Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 12 czerwca 2024 r., sygn. III SA/Gl 42/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.), Sędziowie Asesor WSA Adam Pawlyta, Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Protokolant Referent-stażysta Weronika Leśniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Katowicach z dnia 6 listopada 2023 r. nr 256/K/23 w przedmiocie prawa do uposażenia uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Powiatowego Policji w Z. z 6 września 2023 r. nr [...].

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 6 listopada 2023 r., nr 256/K/23 Komendant Wojewódzki Policji w Katowicach (dalej też: KWP), po rozpatrzeniu odwołania A. W. (dalej: strona, skarżący) od decyzji Komendanta Powiatowego Policji w Z. (dalej też: KPP) nr [...] z 6 września 2023 r. w przedmiocie odmowy przyznania prawa do uposażenia, nagrody rocznej, ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy za okres od dnia 26 listopada 2019 r. do dnia 05 maja 2020 r.

- utrzymał w mocy pierwszoinstancyjne rozstrzygnięcie.

W podstawie prawnej powołał się na art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 775 ze zm.; dalej k.p.a.).

Stan sprawy jest następujący:

Rozkazem personalnym z 24 grudnia 2018 r. Komendant Powiatowy Policji w Z. zwolnił skarżącego ze służby w Policji z dniem 31 grudnia 2018 r., nadając decyzji rygor natychmiastowej wykonalności, zaś Komendant Wojewódzki Policji w Katowicach decyzją z 10 kwietnia 2019 r. utrzymał zaskarżoną decyzję organu I instancji. Wyrokiem z 24 września 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił decyzje organów obu instancji; wyrok uprawomocnił się w dniu 26 listopada 2019 r. W związku z tym skarżący, zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o Policji z dnia 6 kwietnia 1990 r. (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2067 ze zm., dalej jako: u.o.P.), został przywrócony do służby z mocy prawa w dniu 26 listopada 2019 r., co KPP stwierdził rozkazem dla "celów ewidencyjno-finansowych" z 22 stycznia 2020 r. Wskazano, że policjantowi zostało przyznane świadczenie pieniężne za okres pozostawania poza służbą, tj. za okres od 1 stycznia 2019 r. do 25 listopada 2019 r., równe uposażeniu na stanowisku zajmowanym przed zwolnieniem ze służby, określone w art. 42 ust. 5 u.o.P., w maksymalnej wysokości, tj. za okres 6 miesięcy. KPP, na podstawie art. 42 ust. 3 i art. 25 u.o.P. podjął czynności zmierzające do ustalenia, czy w okresie pozostawania policjanta poza służbą nie zaistniały okoliczności powodujące niemożność jej pełnienia i w ramach tych czynności skarżący został m.in. skierowany na badania Rejonowej Komisji Lekarskiej MSWiA. Orzeczeniem komisji lekarskiej z 4 marca 2020 r. skarżący został uznany za trwale niezdolnego do służby w Policji. Wobec zaistnienia obligatoryjnej przesłanki rozwiązania stosunku służbowego, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 u.o.P., w oparciu o art. 42 ust. 3 u.o.P. KPP zwolnił skarżącego ze służby z dniem 5 maja 2020 r, nadając decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. Po zwolnieniu ze służby skarżący wniósł do KPP wniosek o wydanie decyzji administracyjnej w przedmiocie wypłaty uposażenia za okres od przywrócenia do służby 26 listopada 2019r do ponownego zwolnienia z niej 5 maja 2020 r.