Interpretacja indywidualna z dnia 29 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.268.2024.2.MG

Brak prawa do odliczenia 100% kwoty podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej zakup pojazdu samochodowego tzw. kamper.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia 100% kwoty podatku VAT wynikającego z faktury zakupu pojazdu samochodowego, tzw. „kampera” oraz prawa do odliczania 100% kwoty podatku VAT od kosztów eksploatacji pojazdu samochodowego, tzw. „kampera” bez konieczności prowadzenia szczegółowej ewidencji pojazdu oraz zgłoszenia pojazdu do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 lipca 2024 r. (wpływ 18 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej także: Spółka) prowadzi od 2022 roku działalność gospodarczą w formie spółki osobowej prawa handlowego, t.j. (…). Spółka ma (…) wspólników - wszyscy wspólnicy są osobami fizycznymi, obywatelami polskim, zamieszkałymi w Polsce. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Przedmiotem działalności Spółki, (…) działalność związana z rynkiem nieruchomości (…). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca realizuje także zadania inwestycyjne związane (…).

Obszar działalności Spółki obejmuje teren całej Polski. Spółka. (…). Wobec powyższego Wnioskodawca postanowił zakupić pojazd samochodowy tzw. „kamper”, o masie nieprzekraczającej 3,5 tony, mający służyć do przemieszczania się na terenie Polski oraz pełnić na miejscu wykonywania działalności gospodarczej przez Spółkę funkcję biurową oraz w razie potrzeby także hotelową dla pracowników Spółki.

Planowany do zakupienia pojazd służyć będzie wyłącznie działalności opodatkowanej. „Kamper” zostanie zakupiony ze środków własnych Spółki i będzie zarejestrowany na Spółkę jako pojazd specjalny (po przeprowadzeniu badań technicznych i uzyskaniu wymaganego zaświadczenia z Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów) oraz wprowadzony zostanie przez Spółkę do ewidencji środków trwałych.

W piśmie z 16 lipca 2024 r. uzupełnili Państwo opis sprawy, wyjaśniając że:

Pytanie 1

Jakie wydatki dotyczące eksploatacji pojazdu opisanego we wniosku są przedmiotem Państwa pytania?

Kosztami eksploatacyjnymi ponoszonymi na pojazd wskazany we wniosku będą szczególnie:

- koszty paliwa

- koszt napraw

- koszty myjni

- opłaty za parking,

- opłaty za przejazd autostradami

- koszty przeglądów

Pytanie 2

Czy faktury dokumentujące wydatki objęte zakresem wniosku Państwo będą wystawione na Państwa?

Faktury dokumentujące wydatki na pojazd wskazany we wniosku będą wystawiane na spółkę (…).

Pytanie 3

Czy pojazd samochodowy tzw. „kamper” jest pojazdem samochodowym spełniającym definicję z art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361)?

Pojazd wskazany we wniosku spełnia definicję z art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Pytanie 4

Czy pojazd samochodowy tzw. „kamper” będzie pojazdem o którym mowa w art. 86a ust. 9 ustawy? Jeśli tak to czy spełnienie wymagań określonych w tym przepisie (proszę wskazać których wymagań) zostanie stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz adnotacją w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu tych wymagań (dotyczy pojazdów wymienionych w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy) lub na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym (dotyczy pojazdów wymienionych w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy)?

Pojazd samochodowy tzw. „kamper" nie będzie pojazdem wskazanym w art. 86a ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Jednak zgodnie z art. 2 pkt 36 ustawy o ruchu drogowym będzie pojazdem specjalnym, ale nie pojazdem o przeznaczeniu, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3.

Pytanie 5

Czy pojazd samochodowy tzw. „kamper” będzie konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą oraz czy takie przeznaczenie będzie wynikało z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym?

Pojazd samochodowy tzw. „kamper" nie będzie konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, ani nie będzie to wynikało z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym.

Pytanie 6

Czy wprowadzą Państwo procedury (regulaminy, zarządzenia, inne dokumenty), w których zostanie określony sposób używania pojazdu samochodowego tzw. „kampera” wykluczający użycie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą?

