Wyrok NSA z dnia 21 marca 2024 r., sygn. II OSK 1671/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Jerzy Siegień sędzia del. WSA Grzegorz Antas Protokolant: inspektor sądowy Monika Ciura po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 stycznia 2021 r. sygn. akt IV SA/Wa 1443/20 w sprawie ze skargi A. B. i K. B. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 5 maja 2020 r. nr DOA-ZPPOH.612.411.2019.ED/AG w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 28 stycznia 2021 r., IV SA/Wa 1443/20, oddalił skargę A. B. i K. B. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (dalej GDOŚ) z dnia 5 maja 2020 r. w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy.

Wyrok zapadł w następujących okolicznościach prawnych i faktycznych:

Dnia 29 października 2019 r., Burmistrz Miasta i Gminy U. (dalej Burmistrz) zwrócił się do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Krakowie (dalej RDOŚ) o uzgodnienie w zakresie ochrony przyrody projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji pn. "Zabudowa zagrodowa składająca się z domu mieszkalnego oraz budynku inwentarsko - gospodarczego, usytuowanego na działce nr [...] w miejscowości S., gmina M.".

Postanowieniem z 22 listopada 2019 r. RDOŚ odmówił uzgodnienia ww. projektu decyzji o warunkach zabudowy.

Postanowieniem z dnia 5 maja 2020 r. GDOŚ utrzymał w mocy postanowienie RDOŚ.

Skargę na powyższe postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożyli A. i K. B.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie skargę oddalił.

Sąd wskazał, że podstawą uzgodnień w tej sprawie był art. 53 ust. 4 pkt 8 w zw. z art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej u.p.z.p.), zgodnie z którym decyzje o ustaleniu warunków zabudowy wydaje się po uzgodnieniu z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska - w odniesieniu do innych niż park narodowy i otulina tego parku - obszaru objętego ochroną na podstawie przepisów o ochronie przyrody. Obszar planowanej inwestycji zlokalizowany jest w granicach Popradzkiego Parku Krajobrazowego, gdzie obowiązuje uchwała nr XLlI/640/17 Sejmiku Województwa Małopolskiego z dnia 23 października 2017 r. w sprawie Popradzkiego Parku Krajobrazowego (Dz.Urz.Woj.Małop. 2017.7239; dalej Uchwała) oraz w granicach obszaru Natura 2000 Ostoja Popradzka PLH120019, przyjętej Decyzją Komisji Europejskiej z dnia 25 stycznia 2008 r., na mocy Dyrektywy Rady Europejskiej 92/43/EWG, jako obszar mający znaczenie dla Wspólnoty. Organy wskazały, że planowane przedsięwzięcie znajduje się na obszarze występowania wilka, a także w promieniu 2 km od przedmiotowej inwestycji podkowca małego, wydry, kumaka górskiego, trzaski karpackiej i rysia, dla ochrony dla których między innymi wyznaczono obszar Natura 2000 Ostoja Popradzka. Ponadto przedmiotowa inwestycja położona jest w rejonie korytarzy ekologicznych, (część zbocza opadająca w kierunku wsi S. uznana została za korytarz lokalny, dodatkowo teren objęty wnioskiem znajduje się w rejonie korytarza ekologicznego o randze krajowej-Korytarza Karpackiego), które są bardzo cennym elementem Ostoi Popradzkiej oraz służą do migracji zwierząt takich jak rysie czy wilki. Obowiązkiem organów było zatem dokonanie oceny dopuszczalności inwestycji pod kątem rygorów obowiązujących w każdej z wyżej wymienionych form ochrony przyrody, co też w ocenie Sądu organy uczyniły.