Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.421.2024.1.MKA

Uznanie spółki cywilnej za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży Nieruchomości, oraz zastosowania do tej transakcji zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania Spółki cywilnej za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2, oraz zastosowania do tej transakcji zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Uzupełnili go Państwo pismem z 10 lipca 2024 r. (wpływ 10 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W dniu 21 grudnia 1994 r. została zawarta umowa spółki cywilnej (zmieniana aneksami 18 grudnia 2003 r. oraz 7 października 2015 r.), na podstawie której pan J. G. oraz pan Z. G. zobowiązali się do wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej pod firmą A. s.c. (zwanej dalej „Spółką”, „Wnioskodawcą”).

Z treści zawartej umowy wynika m.in., że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie działalności handlowej, a każdy ze wspólników jest uprawniony do 50% udziałów.

W dniu 14 października 2004 r. została zawarta umowa sprzedaży:

1) prawa użytkowania wieczystego działki nr 1/1 (wówczas nr 1), znajdującej się w (...), przy ul. (...), wraz z prawem własności znajdującego się na tej działce pawilonu handlowousługowego wykorzystywanego jako sklep (...), wybudowanego w latach 60-tych XX wieku, objętej księgą wieczystą nr (...) (zwanej dalej „Nieruchomością 1”);

2) prawa użytkowania wieczystego działki nr 1/2 (wówczas 2), znajdującej się w (...), przy al. (...) (wówczas ul. (...)), wraz z prawem własności znajdującego się na tej działce budynku murowanego usługowego (restauracyjnego), objętej księgą wieczystą nr (...) (zwanej dalej „Nieruchomością 2”);

na podstawie której „X” z siedzibą w (...) sprzedała Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 w udziale ½ na rzecz J. G. do jego majątku osobistego oraz w udziale ½ na rzecz małżonków Z. G. oraz K. G. do ich majątku wspólnego.

W treści zawartej umowy sprzedaży nie wskazano wyraźnie celu lub sposobu wykorzystania Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 przez kupujących. Natomiast wskazano numery NIP pana J. G. oraz pana Z. G. Sprzedaż Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 została potwierdzona fakturą wystawioną przez sprzedawcę na rzecz pana J. G. oraz pana Z. G. wraz ze wskazaniem numerów NIP tych kupujących. Z treści dokumentów dot. tej sprzedaży wynika również, że sprzedaż Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 była zwolniona od VAT oraz podlegała opodatkowaniu PCC.

Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy w dniu 20 października 2004 r. i były przez niego amortyzowane. Nieruchomość 1 była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę cywilną w zakresie prowadzenia działalności handlowej, tzn. sklepu (...). Z kolei Nieruchomość 2 była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę cywilną w zakresie wynajmu na rzecz podmiotu prowadzącego restaurację.

W latach 2004 – 2006 Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie budynku murowanego usługowego (restauracyjnego), znajdującego się na Nieruchomości 2 w łącznej wysokości ok. (...) zł. Poza tym, w okresie ostatnich 3 lat na Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 nie zostały wybudowane jakiekolwiek budynki lub budowle, zaś istniejące dotychczas budynki i budowle nie były przedmiotem przebudowy, rozbudowy, remontu lub innego rodzaju ulepszenia o istotnym charakterze.

W 2012 r. prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 zostało przekształcone w prawo własności na podstawie stosownej decyzji właściwego organu administracji publicznej.

Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 nigdy nie zostały wniesione do majątku Wnioskodawcy przez pana J. G.oraz pana Z. G. Jednocześnie Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 były wykorzystywane przez spółkę cywilną w sposób bezumowny.

Odnosząc się do powyższego wskazuję, że spółka cywilna nie jest podmiotem prawnym odrębnym od wspólników, lecz jest wielostronnym stosunkiem zobowiązaniowym łączącym wspólników. Innymi słowy, spółka cywilna nie posiada podmiotowości prawnej, tzn. nie może być podmiotem praw i obowiązków, nie może więc posiadać jakiegokolwiek majątku.

Z powyższych względów majątek zgromadzony przez wspólników w ramach spółki jest wspólnym majątkiem wspólników (tzw. „wspólność łączna”),. Wspólność majątku wspólników charakteryzuje brak wyróżnienia udziałów w tym majątku, w przeciwieństwie do współwłasności w częściach ułamkowych.

