktury sprzedaży lub innego dokumentu stanowiącego podstawę zapłaty za towar. W przypadku przelewu zbiorowego (zapłata za klika faktur sprzedaży), potwierdzenie zapłaty nie zawiera nr faktur sprzedaży, których dotyczy płatność. Zestawienie faktur sprzedaży, których dotyczy zapłata generowane jest z systemu księgowego Wnioskodawczyni.

Powyższy sposób dokumentowania WDT nie dotyczy transakcji, w których ma miejsce płatność zaliczkowa obejmująca całość ceny. Jednocześnie z treści umowy łączącej strony wynika, że całość lub co najmniej część ceny płatna jest po otrzymaniu przez kupującego towaru.

Potwierdzenie przelewu zawsze będzie wskazywać w tytule transakcji numer faktury lub numer zamówienia, na podstawie którego następuje płatność. Z kolei numery te (czy to numer zamówienia, czy to numer faktury) pozwolą na identyfikację konkretnej dostawy, tj. także specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku podano:

1)W stosunku do dostaw objętych zapytaniem, w ramach których towar jest wysyłany (transportowany) na terytorium UE, nigdy nie wystąpią przesłanki negatywne określone w art. 42 ust. 1a ustawy o VAT, których zaistnienie pozbawiałoby Wnioskodawcę prawa do zastosowania stawki 0% do tych dostaw.

Podkreślenia wymaga, że Wnioskodawca co miesiąc składa i będzie składał informacje podsumowujące, co więcej każdorazowo przed wysyłką weryfikuje on poprawność NIP kontrahenta na stronie ... poprzez program … .

2)Stany faktyczne, w których dokumentowanie WDT dokonywane będzie poprzez specyfikację zamówienia oraz potwierdzenie zapłaty, odnosić się będą wyłącznie do sytuacji, w której umowa łącząca Wnioskodawcę z zagranicznym kontrahentem przewidywać będzie płatność (przynajmniej częściową) po dokonaniu dostawy. Jednocześnie w potwierdzeniu przelewu znajdzie się informacja pozwalająca powiązać tę płatność z konkretną dostawą. Najczęściej będzie to numer faktury lub zamówienia. Te dane zawsze będzie można powiązać ze specyfikacją towaru. Z kolei specyfikacja towaru będzie odzwierciedlona w treści faktury. Podkreślenia wymaga, że w przypadku, gdy dokumentowanie wywozu ograniczone będzie do specyfikacji ładunku i potwierdzenia zapłaty, nie będą miały miejsca płatności zaliczkowe obejmujące całość ceny.

Pytania

1.Czy Wnioskodawczyni jest/będzie uprawniona do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w przypadku gdy na potwierdzenie ich dokonania posiada dokumenty opisane w Zestawie 1?

2.Czy Wnioskodawczyni jest/będzie uprawniona do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w przypadku gdy na potwierdzenie ich dokonania posiada dokumenty opisane w Zestawie 2?

3.Czy Wnioskodawczyni jest/będzie uprawniona do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w przypadku gdy na potwierdzenie ich dokonania posiada dokumenty opisane w Zestawie 3?

4.Czy Wnioskodawczyni jest/będzie uprawniona do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT w przypadku gdy na potwierdzenie ich dokonania posiada dokumenty opisane w Zestawie 4?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z dyspozycją art. 13 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na podstawie ust. 3 przywołanego przepisu, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W tym miejscu należy wskazać, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od dnia 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE. L Nr 311 z 2018 r., nr 311, s. 10; dalej jako: rozporządzenie 2018/1912 oraz odpowiednio: rozporządzenie 282/2011). Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego wyżej przywołanym rozporządzeniem 2018/1912:

1.Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a)sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

b)sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

i.pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

ii.co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a, wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b, potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

2.Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.

