Interpretacja indywidualna z dnia 24 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.439.2024.2.MJ

Skutki podatkowe planowanej sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udziału w prawie własności budynku.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 maja 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 20 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych planowanej sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udziału w prawie własności budynku. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 lipca 2024 r. (data wpływu 10 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani osobą fizyczną, posiadającą stałe miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

(...) 1998 r. nabyła Pani, za środki pieniężne pochodzące z majątku osobistego, udział wynoszący 1/2 w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udział wynoszący 1/2 w prawie własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość i urządzeń stanowiących odrębny przedmiot własności, co potwierdza akt notarialny o numerze X z (...) 1998 roku (dalej: nieruchomość X).

W nieruchomości X nigdy nie prowadziła Pani działalności gospodarczej.

Oprócz ww. nieruchomości X - (...) 1995r. zakupiła Pani inną nieruchomość (dalej nieruchomość Y).

Rozpoczęła Pani prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania w zakupionej nieruchomości Y.

Od (...) 1995 r. do (...) 2005 r. prowadziła Pani działalność gospodarczą polegającą na usługach krótkotrwałego zakwaterowania w nieruchomości Y.

W wyniku prowadzenia działalności gospodarczej w tej nieruchomości po przekroczeniu przychodu w wysokości (...) zł, 4 sierpnia 1999 r. stała się podatnikiem podatku VAT.

(...) 2005 r. zlikwidowała Pani działalność gospodarczą i nie prowadzi jej do dnia dzisiejszego.

(...) 2011 r. zawarła Pani związek małżeński.

Nieruchomość X, która jest przedmiotem wniosku nigdy nie weszła w skład wspólnoty majątkowej małżeńskiej.

Od (...) 2011 r. do (...) 2023 r., użyczała Pani mężowi bezpłatnie ww. udział wynoszący 50% w prawie własności nieruchomości X oraz nieruchomości Y na prowadzenie działalności gospodarczej męża w zakresie usług noclegowych i wyżywienia.

Od 1 października 2023 r. mąż nie prowadzi już działalności gospodarczej, a nieruchomość tą wydzierżawił w ramach tzw. najmu prywatnego jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej (za Pani zgodą). W nieruchomości tej prowadzona jest działalność gospodarcza przez inny podmiot.

W 2024 r. planuje Pani sprzedać swój udział w nieruchomości X (powyżej opisany).

Uzupełnienie wniosku

Na pytanie: W jakim celu, z jakim przeznaczeniem nabyła Pani (...) 1998 r. udział wynoszący 1/2 w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udział wynoszący 1/2 w prawie własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość i urządzeń stanowiących odrębny przedmiot własności?

Odpowiedziała Pani:

Nieruchomość X w chwili zakupu miała dwóch współwłaścicieli, obecnie również ma dwóch współwłaścicieli. Nieruchomość ta zlokalizowana jest w gminie V . Nabyty budynek miał i ma charakter mieszkalny. Powierzchnia budynku wynosi (...) m², powierzchnia działki gruntu to (...) ha.

Grunt jest sklasyfikowany jako tereny mieszkaniowe oraz pastwiska trwałe.

Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczenie gruntu jest zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna, zabudowa mieszkaniowo-usługowa, zabudowa usługowa.

Na pytanie: W jaki sposób wykorzystywała/wykorzystuje Pani nabytą nieruchomość i prawa (udział) przez cały okres ich współposiadania?

Odpowiedziała Pani:

Na pytanie: Czy nabyte udziały w budynku i prawie wieczystego użytkowania gruntu były kiedykolwiek przedmiotem zawartych przez Panią umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze? Jeśli tak – to czy pobierała/pobierała Pani pożytki z tytułu najmu/dzierżawy, przez jaki okres?

