Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 26 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.312.2024.3.MGO

Zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług dla sprzedaży działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług dla sprzedaży działek nr 1 i nr 2.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 8 lipca 2024 r. (data wpływu 10 lipca 2024 r.) oraz z 15 lipca 2024 r. (data wpływu 18 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Do tutejszego organu wpłynął wniosek osób fizycznych o sprzedaż w oparciu o art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 203 r. poz. 344 ze zm.) działek położonych w jednostce ewidencyjnej ..., obręb ..., oznaczonych geodezyjnie nr 2, 1, zapisanych w księdze wieczystej nr ... prowadzonej przez … Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w ....

Podstawą prawną wpisu na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości, w skład której wchodzą przedmiotowe działki, jest art. 32 ustawy o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (t. j. Dz. U. nr 14 z 1950 r. poz. 120).

Zgodnie z aktualnie obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy ... Nr ... z dnia … r. ogłoszoną w Dzienniku Urzędowym Województwa ... z dnia … r. poz. … zmienioną Uchwałą Rady Gminy ... Nr ... z dnia … r. (ogłoszoną w Dzienniku Urzędowym Województwa ... z dnia … r. poz. …), działka nr:

  •  2 znajduje się częściowo w terenie oznaczonym na mapie symbolem … - tereny wód powierzchniowych z podstawowym przeznaczeniem pod rzekę, potoki i stawy hodowlane, na terenach tych dopuszcza się możliwość realizacji urządzeń wodnych, kładek i pomostów oraz częściowo w terenie oznaczonym na mapie symbolem … - tereny zieleni izolacyjnej z podstawowym przeznaczeniem gruntów pod zadrzewienia i zakrzewienia, na terenach tych dopuszcza się możliwość realizacji: ścieżek rowerowych, obiektów małej architektury, sieci infrastruktury technicznej,
  • 1 znajduje się w terenie oznaczonym na mapie symbolem … - tereny zieleni izolacyjnej z podstawowym przeznaczeniem gruntów pod zadrzewienia i zakrzewienia, na terenach tych dopuszcza się możliwość realizacji: ścieżek rowerowych, obiektów małej architektury, sieci infrastruktury technicznej.

W ewidencji gruntów i budynków działka nr 2 oznaczona jest użytkiem … - tereny rekreacyjno - wypoczynkowe, natomiast działka nr 1 oznaczona jest użytkiem … - grunty pod rowami na łąkach trwałych klasy V.

Będąca przedmiotem niniejszego wniosku działka nr 2 oraz nr 1 położona jest na terenie powiatu ..., gminy ..., obręb ... - strefa peryferyjna, wśród terenów niezabudowanych bezpośrednio przylegających do cieku wodnego .... Działki nie posiadają dostępu do drogi publicznej, dojazd odbywa się po działkach sąsiednich. Kształt działek jest nieregularny, bardzo wąski, ukształtowanie terenu zróżnicowane.

Zgodnie z stanem faktycznym przedmiotowe działki stanowią grunt wykorzystywany rolniczo, będący w uprawie.

W uzupełnieniu wniosku Państwa Powiat, wskazał, że:

Powiat ... jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Informacji takiej udzielono już na stronie 6 wniosku z 24 kwietnia br.

Działki nr 1 i 2 od założenia katastru nieruchomości stanowiły własność Skarbu Państwa, stąd nie ma w tej sytuacji mowy o ich nabyciu.

Wyżej wymienione działki nie są i nie były wykorzystywane w całym okresie posiadania wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Pytanie

Czy organ winien naliczyć podatek VAT w przypadku sprzedaży nieruchomości w oparciu o art. 23 ust. 1 pkt 7, w trybie art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 344 ze zm.)?

Państwa stanowisko w sprawie

Powiat ... jest jednostką samorządu terytorialnego działającą na zasadach określonych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa, w szczególności w ustawie z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 107) oraz statucie przyjętym Uchwałą Nr ... Rady Powiatu ... z dnia … r. w sprawie uchwalenia Statutu Powiatu ..., zmienionego Uchwałą Nr ... z dnia … r. oraz Uchwałą Nr ... z dnia … r.