3.Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

a)dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b)następujące dokumenty:

i.polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

ii.dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

iii.poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Zauważyć należy, że obowiązujące od 1 stycznia 2020 r. rozporządzenie 2018/1912, w art. 45a wprowadziło domniemanie wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Na mocy rozporządzenia 2018/1912, od 1 stycznia 2020 r. domniemanie to stanowi, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zostały przemieszczone z Polski do innego kraju UE (dostawa może korzystać ze stawki 0%), jeżeli podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów posiadać będzie co najmniej dwa niebędące ze sobą w sprzeczności dowody, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem i niezależne od sprzedawcy i nabywcy.

Jednocześnie niespełnienie warunków wprowadzonych art. 45a rozporządzenia 2018/1912, tj. brak zgromadzenia wymaganej tym przepisem dokumentacji, nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji Wnioskodawca może udowodnić, zgodnie z przepisami krajowej ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Powyższe rozważania znajdują potwierdzenie w Komunikacie Ministerstwa Finansów w sprawie implementacji dyrektywy 2018/1910, w którym stwierdzono, że: Rozporządzenie wykonawcze 2018/1912 w art. 45a wprowadza domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W związku z powyższym, Rozporządzenie 282/2011 nie znajdzie zastosowania do ukształtowania warunków stosowania stawki 0% VAT dla WDT sformułowanych w polskiej ustawie o VAT.

Podatnicy zatem mogą nadal dokumentować WDT na potrzeby stosowania stawki 0% VAT według zasad określonych w ustawie o VAT.

W tym miejscu warto podkreślić, że zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

a)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

b)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

c)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki te muszą zostać spełnione łącznie.

Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

1)podatnik dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej nie złożył informacji podsumowującej o dokonanych dostawach za pomocą środków komunikacji elektronicznej, jak również gdy złożył ją po 25. dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy;

2)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami przewidzianymi w ustawie o VAT;

-chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Na gruncie polskiej ustawy o VAT zasady dotyczące dokumentowania wywozu towarów z terytorium kraju i ich dostarczenia do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju w ramach WDT zostały uregulowane w art. 42 ust. 3-5 i 11.

Dokumentami łącznie potwierdzającymi dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego UE innym niż terytorium kraju są:

• dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
• specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa powyżej, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności (tzw. dowody uzupełniające):

a)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

b)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

c)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

d)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zgodnie z brzmieniem wyżej przytoczonych przepisów, jednym z warunków skorzystania z 0% stawki VAT w przypadku WDT jest zgromadzenie dokumentacji potwierdzającej, iż towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Spółka pragnie ponadto zauważyć, że wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów uzupełniających, zawarty w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, ma charakter otwarty. Na ten fakt wskazuje przede wszystkim posłużenie się przez ustawodawcę przy redakcji przedmiotowego przepisu sformułowania „w szczególności”. Oznacza to, że podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania WDT na rzecz podatnika również innymi dowodami niż te wymienione w ww. regulacji. Stanowisko to potwierdza uchwała NSA z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której stwierdzono: w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczające jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Wnioskodawczyni uważa, że dokumenty posiadane przez nią we wszystkich czterech opisanych wariantach potwierdzają, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a w konsekwencji Wnioskodawczyni posiadając te dokumenty będzie uprawniona do zastosowania stawki 0% do WDT. Wnioskodawczyni będzie posiadała dokument wskazany w art. 42 ust. 3 pkt 3 u.p.t.u., czyli specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (zamówionych towarów).

