Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.276.2024.2.APR

Skutki podatkowe transakcji „sprzedaży” Budynku na rzecz Właścicieli Gruntu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe w zakresie sposobu opodatkowania „sprzedaży” Budynku na rzecz Właścicieli i prawidłowe w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w związku z „zakupem” Budynku od Spółki przez Właścicieli.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

30 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 24 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych transakcji „sprzedaży” Budynku na rzecz Właścicieli. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 lipca 2024 r. (wpływ 8 lipca 2024 r.).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

• (...) Spółka jawna;

2)Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

• A. R.;
• B. R.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pan A. R. (dalej „AR”) oraz Pani B. R. (dalej „BR”, dalej łącznie „Właściciele”) są współwłaścicielami gruntu położonego w miejscowości (...) (dalej „Grunt”) na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej.

Właściciele są również wspólnikami spółki (...) spółka jawna (dalej „Wnioskodawca” lub „Spółka”). Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest praktyka lekarska ogólna. Wobec tego, jej główna działalność mieści się w zakresie usług opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, które są zwolnione z opodatkowania VAT. Spółka nie jest podatnikiem VAT czynnym i nie zajmuje się wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Spółka korzysta z Gruntu na potrzeby prowadzonej działalności na podstawie zawartej z Właścicielami umowy dzierżawy (dalej „Umowa”). Spółka wydzierżawia cały Budynek (przy czym jeden lokal został oddany do korzystania osobie trzeciej - wyjaśnienie w dalszej części wniosku). Zgodnie z postanowieniami Umowy Spółka wybudowała na Gruncie budynek (dalej „Budynek”). Nabywając towary i usługi w związku z budową Budynku, Spółka nie odliczała VAT.

Budynek został wybudowany celem wykorzystywania go przez Spółkę na potrzeby własne - przychodnia lekarska (działalność zwolniona z VAT). Budynek został przekazany do użytkowania w 2019 r. W tym samym roku Budynek został uznany za środek trwały Spółki i przekazany do gospodarczego wykorzystania. Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych od Budynku. Po wybudowaniu Budynku Spółka nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie, w stosunku do których miałby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Chociaż Budynek jest traktowany jako środek trwały przypisany do Spółki to - pod względem cywilnoprawnym - jest on własnością Właścicieli. Zgodnie z art. 191 ustawy Kodeks Cywilny, własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową. Zatem, pomimo faktu, że to Spółka wybudowała Budynek, jego właścicielami w rozumieniu cywilnoprawnym są Właściciele Gruntu.

Obecnie, celem doprowadzenia do zgodności podejścia cywilnoprawnego i podatkowego, Właściciele chcą „odkupić” od Spółki Budynek za kwotę przekraczającą 200.000 zł. W konsekwencji z ewidencji środków trwałych Spółki zostanie wycofany środek trwały w postaci Budynku, a Spółka otrzyma od Właścicieli kwotę odpowiadającą wartości rynkowej Budynku.

Właściciele planują wydzierżawiać Budynek i uzyskiwać z tego tytułu przychody. Budynek będzie wydzierżawiany na rzecz Spółki (na zasadach analogicznych jak obecnie). Podobnie jak obecnie, Spółka będzie płacić Właścicielom czynsz.

Celem przedstawienia wszelkich szczegółów zdarzenia przyszłego Spółka wyjaśnia, że jeden lokal znajdujący się w Budynku, który na etapie budowy planowano przeznaczyć na aptekę, został oddany do odpłatnego korzystania firmie, która prowadzi w nim sklep spożywczy. Spółka otrzymuje z tego tytułu czynsz, ale jego wysokość nie przekracza kwoty 200.000 zł rocznie.