W Spółce nie zostaną wprowadzone procedury tj. regulaminy, zarządzenia, czy inne dokumenty, dotyczące używania pojazdu samochodowego tzw. „kampera” wykluczające użycie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Pytanie 7

Czy zatrudniają Państwo pracowników? Czy istnieją okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania pojazdu samochodowego tzw. „kampera” do użytku prywatnego (również do użytku prywatnego pracowników) proszę opisać te okoliczności?

Spółka zatrudnia pracowników. W momencie udostępnienia pojazdu samochodowego tzw. „kampera” pracownik będzie podpisywał oświadczenie, iż w/w pojazd nie może być wykorzystany w celach prywatnych. Użycie w/w pojazdu w celu prywatnym będzie zakwalifikowane jako naruszenie obowiązków pracowniczych.

Pytanie 8

W jaki sposób będą Państwo nadzorować używanie pojazdu samochodowego tzw. „kampera” i w czym to się będzie przejawiało?

Spółka będzie porównywała ilość przejechanych kilometrów, jakie pracowników będzie zobligowany do przejechania zgodnie z jego obowiązkami pracowniczymi, z ilością zużytego paliwa.

Pytanie 9

Gdzie będzie garażowany/parkowany pojazd samochodowy tzw. „kamper”, przy siedzibie Spółki, czy w innym miejscu (jakim?)?

Pojazd samochodowy wskazany we wniosku będzie garażowany w siedzibie spółki (…), ewentualnie w miejscu zamieszkania jednego ze wspólników spółki (…).

Pytanie 10

Czy dołożą Państwo należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu samochodowego tzw. „kampera” do celów prywatnych, należy wskazać jakie czynności zostaną podjęte, w czym ta staranność będzie się przejawić?

Spółka rozważa zamontowanie GPS w pojeździe samochodowym wskazanym we wniosku.

Pytanie 11

Czy będą Państwo prowadzić ewidencję przebiegu pojazdów zawierającą wszystkie elementy wymienione w art. 86a ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług?

Spółka nie będzie prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu zgodnie z art. 86a ust.7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Pytanie 12

Czy złożą Państwo informację VAT-26 w odniesieniu do przedmiotowego pojazdu samochodowego tzw. „kampera” w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą Państwo pierwszy wydatek związany z tym pojazdem?

Spółka nie złoży informacji VAT-26 w odniesieniu do przedmiotowego pojazdu samochodowego tzw. „kampera”.

Pytanie

Czy Wnioskodawca, w przypadku zakupu pojazdu samochodowego, tzw. „kampera”, będzie miał prawo do odliczenia 100% kwoty podatku VAT wynikającej z faktury zakupu oraz do odliczania kosztów eksploatacji pojazdu w wysokości 100% bez konieczności prowadzenia szczegółowej ewidencji pojazdu oraz zgłoszenia pojazdu do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26 ?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca, w stanie faktycznym opisanej wyżej sprawy, będzie mógł skorzystać z prawa do odliczenia 100% kwoty podatku VAT przy zakupie oraz dokonywać pełnego odliczenia kosztów jego eksploatacji.

W ocenie Spółki, zasadnicze znaczenie do rozstrzygnięcia kwestii związanej z możliwością odliczenia w pełnej wysokości kwoty podatku VAT przy zakupie pojazdu oraz kosztów związanych z jego późniejszą eksploatacją jest zakwalifikowanie planowanego do zakupu przez Wnioskodawcę „kampera” do właściwej kategorii pojazdów samochodowych.

W tym zakresie ustawa od podatków od towarów i usług, w art. 2, pkt 34, odsyła do ustawy prawo o ruchu drogowym. Ustawa ta definiuje, że pojazdem samochodowym jest pojazd samochodowy, w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Przenosząc powyższe na grunt ustawy z dnia 30 czerwca 1997 roku prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2023 roku, poz. 1047 ze zm.), wnioskodawca konstatuje, że pojazdem samochodowym, w rozumieniu art. 2 pkt 33 cytowanej ustawy prawo o ruchu drogowym, jest pojazd rozumiany jako pojazd silnikowy (czyli posiadający silnik - własny napęd), którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h.