Również NSA w wyroku z dnia 15 maja 2018 r., sygn. akt I FSK 1575/16 wskazał, że ze względu na treść art. 42 ust. 11 u.p.t.u., pozwalającego na dowodzenie również innymi - nie tylko wymienionymi w tym przepisie - dowodami, ustawowy katalog dowodowy, określony w ust. 3 i 4, nie może być uznany za zamknięty. Tym samym nie wyłącza on w tym zakresie stosowania normy art. 180 § 1 o.p. zwłaszcza w sytuacji braku jednoznacznego unormowania formy i trybu pozyskiwania na dokumentach określonych w art. 42 ust. 3 pkt 1 i ust. 4 u.p.t.u. potwierdzenia dostarczenia towarów do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski. W tym miejscu Wnioskodawczyni pragnie ustosunkować się do orzecznictwa jakie w tym zakresie wypracował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej na gruncie implementowanego do polskiej ustawy o VAT art. 28 VI Dyrektywy. Przepisy VI Dyrektywy (obecnie Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), nie wskazują bezpośrednio na rodzaj dokumentów jakie podatnicy muszą przedstawić w celu skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Z utrwalonego orzecznictwa wynika, że przepisy, do przyjęcia których państwa członkowskie są upoważnione na podstawie art. 22 ust. 8 VI Dyrektywy w celu zapewnienia prawidłowego poboru podatku i unikania oszustw podatkowych nie powinny wykraczać poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tychże celów. Przepisy te nie mogą być wykorzystywane w sposób, który podważałby neutralność podatku VAT, stanowiącą podstawową zasadę wspólnego systemu podatku VAT ustanowionego przez przepisy wspólnotowe w tej dziedzinie. W konsekwencji oznacza to, że jeżeli fakt dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej jest bezsporny, zasada neutralności podatkowej wymaga, by zwolnienie od podatku VAT zostało przyznane w razie spełnienia przesłanek merytorycznych, nawet jeśli podatnik pominął pewne wymogi formalne. Co z kolei zostało potwierdzone przez TSUE w wyroku z dnia 27 września 2007 r. w sprawie C-146/05 Albert Colkee przeciwko Finanzamt Limburg an der Lahn.

Analogiczne stanowisko do powyższego zostało zawarte także m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

a.interpretacja indywidualna z dnia 17 marca 2022 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.23.2022.1.KK.;

b.interpretacja indywidualna z dnia 21 stycznia 2021 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.590.2020.2.JO;

c.interpretacja indywidualna z dnia 12 stycznia 2021 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.706.2020.2.KW;

d.interpretacja indywidualna z dnia 9 września 2020 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.230.2020.2.AKS;

e.interpretacja indywidualna z dnia 12 czerwca 2020 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.117.2020.1.PC;

f.interpretacja indywidualna z dnia 27 lutego 2020 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.706.2019.2.KT.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że jest uprawniona do zastosowania stawki 0% dla WDT, jeśli posiada dowody potwierdzające wywóz towarów do państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Polska, w szczególności te, o których mowa w art. 42 ustawy o VAT. Dla zastosowania stawki 0% dla WDT nie jest konieczne jednak posiadanie dowodów, o których mowa w art. 45a rozporządzenia 2018/1912.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego i przyszłego, w celach dokumentacyjnych WDT Spółka może posiadać następujące zestawy dokumentów:

Dostawa w ramach klasycznej WDT

Zestaw 1: Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku + dokument przewozowy z podpisem przewoźnika (spedytora)

a)Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i przyszłego, Spółka jest w posiadaniu specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku. Takimi dokumentami są faktura sprzedaży oraz dokument WZ. Posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku odrębnej od faktury i dokumentu WZ nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT do WDT.

Należy zauważyć, że specyfikacja nie jest żadnym konkretnym dokumentem, a jedynie pewnego rodzaju wyliczeniem, które podatnik może sporządzić zarówno na odrębnym dokumencie, jak i w ramach wystawionej faktury, z podkreśleniem, że w jednym i w drugim przypadku chodzi o osiągnięcie celu, jakim jest możliwość identyfikacji towaru będącego przedmiotem dostawy. Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych (np. wyroki NSA z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1301/08 oraz z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1388/08) jak również w praktyce organów podatkowych. W interpretacji indywidualnej z dnia 14 czerwca 2021 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.175.2021.1.KK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym funkcję specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku może pełnić faktura, jeżeli zawiera ona treść wypełniającą znamiona specyfikacji i umożliwia identyfikację towaru będącego przedmiotem dostawy.

W konsekwencji, skoro funkcję specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku może pełnić sama faktura, należy przyjąć, że faktura uzupełniona o dokument WZ także z powodzeniem może pełnić tę funkcję.

b)dokument przewozowy

Jak stanowi art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT jednym z dokumentów podstawowych uzasadniających zastosowanie stawki 0% do WDT jest dokument przewozowy otrzymany od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi).