Udziały we własności (prawo własności nieruchomości) Nieruchomości, tj. Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 nie stały się współwłasnością łączną wspólników. Udziały we własności tych nieruchomości stanowią majątek odrębny, w częściach ułamkowych, pana J. G., pana Z. G. i pani K. G. (małżonki Pana Z. niebędącej wspólnikiem spółki cywilnej).

Z uwagi na powyższe okoliczności w niniejszym wniosku Wnioskodawca wskazuje, że były one wykorzystywane przez Spółkę cywilną w sposób bezumowny.

Spółka cywilna jest zarejestrowana, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, natomiast pan J. G. oraz pan Z. G. nie są zarejestrowani, jako czynni podatnicy tego podatku.

Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 pan J. G., pan Z. i pani K. G., zamierzają sprzedać. Jednocześnie, na dzień sprzedaży, Wnioskodawca nie zamierza wycofywać z ewidencji środków trwałych omawianych nieruchomości.

Pytania

1) Czy podatnikiem podatku VAT z tytułu sprzedaży Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 będzie spółka cywilna?

2) Czy sprzedaż nieruchomości, oznaczonej w niniejszym wniosku, jako Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie korzystać będzie ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu zbycia Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 będzie Wnioskodawca.

Ad. 2.

Zdaniem Spółki sprzedaż nieruchomości oznaczonej w niniejszym wniosku, jako Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 będzie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia w tym podatku stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE - uwagi ogólne:

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega wyłącznie ten podmiot, który wypełnia definicję podatnika podatku od towarów i usług (warunek podmiotowy). Jednakże musi być również w tym zakresie wypełniony warunek przedmiotowy.

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłata dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Przez towar rozumie się m.in. rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Nieruchomość spełnia definicję towaru, co powoduje, że jej sprzedaż traktowana jest, jako odpłatna dostawa towaru na terytorium kraju. Przy czym czynność dokonywana przez podatnika podatku od towarów i usług, która jednocześnie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT.

Z powyższego zatem wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają te czynności, w przypadku których spełniony został podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika podatku od towarów i usług.

Warunki podmiotowe, jak i przedmiotowe opodatkowania sprzedaży nieruchomości podatkiem VAT muszą być spełnione łącznie.

Uzasadnienie Ad. 1):

Stosownie do art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego: przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Z kolei zgodnie z art. 861 § 1 ww. ustawy: wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. Natomiast § 2 tego przepisu stanowi, że domniemywa się, że wkłady wspólników mają jednakową wartość.

Umowa spółki cywilnej obejmuje zobowiązanie zaciągane przez każdego ze wspólników względem wszystkich pozostałych wspólników do dążenia do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony. Spółka cywilna nie jest podmiotem prawa cywilnego. Przede wszystkim nie jest ona osobą prawną ani jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, ale wyposażoną w zdolność prawną. Spółka cywilna, mimo że nie ma osobowości prawnej, jest powszechnie uznawana za korporację, czyli za zrzeszenie osób współdziałających dla osiągnięcia zamierzonego, wspólnego dla wszystkich celu (K. Pietrzykowski [w:] Kodeks cywilny, t. 2, red. K. Pietrzykowski, 2018, kom. do art. 860, nb 6). Brak podmiotowości prawnej nie stoi na przeszkodzie traktowaniu spółki cywilnej przez odrębne przepisy jako podmiotu uregulowanych w nich stosunków prawnych. Na podstawie prawa pracy spółka cywilna może posiadać podmiotowość prawną, może być bowiem pracodawcą, jeżeli zatrudnia pracowników (A. Kidyba, K. Kopaczyńska-Pieczniak [w:] Kodeks cywilny..., t. 3, Część szczególna, red. A. Kidyba, 2014, kom. do art. 860, nt 10). Również na tle prawa podatkowego spółka cywilna posiada podmiotowość prawną, jest bowiem podatnikiem VAT oraz podatku akcyzowego. (Ciszewski Jerzy (red.), Nazaruk Piotr (red.), Kodeks cywilny. Komentarz aktualizowany. Opublikowano: LEX/el. 2023).