Celem wniosku jest ustalenie zasad opodatkowania VAT „sprzedaży” Budynku przez Spółkę. Jeśli zdaniem organu podatkowego taka czynność jest opodatkowana VAT to Spółka naliczy VAT należny i wystawi fakturę na Właścicieli. Właściciele założą działalność gospodarczą, zarejestrują się jako podatnicy VAT i będą świadczyć usługi dzierżawy Budynku, opodatkowując tego rodzaju usługi VAT. W związku z tym będą deklarować i płacić VAT należny z tytułu odpłatnego udostępniania powierzchni Budynku.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Dla przedstawienia pełnego obrazu sprawy będącej przedmiotem niniejszego wniosku Spółka wyjaśnia, że wspólnicy Spółki (dalej „Właściciele”) podjęli decyzję o uzgodnieniu stanu prawnego i podatkowego Budynku (poprzez jego przeniesienie do majątku prywatnego Właścicieli) między innymi ze względu na rozważane w przyszłości zbycie Spółki na rzecz podmiotu niepowiązanego. Podmioty zainteresowane kupnem podmiotu leczniczego nie są zainteresowane nabyciem nieruchomości. Kluczowe jest dla nich przejęcie praw z umów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia. Innymi słowy dla potencjalnych nabywców podmiotów leczniczych ważne jest nabycie podmiotu świadczącego usługi w ramach NFZ, a nie nabycie zespołu składników majątkowych w formie przedsiębiorstwa (z uwagi na towarzyszący nabyciu przedsiębiorstwa brak sukcesji prawnej w zakresie praw z kontraktów z NFZ).

W chwili obecnej nie ma jeszcze potencjalnego kupującego, który byłby zainteresowany nabyciem Spółki. Doradcy prawni Spółki zwrócili jednak uwagę, że ujęcie w księgach Spółki Budynku, który - cywilnoprawnie - nie jest Budynkiem Spółki może w przyszłości rodzić problemy. Dlatego też postanowiono uporządkować istniejące kwestie cywilnoprawne i księgowe. Z tego powodu podjęto próbę ustalenia zasad „przeniesienia” Budynku na Właścicieli.

Jeśli – po ewentualnej sprzedaży Spółki – nowy właściciel Spółki wyraziłby wolę najmu Budynku na potrzeby kontynuowania działalności, Właściciele będą chcieli udostępniać Budynek Spółce i uzyskiwać przychody z czynszu płaconego przez Spółkę. Może się jednak okazać, że nowy właściciel Spółki nie będzie chciał prowadzić działalności w Budynku.

Celem opisanych we wniosku czynności w żadnym wypadku nie jest doprowadzenie do wykazywania przez Spółkę zależną od Właścicieli dodatkowych kosztów z tytułu najmu w ramach potencjalnej optymalizacji podatkowej, ale uporządkowanie braku spójności w ujęciu cywilnoprawnym i księgowym Budynku. Spółka, której wspólnikami są Właściciele, będzie płacić czynsz z tytułu dzierżawy Budynku z założenia do czasu zbycia Spółki na rzecz podmiotu niepowiązanego. Intencją Właścicieli nie jest to, aby był to stan docelowy, ani długotrwały. Właściciele i Spółka są świadomi przepisów dotyczących transakcji zawieranych z pomiotami powiązanymi i chcą uregulować zasady udostępniania Budynku Spółce przez Właścicieli z uwzględnieniem warunków rynkowych.

Powyższe wyjaśnienie dotyczy każdego z Właścicieli.

Właściciele planują „odkupienie” od Spółki Budynku za kwotę, która nie będzie niższa od zaktualizowanej wartości początkowej Budynku ujawnionej w ewidencji środków trwałych Spółki. Właściciele zakładają, że kwota ta odpowiada wartości rynkowej. „Odkupienie” ma nastąpić z uwzględnieniem zasad rynkowych. Celem nie jest przejęcie Budynku za przysłowiową złotówkę, czy też planowanie optymalizacji podatkowej. Istotą planowanych czynności jest uporządkowanie struktury cywilnoprawnej.

Właściciele „odkupią” Budynek, wykorzystując środki z majątku wspólnego, bo są małżeństwem (małżeńska wspólność majątkowa). Zatem nie dokonywali oni podziału kwoty „zakupu” przypadającej na każdego z Właścicieli. Można jednak przyjąć, że kwota dzieli się między Właścicieli w równych częściach.

Powyższa odpowiedź dotyczy każdego z Właścicieli.

Właściciele, działając jako współwłaściciele Budynku, będą stroną umowy dzierżawy (łącznie będą występować jako wydzierżawiający). Zawarta zostanie tylko jedna umowa dzierżawy, zatem jej postanowienia nie będą różnić się między Właścicielami. Tym samym odpowiedź na to pytanie jest identyczna dla obu Współwłaścicieli. Jak zaznaczono wcześniej – są to małżonkowie i łączy ich małżeńska wspólność majątkowa.