W rezultacie za dokument przewozowy, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

W stanie faktycznym i przyszłym dokument przewozowy w postaci klasycznego dokumentu CMR będzie podpisany przez pracownika-przedstawiciela przewoźnika. Według Wnioskodawczyni widniejący na dokumencie przewozowym podpis przewoźnika jednoznacznie wskazuje na fakt wywiezienia przez przewoźnika towaru będącego przedmiotem WDT dokonanego przez Wnioskodawczynię.

Według Spółki, posiadany przez Spółkę w każdej sytuacji dokument CMR, w którym przewoźnik potwierdza przyjęcie towarów do transportu (w poz. 23), nawet gdy brak jest potwierdzenia odbiorcy towaru w poz. 24 jest dokumentem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT.

Ustawa o VAT nie precyzuje bowiem, jaki konkretnie dokument przewozowy jest wymagany. Przepisy stanowią wyłącznie o dokumencie przewozowym otrzymanym od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia. Do międzynarodowego transportu drogowego stosuje się przepisy Konwencji o Umowie Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów (CMR) i Protokół Podpisania z dnia 19 maja 1956 r. (dalej: „Konwencja”). Zgodnie z art. 4 Konwencji, dowodem zawarcia umowy przewozu jest list przewozowy, przy czym jego brak lub nieprawidłowość nie wpływa na istnienie ani ważność umowy przewozu. Ponadto, zgodnie z art. 5 Konwencji, list przewozowy wystawia się w trzech oryginalnych egzemplarzach, podpisanych przez nadawcę i przez przewoźnika, przy czym podpisy te mogą być wydrukowane lub też zastąpione przez stemple nadawcy i przewoźnika, jeżeli pozwala na to ustawodawstwo kraju, w którym wystawiono list przewozowy.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawczyni, brak podpisu lub pieczęci nabywcy w poz. 24 dokumentu CMR, a także inne braki formalne nie oznaczają iż dokument ten nie stanowi dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT.

W tym zakresie stanowisko Spółki zostało potwierdzone interpretacją indywidualną z dnia 8 września 2008 r. nr IP-PP2-443-1014/08-2/PW.

Za dokument przewozowy może jednak zostać uznany nie tylko tradycyjny list przewozowy, ale także każdy inny dokument spełniający warunki formalne, który jednocześnie potwierdza dokonanie dostawy towaru do nabywcy. Za taki dokument może zatem zostać uznany także dokument elektroniczny.

Należy zauważyć, że dokumentem przewozowym mogą być także otrzymane od przewoźnika towarów dokumenty w formie elektronicznej. Taki pogląd przedstawił m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 17 czerwca 2020 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.122.2020.1.PC, zgodnie z którą: w dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

Reasumując, jako że Wnioskodawczyni posiada dokumenty wskazane wyżej, oraz dysponuje obydwoma dowodami podstawowymi wskazanymi w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, tj. dokumentami zawierającymi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz dokumentem przewozowym, należy uznać, że jest w posiadaniu dowodów, na to że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Z uwagi na przedmiotowe okoliczności, Spółka pozostaje uprawniona do stosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT (przy jednoczesnym spełnieniu pozostałych warunków wynikających z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT).

Zestaw 2: Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku + oświadczenia nabywcy towarów

Tak, jak w Zestawie 1, również w Zestawie 2, Spółka posiada dokumenty ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku w postaci faktury sprzedaży oraz dokumentu WZ. Dodatkowo Spółka posiada oświadczenie nabywcy towarów o jego odbiorze.

Z potwierdzenia przyjęcia towarów przez odbiorcę wynika, że między stronami doszło do realizacji WDT. Kontrahenci Spółki jednoznacznie wskazują, że towary objęte potwierdzeniem zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia oraz że towary wymienione w treści konkretnej faktury zostały odebrane.

