Interpretacja indywidualna z dnia 30 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.453.2024.2.SR

Opodatkowanie emerytury otrzymywanej z Niemiec.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymywanej emerytury z Niemiec. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 5 lipca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pracował Pan w Niemczech. Był Pan zatrudniony przez osobę prywatną, czyli w sektorze prywatnym. Była to firma prowadzona przez rodzinę, a dokładniej warsztat samochodowy. W 2021 r. wrócił Pan do Polski. Jest Pan obywatelem Polski. Nie posiada Pan obywatelstwa niemieckiego. W Polsce ma Pan dom i rodzinę. Od 2023 r. pobiera Pan emeryturę z Niemiec. Emerytura ta stanowi płatność z niemieckiego systemu ubezpieczeń socjalno-emerytalnych (tzw. Deutsche Rentenversicherung) i jest bezpośrednio przekazywana na Pana konto w Polsce. Od 2023 r. do chwili obecnej bank pobiera zaliczki na podatek dochodowy. Ponadto otrzymuje Pan również emeryturę polską wypłacaną przez ZUS.

Pytania

Czy bank działa słusznie pobierając zaliczki na podatek? Dlaczego mimo umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania musi Pan płacić podatek dochodowy od emerytury z Niemiec? Czy uda się odzyskać zaliczki pobrane od 2023 r.?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, bank nie powinien pobierać zaliczki na podatek dochodowy od emerytury z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalno-emerytalnych, przeczy to bowiem umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania – art. 18 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy nie jest Pan zobowiązany do odprowadzania od wyżej wymienionej emerytury podatku w Polsce. Chciałby Pan także odzyskać zaliczki już pobrane, a także zaprzestania dalszych pobrań zaliczek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Natomiast art. 3 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że:

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy:

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że posiada Pan obywatelstwo polskie i Pana centrum interesów osobistych (ośrodek interesów życiowych) znajduje się w Polsce. Tym samym podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Od 2023 r. pobiera Pan emeryturę z Niemiec. Emerytura ta stanowi płatność z niemieckiego systemu ubezpieczeń socjalno-emerytalnych (tzw. Deutsche Rentenversicherung) i jest bezpośrednio przekazywana na Pana konto w Polsce. Od 2023 r. do chwili obecnej bank pobiera zaliczki na podatek dochodowy. Ponadto otrzymuje Pan również emeryturę polską wypłacaną przez ZUS.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Umowa z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90).

W myśl art. 4 ust. 1 ww. Umowy:

W myśl postanowień art. 18 ust. 1 ww. Umowy:

Jednocześnie stosownie do art. 18 ust. 2 ww. Umowy:

Z powyższych przepisów wynika zatem, że emerytury i podobne świadczenia lub renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają co do zasady opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji, gdy świadczenia są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

·ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,

·ustawowe ubezpieczenie emerytalne,

·ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,

·ustawowe ubezpieczenie od następstw wypadków,

·ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zaistniałego stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że emerytura wypłacana Panu z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy polsko-niemieckiej tylko w Niemczech. Tym samym, powyższe świadczenie nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce. Zatem, w związku z otrzymywaniem ww. emerytury z Niemiec, nie jest Pan obowiązany do zapłaty w Polsce podatku dochodowego. W konsekwencji, bank nie powinien potrącać podatku dochodowego od osób fizycznych od świadczenia wpływającego na Pana rachunek znajdujący się w tym banku.

Z uwagi na to, że emeryturę z Niemiec otrzymuje Pan za pośrednictwem banku w Polsce, należy wskazać na przepisy regulujące obowiązki banku jako płatnika zaliczek na podatek dochodowy.

I tak, w świetle art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 35 ust. 2 ww. ustawy:

W myśl art. 35 ust. 3 ww. ustawy:

W związku z tym, że w przedmiotowej sprawie otrzymywana przez Pana emerytura z Niemiec nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce to wskazać należy, że na banku jako płatniku nie ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek, wynikający z art. 35 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako że w opisanej sytuacji zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych została pobrana nienależnie, ma Pan prawo w trybie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa wystąpić do właściwego naczelnika urzędu skarbowego o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych lub też wykazać tę nadpłatę w zeznaniu rocznym.

W odniesieniu do kwestii możliwości złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty za wnioskowane lata podatkowe należy wskazać na art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym:

W myśl natomiast art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej:

W myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:

Pojęcie deklaracji zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 5 ww. ustawy:

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu.

Zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej:

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).