Właściciele planują zawarcie umowy dzierżawy Budynku na czas nieokreślony, gdyż aktualnie nie są w stanie wyznaczyć dokładnej daty zbycia Spółki. Jak jednak wskazano w rzeczywistości dzierżawa na rzecz Spółki będącej podmiotem powiązanym nie będzie stanem długotrwałym.

Powyższa odpowiedź dotyczy każdego z Właścicieli.

Miesięczny obrót brutto z tytułu dzierżawy Budynku na rzecz Spółki będzie równy kwocie miesięcznego czynszu. Ponieważ Właściciele w początkowym okresie będą podmiotem powiązanym ze Spółką szczególnie zadbają o to, aby czynsz był ustalony z uwzględnieniem zasad rynkowych. Obecnie część powierzchni Budynku jest wynajmowana na potrzeby podmiotu powiązanego (sklep spożywczy). W związku z tym za zasadne Właściciele przyjmują ustalenie czynszu przy uwzględnieniu zasad stosowanych w umowie z podmiotem niepowiązanym, aby nie narażać się na ryzyko podatkowe związane z cenami transferowymi.

Czynsz przypadający na któregokolwiek z Właścicieli nie będzie przekraczać limitu wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Również łączny czynsz przypadający na obu Właścicieli z pewnością nie przekroczy kwoty 200.000 zł (ani netto ani brutto). Budynek znajduje się w małej miejscowości koło (...). Nie jest to miejscowość, w której wysokość czynszu jest szczególnie wysoka.

Jak wyjaśniono wcześniej Właściciele, działając jako współwłaściciele Budynku, będą stroną jednej umowy dzierżawy. Jej postanowienia nie będą różnić się między Właścicielami. Między Właścicielami istnieje wspólność majątkowa małżeńska. Środki uzyskane z tytułu czynszu zasilać będą majątek wspólny Właścicieli jako małżonków.

Powyższa odpowiedź dotyczy każdego z Właścicieli.

Jak wyjaśniono wyżej, ustalając wysokość czynszu, będą brane pod uwagę zasady rynkowe, bo – na początkowym etapie – Właściciele będą pobierać czynsz od Spółki będącej podmiotem powiązanym. Właściciele mają świadomość, że muszą dbać o uwzględnienie zasad rynkowych przy zawieraniu umów ze Spółką.

Powyższa odpowiedź dotyczy każdego z Właścicieli.

Wysokość czynszu z tytułu dzierżawy Budynku zostanie skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych.

Powyższa odpowiedź dotyczy każdego z Właścicieli.

Na chwilę obecną Właściciele nie są w stanie podać dokładnego % wartości inwestycji, bo nie ustalono jeszcze wysokości czynszu. Właściciele zakładają, że „kupią” Budynek za wartość ustaloną na zasadach rynkowych i ustalą czynsz również na zasadach rynkowych. Nie jest planowane przejęcie Budynku za przysłowiową złotówkę, a następnie wykazywanie wysokich kosztów w Spółce. Jak wyjaśniono na wstępie istotą jest uporządkowanie kwestii cywilnoprawnych z uwagi na planowane zbycie Spółki.

Między Właścicielami istnieje wspólność majątkowa małżeńska. Wobec tego, nie dokonywali oni podziału kwoty czynszu, ani kwoty przeznaczonej na „zakup” Budynku przypadającej na każdego z Właścicieli.

Powyższa odpowiedź dotyczy każdego z Właścicieli.

Właściciele chcą „zakupić” Budynek, przekazując Spółce kwotę, która nie będzie niższa od zaktualizowanej wartości początkowej Budynku. Kwota ta nie będzie więc symboliczna. Czynsz będzie ustalony na zasadach rynkowych i – jak wyjaśniono wcześniej – w niedługim czasie może być płacony przez podmiot niepowiązany.

Jeśli Budynek będzie stale przedmiotem umowy dzierżawy i wysokość czynszu nie ulegnie istotnym zmianom to Właściciele zakładają, że – prawdopodobnie – otrzymają czynsz równy kwocie przeznaczonej na „zakup” po ok. 8-10 latach.

Właściciele planują dokonać sprzedaży Spółki przed upływem terminu, w którym wartość uzyskanego czynszu byłaby równa kwocie poniesionej na „zakup” Budynku.