W potwierdzeniach tych znajdują się informacje pozwalające na identyfikację potwierdzanej dostawy poprzez wskazanie numeru faktury sprzedaży. Wraz z przedmiotową fakturą takie informacje pozwalają na „połączenie” dostarczonych towarów z poszczególnymi transakcjami WDT. Dodatkowo, potwierdzenia przyjęcia towarów przez kontrahentów Wnioskodawczyni zawierają ich dane oraz dane Spółki, dzięki czemu stanowią dowód tego, iż wymienione w nich towary zostały dostarczone przez przewoźnika do miejsca wskazanego przez kontrahenta.

W związku z tym, że Spółka posiada dokumenty stanowiące specyfikację poszczególnych sztuk ładunku jak też dokument potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, pozostaje uprawniona do stosowania stawki VAT 0% z tytułu WDT (przy jednoczesnym spełnieniu pozostałych warunków wynikających z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT).

Zestaw 3: Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku + potwierdzenie przyjęcia towarów przez odbiorcę zawarte w wiadomości e-mail (oświadczenia nabywcy towarów).

Analogicznie jak w przypadku Zestawu 1 i 2, również w odniesieniu do Zestawu nr 3, Spółka dysponuje dokumentami ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku w postaci faktury sprzedaży i dokumentem WZ.

Z potwierdzenia przyjęcia towarów przez odbiorcę wynika, że między stronami doszło do realizacji WDT. Kontrahenci Spółki jednoznacznie wskazują w korespondencji mailowej, że towary objęte potwierdzeniem zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia.

Wiadomość mailowa skierowana przez kontrahenta do Państwa zawiera oświadczenie, iż wszystkie towary wskazane na fakturach, których numery zostały wymienione w treści maila (ew. na fakturach, których numery uwzględniono w załączonym do maila zestawieniu) zostały dostarczone do określonego w tym oświadczeniu kraju. W związku z tym, że wiadomości email kontrahentów zawierają numery faktur WDT (ew. zestawienia faktur), nie stanowi problemu określenie, jakie towary, w jakiej ilości i wartości zostały dostarczone do innego kraju UE niż kraj ich wysyłki (Polska). Należy zauważyć, że oświadczenie kontrahenta mające formę wiadomości mailowej pozbawione jest własnoręcznego podpisu odbiorcy towarów. Poprzez jednak adres mailowy, z którego pochodzi dana wiadomość, możliwe jest powiązanie danej wiadomości (oświadczenia) z konkretnym nabywcą.

W związku z faktem dysponowania przez Spółkę dokumentami ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku, a także dokumentem potwierdzającym przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, Wnioskodawczyni jest uprawniona do stosowania stawki VAT 0% z tytułu WDT (przy jednoczesnym spełnieniu pozostałych warunków wynikających z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT). Przedmiotowe stanowisko znajduje również potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. W interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 lutego 2021 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.718.2020.2.JS, organ podatkowy uznał stanowisko podatnika, zgodnie z którym dysponując dokumentami takimi jak specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku umieszczona na fakturze, faktura od przewoźnika towarów oraz zbiorcze poświadczenia odbioru w formie e-mail lub w formie skanu podpisanego dokumentu dołączonego do wiadomości e-mail jest on uprawniony do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, za prawidłowe.

W przypadku braku dokumentów przewozowych oraz oświadczeń nabywcy o przyjęciu towarów, Spółka przechowuje alternatywne dowody tj. potwierdzenie płatności za towar.

Zestaw 4: Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku + Potwierdzenie płatności za towar

Do każdej WDT Wnioskodawczyni posiada potwierdzenie otrzymania płatności pochodzące z jej rachunku bankowego, jeżeli tylko kontrahent dokonał płatności za towar. Przedmiotowe potwierdzenie zawiera m.in. datę otrzymania płatności, dane nadawcy przelewu, kwotę przelewu oraz numer faktury sprzedaży lub innego dokumentu stanowiącego podstawę zapłaty za towar. Spółka jest w stanie ustalić zatem której WDT dotyczy zapłata dokonana przez kontrahenta. Takie powiązanie może zostać dokonane na podstawie sumy otrzymanej płatności oraz wartości wynagrodzenia Spółki wynikającej z danej dostawy towarów (kwotę otrzymanej zapłaty można bowiem powiązać z kwotą wynikającą z faktury, dokumentującej daną WDT).

