Interpretacja indywidualna z dnia 22 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.326.2024.2.JS

Zwolnienie od podatku świadczonych usług polegających na wystawianiu widowisk artystycznych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanieinterpretacji indywidualnej

7 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 26 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług polegających na wystawianiu widowisk artystycznych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 lipca 2024 r. (wpływ 12 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w branży artystycznej, m.in. w zakresie PKD:

-90.02.Z Działalność wspomagająca wystawianie przedstawień artystycznych,

-90.01.Z Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych,

-74.90.Z Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca zawarł szereg umów z jednostkami samorządu terytorialnego, instytucjami kulturalnymi na wykonanie widowisk artystycznych. W widowiskach występuje kilkuosobowy zespół składający się z artystów śpiewaków operowych, piosenkarzy oraz muzyków. Wnioskodawca w samych widowiskach nie występuje, jako artysta. Wnioskodawca sporadycznie jest w trakcie widowisk konferansjerem. Z artystami występującymi w widowiskach Wnioskodawca współpracuje na podstawie umów o dzieło, gwarantujących indywidualne artystyczne wykonanie widowiska.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca w imieniu artystów i w celu zaangażowania ich do widowisk negocjuje warunki współpracy, m.in. z biurami festiwalowymi, wytwórniami fonograficznymi, poprzedzające zawarcie umowy na realizację widowiska, sprzedaż wydawnictw płytowych. Ponadto podejmuje działania mające na celu promocję artystów, widowisk oraz działalności twórczej artystów (autorskich płyt), w social mediach, prasie, radiu i telewizji.

W ramach zawieranych przez Wnioskodawcę umów, Wnioskodawca zobowiązany jest m.in. do:

1)zapewnienia występu artystów (wokalistów, muzyków) w określonym składzie, miejscu i czasie,

2)przygotowania artystów do koncertu, w tym poprzez organizację prób,

3)zapłaty honorariów za wykonanie widowiska oraz za rozporządzenie autorskimi prawami majątkowymi do artystycznego wykonania utworów,

4)dokonania bezpośrednich rozliczeń z artystami i odprowadzenia stosownych podatków,

5)transportu członków zespołu oraz instrumentów,

6)tworzenia scenariusza widowiska, począwszy od układu światła, po ustawienie poszczególnych artystów na scenie podczas próby i koncertu,

7)współtworzenia teledysków, projekcji multimedialnych i grafik wykorzystywanych w widowiskach,

8)dbanie o należytą jakość widowisk, poprzez nadzór lub obsługę nagłośnienia, reżyserię świateł, obsługę techniczną,

9)realizację wszelkich obowiązków i zobowiązań względem ......

Artyści występujący w widowiskach świadczą na rzecz Wykonawcy usługi, zarówno jako indywidualni twórcy lub artyści wykonawcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r., poz. 2509).

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

1.Widowiska, o których mowa we wniosku, stanowią usługi kulturalne. W tym miejscu wskazać należy, iż na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie zdefiniowano pojęcia „usługi kulturalne”. W związku z tym definicję „usług kulturalnych” należy ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W polskim prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie odgrywa wykładnia językowa. W tym miejscu przywołać należy interpretację z 24 lipca 2013 r. (nr IPPP3/443-436/13-2/MK), zgodnie z którą kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym). Tak usługi kulturalne rozumieją też sądy, np. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 1 czerwca 2009 r. (sygn. akt III SA/Gl 259/09). Tym samym widowisko muzyczne wpisuje się w usługi kulturalne, gdyż celem Wnioskodawcy, współpracującego z artystami na podstawie umów o dzieło jest upowszechnienie dostępu do kultury, poprzez tworzenie koncertów, na które składają się materialne i umysłowe wytwory ludzkie, o charakterze literackim, plastycznym i muzycznym.