Powyższa odpowiedź dotyczy każdego z Właścicieli.

Pytania

1.Czy transakcja „sprzedaży” Budynku na rzecz Właścicieli jest czynnością opodatkowaną VAT i - w konsekwencji - czy Spółka powinna wystawić fakturę VAT i wykazać VAT należny z tytułu „sprzedaży” Budynku na rzecz Właścicieli?

Jeśli odpowiedź Wnioskodawcy na pytanie 1 uznana zostanie za nieprawidłową:

2.Czy Właściciele, po rozpoczęciu działalności gospodarczej i zarejestrowaniu się jako podatnicy VAT czynni, będą uprawnieni do odliczenia VAT naliczonego w związku z „zakupem” Budynku od Spółki, jeśli usługa dzierżawy powierzchni w Budynku zostanie opodatkowana VAT?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Ad 1. Transakcja „sprzedaży” Budynku na rzecz Właścicieli nie wiąże się z koniecznością naliczenia VAT należnego przez Spółkę. Spółka nie ma obowiązku wystawienia faktury VAT w związku z dokonaniem takiej czynności ani nie ma obowiązku wykazania VAT należnego z tego tytułu.

Ad 2. Jeśli „sprzedaż” Budynku zostanie opodatkowana VAT to, po rozpoczęciu działalności gospodarczej i zarejestrowaniu się jako podatnicy VAT czynni, Właściciele będą uprawnieni do odliczenia VAT naliczonego w związku z „zakupem” Budynku od Spółki, bo usługa dzierżawy powierzchni w Budynku zostanie przez nich opodatkowana VAT.

Uzasadnienie stanowiska:

Ad 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak wynika z kolei z art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Aby czynność była opodatkowana VAT musi być dokonana przez podatnika VAT w rozumieniu art. 15 Ustawy VAT.

W przedmiotowej sprawie znaczenie ma jednak status Spółki.

Zwolnienie podmiotowe

Wnioskodawca uważa, że „zbycie” Budynku będzie czynnością zwolnioną z opodatkowania VAT, gdyż Spółka jest zwolniona podmiotowo z VAT.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 zdanie pierwsze Ustawy VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Co do zasady, jak stanowi art. 113 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 Ustawy VAT.

Zgodnie zaś z art. 113 ust. 2 pkt 3 Ustawy VAT do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak była o tym mowa:

• przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest praktyka lekarska ogólna (usługi służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18-19a Ustawy VAT),
• Spółka oddała do odpłatnego korzystania lokal w Budynku na rzecz firmy, która prowadzi w nim sklep spożywczy. Jednak należny Spółce czynsz w ujęciu rocznym nie przekracza kwoty 200.000 zł. Tym samym, na moment składania niniejszego wniosku Spółka korzysta ze zwolnienia podmiotowego z opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy VAT.

Spółka uważa, że może skorzystać ze zwolnienia w odniesieniu do „zbycia” Budynku na rzecz Właścicieli. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Spółka wprowadziła Budynek do ewidencji środków trwałych i dokonuje od niego odpisów amortyzacyjnych. Wobec tego, zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 3 Ustawy VAT, w związku z zaliczeniem Budynku do środków trwałych Wnioskodawcy, odpłatne „zbycie” tego Budynku nie wpłynie na ewentualne przekroczenie limitu 200.000 zł.

Niewliczanie do limitu 200.000 zł kwoty uzyskanej z tytułu sprzedaży środka trwałego potwierdził Dyrektor KIS w interpretacji z 29 marca 2024 r., znak 0113-KDIPT1-1.4012.85.2024.3.AK, w której czytamy:

„analiza okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że skoro przedmiotowe środki trwałe, w postaci motorowerów, motocykli, stanowią środki trwale, które podlegają amortyzacji, to ich planowana dostawa będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, pod warunkiem, że przed sprzedażą tych środków trwałych nie utraci Pani bądź nie zrezygnuje Pani ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Dodatkowo, sprzedaż ww. motorowerów i motocykli, będących środkami trwałymi, które podlegają amortyzacji na podstawie art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy, nie będzie podlegać wliczeniu do limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy”.

W konsekwencji transakcja odpłatnego „zbycia” Budynku jako dokonana przez podatnika zwolnionego podmiotowo nie będzie opodatkowana VAT.