Odpowiedziała Pani:

Na pytanie: W opisie sprawy podała Pani:

Wobec tego prosiliśmy, żeby wskazała Pani:

a.Jaką działalności w tej nieruchomości prowadzi „inny podmiot”?

b.Kim jest „inny podmiot”, jaką ma formę prawną? Czy ma Pani jakieś powiązania z tym podmiotem, np. posiada Pani w nim udziały lub jest Pani wspólnikiem w tym podmiocie?

c.Czy przedmiotem dzierżawy jest cała nieruchomość, tj. budynek wraz z prawem do gruntu?

d.Na podstawie jakiej czynności/umowy oraz kiedy (prosimy żeby podała Pani datę) mąż wydzierżawił udział w nieruchomości oraz na jaki okres?

e.Jakie prawo przysługuje Pani mężowi do Pani udziałów w nieruchomości, dlaczego to mąż a nie Pani wydzierżawił nieruchomość?

Odpowiedziała Pani:

Na pytanie: Czy w przeszłości dokonywała Pani nabycia innych nieruchomości i odpłatnego ich m zbycia? Jeśli tak – prosiliśmy, żeby Pani podała daty zakupu, sprzedaży i celu w jakim były nabywane i zbywane?

Odpowiedziała Pani:

Nie posiada Pani nieruchomości, które miałyby być przeznaczone w przyszłości do sprzedaży.

Nie zamierza Pani w przyszłości zakupu nieruchomości.

Pytanie

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, sprzedaż ww. udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udziału w prawie własności budynku (nieruchomości X), nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem sprzedaż ww. udziału nie będzie stanowiła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa) podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52. 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art 10 ust 1 m.in :

pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza,

pkt 8 - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z powyższego wynika, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c cyt. ustawy, spełnione powinny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

·nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej.

·nieruchomość może być nieruchomością mieszkalną wykorzystywaną w działalności gospodarczej.

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei art. 14 ust 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art 19 stosuje się odpowiednio.

Ponadto, zgodnie z art 10 ust. 2 pkt 3 omawianej ustawy przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Nieruchomość X. której współwłaścicielem (w 50%) jest Pani, nie była przez Panią wykorzystywana we własnej działalności gospodarczej

Działalność gospodarczą prowadziły w niej inne podmioty. Prowadziła Pani co prawda działalność gospodarczą, ale była ona wykonywana w innej nieruchomości.

Umowa użyczenia, jaką zawarła Pani ze swoim małżonkiem, jako umowa ze swojej istoty nieodpłatną, nie skutkowała uznaniem Pani w tym zakresie za osobę prowadząca działalność gospodarczą.

Tak więc w Pani opinii Nieruchomość X nie może być uznana za nieruchomość związaną z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W podobnej sytuacji w wydanej interpretacji indywidualnej 0112-KDIL2-1.4011.962 2023.2.JK z dnia 28 marca 2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził:

Reasumując, Pani zdaniem przychód uzyskany z tytułu sprzedaży udziału we własności nieruchomości X nie będzie stanowił przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze źródła opisanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, ponieważ nieruchomość nie była wykorzystywana dla celów prowadzenia własnej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.

W konsekwencji, w Pani opinii, skoro na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego udział w przedmiotowej nieruchomości X nabyła Pani w roku 1998, a sprzedaż tego udziału ma nastąpić w roku 2024 lub późniejszym , czyli po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia przez Panią rzeczonego udziału w nieruchomości, to sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu również na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, kwota uzyskana przez Panią ze sprzedaży udziału we współwłasności nieruchomości X nie będzie stanowić dla Pani przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw majątkowych określonych w lit. a) – c) ww. przepisu następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment nabycia tej nieruchomości.

Przy czym przyjąć należy, że termin „nabycie” oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Tak więc nabycie rozumiane jest jako uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa) (por. wyroki NSA: z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 313/14, i z dnia 4 kwietnia 2018 r., sygn. akt II FSK 843/16).

Przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1.odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

2.zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy, daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, działalność ta musi być wykonywana w sposób ciągły.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów.

Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany.

Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Natomiast przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio określone czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki wykraczające poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny.

Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Zakwalifikowanie do właściwego źródła przychodu ma podstawowe znaczenie dla ustalenia takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód.

Przy czym, jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Dodać również należy, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1359 ze zm.).

Przepis art. 31 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że:

Stosownie natomiast do treści art. 33 pkt 1 i 2 ww. Kodeksu:

W opisie sprawy podała Pani, że w 1998 r. nabyła Pani, za środki pochodzące z majątku osobistego, udział wynoszący 1/2 w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udział wynoszący 1/2 w prawie własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość – nazwane przez Panią jako nieruchomość X. Nabycia dokonała Pani bez sprecyzowanego przeznaczenia. W nieruchomości X nigdy nie prowadziła Pani działalności gospodarczej.

