Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 31 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.331.2024.1.AKR
Nieuznanie Gminy za podatnika podatku VAT w związku z realizacją inwestycji oraz brak prawa do odliczenia podatku VAT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 czerwca 2024 r. wpłynął Pastwa wniosek z 11 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
· nieuznania Gminy za podatnika podatku VAT w związku z realizacją inwestycji (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
· braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwetycji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Gmina (…) realizuje umowę o przyznaniu pomocy, zawartą z Województwem (…) w ramach PROW na lata 2014-2020, poddziałanie (...).
Wyżej wymieniona umowa zobowiązała Gminę (…) do realizacji operacji pn. „(…)”.
Operacja jest w trakcie realizacji i polega na wybudowaniu, na działce gminnej nr ew. 1 w (…), ogólnodostępnego placu zabaw o powierzchni ok. (...) m2, z którego korzystać będzie mogła zarówno lokalna społeczność, jak też osoby przyjezdne (turyści).
Budowany plac zabaw składać się będzie: z (...) urządzeń zabawowych (zestaw zabawowy, bujak sprężynowy, huśtawka wahadłowa podwójna, stożek obrotowy) oraz z: (...). Zamówione urządzenia posiadają konstrukcję metalową zapewniającą ich trwałość. Nawierzchnia placu zabaw wykonana zostanie z (...) piasku, a teren placu zostanie ogrodzony ogrodzeniem panelowym z podmurówką i furtką (...). Na terenie placu zasadzone zostaną (...) drzewa liściaste a zniszczone pracami budowlanymi trawniki zostaną zregenerowane (...). Na terenie inwestycji zamieszczona zostanie również tablica informująca o pozyskanym dofinansowaniu, która zakupiona będzie ze środków własnych Gminy (…).
Operacja ma charakter ogólnodostępny i niekomercyjny. Wszyscy mieszkańcy Gminy (…) oraz osoby przyjezdne mogą korzystać z wybudowanej w ramach przedmiotowego projektu infrastruktury.
Gmina (…) do wniosku o dofinansowanie złożyła oświadczenie o kwalifikowalności VAT, że nie może odzyskać uiszczonego podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, stąd VAT stał się częścią kosztów kwalifikowalnych.
Gmina (…) jest czynnym podatnikiem podatku VAT i składa deklaracje VAT-7 i zdaniem podatnika nie może odzyskać podatku VAT z Urzędu Skarbowego.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej potwierdzająca brak możliwości odzyskania podatku VAT z Urzędu Skarbowego jest niezbędna do zakwalifikowania podatku VAT do kosztów kwalifikowalnych operacji.
Inwestycja pn. „(…)” realizowana jest przez Gminę (…) jako zadanie własne w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, który m.in. stanowi, iż zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, zatem przy realizacji przedmiotowej inwestycji Gmina (…) nie będzie działać jako podatnik podatku VAT.
Operacja pn. „(…)” nie ma bezpośredniego lub pośredniego związku ze sprzedażą opodatkowaną. Zakupy te, w pierwszej kolejności są związane w sposób bezpośredni i jednoznaczny z działalnością niepodlegającą VAT.
Pytania
1.Czy w związku z zrealizowaną inwestycją – operacją pn. „(…)”, Gmina (…) działa jako podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT?
2.Czy od dokonanych zakupów w zakresie operacji pn. „(…)”, Gmina (…) może dokonać obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od dokonanych w tym zakresie zakupów w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1.
Państwa zdaniem, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza, wg art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
W świetle powyższego Gmina (…), na gruncie podatku od towarów i usług, występować może w dwoistym charakterze:
1)podmiotu niebędącego podatnikiem, gdy realizuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa,
2)podmiotu będącego podatnikiem podatku od towarów i usług, gdy wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Z powyższego wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych, np.: czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) i w tym zakresie czynności te mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Stan faktyczny określony we wniosku obejmuje inwestycję polegającą na wybudowaniu placu zabaw. Realizowana inwestycja ma na celu zaspokojenie potrzeb lokalnej społeczności oraz poprawę dostępu do infrastruktury rekreacyjnej.
Wobec tego inwestycja pn. „(…)” realizowana jest przez Gminę (…) jako zadanie własne w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, który m.in. stanowi, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.