W przypadku przelewu zbiorowego (zapłata za kilka faktur sprzedaży, potwierdzenie zapłaty zawiera numery faktur sprzedaży, których dotyczy płatność).

Z uwagi na fakt, że w każdym przypadku WDT Spółka posiada albo dokument podstawowy, o którym mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, w postaci dokumentu przewozowego albo dokument uzupełniający, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, tj. oświadczeniem w formie elektronicznej potwierdzającym przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, należy uznać, że Spółka jest w posiadaniu dowodów, na to że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. Dlatego też, w ocenie Spółki pozostaje ona uprawniona do stosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT (przy jednoczesnym spełnieniu pozostałych warunków wynikających z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT).

Forma dokumentów

W tym miejscu należy wskazać również, że przepisy ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie WDT zgromadzona była wyłącznie w formie papierowej. W związku z przedmiotowym faktem dopuszczalne jest, aby dowody potwierdzające dokonanie WDT (nie tylko dokumenty przewozowe) miały formę elektroniczną.

Takie stanowisko znajduje uzasadnienie w praktyce organów podatkowych (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 kwietnia 2022 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.142.2022.1.KT) i orzecznictwie sądów administracyjnych, m.in. w wyroku WSA w Warszawie z 25 lutego 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 2140/07, w którym Sąd stwierdził, że: nie ma wymogu, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę „papierową”. Zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem.

Podsumowanie

Mając na uwadze powyższe okoliczności, przechowywana przez Spółkę dokumentacja w sposób jednoznaczny potwierdza, że towary wydawane z miejsca znajdującego się na terytorium Polski oraz towary dostarczane do ich miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE to te same towary - wymienione szczegółowo na fakturze sprzedaży oraz dokumencie WZ.

W związku z powyższym biorąc pod uwagę wskazane przez Wnioskodawczynię argumenty oraz przytoczoną linię interpretacyjną organów podatkowych oraz stanowisko sądów administracyjnych na temat możliwości dokumentowania WDT na potrzeby stosowania stawki 0% VAT według zasad wskazanych w ustawie o VAT, wskazana w opisie stanu faktycznego i przyszłego Dokumentacja upoważnia Spółkę do opodatkowania przedmiotowych WDT stawką 0% VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Spółka jest uprawniona do zastosowania stawki 0% dla dostaw WDT udokumentowanych przy pomocy dokumentów opisanych w Zestawie 1-4.

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Należy zauważyć, że warunki wymienione w ww. art. 42 ust. 1 ustawy muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

Według art. 42 ust. 1a ustawy:

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Odnosząc się do powołanych wyżej przepisów zauważyć należy, że prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towarów poza terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym państwie członkowskim UE. Istotą przywołanych przepisów jest przede wszystkim zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju i zostały dostarczone do ich nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Zasadniczą kwestią jest zatem, aby posiadane przez Państwa dokumenty łącznie, jednoznacznie, potwierdzały, że towary te były przedmiotem WDT.

W analizowanej sprawie Dokumentacja gromadzona przez Spółkę dla potrzeb stosowania stawki 0% przy WDT obejmuje/będzie obejmować opisane poniżej przypadki:

• Zestaw 1: Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku + dokument przewozowy CMR wstępny opatrzony podpisem przewoźnika.

W celach dokumentacyjnych WDT Spółka może posiadać (jako jeden z zestawów dokumentów) 2 dokumenty z grupy dokumentów podstawowych - specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz dokument przewozowy.

Specyfikację poszczególnych sztuk ładunku stanowi faktura sprzedaży oraz dokument WZ.

Faktury WDT wystawiane przez Spółkę zawierają m.in. następujące informacje: dane Spółki oraz nabywcy (w tym właściwe i ważne numery VAT-UE obu podmiotów), numer i datę wystawienia faktury, oznaczenie towaru (np. nazwa/opis/kod towaru) oraz ilość poszczególnych towarów.

