Interpretacja indywidualna z dnia 25 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.233.2024.2.MŻA

Zwolnienie od podatku VAT dla świadczonych usług psychologicznych i wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 18 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku dla świadczonych usług psychologicznych i wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 18 kwietnia 2024 r. (data wpływu 2 lipca 2024 r.) oraz pismem z 24 lipca 2024 r. (data wpływu 24 lipca 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646, z późn. zm., dalej: Prawo przedsiębiorców) polegającą na usługach psychologicznych - dalej: „Wnioskodawca”.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca kończył jednolite studia magisterskie na kierunku psychologii i wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawód psychologa. W ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, w swojej praktyce Wnioskodawczyni prowadzi działalność w zakresie profilaktyki, zachowania, przywracania i poprawy zdrowia psychicznego swoich pacjentów. Szczegółowy katalog świadczonych przez Wnioskodawczynię usług obejmuje między innymi psychoterapię, psychologię młodzieży (w tym przeprowadzenie diagnozy psychologicznej oraz pomocy psychologicznej), psychoterapię młodzieży, psychologię kryzysu, psychologię społeczną, psychoterapię par, pomoc psychologiczną, zwane dalej „Usługi psychologiczne”.

Świadczone przez Wnioskodawczynię usługi mają za zadanie poprawić zdrowie psychiczne, leczyć depresję, zaburzenia lękowe, apatię, zaburzenia osobowości, problemy psychologiczne w związkach pacjentów, radzenie sobie z emocjami, a także pomóc im rozwinąć relacje i umiejętności społeczne. Usługi psychologiczne są prowadzone w formie konsultacji stacjonarnej w gabinecie Wnioskodawczyni, oraz w szczególnych przypadkach: on-line (COVID-19, przyczyny zdrowotne pacjenta).

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca wynajmuje od osób trzecich na własne cele działalności gospodarczej lokal (celem wykonywania usług psychologicznych), pozostałą część wynajętej nieruchomości Wnioskodawca przeznacza na dalszy podnajem, dla pozostałych osób wykonujących podobne usługi. Wynajmowana przez Wnioskodawcę nieruchomość składa się z gabinetów lekarskich i psychologicznych.

Wnioskodawca posiada również mieszkanie w majątku prywatnym, które wynajmuje na cele mieszkaniowe i korzysta ze zwolnienia VAT (na cele mieszkaniowe)/najem okazjonalny. Umowa zawarta przez Wnioskodawcę zawarta jest z osobami prywatnymi.

W ramach działalności gospodarczej w zakresie najmu Nieruchomości (Biuro) Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy VAT.

W ramach działalności psychologicznej korzysta ze zwolnienia z opodatkowania VAT z uwagi na treść art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie 200.000,00 zł w poprzednim roku podatkowym.

Wnioskodawca nie wykonuje czynności określonych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361).

Na pytanie: Czy najem stanowi regularny element Pani działalności, odpowiedziała Pani: Tak.

Umowy zawarte są na czas nieokreślony.

Przedmiotem wniosku są usługi psychologiczne świadczone przez Wnioskodawcę.

Podwykonawcy nie są zatrudnieni przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie ma podwykonawców.

Wnioskodawca nie korzysta z podwykonawców. Najemcy/podnajemcy nieruchomości będą świadczyć usługi psychologiczne.

Usługi wykonywane przez podwykonawców nie są nabywane przez Wnioskodawcę we własnym imieniu.

Wnioskodawca nie ma podwykonawców i nie zamierza ich mieć.

Wynajmowany/ane lokal mieszkalny przez Wnioskodawcę jest wynajmowany długoterminowo w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przez Najemców bez możliwości prowadzenia w nim jednoosobowej działalności gospodarczej.

Pytania

1.Czy usługi psychologiczne opisane w stanie faktycznym mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d) ustawy o VAT, a tym samym nie wliczają się do kwoty obrotu do limitu 200.000,00 zł w podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy VAT?

2.Czy wynajem prywatny nieruchomości wlicza się w kwotę limitu VAT, tj. do progu 200.000,00 zł z art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1

W opinii Wnioskodawcy usługi psychologiczne opisane szczegółowo w opisie stanu faktycznego korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy o VAT i nie wlicza się ich do limitu 200.000,00 zł na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 cyt. Ustawy (...), stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednak ustawodawca wprowadził, zgodnie z możliwością wprowadzoną przez przepisy unijne, obniżone stawki podatku a także czynności, które od tego podatku są zwolnione.