Zwolnienie przedmiotowe

W razie niezastosowania zwolnienia podmiotowego z art. 113 Ustawy VAT Spółka może zastosować zwolnienie przedmiotowe. Dojdzie bowiem do „zbycia” Budynku, czyli ekonomicznego przeniesienia władztwa nad tym Budynkiem. Przeniesienie władztwa ekonomicznego nad rzeczą nie zawsze jest związane z jednoczesnym przeniesieniem prawa własności do tej rzeczy w rozumieniu prawa cywilnego. Może dojść do sytuacji, w której mimo przeniesienia prawa własności na rzecz innego podmiotu, nie dojdzie do dostawy towarów w rozumieniu Ustawy VAT. Podobnie, w pewnych okolicznościach może dojść do sytuacji, gdy mimo braku przeniesienia prawa własności w rozumieniu prawa cywilnego dokonana zostanie dostawa towarów w rozumieniu Ustawy VAT. Pojęcia te nie są od siebie zależne.

Określenia „prawo do rozporządzania jak właściciel” wykorzystanego na potrzeby zdefiniowania dostawy towarów w Ustawie VAT nie należy zatem utożsamiać z pojęciem przeniesienia prawa własności w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny. Potwierdzenie tego poglądu zawarte zostało w wydawanych przez Dyrektora KIS interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 5 kwietnia 2024 r., znak 0114-KDIP4-3.4012.81.2024.1.RK, wskazał, że:

„przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie «dostawa towarów» nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego.

W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia «przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel» należy zaznaczyć, iż dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nią jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem wyrażenia «prawo do rozporządzania jak właściciel» nie można interpretować jako «prawo własności».

(...) Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z nabyciem towaru jest, co do zasady, wydanie towaru”.

W związku z powyższym „sprzedaż” Budynku będzie wiązała się z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w rozumieniu Ustawy VAT. Władztwo ekonomiczne nad Budynkiem przynależy Spółce - Spółka traktuje Budynek jako własny środek trwały. Spółka ma możliwość ekonomicznego wykorzystywania Budynku i czerpania z tego tytułu korzyści majątkowych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicja pierwszego zasiedlenia wskazuje, że jest nim m.in. oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu (art. 2 pkt 14 lit. a Ustawy VAT).

Spółka zakończyła budowę Budynku w 2019 r., co potwierdzone zostało wydaniem pozwolenia na użytkowanie. Zgodnie z postanowieniami Umowy, po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie Spółka zaczęła wykorzystywać Budynek na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, co zgodnie z zapisami ewidencji środków trwałych Spółki miało miejsce w 2019 r. Wobec tego należy uznać, że do dostawy Budynku dojdzie po upływie dwuletniego okresu od pierwszego zasiedlenia. Tym samym, dostawa Budynku powinna być traktowana jako czynność zwolniona przedmiotowo z opodatkowania VAT.

Również analiza uzasadnień interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora KIS prowadzi do wniosku, że dokonanie odpłatnej dostawy budynku, budowli lub ich części po upływie 2 lat od ich pierwszego zasiedlenia, powoduje, że transakcja ta jest zwolniona z opodatkowania VAT. Przykładowo w interpretacji z 29 marca 2024 r., znak 0112-KDIL1-2.4012.642.2023.2.PM, czytamy:

„jak Pan wskazał w opisie sprawy, przedmiotem sprzedaży będzie działka z posadowionymi na niej wyłącznie budynkami. Względem budynków doszło do ich pierwszego zasiedlenia oraz od jego momentu do momentu sprzedaży upłynie co najmniej 2 lata. Ponadto, na obiektach posadowionych na działce nie były dokonywane ulepszenia stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej, od których przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym, spełnione zostaną przesłanki warunkujące zwolnienia od podatku dostawy budynków określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy”.

W związku z powyższym należy uznać, że „zbycie” Budynku przez Spółkę nie będzie wiązało się z koniecznością naliczenia VAT należnego przez Spółkę. Spółka nie będzie musiała wystawiać faktury VAT, wykazywać VAT należnego i odprowadzać go do organu podatkowego.

