Wyrok NSA z dnia 20 marca 2024 r., sygn. I OSK 2874/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Elżbieta Kremer (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Zygmunt Zgierski sędzia del. WSA Maria Grzymisławska-Cybulska Protokolant: starszy asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 4 września 2020 r. sygn. akt II SA/Po 233/20 w sprawie ze skargi W. B. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia 21 stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia odszkodowania 1) uchyla zaskarżony wyrok, zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty Gnieźnieńskiego z dnia 26 listopada 2019 r. nr [...]; 2) zasądza od Wojewody Wielkopolskiego na rzecz W. B. kwotę 1.257 (tysiąc dwieście pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 4 września 2020 r., sygn. akt II SA/Po 233/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę W. B. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z 21 stycznia 2020 r., nr [...], w przedmiocie odmowy ustalenia odszkodowania.

W uzasadnieniu wyroku wskazano, że Sąd I instancji miał na uwadze, że w sprawie zapadł już prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 6 grudnia 2018 r., sygn. akt II SA/Po 279/18, którym uchylono decyzję organu I i II instancji wydane uprzednio w niniejszym postępowaniu, na mocy których to decyzji przyznano skarżącemu odszkodowanie za nieruchomość przejętą na rzecz Gminy Kiszkowo, położoną w miejscowości K., gmina Kiszkowo, oznaczoną ewidencyjnie jako obręb [...], arkusz mapy I, działka nr [...] o pow. [...]ha i dz. nr [...] o pow. [...]ha. W motywach wyroku z 6 grudnia 2018 r. WSA stwierdził, że ustalenie wysokości odszkodowania było przedwczesne, gdyż odbyło się bez dostatecznego rozważenia okoliczności faktycznych sprawy. Sąd ten uznał, że w realiach przedmiotowej sprawy obowiązkiem organów administracji publicznej było dokonanie oceny porozumienia zawartego między skarżącym a Gminą Kiszkowo 9 kwietnia 2002 r., a więc dokonanie samodzielnej oceny, czy na mocy tego porozumienia doszło do zrzeczenia się odszkodowania za grunt przejęty pod drogę, czy też skarżący zobowiązał się do nie występowania z wnioskiem o ustalenie odszkodowania i czy w zamian za to Gmina zobowiązała się do odstąpienia od naliczania planistycznej i opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości gruntu w wyniku podziału nieruchomości oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej. WSA wskazał, że obowiązkiem organów administracji było rozważanie, jakie były rzeczywiste elementy porozumienia z 9 kwietnia 2002 r., chociażby poprzez przesłuchanie osób, które brały udział w jego podpisaniu, czy też ustaleniu okoliczności związanych z jego zawarciem.