Dokumenty WZ wystawiane przez Spółkę zawierają m.in. miejsce załadunku towarów (określone jako magazyn znajdujący się na terytorium Polski), adres wysyłki towarów oraz oznaczenie towaru/materiału, ilość wydanego towaru, dane odbiorcy i wystawcy, podpis osoby upoważnionej do wystawienia dokumentu WZ.

Posiadany przez Spółkę dokument CMR zawiera natomiast w szczególności następujące informacje:

a) nazwę i adres nadawcy (tj. dane magazynu … Sp. z o.o., z którego dokonywane jest WDT);

b) nazwę i adres odbiorcy;

c) miejsce przeznaczenia (tj. miejsce, do którego dostarczany jest towar);

d) miejsce i datę załadowania towaru;

e) dane dotyczące towaru, tj. określenie ilości sztuk ładunku, rodzaju towaru, wagi brutto, nr WZ;

f) dane dotyczące przewoźników;

g) miejsce i datę wystawienia dokumentu przewozowego;

h) podpis nadawcy (w tym zakresie jest to podpis pracownika działu eksportu Spółki, odpowiedzialnego za wydanie danej przesyłki przewoźnikowi), pieczątkę lub podpis przewoźnika odbierającego towar od nadawcy, podpis lub pieczątkę odbiorcy towarów oraz datę otrzymania towarów.

Spółka otrzymuje co do zasady dokumenty CMR w formie elektronicznej. W wyjątkowych przypadkach, Spółka otrzymuje klasyczny dokumenty CMR (skan podpisanego dokumentu CMR lub kopia podpisanego dokumentu CMR otrzymana w wersji papierowej).

Jeżeli Spółka nie posiada dokumentów przewozowych, dokumentacja WDT odbywa się z wykorzystaniem faktury sprzedaży, dokumentu WZ oraz potwierdzenia przyjęcia towarów przez odbiorcę (oświadczenie nabywcy) w formie pisemnej - Zestaw 2.

• Zestaw 2: Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku + pisemne oświadczenie nabywcy towarów.

W przedmiotowym wariancie, faktura sprzedaży oraz dokument WZ zawierają dane takie jak wskazane w Zestawie 1. Spółka posiada również pisemne potwierdzenie przyjęcia towarów, dla każdej (odrębnej) dostawy udokumentowanej fakturą.

Potwierdzenie przyjęcia towarów dla każdej odrębnej dostawy towarów (oświadczenie nabywcy towarów) każdorazowo zawiera w szczególności:

a) dane odbiorcy oraz dostawcy,

b) oświadczenie odbiorcy o przyjęciu towarów wskazanych na fakturze sprzedaży,

c) miejsce i datę przyjęcia towarów,

d) podpis lub podpis i pieczątka odbiorcy towarów.

Spółka otrzymuje przedmiotowe potwierdzenie w formie pisemnej tj. opatrzone własnoręcznym podpisem nabywcy towarów lub w formie elektronicznej (z podpisem elektronicznym lub w postaci skanu pisma zawierającego odręczny podpis nabywcy).

• Zestaw 3: Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku + potwierdzenie przyjęcia towarów przez odbiorcę zawarte w wiadomości mailowej (oświadczenia nabywcy towarów).

W danym wariancie, faktura oraz dokument WZ zawierają dane takie jak wskazane w powyższym Zestawie 1.

Oświadczenie ma formę poświadczenia odbioru towarów przez nabywcę przekazanego Spółce w formie wiadomości e-mail. Z treści wiadomości wynika, że odbiorca potwierdza, iż towary wskazane na fakturach, których numery wymieniono w treści maila czy też na fakturach, których numery uwzględniono w załączonym do maila zestawieniu zostały dostarczone w danym miesiącu do odbiorcy w innym kraju członkowskim UE niż kraj ich wysyłki (Polska).

Oświadczenie mające formę wiadomości mailowej pozbawione jest ręcznego podpisu odbiorcy towarów. Poprzez adres mailowy, z którego pochodzi dana wiadomość, możliwe jest powiązanie danej wiadomości (oświadczenia) z konkretnym nabywcą.