Ad 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, co do zasady, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 tej ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu Ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie ww. warunki zostaną spełnione. Jeżeli bowiem Dyrektor KIS uzna, że planowana transakcja nie jest zwolniona z VAT i Właściciele założą działalność gospodarczą, w ramach której będą wykorzystywali Budynek na potrzeby świadczenia usług opodatkowanych VAT, to będzie istnieć związek VAT naliczonego przy „zakupie” Budynku z VAT należnym wykazywanym od usług dzierżawy Budynku.

Możliwość odliczenia kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości wykorzystywanej do działalności w zakresie najmu potwierdził Dyrektor KIS w interpretacji z dnia 4 października 2023 r., znak 0111-KDIB3-3.4012.273.2023.4.MS, w której stwierdził, że:

„(...) Po nabyciu opisanych we wniosku udziałów w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz odpowiednio prawa własności w części nieruchomości obejmujących budynki biurowe z częścią handlowo-usługową, Wnioskodawca (Kupujący) zamierza prowadzić działalność gospodarczą, obejmującą wynajem na cele komercyjne powierzchni znajdujących się w ww. budynkach, podlegającą opodatkowaniu VAT. Nabycie nieruchomości nastąpi zatem wyłącznie w celu prowadzonej przez Kupującego działalności gospodarczej.

(...) należy stwierdzić, że Kupujący będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem udziałów w prawie użytkowania wieczystego, wskazanych w przedmiocie transakcji, gruntów oraz zakupem udziałów w prawie własności ściśle określonych w opisie sprawy budynków, budowli i urządzeń budowlanych. Natomiast w przypadku, gdy wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym to Kupującemu będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy”.

Podsumowując, po rozpoczęciu działalności gospodarczej w zakresie wynajmu Budynku, Właściciele będą uprawnieni do odliczenia VAT naliczonego w związku z „nabyciem” Budynku, bo będzie on służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 6 i 22 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby niebędące dostawą towarów. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Usługą nie będzie natomiast takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów.

Czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Wskazali Państwo, że AR oraz BR są współwłaścicielami Gruntu na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Właściciele są również wspólnikami Spółki jawnej. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest praktyka lekarska ogólna. Wobec tego, jej główna działalność mieści się w zakresie usług, które są zwolnione z opodatkowania VAT. Spółka nie jest podatnikiem VAT czynnym i nie zajmuje się wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Spółka korzysta z Gruntu na potrzeby prowadzonej działalności na podstawie zawartej z Właścicielami umowy dzierżawy (Umowa). Zgodnie z postanowieniami Umowy Spółka wybudowała na Gruncie Budynek. Nabywając towary i usługi w związku z budową Budynku, Spółka nie odliczała VAT. Budynek został wybudowany celem wykorzystywania go przez Spółkę na potrzeby własne - przychodnia lekarska (działalność zwolniona z VAT). Budynek został przekazany do użytkowania w 2019 r. W tym samym roku Budynek został uznany za środek trwały Spółki i przekazany do gospodarczego wykorzystania. Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych od Budynku. Po wybudowaniu Budynku Spółka nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie, w stosunku do których miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Chociaż Budynek jest traktowany jako środek trwały przypisany do Spółki to - pod względem cywilnoprawnym - jest on własnością Właścicieli. Obecnie, celem doprowadzenia do zgodności podejścia cywilnoprawnego i podatkowego, Właściciele chcą „odkupić” od Spółki Budynek za kwotę przekraczającą 200.000 zł. W konsekwencji z ewidencji środków trwałych Spółki zostanie wycofany środek trwały w postaci Budynku, a Spółka otrzyma od Właścicieli kwotę odpowiadającą wartości rynkowej Budynku.

Właściciele planują wydzierżawiać Budynek i uzyskiwać z tego tytułu przychody. Budynek będzie wydzierżawiany na rzecz Spółki (na zasadach analogicznych jak obecnie). Podobnie jak obecnie, Spółka będzie płacić Właścicielom czynsz.

Jeden lokal znajdujący się w Budynku, który na etapie budowy planowano przeznaczyć na aptekę, został oddany do odpłatnego korzystania firmie, która prowadzi w nim sklep spożywczy. Spółka otrzymuje z tego tytułu czynsz, ale jego wysokość nie przekracza kwoty 200.000 zł rocznie.