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług: podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast w myśl ust. 2 ww. przepisu: działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie zostało to wyrażone wprost, jednak należy przyjąć, że działalnością gospodarczą jest w zasadzie tylko ta aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. O tym, czy sprzedaż (dostawa) nieruchomości powoduje uznanie podmiotu dokonującego tej transakcji za podatnika VAT, decyduje całokształt jej działalności związanej z procesem dostawy i jego poszczególne elementy składowe. Dopiero wszystkie zaistniałe okoliczności oceniane łącznie muszą prowadzić do stwierdzenia, że osoba ta działa jak profesjonalny uczestnik obrotu, a więc tak jak handlowiec dokonujący obrotu nieruchomościami.

W ocenie Wnioskodawcy w transakcji dotyczącej sprzedaży Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 to spółka cywilna będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Wynika to z tego, że były one wykorzystywane do prowadzenia przez nią działalności gospodarczej, zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz były przez tę spółkę amortyzowane. Nadto w latach 2004-2006 Spółka poniosła wydatki na ulepszenie budynku murowanego usługowego (restauracyjnego) w łącznej wysokość ok. (...) zł.

Wskazać w tym miejscu należy, że - niezależnie od uregulowań zawartych na gruncie prawa cywilnego, uwzględniając autonomię prawa podatkowego - fakt oficjalnego wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i faktycznego wykorzystywania Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 w przedsiębiorstwie spółki cywilnej powoduje, że podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży tych nieruchomości będzie Wnioskodawca.

Uzasadnienie Ad. 2):

Sprzedaż przez Spółkę Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wynika to z tego, że były one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez spółkę cywilną w sposób zorganizowany i ciągły do celów zarobkowych. Oznacza to zatem, że w niniejszym przypadku została wypełniona definicja działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uwzględniając fakt, że sprzedaż Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT rozpatrzenia wymagają przesłanki do zastosowania w niniejszej sprawie zwolnienia przedmiotowego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług: zwalnia się od podatku: dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z kolei w myśl art. 2 pkt 14 ustawy o VAT: ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z przedstawionymi w niniejszym wniosku informacjami, w okresie 3 lat przed zawarciem transakcji sprzedaży, nie zostały poniesione wydatki na nakłady na te nieruchomości, w konsekwencji których ich wartość przekroczyłaby 30% wartości początkowej. W oparciu o przedstawione informacje należy przyjąć, że sprzedaż ta korzysta zatem ze wskazanego zwolnienia z opodatkowania VAT.

Stanowisko przedstawione powyżej znajduje swoje potwierdzenie w następujących, przykładowych interpretacjach indywidualnych:

• z dnia 3 listopada 2023 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.309.2023.5.MS;
• z dnia 16 grudnia 2019 r. sygn. 0114-KDIP1-3.4012.547.2019.2.JG.

Podkreślenia przy tym wymaga, że na prawidłowość powyżej przedstawionego stanowiska nie wpływa w żaden sposób stanowisko organu interpretacyjnego w zakresie pytania pierwszego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) – zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że 21 grudnia 1994 r. została zawarta umowa spółki cywilnej, na podstawie której pan J. G. oraz pan Z. G. zobowiązali się do wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej. Z treści umowy spółki wynika m.in., że spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie działalności handlowej, a każdy ze wspólników jest uprawniony do 50 % udziałów.

W dniu 14 października 2004 r. została zawarta umowa sprzedaży:

1) prawa użytkowania wieczystego działki nr 1/1 (wówczas nr 1), wraz z prawem własności znajdującego się na tej działce pawilonu handlowo-usługowego wykorzystywanego jako sklep (…), wybudowanego w latach 60-tych XX w. (zwanej dalej „Nieruchomością 1”);

2) prawa użytkowania wieczystego działki nr 1/2 (wówczas 2), wraz z prawem własności znajdującego się na tej działce budynku murowanego usługowego (restauracyjnego), (zwanej dalej „Nieruchomością 2”);

na podstawie której X” sprzedała Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 w udziale ½ na rzecz J. G. do jego majątku osobistego oraz w udziale ½ na rzecz małżonków Z. G. oraz K. G. do ich majątku wspólnego.

Sprzedaż Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 została potwierdzona fakturą wystawioną przez sprzedawcę na rzecz pana J. G. oraz pana Z. G., sprzedaż tych Nieruchomości (1 i 2) była zwolniona od podatku VAT, podlegała opodatkowaniu PCC. Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych spółki 20 października 2004 r. i były przez nią amortyzowane.