• Zestaw 4: Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku + Potwierdzenie płatności za towar.

W powyższym wariancie, faktura zawiera dane takie jak wskazane w Zestawie nr 1. W przypadku braku dokumentów przewozowych i potwierdzenia przyjęcia towarów przez odbiorcę określonych w Zestawie nr 1, 2 i 3, Spółka przechowuje dowody uzupełniające tj. potwierdzenie płatności za towar.

Spółka posiada potwierdzenie otrzymania płatności pochodzące z systemu bankowego dla każdego WDT. Na potwierdzeniu takim widoczna jest m.in. data otrzymania płatności, dane nadawcy przelewu, kwota przelewu, nr faktury sprzedaży lub innego dokumentu stanowiącego podstawę zapłaty za towar. W przypadku przelewu zbiorowego (zapłata za klika faktur sprzedaży), potwierdzenie zapłaty nie zawiera nr faktur sprzedaży, których dotyczy płatność. Zestawienie faktur sprzedaży, których dotyczy zapłata generowane jest z systemu księgowego Wnioskodawczyni.

Powyższe sposób dokumentowania WDT nie dotyczy transakcji, w których ma miejsce płatność zaliczkowa obejmująca całość ceny. Jednocześnie z treści umowy łączącej strony wynika, że całość lub co najmniej część ceny płatna jest po otrzymaniu przez kupującego towaru.

Potwierdzenie przelewu zawsze będzie wskazywać w tytule transakcji numer faktury lub numer zamówienia, na podstawie którego następuje płatność. Z kolei numery te (czy to numer zamówienia, czy to numer faktury) pozwolą na identyfikację konkretnej dostawy, tj. także specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku.

Jak podano w uzupełnieniu wniosku, w stosunku do dostaw objętych zapytaniem, w ramach których towar jest wysyłany (transportowany) na terytorium UE, nigdy nie wystąpią przesłanki negatywne określone w art. 42 ust. 1a ustawy, których zaistnienie pozbawiałoby Spółkę prawa do zastosowania stawki 0% do tych dostaw.

Spółka co miesiąc składa i będzie składała informacje podsumowujące, co więcej każdorazowo przed wysyłką weryfikuje on poprawność NIP kontrahenta na stronie VIES poprzez program … .

Stany faktyczne, w których dokumentowanie WDT dokonywane będzie poprzez specyfikację zamówienia oraz potwierdzenie zapłaty, odnosić się będą wyłącznie do sytuacji, w której umowa łącząca Spółkę z zagranicznym kontrahentem przewidywać będzie płatność (przynajmniej częściową) po dokonaniu dostawy. Jednocześnie w potwierdzeniu przelewu znajdzie się informacja pozwalająca powiązać tę płatność z konkretną dostawą. Najczęściej będzie to numer faktury lub zamówienia. Te dane zawsze będzie można powiązać ze specyfikacją towaru. Z kolei specyfikacja towaru będzie odzwierciedlona w treści faktury. Podkreślenia wymaga, że w przypadku, gdy dokumentowanie wywozu ograniczone będzie do specyfikacji ładunku i potwierdzenia zapłaty, nie będą miały miejsca płatności zaliczkowe obejmujące całość ceny.

Uwzględniając powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że opisane wyżej dokumenty posiadane przez Państwa w odniesieniu do transakcji WDT realizowanych przez Spółkę wskazane w Zestawie 1-4 stanowią/będą stanowić dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie dla każdego z Zestawów, będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Podsumowując należy uznać, że:

1.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów, o których mowa w Zestawie 1 są/będą, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy, opodatkowane 0% stawką VAT.

2.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów, o których mowa w Zestawie 2 są/będą, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.

3.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów, o których mowa w Zestawie 3 są/będą, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.

4.Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów, o których mowa w Zestawie 4 są/będą, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.

Tym samym, oceniając całościowo Państwa stanowisko w zakresie wskazanych pytań nr 1-4, w kontekście elementów opisu sprawy przedstawionych w każdym z Zestawów, należało uznać je za prawidłowe.

Dodatkoweinformacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).