(...) 2011 r. zawarła Pani związek małżeński a nieruchomość X, która jest przedmiotem wniosku nigdy nie weszła w skład wspólnoty majątkowej małżeńskiej.

Od dnia zakupu, tj. (...) 1998 r. do 31 października 2011 r. budynek nie był użytkowany.

Od (...) 2011 r. do dnia dzisiejszego użycza Pani bezpłatnie mężowi, 1/2 udziału w prawie własności budynku i prawie wieczystego użytkowania gruntu.

Udział 1/2 w budynku i prawie wieczystego użytkowania gruntu nie były nigdy przedmiotem zawartych przez Panią umów najmu, dzierżawy i innych umów odpłatnych o podobnym charakterze.

Nie pobierała Pani nigdy pożytków z tytułu najmu lub dzierżawy. Jedyną umową dotyczącą przedmiotowej nieruchomości była umowa bezpłatnego użyczenia zawarta z mężem do prowadzenia przez niego w ww. nieruchomości działalności gospodarczej, a w kolejnym okresie czasu do jego najmu prywatnego.

Od (...) 2023 r. mąż nie prowadzi już działalności gospodarczej, a nieruchomość tą wydzierżawił w ramach tzw. najmu prywatnego jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej (za Pani zgodą), na podstawie umowy dzierżawy zawartej (...) 2023 r. na czas nieokreślony z terminem przekazania nieruchomości (...) 2023 r.

W nieruchomości tej prowadzona jest działalność gospodarcza przez inny podmiot w zakresie sprzedaży noclegów i wyżywienia.

„Inny podmiot" jest spółką komandytową w której nie posiada Pani udziałów, nie jest Pani wspólnikiem, ani nie jest Pani zatrudniona w niej.

Przedmiotem dzierżawy realizowanej przez Pani męża na rzecz podmiotu trzeciego jest budynek wraz z prawem do gruntu.

Mąż dysponuje częścią Pani nieruchomości na podstawie umowy bezpłatnego użyczenia, mąż zajmuje się częścią Pani nieruchomości ze względu na Pani stan zdrowia.

W 2024 r. planuje Pani sprzedać swój udział w nieruchomości X.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Pani sprawy, w szczególności fakt, że w nieruchomości X nigdy nie prowadziła Pani działalności gospodarczej, nie pobierała Pani nigdy pożytków z tytułu jej najmu lub dzierżawy, nie jest Pani wspólnikiem ww. spółki komandytowej i nie posiada Pani w niej udziałów, stwierdzić należy, że planowana sprzedaż udziału w nieruchomości X (udział wynoszący 1/2 w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udział wynoszący 1/2 w prawie własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość)w 2024 r. należy oceniać z perspektywy przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 a nie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Pani działania należy wpisać w zarząd majątkiem prywatnym i są wystarczające do uznania, że planowana przez Panią sprzedaż nieruchomości X nie będzie nosiła przymiotów działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy uznać, że przychody z planowanej przez Panią sprzedaży ww. udziału w nieruchomości X (udział wynoszący 1/2 w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udział wynoszący 1/2 w prawie własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość), nie będą uzyskane ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego udziały w przedmiotowej nieruchomości X nabyła Pani w roku 1998, a sprzedaż tych udziałów nastąpi w roku 2024, czyli po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia przez Panią rzeczonych udziałów w nieruchomości X, to sprzedaż ta nie stanowi dla Pani źródła przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, kwota uzyskana przez Panią ze sprzedaży przedmiotowych ułamkowych udziałów we współwłasności nieruchomości wynoszących 1/2 w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udział wynoszący 1/2 w prawie własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość, nie będzie stanowiła dla Pani przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Pani stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpetacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, obowiązującego w dniu wydania rozstrzygnięcia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Jednocześnie organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego.

Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Odnośnie do powołanej przez Panią interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że dotyczy ona konkretnej sprawy podatnika osadzonej w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).