2.Jak już była o tym mowa we wniosku Wnioskodawca w samych widowiskach nie występuje, jako artysta. Wnioskodawca reżyseruje widowiska, w tym m.in. w zakresie oświetlenia, scenografii, rozmieszczenia artystów oraz sporadycznie jest w trakcie widowisk konferansjerem. W widowiskach występuje kilkuosobowy zespół złożony z artystów wykonawców współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umów o dzieło. Wnioskodawca jest współtwórcą widowisk, z uwagi na fakt, iż jest stroną umów z odbiorcami widowisk, negocjuje warunki współpracy artystów wykonawców, jak również podejmuje działania promujące artystów i widowisk.

3.W wyniku realizacji widowisk powstają „utwory” w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4.02.1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 r., poz. 2509).

4.W zakresie usług, objętych wnioskiem, Wnioskodawca działa zarówno w imieniu własnym, a w zakresie umów wskazanych we wniosku, także w imieniu artystów wykonawców.

5.Wykonując widowiska Wnioskodawca nie świadczy usług wskazanych w art. 43 ust. 19 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2024 r., poz. 361).

6.W związku z wykonywaniem widowisk Wnioskodawca zarówno otrzymuje, jak i wypłaca honoraria.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, świadczone przez Wnioskodawcę usługi, podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dalej u.p.t.u. - zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - dalej u.p.a.p.p., do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) u.p.t.u. - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Z kolei jak stanowi art. 1 ust. 2 u.p.a.p.p. - w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

a.wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

b.plastyczne;

c.fotograficzne;

d.lutnicze;

e.wzornictwa przemysłowego;

f.architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

g.muzyczne i słowno-muzyczne;

h.sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

i.audiowizualne (w tym filmowe).

W myśl art. 8 ust. 1 u.p.a.p.p., prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu (art. 8 ust. 2 u.p.a.p.p.).

Z kolei, zgodnie z art. 8 ust. 3 u.p.a.p.p., dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Zatem, aby określony utwór mógł być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

a.mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),

b.stanowić przejaw działalności twórczej,

c.posiadać indywidualny charakter.

Jako, że u.p.t.u. nie zawiera definicji usług kulturalnych, identyfikowalnych przy pomocy symbolu statystycznego (PKWiU), ocenę zwolnienia tych usług z podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) u.p.t.u., opierać należy na faktycznie wykonywanych czynnościach, ustalając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa oraz orzecznictwa sądowego. Przy próbie zdefiniowania usług kulturalnych, znaczące może być odwołanie się do słownikowych definicji przedmiotowego pojęcia, zgodnie z którymi przez usługi kulturalne rozumie się całokształt, materialnych i umysłowych wytworów ludzkich o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym, widowisk artystycznych.

Pojęcie znaczenia „usług kulturalnych” należy ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W polskim prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp.

Z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 marca 2015 r. nr IBPP3/4512-48/15/MN wynika, że podatnik działający jako artysta wykonawca, który otrzymuje wynagrodzenie w formie honorarium za świadczone usługi kulturalne w postaci koncertów organizowane przy zatrudnieniu w oparciu o umowy o dzieło artystów, korzystają ze zwolnienia. Podatnik jest kierownikiem zespołu, zatrudniającym członków zespołu oraz stroną zawieranych umów cywilnoprawnych w zakresie wykonania usługi (koncertu). Zatem przedmiotowe usługi będzie świadczył nie zespół, ale podatnik (artysta wykonawca).

W interpretacji z 6 czerwca 2018 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.214.2018.2.RR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał – „Jak wynika z opisu analizowanej sprawy Wnioskodawca jest stroną umów na wystawianie przedstawień artystycznych w zakresie w jakim dotyczą one świadczenia przedmiotowych usług jako artysta wykonawca. Dlatego też po uwzględnieniu powołanych powyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy Wnioskodawca korzysta/będzie mógł korzystać w odniesieniu do świadczonych przez Stronę usług polegających na wystawianiu przez Wnioskodawcę wraz z zespołem przedstawień artystycznych w postaci koncertów”.

