Wyrok SN z dnia 18 czerwca 2024 r., sygn. I USKP 10/24

Sąd ubezpieczeń społecznych nie jest związany treścią informacji o przebiegu służby przedstawionej przez Instytut Pamięci Narodowej i ma obowiązek oceny całego materiału dowodowego, w tym ustalenia, czy służba funkcjonariusza była pełniona na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący)

SSN Zbigniew Korzeniowski

‎SSA Marek Szymanowski (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania H. I. ‎przeciwko Zakładowi Emerytalno-Rentowemu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie ‎o wysokość emerytury policyjnej, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń ‎Społecznych w dniu 18 czerwca 2024 r., ‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie ‎z dnia 18 maja 2023 r., sygn. akt III AUa 381/22,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w Szczecinie, pozostawiając temu Sądowi orzeczenie o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2022 r. Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu H.I. prawo do ustalenia wysokości emerytury policyjnej, od dnia 1 października 2017 r., z pominięciem art. 15c ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji bezpieczeństwa Wewnętrznego Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2016 r., poz. 708 ze zm.); dalej także jako ustawa z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym (…).

Sąd Okręgowy ustalił, że H. I. urodził się w dniu […] 1956 r. Po maturze, od dnia 26 września 1975 r. rozpoczął naukę w szkole chorążych WOP w K.. Szkołę ukończył 29 sierpnia 1976 r. Od dnia 29 sierpnia 1976 r. H. I. rozpoczął służbę w L. Brygadzie WOP i pracował jako kontroler GPK do dnia 15 maja 1991 r. Do jego obowiązków należało m.in. dokonywanie kontroli granicznej osób przekraczających granicę państwową, sprawdzanie tożsamości, autentyczności dokumentów i ich ważności H. I. wykonując swoje obowiązki wchodził do kabin pojazdów, sprawdzał, czy nie ma w nich innych osób, kontrolował plomby, oglądał podwozia pojazdów. Sprawdzał autentyczność i ważność dokumentów wizowych i podejmował czynności zapobiegające próbom nielegalnego przekraczania granicy. Ze stwierdzanych uchybień sporządzał notatki i nie uczestniczył w podejmowaniu jakichkolwiek decyzji. W spornym okresie ubezpieczony nie dopuszczał się czynów polegających na zwalczaniu opozycji demokratycznej, związków zawodowych, stowarzyszeń, kościołów i związków wyznaniowych: nie dopuszczał się łamania prawa do wolności słowa i zgromadzeń, gwałcenia prawa do życia, wolności, własności i bezpieczeństwa obywateli. Skarżącemu nigdy nie zarzucono prowadzenia działań sprzecznych z prawem, przekroczenia uprawnień, nie były przeciwko niemu wszczynane postępowania dyscyplinarne.