Mają Państwo wątpliwości, czy transakcja „sprzedaży” Budynku na rzecz Właścicieli jest czynnością opodatkowaną VAT i - w konsekwencji - czy Spółka powinna wystawić fakturę VAT i wykazać VAT należny z tytułu „sprzedaży” Budynku na rzecz Właścicieli.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061):

Na podstawie art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

W świetle art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego:

Z treści art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego wynika, że:

Jak stanowi art. 48 Kodeksu cywilnego:

Według art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego:

Jak wynika z powyższego przepisu, dzierżawa jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zgodnie z art. 694 Kodeksu cywilny:

W myśl art. 676 Kodeksu cywilnego:

Z punktu widzenia prawa cywilnego, nakłady poniesione na nieruchomość (np. wybudowanie budynku), stanowią część składową gruntu i tym samym własność właściciela gruntu. Wszystko to, co zostało trwale z gruntem złączone, stanowi bowiem jego część składową. A zatem w sytuacji, gdy dzierżawca np. wybuduje budynek na wydzierżawionym gruncie, tj. poniesie nakłady na majątku, który nie stanowi jego własności, nakłady te staną się częścią nieruchomości i przypadną właścicielowi.

Zatem skoro Spółka poniosła nakłady na wybudowanie Budynku na dzierżawionym Gruncie i obecnymi właścicielami Gruntu są Właściciele, oznacza to, że Spółka poniosła nakłady na Gruncie, który nie stanowi własności Spółki, nakłady te są obecnie częścią nieruchomości Właścicieli.

W przedmiotowej sprawie, zbycie poniesionych przez Spółkę nakładów inwestycyjnych na wybudowanie Budynku na dzierżawionym Gruncie od Właścicieli, nie może zostać uznane za odpłatną dostawę towarów, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą (art. 2 pkt 6 ustawy), która mogłaby stanowić towar. Niemniej jednak, Spółka dysponuje pewnym prawem do poniesionych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu.

Zatem nakłady inwestycyjne nie stanowią odrębnej rzeczy, a jedynie będą skutkować powstaniem po stronie Spółki roszczenia o zwrot poniesionych kosztów. Roszczenie to nie będzie stanowić natomiast prawa rzeczowego, a jedynie prawo o charakterze zobowiązaniowym, uprawniające do żądania zwrotu dokonanych nakładów. Tym samym, prawo to nie będzie mogło również stanowić towaru w rozumieniu ustawy.

W konsekwencji, „sprzedaż” Budynku na rzecz Właścicieli, tj. sprzedaż poniesionych nakładów inwestycyjnych na wybudowanie Budynku na dzierżawionym Gruncie od Właścicieli, będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ww. ustawy. Dojdzie bowiem w tym przypadku do zbycia specyficznego prawa o charakterze majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.

Wskazali Państwo, że Spółka nie jest podatnikiem VAT czynnym i nie zajmuje się wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT. Właściciele chcą „odkupić” od Spółki Budynek za kwotę przekraczającą 200.000 zł. W konsekwencji z ewidencji środków trwałych Spółki zostanie wycofany środek trwały w postaci Budynku, a Spółka otrzyma od Właścicieli kwotę odpowiadającą wartości rynkowej Budynku. Jeden lokal znajdujący się w Budynku, który na etapie budowy planowano przeznaczyć na aptekę, został oddany do odpłatnego korzystania firmie, która prowadzi w nim sklep spożywczy. Spółka otrzymuje z tego tytułu czynsz, ale jego wysokość nie przekracza kwoty 200.000 zł rocznie.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy:

Na mocy art. 113 ust. 9 ustawy:

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:

W analizowanej sprawie do transakcji sprzedaży poniesionych nakładów inwestycyjnych na wybudowanie Budynku nie ma zastosowania art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy. Przepis ten wskazuje, że do kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Jak wyżej wskazano sprzedaż poniesionych nakładów inwestycyjnych na wybudowanie Budynku na dzierżawionym Gruncie od Właścicieli nie może zostać uznana za odpłatną dostawę towarów. Ww. sprzedaż nakładów inwestycyjnych - jak rozstrzygnięto wyżej - stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, należy wliczyć wartość wynagrodzenia otrzymanego przez Spółkę z tytułu rozliczenia poniesionych nakładów inwestycyjnych dotyczących Gruntu od Właścicieli, z uwagi na fakt, że rozliczenie nakładów przez Spółkę będzie stanowiło świadczenie usług, a nie dostawę towarów, o której mowa w art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy.