W interpretacji z 22 lipca 2019 r. nr 0115-KDIT1-1.4012.382.2019.1.JF, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził – „Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy prowadzi Pan działalność gospodarczą związaną z kierowaniem orkiestrą. Zatrudnia Pan członków orkiestry (na podstawie umowy o dzieło), w ilości niezbędnych osób do "utworzenia orkiestry i wykonywaniu utworu na danej imprezie kulturalnej". Wykonując przedmiotowe utwory działa Pan jako indywidualny twórca i artysta wykonawca, wynagradzany w formie honorarium za przekazanie praw autorskich do artystycznego wykonania utworów. Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że skoro - jak wskazano we wniosku - świadcząc jako indywidualny twórca i artysta wykonawca, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, opisane usługi kulturalne wynagradzane w formie honorarium za przekazanie praw autorskich do artystycznego wykonania utworów, to korzystają one ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy”.

Natomiast w interpretacji z 21 marca 2018 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.46.2018.1.AW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał: działalność Wnioskodawcy w ramach zespołu muzycznego polegać będzie na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów. Wnioskodawca jest członkiem zespołu muzycznego pełniącym nieformalną funkcję kierownika w nim i zatrudni w swoim zespole artystów w oparciu o umowy cywilnoprawne. (...) świadczone przez Wnioskodawcę (jako stronę umowy cywilnoprawnej) usługi polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, będą miały niewątpliwie związek z kulturą rozumianą jako ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w tym przypadku w postaci szeroko rozumianych występów artystycznych. Wobec tego przedmiotowe usługi - jak sam Wnioskodawca wskazał - będą usługami kulturalnymi. Jednocześnie w niniejszej sprawie Wnioskodawca poinformował, że występuje jako artysta wykonawca oraz jest twórcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto, Wnioskodawca za zrealizowane koncerty będzie wynagradzany w formie honorarium. W konsekwencji powyższego, z uwagi na spełnienie wymaganych przesłanek określonych regulacją art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, należy stwierdzić, że świadczone wyłącznie przez Wnioskodawcę usługi, polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie ww. przepisu. Podkreślenia wymaga fakt, że ww. usług nie będzie świadczył zespół muzyczny, ale Wnioskodawca, gdyż to on jest stroną umowy cywilnoprawnej z kontrahentem.

Z przytoczonych interpretacji wynika, że artysta, który zawiera umowy, jest stroną umów zawieranych z odbiorcami koncertów i do wykonania tych koncertów zatrudnia członków zespołu na podstawie umów o dzieło, może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b u.p.t.u.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca spełnia warunki - wynikające z treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) u.p.t.u. umożliwiające korzystanie ze zwolnienia z podatku VAT w przypadku świadczenia usług opisanych w stanie faktycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy na możliwość zastosowania powyższego zwolnienia, bez wpływu jest fakt, że Wnioskodawca nie bierze czynnego udziału w widowisku, jako artysta.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:

Ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku. Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 19 ustawy:

Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. n) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87):

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług należy wskazać, że art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi, że:

W myśl art. 1 ust. 2 pkt 7 – pkt 9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Według art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka.

Aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

-mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),

-stanowić przejaw działalności twórczej,

-posiadać indywidualny charakter.

Jak stanowi art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Na mocy art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w branży artystycznej. Jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Zawarł Pan szereg umów z jednostkami samorządu terytorialnego, instytucjami kulturalnymi na wykonanie widowisk artystycznych. W widowiskach występuje kilkuosobowy zespół składający się z artystów śpiewaków operowych, piosenkarzy oraz muzyków. W samych widowiskach Pan nie występuje, jako artysta. Sporadycznie jest Pan w trakcie widowisk konferansjerem. Z artystami występującymi w widowiskach współpracuje Pan na podstawie umów o dzieło, gwarantujących indywidualne artystyczne wykonanie widowiska.