Zakres i warunki zastosowania zwolnienia od podatku dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy VAT, od podatku zwalnia się usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

a)lekarza i lekarza dentysty,

b)pielęgniarki i położnej,

c)medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2022 r. poz. 633 i 655),

d)psychologa.

Analiza powyższych regulacji prowadzi do konkluzji, że w tym przypadku dla skorzystania z możliwości zwolnienia od podatku od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: usługi są świadczone przez konkretne, wskazane przez ustawodawcę podmioty oraz usługi służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

W świetle przytoczonych powyżej argumentów, zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług, objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia.

Pojęcie „profilaktyka” w słowniku języka polskiego jest wyjaśnione jako - zespół działań i środków stosowanych w zapobieganiu występowaniu zjawisk niepożądanych i negatywnych w przyrodzie, w tym w życiu ludzkim, jednostkowym bądź społecznym.

Idąc dalej „profilaktyka” jest najczęściej stosowana jako: zapobieganie zagrożeniom zdrowia i życia ludzkiego, patologii społecznej oraz innym zjawiskom przeciwstawiającym się uznawanym w danej społeczności normom prawnym, moralnym i etycznym; działania zapobiegawcze w poszczególnych dziedzinach życia charakteryzują się odrębną specyfiką co do celów, metod i stosowanych środków; pozwala to na wyodrębnienie poszczególnych dziedzin profilaktyki, takich jak np.: profilaktyka medyczna, profilaktyka społeczna, profilaktyka wychowawcza, profilaktyka środowiskowa, profilaktyka przeciwalkoholowa itp.

Pojęcie „przywracać” zostało wytłumaczone jako: doprowadzenie czegoś do poprzedniego stanu lub wprowadzić coś na nowo oraz sprawienie, że ktoś znajdzie się w takiej sytuacji lub w takim stanie jakim był poprzednio.

Następnie pojęcie „zachować” oznacza: pozostawienie czegoś w takim samym stanie, utrzymać coś w niezmienionym stanie.

Wnioskodawczyni jest wykwalifikowanym psychologiem. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług psychologicznych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni udziela pomocy psychologicznej, prowadzi szeroki zakres terapii psychologicznej dla młodzieży i osób dorosłych (w tym par, rodziców, małżeństw). Wykorzystuje też profesjonalne narzędzia do diagnozy i badań, pomagające w doborze odpowiednich metod terapeutycznych, który pomaga w dobraniu odpowiedniej terapii i lepszym zrozumieniu problemu pacjenta.

Głównym celem świadczonych Usług Psychologicznych przez Wnioskodawczynię jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia.

Powyższe stanowisko w zakresie zwolnienia z VAT potwierdza, wykształcona w tym zakresie linia interpretacyjna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym m.in. w interpretacjach indywidualnych z:

• 2 maja 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.105.2022.1.KS, w której wskazano m.in., że „W kontekście powyższego stwierdzić należy, że odsprzedaż przez Pana usług świadczonych przez psychoterapeutów oraz psychologów korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT”;
• 21 stycznia 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.16.2019.1.WH, w której wskazano m.in., że „Zatem z uwagi na przywołane przepisy prawa, wskazać należy, że w opisanej sprawie usługi mające na celu zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę zdrowia psychicznego pacjentów, świadczone będą w ramach wykonywania zawodu psychologa, a więc przez osobę, która legitymuje się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonej dziedzinie medycyny - jako spełniające przesłankę podmiotową i przedmiotową, korzystać będą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy o VAT”;
• 2 czerwca 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.55.2017.2.AM, w której wskazano m.in., że „Z uwagi na powołane przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że usługi z zakresu przywrócenia zdrowia psychicznego młodzieży w wieku 11-20 lat wykonywane przez psychologów, w formie spółki cywilnej na terenie Polski korzystać będą ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy o VAT”.

Na podstawie art. 132 ust. 1 lit. b oraz c Dyrektywy 2006/112/WE Rady: Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

• opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze;
• świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

Z powołanych przepisów jednoznacznie wynika, że zwolnienie powyższe ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Należy mieć na uwadze, że analizowany przepis zwalnia od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Nie zwalnia zatem wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze bądź w ramach zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi.