Zgodnie z opisem sprawy Właściciele chcą „odkupić” od Spółki Budynek za kwotę przekraczającą 200.000 zł. Kwota ta stanowić będzie wynagrodzenie otrzymane przez Spółkę z tytułu rozliczenia poniesionych nakładów inwestycyjnych dotyczących Gruntu. Tym samym, skoro wartość świadczonych przez Spółkę usług przekroczy 200.000 zł, to przedmiotowa czynność spowoduje utratę zwolnienia podmiotowego Spółki.

Ponadto świadczenie usług w postaci zbycia nakładów inwestycyjnych poniesionych na dzierżawionym gruncie nie zostało przez ustawodawcę wymienione wśród usług zwolnionych od podatku, w konsekwencji czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem Spółka będzie zobowiązana do opodatkowania transakcji odpłatnego zbycia (sprzedaży) na rzecz Właścicieli nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Spółkę na dzierżawionym Gruncie. W związku z tym czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z przywołanego wyżej przepisu – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Właściciele założą działalność gospodarczą, zarejestrują się jako podatnicy VAT i będą świadczyć usługi dzierżawy Budynku, opodatkowując tego rodzaju usługi VAT. W związku z tym będą deklarować i płacić VAT należny z tytułu odpłatnego udostępniania powierzchni Budynku. Transakcja odpłatnego zbycia (sprzedaży) na rzecz Właścicieli nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Spółkę na dzierżawionym Gruncie – jak wyżej wskazano – będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie korzystać ze zwolnienia.

Zatem z tytułu sprzedaży na rzecz Właścicieli nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Spółkę na dzierżawionym Gruncie, Spółka będzie podmiotem dokonującym czynności opodatkowanej tym podatkiem i będzie występowała w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Zatem Spółka będzie zobowiązana wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż nakładów inwestycyjnych poniesionych na dzierżawionym Gruncie.

Mając na uwadze natomiast art. 96 ust. 1 ustawy:

Z kolei zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy:

Ponadto w myśl art. 96 ust. 5 ustawy:

Natomiast na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 99 ust. 7c ustawy:

Jak stanowi art. 99 ust. 11c ustawy:

Stosownie do treści art. 99 ust. 13a i 13b ustawy:

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 109 ust. 3b ustawy:

Kwestie danych jakie należy wykazywać w składanych deklaracjach reguluje rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.).

Zatem, w związku z dokonaną transakcją sprzedaży nakładów inwestycyjnych poniesionych na dzierżawionym Gruncie, Spółka będzie zobowiązana złożyć zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R we właściwym urzędzie skarbowym jako czynny podatnik podatku VAT oraz do wykazania sprzedaży opodatkowanej wg właściwej stawki VAT w deklaracji podatkowej i ewidencji w postaci dokumentu elektronicznego JPK_VAT.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Mają Państwo również wątpliwości, czy Właściciele, po rozpoczęciu działalności gospodarczej i zarejestrowaniu się jako podatnicy VAT czynni, będą uprawnieni do odliczenia VAT naliczonego w związku z „zakupem” Budynku od Spółki, jeśli usługa dzierżawy powierzchni w Budynku zostanie opodatkowana VAT.

Podstawowa zasada dotycząca odliczania podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że po „odkupieniu” od Spółki Budynku Właściciele planują go wydzierżawiać i uzyskiwać z tego tytułu przychody. Budynek będzie wydzierżawiany na rzecz Spółki. Spółka będzie płacić Właścicielom czynsz. Właściciele założą działalność gospodarczą, zarejestrują się jako podatnicy VAT i będą świadczyć usługi dzierżawy Budynku, opodatkowując tego rodzaju usługi VAT. W związku z tym będą deklarować i płacić VAT należny z tytułu odpłatnego udostępniania powierzchni Budynku.

Wobec tego, w przedmiotowej sprawie będą spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Właściciele będą bowiem czynnymi, zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT, a „zakupiony” Budynek będzie związany z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Nie zostanie jednocześnie spełniona przesłanka negatywna, o której mowa w art. 88 ust 3a pkt 2 ustawy.

Zatem zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, po rozpoczęciu działalności gospodarczej i zarejestrowaniu się jako podatnicy VAT czynni, Właścicielom będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w związku z „zakupem” Budynku od Spółki.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(...) Spółka jawna (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).