W szczególności zadania własne Gminy obejmują sprawy:
1) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;
2) gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;
3) wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz;
3a) działalności w zakresie telekomunikacji;
4) lokalnego transportu zbiorowego;
5) ochrony zdrowia;
6) pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych;
6a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;
7) gminnego budownictwa mieszkaniowego;
8) edukacji publicznej;
9) kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami;
10) kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;
11) targowisk i hal targowych;
12) zieleni gminnej i zadrzewień;
13) cmentarzy gminnych;
14) porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego;
15) utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;
16) polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej;
16a) polityki senioralnej;
17) wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;
18) promocji gminy;
19) współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie;
20) współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.
W świetle powyższego, w związku z realizowaną inwestycją pn. „(…)”, Gmina (…) nie działała jako podatnik podatku VAT, z uwagi na realizowanie zadania własnego Gminy, które służy zaspokojeniu potrzeb wspólnoty samorządowej. Gmina (…) występuje więc wyłącznie jako organ władzy publicznej, co przesądza o wykluczeniu jej z kategorii podatnika VAT.
Ad 2.
Państwa zdaniem, w świetle obowiązującego stanu prawnego art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zasada wyrażona w powyższym artykule wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Zgodnie z ww. art. 86 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki określone jako przesłanki pozytywne:
1)odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług,
2)nabyte towary i usługi, z których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, w których następstwie powstanie zobowiązanie w podatku należnym.
Jak wynika z powyższego, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. czynnościami, których następstwem jest określenie podatku należnego.
W przedmiotowym stanie faktycznym, operacja pn. „(…)”, polegająca na wybudowaniu placu zabaw nie ma związku (bezpośredniego lub pośredniego) ze sprzedażą opodatkowaną. Zakupy te w pierwszej kolejności są związane w sposób bezpośredni i jednoznaczny z działalnością niepodlegającą VAT.
Podsumowując, w odpowiedzi na pytanie 2, zdaniem Gminy (…), przy realizacji inwestycji pn. „(…)” Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od dokonanych zakupów związanych z tą inwestycją, w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału, stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.
Z powyższych unormowań wynika, że wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.
W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Według art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.
Z opisu sprawy wynika, że Gmina realizuje umowę o przyznaniu pomocy, zawartą z Województwem (…) w ramach PROW na lata 2014-2020, poddziałanie (...). Wyżej wymieniona umowa zobowiązała Gminę do realizacji operacji pn. „(…)”. Przedmiotowa inwestycja realizowana jest przez Gminę jako zadanie własne w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, który m.in. stanowi, iż zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.
Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy w związku z zrealizowaną inwestycją Gmina nie działa w charakterze podatnika podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).
W omawianej sprawie Gmina realizując powyższe zadanie, dotyczące budowy ogólnodostępnego placu zabaw w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, działa w ramach reżimu publicznoprawnego.
Jak wynika bowiem z opisu sprawy, planowana inwestycja ma charakter ogólnodostępny i niekomercyjny, wszyscy mieszkańcy Gminy oraz osoby przyjezdne mogą korzystać z wybudowanej w ramach projektu infrastruktury. Ponadto, przedmiotowa inwestycja jest realizowana przez Gminę jako zadanie własne w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Inwestycja nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną. Tym samym, z wniosku nie wynika, aby Gmina wykonywała czynności związane z przedmiotową inwestycją na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Wobec powyższego, realizując ww. inwestycję Gmina nie działa w charakterze podatnika VAT.
Podsumowując, stwierdzić należy, że w związku z zrealizowaną inwestycją – operacją pn. „(…)”, Gmina nie działa jako podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia, czy od dokonanych zakupów w zakresie realizacji przedmiotowej inwestycji Gmina może dokonać obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jak stanowi art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
W analizowanej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Gmina, realizując opisaną we wniosku inwestycję, nie działa w charakterze podatnika VAT. Ponadto – jak wynika z opisu sprawy – inwestycja nie ma bezpośredniego ani pośredniego związku ze sprzedażą opodatkowaną. Zakupy te są związane w sposób bezpośredni i jednoznaczny z działalnością niepodlegającą podatkowi VAT.
Podsumowując, stwierdzić należy, że od dokonanych zakupów w zakresie operacji pn. „(…)”, Gmina nie może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Jednocześnie podkreślam, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right