Analizując dalej przepisy cytowanej wyżej ustawy, nasuwa się wniosek, że „kamper” nie jest samochodem osobowym albowiem zgodnie z treścią art.2 pkt 40 ustawy prawo o ruchu drogowym, samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagaży. Z treści definicji wskazanych w ustawie prawo o ruchu drogowym, można zatem wyprowadzić wniosek, że „kamper”, który zamierza zakupić Spółka jest pojazdem samochodowym, ale nie jest samochodem osobowym - nie służy bowiem co do zasady do przewozu osób ich bagaży. Kamper pełni funkcję specjalną, ma specjalnie przygotowane nadwozie (np. wyłącznie jeden rząd siedzeń z przodu pojazdu) oraz specyficzne dla tego typu pojazdów samochodowych wyposażenie - w tym część dzienną/biurową, sypialną i kuchenną. W świetle powyższego, w ocenie Spółki, planowany do zakupu „kamper” spełnia definicję pojazdu specjalnego, o którym mowa w art. 2 pkt 36 ustawy prawo o ruchu drogowym bowiem pojazdem specjalnym w rozumieniu ustawy prawo o ruchu drogowym, jest pojazd samochodowy lub przyczepa przeznaczona do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia, w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Reasumując powyższą analizę, zdaniem Wnioskodawcy „kamper”, który zamierza zakupić Wnioskodawca jest pojazdem, jest pojazdem samochodowym (ale nie samochodem osobowym), jest pojazdem silnikowym specjalnym, o masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony. W związku z tym, nie ma do niego zastosowania przepis z art. 86a ust. 1 ustawy VAT, ograniczający możliwość odliczenia podatku VAT przy zakupie oraz kosztów jego eksploatacji wyłącznie do 50% tych kosztów, a co za tym idzie Wnioskodawca ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od kosztów zakupu a później kosztów związanych z kamperem bez konieczności prowadzenia szczegółowej ewidencji przebiegu pojazdu oraz nie jest zobowiązany do złożenia w Urzędzie Skarbowym zgłoszenia kampera na druku VAT-26.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”.

W myśl ust. 1 tego artykułu:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy:

Art. 2 pkt 34 ustawy o VAT stanowi, że:

Natomiast z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1047 ze zm.) wynika, że:

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy:

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Jednakże od wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy zasady przewidziano wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy:

Według art. 86a ust. 4 ustawy:

Należy zauważyć, że przepis art. 86a ust. 4 ustawy wskazuje na istnienie dwóch grup pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W pierwszej grupie (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy) mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy). Z tych też względów – dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

-sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych,

-wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W drugiej grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy) mieszczą się natomiast pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy:

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy:

W myśl art. 86a ust. 7 ustawy:

W art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Zgodnie z tym przepisem (art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a i c ), warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do sprzedaży, odprzedaży oraz oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a i c ustawy ma zastosowanie, jeżeli sprzedaż, odprzedaż i najem tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika. Przy czym użycie wyrazu „wyłącznie” w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów.

Na podstawie art. 86a ust. 9 ustawy:

Jak stanowi ust. 10 ww. artykułu

W art. 86a ust. 12 ustawy wskazano, że:

Przez „poniesienie wydatku” należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi, w zależności od tego która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotem Państwa działalności jest działalność związana z rynkiem nieruchomości (…).

Obszar Państwa działalności obejmuje teren całej Polski. Postanowili Państwo zakupić pojazd samochodowy tzw. „kamper”, o masie nieprzekraczającej 3,5 tony, mający służyć do przemieszczania się na terenie Polski oraz mający pełnić na miejscu wykonywania przez Państwa działalności gospodarczej funkcję biurową oraz w razie potrzeby także hotelową dla Państwa pracowników.