Powiat posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność, w formach właściwych prawu publicznemu, jak i w węższym zakresie w formach właściwych prawu prywatnemu, w szczególności zawierając umowy cywilnoprawne. Bycie stroną umów cywilnoprawnych, z jednoczesnym posiadaniem statusu osoby prawnej skutkuje tym, iż powiat spełnia ustawowe przesłanki do uznania go za czynnego podatnika VAT (art. 15 ust. 1 i ust. 6 ustawy o VAT). Powiat ... jest zatem zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zdaniem tut. organu, sprzedaż prawa własności ww. działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 43 ust. 9 ustawy o VAT.

Tut. organ swoje stanowisko oparł na wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 stycznia 2024 r., sygn. I SA/Gd 990/23, w którym orzeczono, mając na uwadze art. 2 pkt. 33 ustawy o VAT dot. definicji terenu budowlanego, iż decydujące znaczenie do zwolnienia w trybie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT jest podstawowe przeznaczenie nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działka nr 2 znajduje się w terenie wód powierzchniowych z dopuszczeniem realizacji urządzeń wodnych, kładek i pomostów oraz w terenie zieleni izolacyjnej z dopuszczeniem realizacji ścieżek rowerowych i spacerowych, obiektów małej architektury, sieci infrastruktury technicznej, natomiast działka nr 1 znajduje się w terenie zieleni izolacyjnej z dopuszczeniem realizacji ścieżek rowerowych i spacerowych, obiektów małej architektury, sieci infrastruktury technicznej.

Zatem uznać należy, że działki wg miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uzyskały jako podstawowe przeznaczenie niebudowlane z wyjątkowym dopuszczeniem innych obiektów, które w istocie nie zmienią podstawowego przeznaczenia. Jak wskazano w uzasadnieniu prawnym powołanego wyżej wyroku "iż dla stwierdzenia, czy grunt został przeznaczony pod zabudowę, czy też w innym celu, decydujące znaczenie ma określenie w planie zagospodarowania przestrzennego - podstawowe przeznaczenie terenu. Dopuszczone w tym planie pomocnicze (dodatkowe) funkcje, służą jedynie uzupełnieniu zasadniczego sposobu gospodarowania danego terenu, lecz go nie zmieniają".

Dodać należy, że podobne stanowisko określone zostało w Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 listopada 2021 r., sygn. I FSK 575/18, w którym podkreślono, że "o charakterze terenu, jako terenu budowlanego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT można mówić jedynie w sytuacji, gdy możliwość zabudowy ma dla terenu podstawowe, dominujące znaczenie". Wobec powyższego sprzedaż przedmiotowych działek powinna być zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, który przewiduje zwolnienie od podatku dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przedmiotowe działki, położone na terenie oznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako tereny zieleni izolacyjnej oraz tereny wód powierzchniowych w myśl art. 2 pkt. 33 ustawy o VAT nie są terenami budowlanymi, zatem ich dostawa podlega zwolnieniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analiza opisu sprawy oraz powołanych regulacji prowadzi do wniosku, że sprzedaż przez Państwa Powiat działek nr 2 i nr 1 będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną), nie będzie wykonywana w ramach zadań publicznych. W odniesieniu do dostawy działek nr 2 i nr 1 nie będą Państwo działali jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Dokonując odpłatnego zbycia działek objętych wnioskiem będziecie Państwo działali jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem transakcja sprzedaży działek nr 2 i nr 1, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z cytowanych przepisów wynika, że nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę.

W przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, albo decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977 ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W planie miejscowym określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania;

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza ww. plan miejscowy, wskazując czy teren jest budowlany, czy też szerzej – przeznaczony pod zabudowę.