Nieruchomość 1 i 2 była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę. W 2012 r. prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 zostało przekształcone w prawo własności na podstawie stosownej decyzji właściwego organu administracji publicznej.

Spółka cywilna jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy z tytułu sprzedaży Nieruchomości 1 i 2 Spółka cywilna będzie podatnikiem podatku VAT i czy transakcja ta będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz fakt, że jesteście Państwo spółką cywilną prowadzącą działalność gospodarczą, Nieruchomość 1 Nieruchomość 2 stanowi mienie spółki. Nieruchomość 1 była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę w zakresie prowadzenia działalności handlowej, tzn. sklepu (...). Z kolei Nieruchomość 2 była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu na rzecz podmiotu prowadzącego restaurację. Ponadto Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Państwa spółki 20 października 2004 r. i były amortyzowane. Na dzień sprzedaży spółka nie zamierza wycofywać z ewidencji środków trwałych omawianych Nieruchomości.

Zatem należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie dojdzie do sprzedaży majątku należącego do przedsiębiorstwa spółki i przy dostawie Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 spółka cywilna będzie podatnikiem podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła składnika majątku należącego do przedsiębiorstwa Spółki.

Tym samym, sprzedaż przez Państwa spółkę ww. nieruchomości będzie stanowić dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu

Stosownie do treści art. 2 pkt 14 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku/budowli oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika, bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z nich.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów tj. zarówno nieruchomości, jak i ruchomości, przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT oraz wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Stosownie do treści art. 29a ust. 8 ustawy:

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli bądź ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu (prawa użytkowania wieczystego), na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu (prawa użytkowania wieczystego) stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu (prawa użytkowania wieczystego), na którym obiekt jest posadowiony.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka cywilna nabyła w drodze umowy sprzedaży w 2004 r. prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości 1 zabudowanej pawilonem handlowo-usługowym wykorzystywanym jako sklep (…), oraz prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości 2 zabudowanej budynkiem murowanym usługowym (restauracyjnym). Nieruchomości (1 i 2) były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Sprzedaż ww. Nieruchomości została udokumentowana fakturą i była zwolniona od podatku VAT. Wydatki na ulepszenie budynku murowanego usługowego (restauracyjnego), znajdującego się na Nieruchomości 2 były ponoszone w latach 2004-2006.

W okresie ostatnich 3 lat na Nieruchomości 1 i 2 nie zostały wybudowane jakiekolwiek budynki lub budowle, zaś istniejące dotychczas budynki i budowle nie były przedmiotem przebudowy, rozbudowy, remontu lub innego rodzaju ulepszenia o istotnym charakterze.

Zatem w analizowanym przypadku doszło do pierwszego zasiedlenia budynków w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy znajdujących się na Nieruchomości 1 i 2 i pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a sprzedażą ww. Nieruchomości minie okres dłuższy niż 2 lata.

Tym samym w opisanej sytuacji sprzedaż budynków posadowionych na Nieruchomości 1 i 2 w momencie ich dostawy, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z tym, że planowana dostawa Nieruchomości 1 i 2 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to dalsza analiza zwolnień wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy – jest bezzasadna.

Zatem w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, sprzedaż działek gruntu, na których te budynki są posadowione będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie tych samych przepisów co sprzedaż budynków, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Państwa stanowisko uznaję więc za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym opisanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zwrot nadpłaty

Zgodnie z art. 14f § 2b Ordynacji podatkowej:

Przedmiotowy wniosek z 20 czerwca 2024 r. dotyczy 3 zdarzeń przyszłych w podatku od towarów i usług, zatem opłata od złożonego wniosku w tym przypadku wynosi 120 zł (3 zdarzenia przyszłe x 40 zł).

28 marca 2024 r. dokonali Państwo wpłaty w łącznej wysokości 480 zł tytułem opłaty od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. W związku tym, że całkowita opłata od niniejszego wniosku wynosi 120 zł, kwota 360 zł jest wpłatą nienależną, zatem stanowi nadpłatę w rozumieniu art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej i podlega zwrotowi według Państwa dyspozycji na rachunek bankowy wskazany we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).