„Kamper” zostanie zakupiony z Państwa środków własnych i będzie zarejestrowany na Państwa Spółkę oraz zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Ww. pojazd będzie służyć wyłącznie działalności opodatkowanej. „Kamper” nie będzie pojazdem wskazanym w art. 86a ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Jednak zgodnie z art. 2 pkt 36 ustawy o ruchu drogowym będzie pojazdem specjalnym, ale nie pojazdem o przeznaczeniu, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3. Nie wprowadzą Państwo procedur (regulaminy, zarządzenia, czy inne dokumenty, dotyczące używania pojazdu) wykluczających użycie „kampera” do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W momencie udostępnienia pojazdu pracownik będzie podpisywał oświadczenie, iż pojazd nie może być wykorzystany w celach prywatnych. Pojazd będzie garażowany w Państwa siedzibie, ewentualnie w miejscu zamieszkania jednego ze wspólników. Nie będą Państwo prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu zgodnie z art. 86a ust.7 ustawy o VAT oraz nie złożą Państwo informacji VAT-26 w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą Państwo pierwszy wydatek związany z tym pojazdem.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii prawa do odliczenia 100% kwoty podatku VAT wynikającego z faktury zakupu pojazdu samochodowego, tzw. „kampera” oraz prawa do odliczania 100% kwoty podatku VAT od kosztów eksploatacji tego pojazdu samochodowego, bez konieczności prowadzenia szczegółowej ewidencji pojazdu oraz zgłoszenia pojazdu do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Z powołanego art. 86a ust. 1 ustawy w powiązaniu z art. 2 pkt 34 ustawy o VAT wynika, że ograniczenia wynikające z art. 86a ustawy dotyczą pojazdów samochodowych w rozumieniu ustawy prawo o ruchu drogowym, których dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że ze względu na autonomiczność prawa podatkowego i odrębność uregulowań prawnych w zakresie ustawy prawo o ruchu drogowym i ustawy o podatku od towarów i usług, definicja pojazdu specjalnego wskazana w art. 2 pkt 36 ustawy prawo o ruchu drogowym pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie w tym zakresie na gruncie przepisów ustawy o podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie pojazd samochodowy tzw. „kamper” spełnia definicję pojazdu samochodowego o której mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, zatem należy stosować przepisy art. 86a.

W związku z powyższym odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących „kampera” czyli pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony nie można dokonywać z pominięciem regulacji zawartych w treści art. 86a ustawy o VAT.

Jak wynika z uregulowań art. 86a ustawy o VAT zasadą jest, że w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości tj. w wysokości 50%.

Podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdem samochodowym w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania podatku VAT fakt jego wykorzystywania wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu (art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy ) lub konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarcza jest nieistotne (art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy).

Niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest również – określony w art. 86a ust. 12 ustawy – wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Wskazać również należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego używanego pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro:

- przedmiotowy pojazd nie jest pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy,

- dla przedmiotowego „kampera” w związku z jego używaniem nie zostaną wprowadzone procedury tj. regulaminy, zarządzenia, inne dokumenty wykluczające użycie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą,

- nie będą Państwo prowadzili ewidencji przebiegu pojazdu,

- nie złożą Państwo właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tym pojeździe na formularzu VAT-26,

- „kamper” będzie garażowany m.in. w miejscu zamieszkania jednego ze wspólników,

to pojazd samochodowy tzw. „kamper” nie może być uznany za pojazd wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, gdyż sposób jego używania nie wyklucza jego użycia do celów innych niż działalność gospodarcza.

W związku z powyższym, w przypadku zakupu pojazdu samochodowego tzw. „kampera”, nie będą Państwo mieli prawa do odliczenia 100% kwoty podatku VAT wynikającego z faktury zakupu oraz nie będą Państwo mieli prawa do odliczania kosztów eksploatacji pojazdu w wysokości 100%.

W konsekwencji, będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych zakupem pojazdu samochodowego tzw. „kampera” oraz prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z kosztami eksploatacji tego pojazdu, pod warunkiem nie wystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Tym samym, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z  2023 r., poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.