Wyrok NSA z dnia 25 czerwca 2024 r., sygn. II FSK 1237/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia del. WSA Alicja Polańska (sprawozdawca), Protokolant Wojciech Zagórski, po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 maja 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 162/21 w sprawie ze skargi J. B. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 listopada 2020 r., nr [...] UNP: [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz J. B. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 maja 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 162/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w sprawie ze skargi J. B. uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 listopada 2020 r. nr [...] UNP: [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że 12 sierpnia 2020 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia pieniężnego otrzymywanego z Francji. Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie, a od 1978 r. również obywatelstwo francuskie. W okresie od 1 lutego 1979 r. do 26 kwietnia 1996 r. wnioskodawca zatrudniony był jako żołnierz zawodowy w armii francuskiej. Z uwagi na stan zdrowia (niesprawność nabytą w związku ze służbą wojskową), w kwietniu 1996 r. wnioskodawca przeszedł na "rentę/emerytalną wojskową". Stan zdrowia wnioskodawcy jest na tyle poważny, że przez władze francuskie został zaliczony do trzeciej grupy niepełnosprawności odpowiadającej, w nomenklaturze polskiej, znacznemu stopniu niepełnosprawności. Niepełnosprawność datowana jest od 1996 r. i na mocy decyzji z dnia 8 listopada 2019 r. orzeczenie o niepełnosprawności zostało przedłużone do 30 kwietnia 2030 r., w związku czym wnioskodawca ma kategoryczny zakaz podjęcia i wykonywania pracy. Od 1 stycznia 2017 r. wnioskodawca mieszka w Polsce. Jest żonaty z obywatelką Polski. W latach 2017 - 2019 wnioskodawca posiadał w Polsce centrum interesów osobistych (ośrodek interesów życiowych) oraz przebywał w Polsce dłużej niż 183 dni. Wnioskodawca nigdy nie pracował w Polsce i nie uzyskuje w Polsce innego dochodu, dlatego też nigdy nie składał deklaracji podatkowych w Polsce. W okresie objętym wnioskiem na wnioskodawcy nie ciążył nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. W latach 2017 - 2019 wnioskodawca nie uzyskał żadnego dochodu (przychodu) na terytorium Polski. Jako obywatel francuski realizuje swój obowiązek podatkowy we Francji. W latach tych we Francji wnioskodawca miał (i w dalszym ciągu ma) status nierezydenta podatkowego, deklaracje podatkowe za ww. lata składał do właściwego urzędu francuskiego. Władze francuskie w stosunku do swoich obywateli stoją na stanowisku, że podatek ze źródła dochodu publicznego znajdującego się we Francji powinien być odprowadzany we Francji. Wnioskodawca nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej potwierdzającego jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, ponieważ nie uzyskuje żadnych dochodów ze źródła polskiego czy innego, oprócz źródła publicznego francuskiego. Posiada natomiast certyfikat dla obywateli francuskich zamieszkałych poza granicami Francji, z adresem zamieszkania dla urzędów francuskich, wystawiony przez Ambasadę Francji w Warszawie 28 września 2015 r., a ponadto, deklaracje podatkowe (w tym za lata 2017 - 2019 r.) wnioskodawca składał do francuskiego urzędu skarbowego jako nierezydent.