W ramach zawieranych przez Pana umów, zobowiązany jest Pan m.in. do:

1)zapewnienia występu artystów (wokalistów, muzyków) w określonym składzie, miejscu i czasie,

2)przygotowania artystów do koncertu, w tym poprzez organizację prób,

3)zapłaty honorariów za wykonanie widowiska oraz za rozporządzenie autorskimi prawami majątkowymi do artystycznego wykonania utworów,

4)dokonania bezpośrednich rozliczeń z artystami i odprowadzenia stosownych podatków,

5)transportu członków zespołu oraz instrumentów,

6)tworzenia scenariusza widowiska, począwszy od układu światła, po ustawienie poszczególnych artystów na scenie podczas próby i koncertu,

7)współtworzenia teledysków, projekcji multimedialnych i grafik wykorzystywanych w widowiskach,

8)dbanie o należytą jakość widowisk, poprzez nadzór lub obsługę nagłośnienia, reżyserię świateł, obsługę techniczną,

9)realizację wszelkich obowiązków i zobowiązań względem .....

Artyści występujący w widowiskach świadczą na rzecz Pana usługi, zarówno jako indywidualni twórcy lub artyści wykonawcy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Widowiska, o których mowa we wniosku, stanowią usługi kulturalne. Jest Pan współtwórcą widowisk, z uwagi na fakt, iż jest stroną umów z odbiorcami widowisk (jednostkami samorządu terytorialnego, instytucjami kulturalnymi), w ramach których jest Pan zobowiązany m.in. do tworzenia scenariusza widowiska począwszy od układu światła, po ustawienie poszczególnych artystów na scenie, współtworzenia teledysków, projekcji multimedialnych i grafik wykorzystywanych w widowiskach, dbania o należytą jakość widowisk, poprzez nadzór lub obsługę nagłośnienia, reżyserię świateł, obsługę techniczną oraz przygotowania artystów do koncertu. W wyniku realizacji widowisk powstają „utwory” w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W zakresie usług, objętych wnioskiem, działa Pan zarówno w imieniu własnym, a w zakresie umów wskazanych we wniosku, także w imieniu artystów wykonawców. Wykonując widowiska nie świadczy Pan usług wskazanych w art. 43 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z wykonywaniem widowisk zarówno otrzymuje, jak i wypłaca Pan honoraria.

W świetle zatem powyższego wskazać należy, że w okolicznościach sprawy, w ramach świadczonych usług opisanych we wniosku podejmuje Pan szereg czynności, które prowadzą do realizacji jednego celu, tj. wykonania widowisk artystycznych, które stanowią usługi kulturalne.

W okolicznościach niniejszej sprawy, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w branży artystycznej jest Pan stroną umów cywilnoprawnych zawieranych z odbiorcami widowisk, tj. z jednostkami samorządu terytorialnego, instytucjami kulturalnymi na wykonanie widowisk artystycznych. Usługi polegające na wykonaniu widowisk artystycznych, w których Pan sam nie występuje (tylko sporadycznie jako konferansjer), ale je współtworzy, będąc zobowiązanym m.in. do tworzenia scenariusza widowiska, współtworzenia teledysków, projekcji multimedialnych i grafik wykorzystywanych w widowiskach oraz przygotowania artystów do koncertu, świadczy Pan jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku realizacji widowisk – jak Pan wskazał – powstają „utwory” w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a przedmiotowe widowiska stanowią usługi kulturalne, za których wykonanie otrzymuje Pan wynagrodzenie w formie honorarium.

Tym samym, skoro świadczone przez Pana usługi polegające na wykonywaniu widowisk artystycznych, które Pan współtworzy wraz z kilkuosobowym zespołem artystów zatrudnionych na podstawie umów o dzieło, stanowią usługi kulturalne i świadczy je Pan, jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a usługi te są wynagradzane w formie honorarium, to usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

A zatem Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawyOrdynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).