Ponadto należy podkreślić, że przy dokonywaniu oceny, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę nie można kierować się wyłącznie jego podstawowym przeznaczeniem określonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, lecz należy również wziąć pod uwagę jego przeznaczenie uzupełniające, wynikające z tego planu. Ustawodawca bowiem definiując w art. 2 pkt 33 ustawy teren budowlany wskazuje, że decydujące znaczenie mają m.in. zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie zawężając przy tym, że chodzi wyłącznie o podstawowe przeznaczenie określone w tym planie.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza „każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Z powyższego należy wywieść, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane. Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że zgodnie z aktualnie obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, działka nr:

  •  2 znajduje się częściowo w terenie oznaczonym na mapie symbolem … - tereny wód powierzchniowych z podstawowym przeznaczeniem pod rzekę, potoki i stawy hodowlane, na terenach tych dopuszcza się możliwość realizacji urządzeń wodnych, kładek i pomostów oraz częściowo w terenie oznaczonym na mapie symbolem … - tereny zieleni izolacyjnej z podstawowym przeznaczeniem gruntów pod zadrzewienia i zakrzewienia, na terenach tych dopuszcza się możliwość realizacji: ścieżek rowerowych, obiektów małej architektury, sieci infrastruktury technicznej,
  • 1 znajduje się w terenie oznaczonym na mapie symbolem … - tereny zieleni izolacyjnej z podstawowym przeznaczeniem gruntów pod zadrzewienia i zakrzewienia, na terenach tych dopuszcza się możliwość realizacji: ścieżek rowerowych, obiektów małej architektury, sieci infrastruktury technicznej.

Jak wcześniej wskazano, elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy ocenie czy przedmiotowy teren stanowi teren budowlany nie wystarczy analiza jego podstawowego przeznaczenia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Co istotne, w treści art. 2 pkt 33 ustawy, który definiuje pojęcie terenu budowlanego, ustawodawca odwołał się do przeznaczenia terenu, które są zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu do konkretnej nieruchomości (działki), a nie do funkcji podstawowych przeznaczenia terenu, które są zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu do konkretnej nieruchomości (działki).

Ustawodawca nie uzależnił więc charakteru terenu od głównego celu, który teren będący przedmiotem opodatkowania VAT ma spełniać, lecz zwolnienie od opodatkowania VAT zależy od możliwości dokonania zabudowy wskazanego terenu. Zatem, uwzględnić należy również zapisy dotyczące przeznaczenia uzupełniającego tych terenów, dla których dopuszcza się w odniesieniu do działki nr 2 możliwość realizacji urządzeń wodnych, kładek i pomostów oraz ścieżek rowerowych, obiektów małej architektury, sieci infrastruktury technicznej, natomiast w odniesieniu do działki nr 1 dopuszcza się możliwość realizacji: ścieżek rowerowych, obiektów małej architektury, sieci infrastruktury technicznej. Możliwość wybudowania na gruncie ww. obiektów, wynikająca z zapisów funkcji uzupełniających przeznaczenia terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznacza, że grunt ten w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy stanowi teren budowlany.

Tym samym, planowana sprzedaż działek nr 2 i nr 1 – z uwagi na fakt, iż dla wskazanego terenu obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego, który klasyfikuje ten teren, jako przeznaczony pod zabudowę, a więc teren ten spełnia definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy – nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W związku z tym, że planowana sprzedaż działek nr 2 i nr 1 nie będzie korzystać ze zwolnienia w trybie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia wynikającego z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

  • towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
  • przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W opisie sprawy Państwa Powiat wskazał, że wymienione działki nie są i nie były wykorzystywane w całym okresie posiadania wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, sprzedaż działek nr 1 i nr 2 nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie został spełniony jeden z warunków, o których mowa w tym przepisie.

W konsekwencji, dla planowanej przez Państwa sprzedaży działek nr 1 i nr 2 nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy. Zatem sprzedaż działek nr 1 i nr 2 będzie opodatkowana z zastosowaniem właściwej stawki podatku od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00