Podsumowując, całość przedstawionych powyżej okoliczności - Wnioskodawczyni jest uprawniona do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy VAT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy najem prywatny nie podlega pod ustawę o VAT, a tym samym nie stosuje się i nie dolicza przychodów osiąganych z najmu prywatnego do zwolnienia podmiotowego, tj. do kwoty 200.000,00 zł w rozumieniu art. 113 ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca w zakresie swojej prywatniej nieruchomości nie podejmuje działań mających na celu osiągnięcia większych zysków czy dla celów zarobkowych, a zatem uważa, że czynności polegające na zarządzaniu majątkiem prywatnym w żaden sposób nie podlegają pod ustawę o VAT. Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że skoro przedmiotem usługi jest najem mieszkania z przeznaczeniem na cele mieszkalne, którego właścicielem jest Wnioskodawczyni i jak wynika z okoliczności sprawy, najem prywatny nie jest działalnością gospodarczą na gruncie ustawy o VAT to Wnioskodawczyni z tytułu najmu ww. lokalu nie musi doliczać przychodów z najmu mieszkania do przychodów z działalności gospodarczej celem ustalenia zwolnienia podmiotowego do 200.000,00 zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być albo opodatkowana podatkiem albo może korzystać ze zwolnienia od podatku.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział m.in. zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy:

Ze wskazanego wyżej przepisu wynika, że zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki – służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i świadczone są w ramach wykonywanych zawodów (lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa i osób świadczących powyższe usługi w ramach wykonywania zawodów medycznych, o których mowa w ustawie o działalności leczniczej). Przy czym zwolnienie ma zastosowanie również do podatników zatrudniających osoby świadczące usługi opieki medycznej w ramach wykonywania zawodu określonego w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy.

Przytoczone powyżej przepisy krajowe w zakresie opieki medycznej, stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) oraz lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

Na podstawie art. 132 ust. 1 lit. b oraz c Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z powołanych przepisów jednoznacznie wynika, że zwolnienie powyższe ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Należy mieć na uwadze, że analizowany przepis zwalnia od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Nie zwalnia zatem wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze bądź w ramach zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi.

Precyzując czynności, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie lub poprawa zdrowia należy zastosować wykładnię językową.

„Profilaktyka” to wszelkie działania i środki stosowane w celu zapobiegania czemuś niepożądanemu, likwidowanie przyczyn niekorzystnych zjawisk, to działania i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom. Zatem profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

„Zachowanie” rozumiane jest zaś jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie.

Interpretując słowo „ratowanie” należy odwołać się do słów „ratować” i „ratownictwo”. Ratować to starać się ocalić, zachować coś, natomiast ratownictwo jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia.

Pojęcie „przywracać” oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić, odnowić, sprawić, że ktoś się znajdzie w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. Pojęcie „przywracanie zdrowia” oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu.

„Poprawa” to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawianie się, polepszanie. Z kolei termin „poprawa zdrowia”, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, zgodnie z wykładnią literalną, oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie.

Zatem dokonując ustalenia, czy dana usługa korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług należy ustalić, czy będzie spełniała wyżej określone warunki.

Dodatkowo należy wskazać, że z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08, pkt 25). Jak również wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości UE w swym orzecznictwie: pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 VI Dyrektywy (obecnie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

W tym kontekście należy zauważyć, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych, ani wspólnotowych przepisach podatkowych. Zatem w tym zakresie należy szukać wyjaśnienia w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.

I tak, w wyroku C-106/05, pkt 27 Trybunał stwierdził, że pojęcia „opieki medycznej” oraz „świadczeń opieki medycznej” (…) odnoszą się do usług, które służą diagnozie, opiece oraz w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku C-307/01, pkt 57, gdzie podkreślono, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Należy więc uznać, że pojęcie „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” odpowiada określeniom używanym przez Trybunał „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok C‑212/01, pkt 40).

Należy podkreślić, że ani przepisy Dyrektywy, ani orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia, nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z powołanego powyższej wyroku.

Ponadto Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w ww. wyroku stwierdził, że:

Również z orzeczenia C-384/98 wynika, że preferencji podlegać mogą jedynie te usługi, które mają cel terapeutyczny bądź profilaktyczny, a nie podlegają mu takie, które mają charakter czysto ekspercki i doradczy (np. orzekanie o stanie zdrowia dla potrzeb przyznania renty, bądź dla instytucji ubezpieczeniowych dla ustalenia wysokości składki ubezpieczenia na życie).

Ponadto, jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08:

Rzecznik zauważa również, że:

W tym miejscu warto wskazać na wyrok TSUE C-141/00, w którym wskazano, że:

W wyroku tym TSUE wyjaśnił również:

Dokonując oceny przedstawionych okoliczności sprawy należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym, wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień.

Warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

• przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być osobą wykonującą zawód lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa lub inny zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej,
• przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie to nie ma zastosowania.

W tym miejscu wskazać należy, że zasady wykonywania zawodu psychologa zostały uregulowane w ustawie z 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1026).

Zgodnie z art. 3 ustawy o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów:

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów:

Zatem, na podstawie przepisów ustawy o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów, udzielanie świadczeń zdrowotnych zastrzeżonych dla zawodu psychologa wykonywać mogą jedynie osoby posiadające określone ustawowo kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami.

Pani wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy usługi psychologiczne opisane w stanie faktycznym mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d) ustawy o VAT, a tym samym nie wliczają się do kwoty obrotu do limitu 200.000,00 zł w podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy VAT.

Jak wskazała Pani we wniosku, świadczone przez Panią usługi mają za zadanie poprawić zdrowie psychiczne, leczyć depresję, zaburzenia lękowe, apatię, zaburzenia osobowości, problemy psychologiczne w związkach pacjentów, radzeniu sobie z emocjami, a także pomóc im rozwinąć relacje i umiejętności społeczne. Ponadto celem świadczonych Usług psychologicznych jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia psychicznego. Z opisu sprawy wynika również, że wykonuje Pani zawód psychologa oraz posiada do tego odpowiednie kwalifikacje.

Biorąc pod uwagę powyższe, w kontekście art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy, należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku spełnione są obie przesłanki - podmiotowa i przedmiotowa - warunkujące zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu w odniesieniu do Usług psychologicznych świadczonych przez Panią.

W konsekwencji, świadczone przez Panią usługi psychologiczne korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy.

Należy zaznaczyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zostały zawarte w art. 113 ustawy.

Według art. 113. ust. 1 ustawy

Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy:

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:

Na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy:

Zatem, w treści art. 113 ust. 2 ustawy o VAT został wymieniony katalog czynności, których nie wlicza się do limitu sprzedaży pozwalającego na korzystanie ze zwolnienia podmiotowego z VAT. Przy obliczaniu limitu obrotów określonych w art. 113 ust. 1 nie uwzględnia się m.in. odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji świadczone przez Panią usługi psychologiczne opisane w stanie faktycznym korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy, a ich wartości nie należy uwzględniać do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy jako wartości sprzedaży zwolnionej.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Pani wątpliwości dotyczą również ustalenia, czy wynajem prywatny nieruchomości wlicza się w kwotę limitu VAT, tj. do progu 200.000,00 zł z art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy VAT.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Umowa najmu jest umową cywilnoprawną nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług usługa najmu wypełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i jako czynność odpłatna, świadczona za wynagrodzeniem, wypełnia dyspozycję art. 5 ust. 1 ustawy, tj. jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak już wskazano, czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy (od ogólnej zasady powszechności opodatkowania) i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.

W poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy wymieniono PKWIU 55 usługi związane z zakwaterowaniem sklasyfikowane w PKWiU 55.

Zwolnienie, które znajduje się w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT stanowi implementację z art. 135 ust. 1 lit. l Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1 ze zm.). Przepis powyższy stanowi, że:

Krajowe ustawodawstwo stanowi o zwolnieniu od podatku usługi najmu pod warunkiem jego mieszkaniowego przeznaczenia.

Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

• świadczenie usługi na własny rachunek,
• charakter mieszkalny nieruchomości,
• mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.

Z opisu sprawy wynika, że posiada Pani mieszkanie w majątku prywatnym, które wynajmuje na cele mieszkaniowe i korzysta ze zwolnienia VAT (na cele mieszkaniowe)/najem okazjonalny. Umowa zawarta jest z osobami prywatnymi. Lokal mieszkalny wynajmowany jest długoterminowo w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przez Najemców bez możliwości prowadzenia w nim jednoosobowej działalności gospodarczej.

Tym samym, skoro lokal mieszkalny wynajmowany jest przez Panią najemcom wyłącznie w celu zaspokojenia ich własnych potrzeb mieszkaniowych, bez możliwości np. prowadzenia w nim działalności gospodarczej, a zawarte umowy nie będą miały charakteru krótkoterminowego to w analizowanym przypadku zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie ar. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

W konsekwencji świadczonych przez Panią usługi najmu osobom prywatnym lokalu na cele mieszkaniowe, korzystających ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy nie należy uwzględniać do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy jako wartości sprzedaży zwolnionej.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy wskazać, że zakres przedmiotowy wniosku wyznacza przedstawione przez Panią pytanie. Wskazujemy tym samym, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).